Group Blog
 
<<
มกราคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
19 มกราคม 2550
 
All Blogs
 

TAG : รับแท็กอวอร์ดมาแบบงง งง ....

ใช้เวลาในการเขียนนานหน่อย ไม่ใช่ว่าลับอะไรมากมาย แต่เพราะมีหลายเรื่องจุ๋งจิ๋งตลอดเวลาคะ
ความลับของมรรคณิชาคงไม่มี เพราะคุณแม่ “แฉ” ลงบล็อกหมดแระ... เข้าใจว่า คุณน้าคงรอฟังเรื่องลับๆ ของคุณแม่หน่ะ เหอ เหอ....

เรื่องแรก.... เรื่องมันช่างน่าอาย
เนียะ เห็นเป็นบล็อก ไม่มีใครรู้จักตัวจริงของเรา ถึงได้กล้าเผย ... นึกถึงเรื่องนี้ได้ เพราะตอนนี้ กำลังฝึกนู๋มรรคให้บอกขับถ่ายอยู่... เลยนึกถึงเรื่องของตัวเอง...อูยขนาดเข้าอนุบาลแล้ว คุณแม่ยังบื้อซ้า
จำได้ว่า ทุกๆ เย็น โรงเรียนเลิก จังหวะยืนรออาม่ามารับ ยืนรอพร้อมพวกอาอี๊นี่แหละ ... ไม่รู้ทำไม... คุณแม่เป็นต้องร้องไห้หน้าดำคร่ำเครียด อี๊นุ๊กถามว่า เป็นอะไรๆ ... คุณแม่ก็ตอบไม่ได้ ....เอาแต่ร้องไห้...เสร็จแล้วก็ทำเปียกแฉะซะงั้น.... เป็นแบบนี้ ทู้กเย็นเลยจ๊ะ
นับว่า มรรคณิชาเก่งกว่าคุณแม่ตั้งเยอะ...มรรคณิชาไม่ร้องไห้เอาเป็นเอาตายเลยสักนิดเน๊อะ

เรื่องที่สอง.... เรื่องนี้ “ดัง”
คุณแม่เป็นคนเสียงใหญ่ และเสียงดังมาก ใครๆ คงคิดว่า ก็เรื่องธรรมดานิหว่า แล้วมันจะเป็นฟามลับได้ไงฟระ
เป็นสิ
ก็คุณแม่หน่ะ เกลียดมากเลยที่ตัวเองเสียงดังคับฟ้า...จริงๆ แล้ว มันเป็นปมด้อยเลยหละ ... รู้ตัวตั้งแต่ตอนป.3 ตอบคุณครูไปแล้ว โดนครูดุกลับมา “อย่างแรง” ว่าคุณแม่นิสัยไม่ดี พูดห้วนกะครู... โธ่เอ๊ย คุณแม่ไม่รู้ตัวเลย ไม่ได้ตั้งใจด้วย คุณแม่เสียใจมาก นั่งร้องไห้กระซิกๆ...
วันนี้ ก็เพิ่งโดนสดๆ นั่งอ่านนิทานให้มรรคณิชาฟัง... พออ่านจบ คุณพ่อบอกเสียงเรียบๆ ว่า
Why you have to yell?
โอ๊ย... โดนไปแค่เนียะ คุณแม่รู้สึกเจ็บจึ๊กๆๆ... เขวี้ยงหนังสือออกไปเลยง่ะ...
ตกใจไหมอ่ะ
คุณแม่โมโหตัวเองที่ควบคุมเสียงไม่ได้ ... เป็นห่วงจัง ไม่อยากให้มรรคณิชาเป็นอย่างคุณแม่เลย รู้ไหม

เรื่องที่สาม..... สามชั้น
ตอนนี้ คุณแม่อ้วนขึ้นมาอย่างน่ากัว.... จากที่เคยลดได้หลังคลอดมรรคณิชา... จู่ๆ พุงมันมาจากไหนล้นหลามฟระ... แม่จะโทษใครดี โทษมรรคณิชาดีไหม ที่เลี้ยงง่าย คุณแม่เลยไม่ได้ออกแรงเท่าที่ควร
แล้วการอยู่ที่นี่ ทำให้คุณแม่ซ่อนหุ่นใต้เสื้อผ้าหนาๆ ได้... คนอื่นเค้าเห็นแม่ตัวเล็กๆ ก็มักจะชมว่า หุ่นดีจัง...โอ๊ย อย่ามาเปิดพุงฉั๊นดูเชียว...จากที่เคยมีแค่สองชั้น ตอนนี้ พอจับขึ้นมา มีลอนขึ้นมาได้ถึง สามชั้น จริงๆ เป็นเรื่องน่าตื่นเต้น เพราะทุกครั้งที่คุณแม่จับพุงตัวเอง... คุณแม่รู้สึกอัศจรรย์อย่างมหันต์...แล้วต่อด้วยความรู้สึกต๊อแต๊....

