ครบรอบแต่งงาน 5 ปี (มั้ง) ก่ะ ตอนเช้า พ่อนึกได้ว่า เป็นวันครบรอบแต่งงาน 5 ปี (หรือ 6 หว่า) ซึ่งปกติ ทั้งพ่อกะแม่ ไม่เคยจำวันครบรอบกันได้เลย ปีนี้ พ่อเซ็ทเว็บไซต์ของครอบครัวไว้ เลยแอบใส่ระบบเตือนความจำไว้ในนั้นด้วย พ่อนึกได้ตอนขับรถออกไปแล้ว ก็ประมาณว่า โทรศัพท์เข้าบ้านมา เซย์รีมาย์ด แม่ ๆ จำได้คลับคล้ายคลับคลา เหมือนพ่อเค้าเขินๆ พิกล (บ้า ป่าวฟระ) ปิดท้ายด้วยการบอกแม่ว่า ถ้านี่เป็นปีที่ 5 เค้าก็จะให้ กระดาษกัน ง่า ฟังแล้วก็ไม่เก็ท สรุป พ่อเกริ่นให้แม่ไปจัดการ จัดสรร มอบกระดาษสวยๆ ให้พ่อ เนื่องในวันครบรองแต่งงาน หรือไงฟระ หุหุ อย่าหวัง... วีคหน้า วันเกิดพ่อ แม่ยังคิดเลย ปีนี้ ไม่ซื้อของ (เศรษฐกิจไม่ดี) และ ไม่ทำอะไรให้ด้วย (ขี้เกียจ) กะจะใช้มรรคณิชา ทำการ์ดวันเกิดให้พ่อกะพี่ๆ หมดเรื่องพ่อ ... แมาเรื่องเราดีกว่าเน๊อะ แม่แกล้งย้ำมรรคณิชาหลายหนว่า วันนี้ไปเป็นชาวนาวันสุดท้ายแล้วนะ เออ แน่ะ ทำเป็นเฉยๆ ... ก็ดีเหมือนกัน เกิดนู๋เอ่ยปากขอเข้าโปรเจคนี้ต่ออีกวีค แม่คงคิดหนัก วันสุดท้ายเหนื่อยน่าดูเลยเน๊อะ นู๋เล่าว่า ต้องกวาดโรงนาด้วย แม่รีบชื่นชม พร้อมกับเอ่ยปาก "นู๋กวาดได้จริงๆ เหรอ เก่งจังเลย ไว้ไปช่วยพ่อกวาดสนามหน้าบ้านได้ไหมอ่า" นู๋ทำเสียงสะบัดทันที "บ้านเราไม่มี คราดอันเล็กๆ" เน้นเสียง "อันเล็กๆ" อย่างมาก...แม่จะได้เข้าใจ "เอ่อ คะ คะ (แม่ทำเสียงสาวใช้เอาใจคุณนายผู้หญิง) ไว้แม่จะไปซื้ออันเล็กๆ มาให้นู๋นะ" ว่าแล้วคุณนายก็ใช้ยายแจ๋ว ถือผลงานอาร์ตคราฟท์ให้หน่อย เพราะคุณนายจะแวะเล่นห้อยโหนก่อนกลับบ้าน คุณนายเล่นเสร็จ จะเดินกลับรถ ทวงผลงานอาร์ตจากแจ๋ว ไปถือเอง... พอแจ๋วส่งให้ปุ๊บ คุณนายกรี๊ดทันที "แม่ ถือไม่เป็นเลย ยับหมดแล้ว" วินาทีนั้น แจ๋วแทบจะโยนสมบัติทุกอย่างทิ้ง (หนักมากคะ ขอบอก หอบพะรุงพะรัง ทั้งเสื่อ กะติกน้ำ หนังสือ อุปกรณ์ต่างๆ ระหว่างรอรับนู๋กลับบ้าน) หือม์ อยากบีบคอคุณนาย มันเป็นรอยแค่นิดส์เดียวเองนะ ยังคะ คุณนายยังหน้างอ หน้าหงิก ใส่แจ๋วตลอดทางที่กลับบ้าน ... พอเข้าบ้านได้ปุ๊บ แจ๋วเลยต้องส่งคุณนาย ไทม์เอ้าท์ ในห้องซะเลย คุณนายเสียใจขนาดหนัก ร้องไห้ หลับฟุบในหนึ่งนาที โธ๋เอ๋ย... เหนื่อยก็ไม่บอก ตื่นมา ลูกกลับมาเล่นบทคุณนายหวานเจี๊ยบได้อย่างมหัศจรรย์ ... แม่ละงง เจงๆ ... เข้าข่าย สาวสองบุคลิกป่ะเนียะ เอ้า ชาวนาเจนส่งรูปมาให้ ดูกันสักหน่อย ชี้อะไรกัน... เหมือนภาพข่าวหน้าหนึ่งไทยรัฐ เลยนิ ภาพผู้ต้องสงสัย หานู๋เจอไหม ชอบมากเลยก่ะ ตัวนี้ เห็นแล้วคิดถึงแม่มั่กๆ ยืนตะโกนเรียกได้ตลอด จับ อันนี้ เค๊กที่เล่าให้ฟังเมื่อวันก่อนงัยก่ะ แปรง วัดส่วนสูง โปรเจคนี้ เด็กโตกว่านู๋ทั้งนั้น มีแต่รูปอยู่กะกรง กะคอก ตัดอะไรกันก็ไม่รุ รู้แต่ว่า นู๋บ่นๆๆๆ เพราะไม่มีกรรไกร พาร์ตเนอร์ไม่แชร์ริ่ง ชอบมากก่ะ ลากแม่ไปดูได้ทู้กกกกกวัน วัวสาธิต เรียนเรื่องแกะ เด็กๆ ก็ทำงานศิลปะเกี่ยวกับวูล ทำความรู้จักกับเป็ด ภาพสด ของวันนี้เลยคะ ท่านผู้ชมทางบ้าน "อันเล็กๆ" จบ   Create Date : 19 มิถุนายน 2552 10 comments Last Update : 19 มิถุนายน 2552 12:31:18 น. Counter : 779 Pageviews. Share Tweet

