วันพฤหัส วันนี้ รู้สึกดี มีลูกเหมือนมีเพื่อนสนิทใกล้ตัว... เล่นกัน คุยกัน ปรับทุกข์กัน...ฟังดูเหมือนดี ลูกเลิกวีนแล้วเหรอ...ยังจ๊ะ นู๋ยังคงขยันเซย์โนตั้งแต่คุณแม่แค่อ้าปากแหละ แต่... วันนี้ ดี เพราะ ลูกยอมเวลาแม่ขอร้อง ลูกยอมรับข้อต่อรอง เงื่อนไขทางเลือก ลูกยอมรอมชอม(หลังจากทำหน้าครุ่นคิด) ดีเพราะเราต่างเคารพซึ่งกันและกันเน๊อะ ตั้งกะเช้าแม่ขอร้องให้นู๋ไปเป็นเพื่อนพาพี่เอ็คโค่ไปธุระ.. แม่บอกนู๋ว่า แม่รู้สึกแย่ๆ ทิ้งให้นู๋อยู่คนเดียวในบ้าน ใครจะรู้ เผื่อเป็นวันซวย เกิดอะไรขึ้นในบ้าน แล้วแม่จะทำไงถ้ามรรคณิชาซวยอ่ะ แม่ยืนทำทอดมันไก่ (เป็นเพราะไก่สิบโลที่แม่บ้าซื้อตุนมานี่แหละ) ยืนซะเมื่อย ลูกก็ดูแลตัวเองไปสิ ... มีเดินมาหาแม่เป็นพักๆ เพื่อแสดงตัวว่า นู๋เป็นลูกแม่ ทำเสร็จ ต่อด้วยผัดไทกะทะยักษ์ เจ็บใจ ผัดซีอิ๊วมะคืน คุณพ่อกลับมาถึงซัดเสียเรียบ ไม่อยากเชื่อสายตาเลย... วันนี้ นึกว่าผัดน้อย ไปๆ มาๆ เติมเครื่องนู๋นนี่ เฮ้อ จะหมดไหมเนียะ ส่งไปเสริฟน้าเป๊ปป้าดีก่า... ไปถึง...น้าเป๊ปป้ารับไปยืนกินเด๋วนั้นเลย...ธ่อ.. น่าฉงฉานจิงๆ น้องมาตาถล่มคุณน้าซะแย่ไปเลย... เราสองคนไปยืนดูน้องมาตา เป็นครั้งแรกที่ได้เห้นน้องนอนเล่นในเตียง... น่ารักมาก อยากอุ้มมาฟัดจัง แต่เกรงใจ เพราะคุณแม่เพิ่งทำกับข้าวมา เนื้อตัวสกปรก ดูท่า มรรคณิชาจะหลงน้องเหมือนกันนะเนียะ ช่วงเย็น พานู๋ไปสนามเด็กเล่น ดีจัง มีเหยื่อทยอยมาสองรายให้มรรคณิชาได้มีเพื่อนเล่น... เทริซ่า 3 ขวบ ทำท่าจะชอบนู๋มากๆ พยายามส่งมือจะช่วยนู๋ปีนขึ้นบันได แม่ต้องรีบไปห้าม กัวจะบาดเจ็บเอาทั้งสองคนนะสิ... แม่แอบเห็นเทริซ่าจับแก้มนู๋ด้วยนะ ส่วนอีกคนเป็นหนุ่มเม็ก หล่อมั่กๆ เดินตามมรรคณิชาต้อยๆ ท่าทางอายุพอๆ กะนู๋... ระหว่าที่เล่น ทีมเบสบอลเด็ก 5 ขวบเลิกพอดี กรูกันมาที่สนาม มีเด็กผู้ชาย 2-3 คน ทำท่าสงสัยเหมือนไม่เคยเห็นเด็กสองขวบ แม่เห็นเค้าเอามือมาจิ้มๆ สะกิดๆ หลังนู๋ด้วยนะ ตลกดี เวลาเด็กๆ เล่นกันดูตลกดี เค้าจะชอบแข่งกัน แข่งด้วยกติกาส่วนตัวของใครของมัน เลยชนะทุกคน อย่างเทเรซ่า พอลงไม้ลื่นเสร็จ เธอจะถือว่า ใครวิ่งถึงบันไดก่อนชนะ... ขณะที่มรรคณิชาไม่สน...นู๋สนแต่ว่า ใครปีนบันไดขึ้นไปข้างบนได้ก่อนตะหาก เลยกลายเป็นว่า เทเรซ่ารอนู๋ที่บันไดเพื่อประกาศชัยชนะ ขณะที่มรรคณิชาปรี่ตามหลังมาก็จริง แต่ฉวยโอกาสตัดหน้าปีนบันได สองคนไปคุยจุ๋งจิ๋งกันเหนื่อไม้ลื่น ซึ่งมีสามอัน เลยไม่ต้องแย่งกัน... ก่อนนอน นู๋นั่งระบายสีขีดเขียนตามเรื่อง แม่เห็นนู๋แอบ "ชำเลือง" มองแม่ ...สายตาเหมือนผู้ใหญ่เลย... พอแม่สบตานู๋ก้หันหน้ากลับ... ง่า... อารายกะฟระ ลูกคนนี้ ถึงเวลานอน แม่มีหน้าที่วิ่งหาสมบัติตามออเดอร์ของนู๋ เอาไปใส่ในเตียง ก่าจะได้ครบ เข้าไปหานู๋อีกที นู๋ก็รูดผ้าต่างๆ ที่แม่แขวนไว้รอบเตียงลงมาเกลี้ยง แม่ก็ค่อยๆ ควานหา เอากลับไปแขวนใหม่... หาผืนสุดท้ายไม่เจอ นู๋รีบถามทันที "แม่หาอะไรคะ"... เออ แน่ะ มานรู้ด้วย... "แม่หาผ้าห่ม แต่ช่างมันเถอะ นู๋นอนนะ" ไม่นอนหรอกคะ คืนนี้ ลมดี... แม่เดินออกมาแล้ว ยังได้ยินเสียงนู๋ร้องเพลงเจื้อยแจ้ว ปล. หมู่นี้ กินนมไวมากเลย ไม่ร่ำไร ทำให้คุณภาพชีวิตแม่ดีขึ้นมากเลยจ้า   Create Date : 18 พฤษภาคม 2550 4 comments Last Update : 18 พฤษภาคม 2550 12:04:58 น. Counter : 622 Pageviews. Share Tweet

มีความสุขมากๆนะค้า แวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: บัวลอย (newzapg ) 18 พฤษภาคม 2550 13:06:08 น.

ท่าทางน่าสนุกจัง ไม่เห็นรูปนู๋มรรคนานแล้ว โตขึ้นเยอะไหมคะ   โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล 18 พฤษภาคม 2550 14:35:26 น.

อ่านตอนแรกนึกว่าหนูมรรคเป็นเด็กดี เลิกวีนแล้วซะอีก ดิฉันจะได้เตรียมใจไว้เผื่อลูกสาวตัวเองโตเท่าหนูมรรค ตอนนี้เอมก็ชอบเล่นไม้ลื่นค่ะ ติดใจเล่นทีหลายรอบ   โดย: ตรีนุช3903 18 พฤษภาคม 2550 19:14:00 น.

อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว..... อ่านต่อเลย เป็น เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนามเดะเล่น และเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน)   โดย: 8o IP: 124.120.68.79 30 พฤษภาคม 2551 17:05:27 น.