เริ่มเคานต์ดาวน์ละน๊ะ

อีกไม่ถึงสองอาทิตย์ ลูกแม่ก็จะสองขวบแย้ว... รู้ไหมคะ คุณแม่เตรียมฉลองให้นู๋ด้วยละ เน้นความตื่นเต้ลล์ ให้กะนู๋อย่างเดียวเลย ไม่เน้นกิน อิอิ

ใกล้สองขวบ ดูลูกชักจะศักดิ์สิทธิ์ขึ้นทุกวัน ขนาดแกรนด์มายังออกปากเลย
“เด็กดีคนเดิมหายไปไหนน๊า”
ก็นู๋อ่ะ เล่นออกคำสั่งหยั่งกะคณะปฏิวัติเลย... ที่คุณแม่เจอทุกๆ วัน ก็เห็นจะเป็นตอนเรียกนู๋นั่งคาร์ซีท... นู๋จะลีลามั่กๆ... ถ้าอากาศไม่หนาวมาก แม่ก็พอทนๆ ได้นะ ปล่อยนู๋โหมโรงออกแขกไปตามเรื่อง ...วิ่งไปวิ่งมาในรถให้พอใจ...ยังดีนะ พอล็อคเบลท์แล้ว นู๋ไม่เคยอาละวาด (เอ หรือยังไม่ถึงเวลา) ลูกจะนั่งเรียบร้อยดี มีบ้าง ที่เรียกขอนม ขอน้ำ อันไหนแม่หยิบไม่ได้ พอบอกว่า แม่ขับรถอยู่ นู๋ก็จะเข้าใจ
แต่
ขอโทษนะ... คุณแม่ห้ามมองนู๋ผ่านกระจกมองหลังเป็นอันขาด... นู๋จะกรีดร้องโหยหวน... บ้าป่าวว๊าาา

อะไรอีกละ ที่เจอทุกวัน
อือม์ คงจะเป็นตอนเรียกให้เปลี่ยนผ้าอ้อมนะ ... ไม่ค่อยจะยอมเปลี่ยน ชอบสะสม หมักหมม... แต่ก็อีกละนะ... เด๋วนี้ พอชมว่า นู๋กระดกก้นเก่ง คุณแม่ไม่ต้องเมื่อยมือยกนู๋ ๆ หนัก...อูยยย ลูกฟังแล้วชอบใจใหญ่ คงชอบที่ชมว่า “นู๋เก่ง” ชอบตรงที่ว่า “นู๋หนัก” (แบบได้แกล้งแม่ไง สะจายยย)... กระดกก้นลอยได้หลายนาทีเลย

วันนี้ ลูกก็ลีลากะแกรนด์มามาก แกรนด์มาไม่ชอบให้ทำเลอะเทอะ (อยู่กะเด็กเนียะนะ) แกรนด์มาให้นู๋วางบัตรคำไว้บนโต๊ะ เสร็จแล้วจะให้ไอติม.... ปรากฏว่า มรรคณิชาเลือกที่จะถือทั้งบัตรคำ และเอาทั้งไอติมด้วย ....ยืนยันกะแกรนด์มาอยู่น่าน (ยืนจริงๆ ไม่ยอมนั่งเก้าอี้เลย) ... แกรนด์มาเลยเก็บไอติมเข้าตู้เย็น... มรรคณิชาน้ำตาไหลพราก วิ่งเข้ามาหาคุณแม่.... ท่าทางแกรนด์มาจะฉุนๆ อยู่นา

เรื่องดีๆ ของนู๋ก็มีเยอะพอๆ กับเรื่องชั่วๆ (เฮ้ย คุณแม่เขียนแรงไป)
อ่า
อย่างวันนี้ คุณแม่ลองจับมือนู๋เขียน ก.ไก่ ถึง ฆ.ระฆัง...ปรากฏว่า ลูกท่องได้เฉยเลย...ทึ่ง อึ้ง เสี่ยวไปเลยไหมละน่าน
มะวานนี้ เป็นครั้งแรกที่นู๋พูดภาษาไทยเป็นประโยคได้ นู๋วิ่งมาฟ้องคุณแม่เกี่ยวกับพี่มากิเอะอะไรสักอย่างเนียะแหละ รู้แต่ว่า นู๋พูดว่า “กากิเอะ เอาไป”
ส่วนนิสัยเล่นของเสร็จแล้วรู้จักเก็บให้เรียบร้อย น่าชื่นชมสุดๆ... ยิ่ง ได้ดูการ์ตูนลอล่า ตอนลอล่าไม่ยอมเก็บของเล่น นู๋ยิ่งจะเอาชนะยัยลอล่าให้ได้ เก็บแหลกคะ ...เอาของเล่นออกมาไม่ทันไร นู๋ก็จะรีบเก็บ ประมาณนึกถึงลอล่าอยู่ละมั๊ง... นู๋กะลอล่านี่แข่งกันน่าดูนะ อย่างเวลาให้กินนม ก็จะชมนู๋ว่า ซดซู้ดๆ ไวกว่าลอล่า อูยยย ดูดดแหลก
ตอนนี้ ลูกจำตัวละครซิมป์สันได้มากอย่างเหลือเชื่อ ลูกจะจำมาร์จได้ คงเพราะเทียบว่าเป็น “คุณแม่” และเรียก “โฮเมอร์” ได้ (เหมือนคุณพ่อมั่กๆ หุหุ)... ทุกๆ วัน ลูกจะต้องขอดูซิมป์สัน ดูตอนเดิมซ้ำไปซ้ำมา สิบรอบไม่มีเบื่อ แต่คุณแม่นะ อ้วกสลบไปเลย

เรื่องชั่วของนู๋เร๊อะ
ก็แสวร์ เอฟ เวิร์ด ออกมานะดิ
คุณแม่ตัดสินใจ ตบปากนู๋ทันที... นู๋ก็งงๆ นะ...พูดซ้ำออกมาอีก... คุณแม่เลยต้องตบซ้ำ ทำกันสี่ห้ารอบ นู๋ก็ยังไม่เก็ท คุณแม่พยายามอธิบาย แต่นู๋แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน...วันนี้ เอาอีกแล้ว... คุณแม่ต้องจับหน้านู๋หันมาจ้องตากะคุณแม่แล้วอธิบาย..คุณแม่พูดๆๆๆ จนนู๋ยอมเอ่ยปากว่า “โนๆ แย่ๆ” เฮ้อ.... พรุ่งนี้จะลืมเปล่าเนียะ

เอ้า
นี่นอนห้าทุ่ม มาสองคืนติดๆ กันละ ... ตอนนี้ ตีหนึ่งครึ่ง ลูกเกิดตื่นมาอีกบ่นไรไม่รุ
"หนาวๆ " หรือ "โนๆ" กันแน่ ฟังไม่ชัด
ในที่สุด คุณแม่ยอมแพ้ ได้แต่จับก้นนู๋ไว้เฉยๆ ไม่พยายามทำความเข้าใจอะไรทั้งนั้น...นู๋ก็นิ่งหลับไปเอง...หุหุ

Create Date : 04 มกราคม 2550		4 comments
Last Update : 4 มกราคม 2550 16:32:30 น.
Counter : 624 Pageviews.
Share Tweet