โห้ยยย ตัวเล็ก ๆ อันเล็ก ๆ แต่น่ารักใหญ่โต   โดย: น้าหนูนีล_น้องขวัญ 19 มิถุนายน 2552 13:22:09 น.

คิดถึงจังเลยครับ ไม่ได้แวะมาหานานแล้ว ตัวโตขึ้นเยอะเลย มีวามสุขมากๆ นะ   โดย: ร่มเงาไม้ใต้ฟ้าสีคราม 19 มิถุนายน 2552 13:29:17 น.

มีความสุขมากๆนะคะ ลูกสาวน่ารักสุดๆเลยค่ะ   โดย: 2fast2farious 19 มิถุนายน 2552 14:55:43 น.

ลูกสาวน่ารักจังเลยค่ะ   โดย: tempurafamily 19 มิถุนายน 2552 15:02:23 น.

เพิ่งรู้จักนู๋จากเวปนี้แหละ แต่รู้จักคุณแม่นู๋มานมนาน จนหายไปเป็นปีๆ ตามหาจนเจออีกที ก็มีนู่ที่แสนน่ารัก นู๋ทำให้คุณแม่เขียนบล็อคด้วยความชื่นใจและสุขใจที่มีนู๋อยู่เคียงข้าง :)   โดย: Akichan IP: 112.68.25.34 19 มิถุนายน 2552 17:48:43 น.

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: โยเกิตมะนาว 19 มิถุนายน 2552 19:39:46 น.

ท่าทางสนุกนะคะ แต่สาวน้อยดูจะเหนื่อยน๊า   โดย: quiquie1306 19 มิถุนายน 2552 20:50:06 น.

ชอบรูปใส่เอี๊ยมกับใส่บู๊ทมากๆเลย..น่ารักสุดๆเลยค่ะ..   โดย: BLACK BERRIES 20 มิถุนายน 2552 0:58:31 น.

กิจกรรมนี้ดีจังเลยค่ะ เห็นรูปแล้ว โตๆ อย่างแพร ยังนึกอยากไปร่วมกิจกรรมกับเขาบ้างเลย   โดย: MollyJinx 20 มิถุนายน 2552 4:41:08 น.

ชอบการเรียนการสอนแบบนี้จังเลยค่ะ ถ้าเป็นเมืองไทย ป่านนี้เด็กๆ คงนั่งท่องสูตรคูณแน่ๆเลย คงดีไปคนละแบบใช่ไหมค่ะคุณแม่   โดย: แม่หมู (แม่หมูมหัศจรรย์ ) 20 มิถุนายน 2552 9:47:31 น.