เสื้อแบบผ่าคอตื้น ใช้ใส่กับกางเกงไทยได้เข้ากันดีครับ หรือจะจับไปชนกับ
กางเกงอื่นๆ ก็ยังได้
เสื้อแบบผ่าครึ่งอกติดกระดุมเม็ดเดียว มีปกตั้งขึ้นเล็กๆ เป็นอีกแบบที่เอาไว้
ใช้กับกางเกงไทยได้ง่ายๆ หรือจะจับไปชนกับกางเกงอื่นๆ ก็ได้
รองเท้าแตะผสมบู๊ท จับชนกับเสื้อผ้าแบบไทยๆ ก็ดูน่าสนใจดี
ก็เป็นตัวอย่างการแต่งตัวด้วยชุดเสื้อผ้าแบบไทย เห็นไหมครับว่าเอามาใส่
ในชีวิตประจำวันได้ไม่ยากเลย เราสามารถทำได้ทั้งการหยิบเอาเสื้อผ้าแบบ
ไทยมาใส่ทั้งชิ้นบนและชิ้นล่าง หรือผสมเสื้อผ้าแบบไทยเากับเสื้อผ้าแบบ
สมัยใหม่ที่เราคุ้นเคยอย่างเสื้อยืด หรือจะเลือกผสมเสื้อผ้าสมัยใหม่ที่คุ้นเคย
นี้ให้ดูเป็นแบบไทยโดยเลือกเอาชิ้นบนกับชิ้นล่างที่มีลักษณะเดียวกันกับ
เสื้อผ้าแบบไทยมาใส่ให้ดูเป็นแบบไทยๆ ก็ได้ทั้งนั้นครับ
เห็นตัวอย่างกันแล้ว มีไอเดียจะแต่งแล้วใช่ไหมครับ งั้นไม่ต้องรออะไรแล้ว
แต่งกันเลย
ถ้าใครอยากจะแต่งอยู่แล้วก็ไม่ต้องรอให้มีใครแต่งเป็นเพื่อนครับ ใส่เองไป
เลย เพราะลองนึกดูว่าจะมีอีกกี่คนที่คิดแบบเดียวกันนี้อยู่ว่า "รอให้มีคนแต่ง
เป็นเพื่อนก่อนแล้วจะแต่ง" ถ้าเรายังรอคนอื่นก็รอ สุดท้ายทุกคนก็รอกันไป
รอกันมาไม่มีใครแต่ง
ผมเห็นหลายคนเหมือนกันที่พูดว่าอยากใส่อยากแต่งชุดที่เป็นแบบไทยๆ
ตามเทศกาลต่างๆ แต่พอจะเอาเข้าจริงก็มีคนบอกว่าบ้าบ้าง เว่อร์บ้าง เหมือน
พนักงานสปาบ้าง ทำให้ไม่กล้าใส่กันไป ความจริงแล้วที่คนอื่นรู้สึกว่ามันบ้า
เว่อร์ หรือเหมือนพนักงานสปา ก็เพราะว่าเราไม่คุ้นตากับภาพคนทั่วไปที่ใส่
ชุดพวกนี้ จะทำยังไงให้คุ้นคำตอบก็คือต้องมีคนใส่ให้เห็นได้อยู่เป็นประจำ
ลองนึกดูว่าถ้าเราเห็นคนแต่งแบบนี้ทุกเสาร์อาทิตย์ ชุดพวกนี้มันก็จะกลาย
เป็นของธรรมดาไปเอง แต่เพราะมัวคิดว่ามันประหลาดก็เลยไม่มีคนใส่กัน
ปัญหาจึงเกิดแบบงูกินหางครับ คือ
ไม่กล้าใส่เพราะมองว่าประหลาด >>> รู้สึกว่าประหลาดเพราะว่าไม่มีคน
อื่นใส่ >>> เพราะงั้นก็เลยไม่ใส่ >>> ไม่มีคนใส่ >>> คนมองว่าประหลาด
เพราะไม่มีใครใส่
ถ้าไม่ทำอะไรสุดท้ายมันก็จะเลือนหายกลายเป็นแค่ชุดสำหรับพนักงาน ชุด
สำหรับผู้ใหญ่ใส่ไปครับ การที่จะทำให้มันกลับมาเป็นชุดที่ใส่ได้ในโอกาส
ต่างๆ โดยไม่โดนมองว่าบ้า ว่าเว่อร์ ว่าเหมือนพนักงาน ก็ต้องทำให้คนทั่วไป
คุ้นตาซะก่อน มองเป็นทีละขั้นได้ดังนี้ครับ
[เมื่อมองในมุมของคนใส่]
