Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2549
 
1 กุมภาพันธ์ 2549
 
All Blogs
 

เรื่องมันยาว... อย่าอ่านเลยนะ... จริงๆ นะ

นู๋มรรคเจ้าเล่ห์จริง ๆ เมื่อคืนแกล้งทำเป็นหลับ หลังจากที่แม่อุ้มกล่อมหลายชั่วโมง ร้องเพลงไปหลายสิบแผ่น รวมถึงสวดมนต์สารพัดคาถา... พอแม่วางนู๋ลง แล้วลงมือบันทึกเรื่องลงบล็อก...เสร็จสรรพปิดเครื่อง หันไป ลูกก็ผงกหัวทักแม่
งานนี้ลากยาวถึง 7 โมงเช้าจริงๆ ...แต่คราวนี้ แ่ม่ฉลาดขึ้น แม่ไม่ยอมเปิดไฟ ไ่ม่ยอมลุก แกล้งทำเป็นหลับ... ลูกเลยลังเล...เล่นกลิ้งไปกลิ้งมารอบ ๆ ตัวแม่ ๆ เองยังเผลอวูบไปหลายหน... บางจังหวะเห็นนู๋นอนนิ่ง ๆ นึกว่าหลับ แม่จ่อดูหน้าใกล้ ๆ ที่ไหนได้ เปิดตาแป๋วแหวว แถมยิ้มให้แม่อีก เหมือนจะบอกว่า
555 แม่หลงกลนู๋ !!!
ไม่ได้ ๆ แม่ต้องรีบกลับมาทำเป็นสลบต่อ

คืนที่ทรมานผ่านไปอย่างช้า ๆ จนพอลูกหลับสนิทจริง ๆ แม่ก็ต้องรีบๆๆๆ ลงมาล้างขวดนม หาข้าวให้ตัวเองอุ่นท้อง แล้วจัดการล้างจานชามที่พ่อลูกทิ้งไว้แต่เมื่อคืน ...อยู่ที่นี่ หม้อไหแต่ละใบใหญ่ๆ ทั้งนั้น แม่อุ้มลูกมาจนเมื่อย มาเจอหม้องี้ เอิ้กกก ลำบากเจงๆ ต้องยกเบาๆ กลัวหล่น เด๋วลูกตื่น... นอกจาก ขนาดที่ใหญ่โตแล้ว ... ยังมีเยอะแยะอีกตากหาก นี่ขนาดแค่ทำพาสต้าซอสมะเขือเทศธรรมดา ๆ ใส่ไส้กรอกนะ พ่อลูก เค้าขนอุปกรณ์มาใช้เพียบ. ว่าไม่ได้นะ... พ่อของลูกไฮยีนมากกก...

ล้างเสร็จ แม่เกิดมีอารมณ์ขัดถูต่อเนื่อง ไหน ๆ ก็ไหนๆ ล้างตู้เย็นเสียด้วยเลย... ซกมกเหลือเกิน ไปแค่ 3 เดือน ตู้เย็น ไมโครเวฟ สภาพหยั่งกะไปผ่านสงครามเวียดนามมา

เห็นตู้เย็นอัดแน่นๆ หยั่งงี้นะ... ต๊าย ตาย... ของเน่าๆ มีอยู่ครึ่งตู้ ... แถม มีคราบไซรับ กะช็อคโกแลต เละ ๆ อยู่ในลิ้นชัก กะพื้นด้านหลัง ... ใจนึกอยากลากคอ พ่อกะพี่ของลูกมาอัดกะฝาตู้เย็นเสียจริง

กำลังล้างเพลิน ๆ พ่อก็อุ้มลูกลงมา... แม่กรี๊ดหนึ่งที.... แบบ...ตกใจงะ...
ทำไมตื่นเร็วฟะ เพิ่ง 2 ชั่วโมง... นี่แม่ต้องมานั่งเอ็นเทอเทนน์นู๋ยาวเลยละสิเนียะ.... เอ้า...จะพยายาม...

เราไปนั่งดูนก ดูกระรอกหลังบ้านกัน...ดูมรรคณิชาแปลกใจที่เห็นพี่กระรอกชัดแจ๋ว ใกล้ตัวมาก...ไม่เหมือนกระรอกที่บ้านอาม่านิ ขานั้นไม่แน่จริง วิ่งแต่อยู่บนสายไฟฟ้า...เหอ เหอ ไว้นู๋ได้เห็นแร็คคูนแ้ล้ว จะอึ้ง ทึ่ง เสี่ยว ก่านี้อิอิ

วันนี้ ไม่ค่อยเห็นนกสวยๆ อย่างบลูเจย์เลย ยังดีมีฮัมมิ่งเบิร์ดมาบินโชว์ แม่คิดว่านู๋มองไม่ทันแหงๆ ฮัมมิ่งเบิร์ดนี่เป็นสมาชิกใหม่ของหลังบ้านเรา หลังจากที่คุณพ่อเอาน้ำมาห้อยให้เค้ากิน ดูเค้ายังไม่สนิทกับหน้าเอเชียๆ ของเราสองคนเท่าไหร่ มองๆ แล้วเขินบินหนีไปเสียเรื่อย แต่ก็บินกลับมาบ่อย ตอนที่คิดว่าพวกเราไม่อยู่