เรื่องที่สี่...... หนังสือที่ไม่ได้พิมพ์
คุณแม่เคยขีดเขียนบทความนิดๆ หน่อยๆ ลงนิตยสาร กะรับแปลงาน ปรากฏว่า ก่อนย้ายมาอยู่นี่ อุตริคิดการณ์ใหญ่ ทำพ็อคเก็ตบุ๊คเจาะกลุ่มวัยรุ่นเสียหน่อย.... ทำข้อมูลดิบไว้เป็นตัน พร้อมกับเริ่มคุยกะ บอกอ เพื่อตบเนื้อหาให้ลงตัว....
แถม คุณน้อง Publisher เกิดถูกใจคุณแม่ ลากไปเป็นโกสต์ไรเตอร์ให้คนดังคนหนึ่ง... อูว์ งานนี้ หนุกดีตรงที่ได้มีโอกาสล้วงจิก พูดคุยกะคนดัง
แล้ว.... คุณแม่ก็บินมาที่นี่เฉยเลย นี่....รู้สึกเสียดายเนื้อหาที่ทำไว้จัง.... ที่น่าเขกกะโหลก คือ ทำอีเมล์แอดเดรสหาย... พอกลับเมืองไทย ก้อไม่มีเวลาที่จะติดต่อกันได้อีก... คุณแม่รู้สึกเหมือนทำชีวิตขาดๆ ไงไม่รู้.... พาลทำให้ฝันถึงส่วนที่หายไปนี้บ่อยๆ

เรื่องที่ห้า ..... ร้านอาหาร
ใครๆ ที่นี่ ส่วนใหญ่จะรู้ว่า คุณแม่พยายามจะเปิดร้านอาหาร... แต่ที่เค้าไม่ค่อยรู้กันคือ ทำไมถึงอยากเปิด และทำไมต้องเป็นร้านอาหาร
สำคัญมากเลยคะ ....ก็ เป็นห่วงลูกน่านแหละ ถึงจะกะเสือกกะสน หาเรื่องเหนื่อยตอนแก่.... ลำพังเงินเดือนกะเงินเก็บของคุณพ่อ อย่าว่าแต่นู๋เรียนคอลเลจเร้ย... อาจจะไม่พออยู่กินหลังรีไทร์ด้วยซ้ำ... (พิมพ์แล้วทำหน้าเคียดๆ ปากอบ)
มองในแง่ดี ก็โป๊ะเชะ ตรงใจคุณแม่ที่อยากมีกิจการส่วนตัวนะ.... เผอิญว่า กิจการที่ใฝ่ฝันไว้ ไม่ใช่ร้านอาหาร ธ่อ คุณแม่หน่ะ เพิ่งจะมาทำกับข้าวเป็นตอนมาอยู่เมกานี่เอ๊ง หุหุ...คุณแม่อยากมีร้านขายแต่งบ้านนะ... ตอนขนมาลองขายที่นี่ ก็ขายดีเชียว...แต่ไม่กล้าลงทุนคะ ห่วงเรื่องสต๊อกของ... คุณแม่เลยหันมาเล่นร้านอาหารนี่แหละ มาร์จิ้นเยอะดี แถมเงินสดหมุนติ้วด้วย... ดีไปหมด เสียอย่างเดียว ความเสี่ยงสูงมั่ก... คุณแม่เลยตั้งหน้าตั้งตาอ่านตำราอาทิตย์ละหลายเล่ม... อ่านสลับกับวิธีฝึกพ็อตตี้ให้นู๋แหละ อิอิ
ตอนนี้ คุณแม่หายใจเข้าออกเป็นร้านอาหาร...ได้ยินใครเค้าพูด เค้าเม้าท์กันเรื่องร้าน คุณแม่เป็นต้องรีบแจ๋นเข้าไปฟัง... นี่อยากหาเวลาไปทำงานในครัวดูบ้าง ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะทำไงได้

