ฝึกเลี้ยงหมา แล้วจะได้มาใช้เลี้ยงลูกตัวเองบ้าง....
แม่กำลังดูสารคดีเกี่ยวกับการเทรนหมาน๊อยอยู่... มีหมาตัวนึง มานชอบแกล้งเจ้าของ...จะไปไหนมาไหนก็ต้องอุ้ม ต้องลากเธอตลอด...นับวันน้ำหนักเธอก็มากขึ้นทุกที... ฉากที่เจ้าของพยายามอุ้มหมาที่ดีดดิ้นอยู่ในอ้อมแขน...อึ๋ย...นึกถึงใครแถวๆ นี้เนียะ เจ้าของรายการซึ่งเป็นคนฝึกหมาเป็นอะไรที่ประทับใจมาก..ก่อนอื่น เค้าสอนหมาให้รู้จักเดินไปที่นอนตัวเอง...โห...เหลือเชื่อ...ใช้แค่เทคนิคจับปลอกคอบิดนิดหน่อย...หมาก็ยอมตามด้วยดี ทั้งๆที่เพิ่งรู้จักกัน...เจ้าของเค้างงเลย
อันที่แม่ประทับใจ แล้วต้องจำมาใช้กะพี่เอคโค่ คือ เวลาพาหมาออกไปเดิน...เจ้าของควรเดินออกประตูก่อนหมา เพื่อแสดงให้รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ
กับตอนเดินไปแล้วเจอหมาตัวอื่น...เค้าแนะให้เจ้าของสั่งหมาตัวอื่นไม่ให้มายุ่ง...เป็นการ "กัน" ทั้งหมาตัวเองและอีกตัว...ว่าใครออกคำสั่ง...ทำให้หมาน๊อยที่อยากจะฉะกะหมาอีกตัวเหลือเกินไม่กล้าหือ มีอีกหลายๆ เทคนิค...ซึ่งโดยสรุป เจ้าของรายการเค้าว่า หมามันรู้ลึกเข้าไปถึงข้างในว่าเจ้าของรู้สึกยังไงอยู่...
อือม์ แม่ว่า หลายอย่างในรายการนี้เอามาปรับใช้กะลูกแม่ดีมั่กๆ เลย... ทุกวันนี้ นู๋ชอบเกาะประตู เฝ้าหยั่งกะตุ๊กแก...ใครผ่านเข้าออก นู๋เป็นต้องแจ๋นออกไปคนแรกเสมอ...พอแม่มาห้ามไม่ให้ออกไป นู๋ก็จะโหยหวนซ้า.....ฮึ่ม...คราวหน้า..แม่จะแย่งออกหน้าประตูก่อนนู๋ม่างแระ...จะได้รู้ว่าครายหญ่าย เอิ้ก
ยิ่งโต สมองน้อยๆ ของนู๋ก็คิดครีเอทโน่นนี่...ทำให้นู๋ดีมานด์นู่นนี่ตลอดเวลา...เกือบจะกลายเป็น...เอ เรียกว่าไง..ใกล้จะสนตะพายแม่เต็มที่ละ...ต่อไปนี้ คุณแม่ต้องเป็นคนคิดครีเอทก่อนนู๋ซะแระ
เนียะๆ แม่เพิ่งได้คิดตอนนี้เองว่า ทำไมเด๋วนี้ นู๋ถึงไม่ยอมเดินไปห้องน้ำเปลี่ยนผ้าอ้อมง่ายๆ การจะเรียกนู๋มาหาแม่ ก็ไม่ง่ายเหมือนแต่ก่อนละ...นู๋ชอบแวะกลางทาง...หรือไม่ก็ทำเป็นไม่ได้ยิน (เพราะรู้ว่าเด๋วแม่ก็มาลากนู๋ไปเอ้ง ใช่ม่ะ ใช่มะ)...
ตอนนี้ จะเรียกนู๋มาหา ต้องมีเหตุจูงใจประกอบตลอด...เช่น เปลี่ยนผ้าออ้มแล้วไประบายสีกันนะ หรือ อย่าง คืนนี้ นู๋เริ่มงอแงก่อนนอน เพราะยังหนุกกะการเล่นวิ่งไล่จับรอบที่ยี่สิบแปดอยู่ นู๋ก็ทรุดตัวลงแปะกะพื้นแล้วเริ่มร้องไห้...แม่รีบทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วใช้นู๋ทันที "มรรคณิชา หยิบผ้าเช็ดตัวที่ตกตรงพื้นให้หน่อย" ได้ผลคะ...นู๋หยุดร้อง แล้วรีบหันมองหาผ้าที่ตกอยู่บนพื้นส่งให้แม่ทันที ...ที่อัศจรรย์คือ เฮ้ย ลูกฉานฟังคำว่า ผ้าเช็ดตัวเข้าใจด้วยเหรอฟระ....ทำให้นึกถึงเรื่อง เบบี้จีเนียส..ที่ว่าจริงๆ แล้วเด็กๆ นี่เค้าฟังผู้ใหญ่รู้เรื่องหมดแต่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง แล้วคุยกันด้วยภาษาเด็ก...
เอ...นี่แม่คิดอะไรอยู่เนียะ...เข้าข่ายฟุ้งฝอย...เหอ เฟอ...
ยิ้ม ยิ้ม นึกถึง ตอนเย็นวันนี้ นู๋นั่งดูคุณพ่อเอาขยะผักหญ้าไปโปรยป่าหลังบ้าน นู๋กรี๊ดซะใจเสียจน...โอว์ อะไรจะตื่นเต้นขนาดนั้น...
ยิ้มหุบ นึกถึง ตอนเช้า นู๋เล่นเปิดลิ้นชักดีวีดีชั้นล่าง...ตู้นี้มันหนักมาก และลิ้นชักออกแบบให้ปิดกลับเอง...ผลคือ ปิดงับนิ้วชี้นิ้วนางข้างขวาของนู๋ และนู๋เอามือออกไม่ได้...โธ่เอ๊ย...ลูกแม่บาดเจ็บจะครบสิบนิ้วแล้วนะเนียะ
Create Date : 23 เมษายน 2549 |
|
4 comments |
Last Update : 23 เมษายน 2549 14:24:14 น. |
Counter : 752 Pageviews. |
|
|
|