แม่เก่งไม่ใช่เล่น รั้งนู๋ได้จนถึงบ่ายโมง ก้อให้นู๋หลับ...มาตกม้าตายตอนที่ใส่ผ้าอ้อมไม่ดี ลูกฉี่จนเปียกไปหมดเลยตื่น...
พอจัดการซับแห้งแล้วจะเอานู๋นอนต่อก็ไม่ง่ายนัก เพราะลูกดูเบลอๆ แม่เองก็เบลอ... อุ้มต่อไม่ไหวจริงๆ ถ่านหมด...เลยหน้าด้านๆ จับนู๋นอนด้วยกันบนเตียง... ลูกร้องไห้โยเย แต่แม่เบลอเหมือนอยู่ในฝันพิกล...จนที่สุด เราต่างก็หลับไปอย่างเหนื่อยอ่อนด้วยกันทั้งคู่

ช่วงเย็น คุณพ่อกลับจากสัมภาษณ์เร็วก่าที่คิด แม่เลยโชคดีได้คนมารับช่วง ขอหนีไปนอนต่ออีกนิดเหอะ

แม่ตื่นมาเพราะได้ยินเสียงโครมๆ สลับกับเสียงของมรรคณิชา.. ไม่แน่ใจว่า ลูกโมโหหรือหัวเราะกันแน่
พอลงไปดู ก็ต้องกลั้นยิ้ม..
มรรคณิชากำลังเล่นตลกคาเฟ่โชว์คุณพ่อ... ลูกทำเป็นเปิดปิดประตูตู้ปลาเสียงดัง ๆ ให้คุณพ่อตกใจ พอคุณพ่อทำหน้าเหวอ ๆ มรรคณิชาก็สะใจมาก หัวเราะเสียจะขาดใจ...หัวเราะจนไม่สังเกตว่าแม่มายืนดู
ก็ดี...จะได้หลบไปหามื้อเย็นให้ลูกกิน
หมดมุกเรื่องอาหารแล้วจริง ๆ ... เอาหนมปัง กะ ต้มถั่วลันเตา ละกันนะลูก....
แม่บ้านท่านใดผลัดหลงเข้ามาอ่าน วานแนะเมนูเด็ก 1 ขวบ ที่พอจะสู้แกงโฮะของอาม่าหน่อยนะค๊ะ..

เอ้า... นมก็หมด พรุ่งนี้เช้าลูกแม่ไม่มีกินแน่ๆ

เอิ้ก... นี่ยังดีนะ อี๊จิ๋มใจดี ปันนม ปันอาหาร ยัดเยียดใส่กระเป๋ามาให้ ทั้งๆที่แม่ไม่อยากเอา เพราะขี้เกียจ เห็นว่าบ้านใกล้ห้าง...ขอบคุณนะ อี๊จิ๋ม

เด๋วพรุ่งนี้จะเล่าต่อว่า เจ็ทแล็ก หายหรือยัง
บาย




 

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2549
1 comments
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2549 12:46:49 น.
Counter : 681 Pageviews.

 

อิอิ ยาวแต่ได้บรรยากาศค่ะ
เป็นคุณแม่เลี้ยงลูกแบบไม่มีลูกมือนี่
มันเหนื่อยหนักหนาสาหัสจริงๆ นะคะ

แม่หนูเคยเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนเคยเลี้ยงหลานแฝด
ตื่นก็ตื่นพร้อมกัน ร้องพร้อมกัน กินพร้อมกัน ถ่ายพร้อมกัน
แม่เลี้ยงจนเวลาชงนม หลับคาขวดนมไปเลยค่ะ
จะตักนมผงใส่ขวด ตักไม่ลงขวดซะที ช้อนกับปากขวด ไม่สามัคคีกัน

 

โดย: หนูต๋อย (มือใหม่เล่นหุ้น ) 19 กรกฎาคม 2551 16:54:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


มรรคณิชา
Location :
Sleepless in Seattle United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




สวัสดีคะ
นู๋ชื่อ มรรคณิชา.... เรียกนู๋เต็ม ๆ นะคะ เพราะนู๋ไม่มีชื่อเล่นคะ ... อยากรู้จักนู๋ ก็ต้องตามไปช่วยอ่าน ช่วยคอมเม้นต์นะคะ แม่นู๋จะได้มีกำลังใจ
แก้ไขเพิ่มเติมคะ....
มีคุณน้า คุณพี่ หลายคนมักถามคุณแม่เสมอๆ ว่า "ชื่อของนู๋ แปลว่าอะไร"
บอกเลย ไม่เล่นตัว...อิอิ
มรรค มาจากคำว่า "มรรค 8" ในศาสนาพุทธไงคะ...คุณแม่คงอยากเห็นนู๋เป็นเด็กดี...แถมเวลาสะกดเป็นภาษาปะกิต คุณแม่ใช้ชื่อคุณพ่อสะกดซะเลย...งานนี้ คุณพ่อหน้าบานคะ
ส่วน ณิชา แปลว่า บริสุทธ์
พอมารวมกะ "มรรค" ชื่อนู๋เลยเก๋กู๊ดซ้า

แก้ไขเพิ่มเติม (อีก 5/29/2011)
แขกเค้ามีดาราหญิงชื่อ มานิชา คล้ายชื่อนู๋มากเลย แรกๆ แม่ก็ปลื้มหรอกนะ แต่หลังๆ ชักหวั่นไหว เพราะเพื่อนร่วมงานของพ่อชื่อนี้เปี๊ยบ เป็นตัวป่วนที่ทำคุณพ่อปรี๊ดส์บ่อยๆ

แม่พบว่า เด๋วนี้ เวลาเรียกมรรคณิชาเต็มๆ คือการทำเสียงเข้ม ในเหตุการณ์ปกติ แม่เรียกนู๋ ว่า "ลูก" "นู๋" หรือ ไม่ก็ "ชิชา" "ชา"
Friends' blogs
[Add มรรคณิชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.