จบแล้วคะ
คงไม่มอบแท็กอวอร์ดให้ใครต่อเน๊อะ...กลัวเค้าไม่รับมุก คริ คริ

ปล. ต้องขอขอบคุณคุณน้าๆๆ ที่ยังทยอยมาอวยพรวันเกิดนู๋มรรคนะคะ...แหะ แหะ... ยังทยอยอวยพรกันมา คุณแม่ก็ได้แต่ทยอยเขียนขอบคุณก๊ะ....ดีใจคะ ที่มีคนคิดถึงลูก




 

Create Date : 19 มกราคม 2550
11 comments
Last Update : 19 มกราคม 2550 10:08:33 น.
Counter : 679 Pageviews.

 


อ่ะนะ น่ารักจังเลย สบายดีนะคะ

 

โดย: อุ้มสี 19 มกราคม 2550 10:23:06 น.  

 

มาแอบอ่านความลับของคุณแม่หนูมรรคณิชาค่ะ ข้อที่หนึ่งอยากให้หนูมรรคณิชามาอ่านจัง

ข้อห้านี่ตรงกันข้ามกับแม่ปุ๊เพราะแม่ปุ๊ใฝ่ฝันอยากทำร้านอาหารแต่คิดสะระตะดูแล้วคงจะไม่ไหว เริ่มแรกเลยคือไม่มีทุน

สุขสันต์วันเกิดหนูมรรคณิชาย้อนหลังด้วยนะคะ ขอให้หนูมีความสุขและสุขภาพแข็งแรงค่ะ

 

โดย: Lauderdale By The Sea 19 มกราคม 2550 10:50:42 น.  

 

มาอ่านความลับคุณแม่นู๋มรรค ค่ะ

เด็กๆ เรียนอนุบาล จำได้ว่าเก่ง
ปวดหนักปวดเบาก็บอกครูตลอด

 

โดย: wanwitcha 19 มกราคม 2550 11:20:33 น.  

 

เย้ ขอบคุณคุณแม่นู๋มรรคนะคะที่เล่นด้วย จริงๆ ตอนส่งแท็กไปให้กลัวหน้าแตกเหมือนกันอะ
เรื่องเสียงดังอะ คุณแม่อย่าคิดมากเลยนะคะ ถ้าคิดในแง่ดีก็อาจจะเป็นพรสวรรค์อะคะ แต่คุณแม่ต้องหาวิธีใช้ให้เจอ

เรื่อง สามชั้นเนี่ย ลิตเติ้ลเกิร์ลมีข้อเสนอคะ ลองมีน้องให้นู๋มรรคอีกคนสิคะ เผื่อจะได้ช่วยให้คุณแม่ได้ออกกำลังกายไปในตัว หมายถึงเลี้ยงลูกอะคะ อย่าคิดลึกน๊า

ลิตเติ้ลเกิร์ลเคยเกริ่นกะคุณพ่อบ้านเหมือนกัน แต่คุณพ่อบ้านย้ำบ่อยๆ ว่าเหนื่อยนะ เหนี่อยมาก เลยทำให้ต้องชะลอโปรเจคนี้ไปก่อน ตกงานเมื่อไหร่ โปรเจคนี้คงได้ยกขึ้นมาคิดจริงๆ จังๆ อีกทีอะคะ เอาใจช่วยคุณแม่นู๋มรรคเรื่องร้านอาหารนะคะ ได้ฤกษ์เปิดเมื่อไหร่ อย่าลืมกระซิบบอกกันบ้าง

 

โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล (ลิตเติ้ลเกิร์ล ) 19 มกราคม 2550 11:27:06 น.  

 

สู้ๆนะค่ะ

 

โดย: oreocream 19 มกราคม 2550 11:27:21 น.  

 

แวะมาอ่านความลับจ๊ะ
ความลับคุณแม่ตรงข้ามกับแม่ขวัญแม่ขวัญเสียงแหลมจนรำคาญตัวเองคะ

 

โดย: miz u so much 19 มกราคม 2550 11:35:55 น.  