ทำให้ชุดใส่ทั่วไปได้ >>> ต้องมีคนใส่ >>> เมื่อใส่ในชีวิตประจำวันไป
ก็จะเริ่มคุ้นชินกับเสื้อผ้าแบบนี้ >>> เมื่อชินก็จะทำให้รู้สึกว่ามันธรรมดา
>>> เมื่อรู้สึกว่าการแต่งตัวแบบนี้มันธรรมดาก็จะกล้าใส่มากขึ้น >>>
เมื่อจะใส่ชุดไทย(ชุดประจำชาติ) ก็จะไม่รู้สึกว่าประหลาดหรือมากไป
[เมื่อมองในมุมของคนอื่น]
ทำให้ชุดใส่ทั่วไปได้ >>> ต้องมีคนใส่ >>> เมื่อมีคนใส่ก็จะผ่านตาคน
>>> เมื่อคนเคยเห็นก็จะไม่รู้สึกว่าประหลาด >>> เมื่อไม่รู้สึกว่าประหลาด
ก็จะมีคนใส่ >>> คนที่คิดว่าไม่ประหลาดก็ขยายวงกว้างออกไป >>>
มีคนใส่กันมากขึ้น (ดีไม่ดีคนที่ชอบตามกระแสอาจจะหันมาสนใจใส่บ้าง
ก็ได้เพราะเห็นว่าคนใส่กันมากขึ้นเรื่อยๆ)
ผลที่ได้ก็คือการอนุรักษ์การแต่งกายอย่างไทยเอาไว้ มันเป็นของเรา เรา
ก็ควรจะใส่ ควรจะแต่งครับ อย่าให้เสื้อผ้าแบบไทย ชุดพื้นเมือง มีไว้เพื่อ
เป็นเพียงของฝากของที่ระลึกสำหรับชาวต่างชาติหรือนักท่องเที่ยว
บางคนอาจ คิดว่ามันเชย ไม่ทันสมัยแต่จริงๆ แล้วเสื้อผ้าไทยได้รับความ
นิยมจากชาวต่างชาตินะครับ กางเกงไทยเป็นที่นิยมไม่น้อยในญี่ปุ่น
แต่ผมรู้สึกว่ามันน่าแปลกที่ในถิ่นกำเนิดของมันเองเสื้อผ้าเหล่านี้กลับไม่ได้
รับความนิยมเลยและถูกมองว่าสู้ของนอกของตะวันตกไม่ได้
ชวนคิดนิดนึงนะครับ เวลาที่เห็นคนแต่งตัวแบบไทยๆ คนมักจะคิดว่าไม่ดี
เพราะเหมือนพนักงานสปาบ้าง เหมือนพนักงานโรงแรมบ้าง แต่ทำไมคน
กลับชื่นชมแอร์โฮสเตสหรือพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินกันจัง ว่าดีว่าสวย
อยากเป็น ทั้งที่แอร์ก็ต้องใส่ชุดไทยเหมือนกันแต่ไม่เห็นใครจะบอกว่ามัน
ไม่ดี.....น่าคิดมั้ยครับ
การที่เรามาใส่มาแต่งแบบนี้กันนอกจะจะได้อนุรักษ์การแต่งกายแบบไทย
แล้ว ยังได้ช่วยให้ชาวบ้านที่ผลิตของเหล่านี้มีรายได้ เป็นการสร้างอาชีพ
ในท้องถิ่นด้วย เมื่อนับข้อดีได้มากขนาดนี้แล้วก็มาใส่กันเถอะครับ
อ้อ...ผมได้มีโอกาสไป JJ mall มา มีเสื้อผ้าแบบไทยๆ ผ้าย้อมสีธรรมชาติ
เยอะเหมือนกันครับ คือก็อาจไม่ได้เยอะมากแต่ก็เรียกได้ว่าไม่น้อย ใครสนใจก็
ลองไปดูกันได้
ก็จบเพียงเท่านี้แล้วครับ กับเรื่องของชุดเสื้อผ้าแบบไทย ยอมให้ยาวหน่อย
แล้วจบเลยดีกว่า หลังจากนี้ถ้าผมมีข้อมูลอะไรเพิ่มเติมก็จะมาเขียนตอนใหม่ๆ
เพิ่ม
ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบครับ
รูปประกอบเนื้อหาจาก
โกไซมัส