นู๋โตเป็นสาวแล้ว....

วันนี้ คุณแม่ทำตัวกิฟท์เก๋ ได้ไข่โอเมก้ามา เลยต้มเอาไปป้อนนู๋มรรคในสวนแถวบ้าน....อากาศดี ถึงจะยังหนาวงั่กๆ แต่มีแดดแรง....ชาวบ้านชาวช่องเลยออกมากันตรึม...นู๋มรรคเลยชอบใจใหญ่ คงหวังจะได้เจ๊าะแจ๊ะละซิ...โบกมือส่งเสียงเจื้อยแจ้วไปทั่ว....

ไปถึงศาลากลางสนามที่เพิ่งสร้างไม่นาน...คุณแม่ไม่ค่อยชอบ อยากได้สนามโล่งๆ เหมือนแต่ก่อนมากกว่า...ถึงเดือนสิงหา จะได้มานอนชมฝนดาวตกได้....ไหนๆ เค้าสร้างมาแล้ว เราก็ใช้บริการเสียหน่อย

ป้อนไข่ได้ไม่เท่าไหร่ นู๋มรรคก็ไม่สน ไม่รุว่าไม่ชอบไข่้ต้มหรือ มัวแต่จะปิ๊งๆ กะ 2 หนุ่มน้อยที่เพิ่งขี่มอเตอร์ไซด์เครื่องเข้ามาก็ไม่รุ

อันว่า รถเครื่องเด็กเล่นนี้ คุณแม่มีความฝังใจอยากได้หนักหนามาตั้งแ่ต่เล็ก สมัยก่อนได้แต่ทำตาละห้อย ขอลูกชาวบ้านเค้าขี่...จนมาถึงยุคพี่ริน พี่เคน มีรถสีแดง....ก็สายไปเสียแล้ว ก้นบานๆ ของแม่ไม่สามารถยัดลงไปได้

นู๋มรรคสนใจหนุ่ม 2 คนนี้มาก คงเพราะมอไซต์ฮอนด้ามันเท่ห์บาดใจเจงๆ แต่หนุ่มๆ ไม่สนใจเบบี้...แค่เข้ามาขับวนโชว์แล้วก็จากไป...นู๋มรรคมองตามพร้อมกับรีบดึงมือแม่ให้ตามหนุ่มๆไป....ฮึ...เอางั้นเลยเหรอยะ....

ก็รีบแล้ว แต่ไม่ทัน...เลยหมดอารมณ์ทั้งแม่ทั้งลูก...หอบข้าวของจากลับบ้าน...คุณแม่ปล่อยลูกลงเดินเอง...จะได้ใช้แรงเยอะๆ คืนนี้จะได้สลบง่ายๆ...พอดี เห็นโกลด์เด้นรีทีฟเวอร์มาแต่ไกล แม่รีบดึงนู๋มรรคออกห่างๆ ถ้าเป็นพันธุ์อื่น คุณแม่จะเฉยๆ แต่ไอ้เจ้าโกลด์เด้นนี่ กี่ร้อยกี่พันตัว มานจะต้องมาเลียหน้านู๋มรรคเสียเรื่อย....

พรุ่งนี้กะว่าจะถ่ายรูปบอร์ดวอล์คที่แม่พามรรคณิชาเดิน มาแปะในบล็อกหน้านี้เสียหน่อย....เป็นทางเดินที่ค่อยข้างยาว และสวยมากๆ ....ลูกแม่ก็เดินเก่งเสียด้วย เดินจนเกือบสุดเชียว......พอจับกลับขึ้นรถเข็น แม่ได้ยินเสียงเหมือนนู๋ฮัมเพลงเบาๆ (ไม่ใช่เพลงกวนประสาทที่นู๋ชอบร้องเวลาง่วงๆ) แม่เลยหยุดรถ แล้วจ้องหน้านู๋...ท่าทางนู๋เขินไม่เบา ยิ้มๆ ให้แม่ แล้วเสหัวเราะ...แม่เลยหัวเราะตามไปด้วย...



โธ่ เดินคงเหนื่อย...ถึงบ้าน นู๋มรรคก็ไม่ทำให้แม่เสียของ...ฟาดไข่ต้มเสียเรียบ...ดีเลย...ต่อไปนี้ เราจะกินไข่ต้มกันทุกบ่ายละกันนะจ๊ะ

วันๆ อยู่กับลูกนี่ เวลาผ่านไปรวดเร็ว แป๊บๆ ก็ต้องป้อนข้าวอีกละ (แม่ติดนิสัยอาม่ามาหรือเปล่าน๊ะ....ชีวิตรู้สึกวนเวียนกับป้อนข้าวเหลือเกิน) แป๊บๆ ก็ต้องอาบน้ำ เปลี่ยนผ้าอ้อม

พูดถึงเปลี่ยนผ้าอ้อม ก็จะได้เข้าหัวข้อบล็อกวันนี้เสียเลย...
ก็เด๋วนี้ นู๋มรรคของแม่ฉี่เยอะเหลือเกิน ปริมาณสูสีกะพี่ออนได้มั๊ง...แต่ก่อนนู๋จะฉี่ไม่เป็นเรื่องเป็นราว...แถมเวลาตกใจ ก็ฉี่....เวลาโมโห ก็ฉี่........นี่แหละ แม่ว่า นี่คือสัญญาณตัวที่หนึ่งที่บอกว่า ลูกแม่โตเป็นสาวแล้ว

หมายเหตุ ลูกแม่สามารถขนาดหนัก คือ สามารถเอาผ้าอ้อมที่ใช้แล้วเดินไปทิ้งขยะในห้องได้ถูกต้อง....หูย..แม่ตะลึง....แต่ต้องหุบยิ้ม เพราะ นู๋ทิ้งแล้ว นู๋จะเพียรวนเวียนไปดูขยะบ่อยๆ เผลอๆ ก็จะเอามาชิมว่าใช่ชิ้นที่ฉานทิ้งไปป่าวน๊ะ...เฮ้อ เธอ

อีกอันคือ เด๋วนี้ ลูกแม่ไม่มีนิสัยวัยทองอีกต่อไป คงเป็นเพราะไม่ได้เจ็บไข้ได้ป่วย....แต่....นู๋จะชอบส่งเสียกรี๊ดกร๊าดดด.....ดีใจก็กรี๊ดดดด...เสียใจก็กรี๊ดดดด....งง งง ก็กรี๊ดดดดด.....มีแต่สาวๆ วัยรุ่นใช่ไหมที่เค้ากรี๊ดกัน...พี่ออนก็เพิ่งเป็นสาวเมื่อไม่นานก่อนพวกเราจากมานิ....

ดีใจจัง ลูกแม่โตเป็นสาวแย้วววว

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2549		3 comments
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2549 14:51:28 น.
Counter : 924 Pageviews.
Share Tweet