 

เป็นสาวเก่งทีเดียวแม่น้องมรรคคะ น่าเสียดายจังหนังสือที่ไม่ได้พิมพ์อ่ะไม่งั้นป่านนี้ เป็นคนดังอยู่ที่ไทยไปแร้ว
เอาใจช่วยเรื่องร้านอาหารนะคะ ดีจังเลย ถ้าเปิดเมื่อไหร่ จะตามไปชิม ฮี่ๆๆๆๆๆๆ ว่าไปนั่นอ่ะ ตามไปชิมในบล็อกอ่ะค่ะ เปิดเมื่อไหร่เอามาลงบล็อกเน้อ เป็นกำลังใจให้ค่า

 

โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว 19 มกราคม 2550 13:03:30 น.  

 

เอ่อ ข้อสามนี่สยองจังค่ะ เพลา ๆ ไก่ทอดมั่งดีกว่าเรา กัว ว๊ากกกกกกกกกกกกก อ้อ วันที่ 18 วันเกิดใครหนอ ขอให้มีความสุขมาก ๆ เป็นที่รักของทุก ๆ คน สวย รวย ๆๆๆ เฮง ๆ เด้อจ้าาาาาาาาาาาาา จุ๊บ ๆๆๆๆๆๆ

 

โดย: ไ่่ก่ย่างคุกกี้กรอบหมีชอบหมด 19 มกราคม 2550 14:50:45 น.  

 

แม่น้องมรรครู้ใจแฟนๆ จังว่าอยากฟังเรื่องของคุณแม่บ้าง...

เคยเปิดร้านอาหารกับเขาเหมือนกัน... เอาใจช่วยให้แม่น้องมรรคเปิดร้านเร็วๆ นะคะ..รับรองว่าช่วยลดลอน 3 ชั้นได้ด้วย เพราะเหนื่อยสุดๆ...

 

โดย: narellan 19 มกราคม 2550 20:20:47 น.  

 

ไม่ได้แวะมาตั้งนาน มาพอดีอ่าน tag แม่นู๋มรรคพอดี

 

โดย: LuckyMoby 19 มกราคม 2550 23:10:42 น.  

 


สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่าน tag ค่ะ

 

โดย: N_BEE810 20 มกราคม 2550 14:18:33 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


มรรคณิชา
Location :
Sleepless in Seattle United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




สวัสดีคะ
นู๋ชื่อ มรรคณิชา.... เรียกนู๋เต็ม ๆ นะคะ เพราะนู๋ไม่มีชื่อเล่นคะ ... อยากรู้จักนู๋ ก็ต้องตามไปช่วยอ่าน ช่วยคอมเม้นต์นะคะ แม่นู๋จะได้มีกำลังใจ
แก้ไขเพิ่มเติมคะ....
มีคุณน้า คุณพี่ หลายคนมักถามคุณแม่เสมอๆ ว่า "ชื่อของนู๋ แปลว่าอะไร"
บอกเลย ไม่เล่นตัว...อิอิ
มรรค มาจากคำว่า "มรรค 8" ในศาสนาพุทธไงคะ...คุณแม่คงอยากเห็นนู๋เป็นเด็กดี...แถมเวลาสะกดเป็นภาษาปะกิต คุณแม่ใช้ชื่อคุณพ่อสะกดซะเลย...งานนี้ คุณพ่อหน้าบานคะ
ส่วน ณิชา แปลว่า บริสุทธ์
พอมารวมกะ "มรรค" ชื่อนู๋เลยเก๋กู๊ดซ้า

แก้ไขเพิ่มเติม (อีก 5/29/2011)
แขกเค้ามีดาราหญิงชื่อ มานิชา คล้ายชื่อนู๋มากเลย แรกๆ แม่ก็ปลื้มหรอกนะ แต่หลังๆ ชักหวั่นไหว เพราะเพื่อนร่วมงานของพ่อชื่อนี้เปี๊ยบ เป็นตัวป่วนที่ทำคุณพ่อปรี๊ดส์บ่อยๆ

แม่พบว่า เด๋วนี้ เวลาเรียกมรรคณิชาเต็มๆ คือการทำเสียงเข้ม ในเหตุการณ์ปกติ แม่เรียกนู๋ ว่า "ลูก" "นู๋" หรือ ไม่ก็ "ชิชา" "ชา"
Friends' blogs
[Add มรรคณิชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.