Bloggang.com : มัยดีนาห์ : ฝน...ฝนและฝน

ฝน...ฝนและฝน

ฝนที่มันตกทางนี้จะหนาวถึงคนทางโน้นไหม

ถ้ามันไม่ตกทางโน้นมันจะหนาวได้ไง ฮ่าฮ่าฮ่า คำนี้เคยพูดกันบ่อยสมัยที่ป๋าเบิร์ดออกเพลงนี้มาแรกๆ ทั้งๆที่รู้น่ะแหละว่าคนแต่งเขาเปรียบเทียบฝนกับความทุกข์ความสุขของคนสองคน แต่เรามันคนชอบคิดและวิจารณ์(ทั้งดีและร้าย)

ช่วงนี้ที่สะเดาฝนตกบ่อยมากถึงมากที่สุด ตกได้ทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ ตกจนเราไม่มีงานจะทำแล้วนี่

ตลอดเดือนนี้ ทำงานเต็มสัปดาห์ไปแค่สัปดาห์เดียว ที่เหลือก็ทำบ้างหยุดบ้างตามฝน ได้หยุดกินเงินเดือนฟรีไปหลายวัน สถานการณ์ข้างหน้า ณ ตอนนี้เวลานี้ มันก็ยังตก แต่วีคนี้ยังไม่มีน้ำยางมาส่งเลย เริ่มวิตกจริตหากมันตกไม่หยุดเจ้านายจะมีเงินจ่ายเงินเดือนให้ไหมนี่

ตั้งแต่เด็กมาแล้วได้ยินคำว่า ภาคใต้ฝนแปดแดดสี่ แล้วมันก็จริงอย่างที่เค้าพูดกัน อีกไม่กี่วันเข้าพรรษา มันก็คงตกอีกยาวแน่ๆ ก็จะไม่ให้มันตกได้ไงในเมื่อมันหน้าฝน ขนาดช่วงสงกรานต์ฝนที่นี่ยังตกเล้ย

ว่างๆงานเลยเอานิยายมาขัดเกลา(เกลาแล้วไงมันยังไม่ได้เรื่องหว่า)แล้วเอามาลงบล็อคดูเผื่อจะมีคนอ่าน Please ช่วยอ่านหน่อยนะ

เนื้อเรื่องมันอาจไม่ใหม่(แต่ที่วางขายมันก็ใช่ใหม่พิศดารนี่เนอะ) ตั้งใจจะถ่ายทอดออกมาให้เห็นถึงความรักในครอบครัว แน่นอนต้องมีพระเอกนางเอกสิ ตอนแรกตั้งใจจะเอาคนแถวนี้มาตั้งชื่อเป็นพระเอกแต่เกรงใจจังเลยหยิบมุมนิสัยที่เราคุ้นเคยมาซะ

ช่วงนี้พี่ชายหายหน้าไปน่าเบื่อจัง ไม่มีใครให้คอยแกล้ง ไม่มีใครให้คอยอ้อน ไม่มีที่ปรึกษาดีๆ เคยคิดๆไว้ว่าอยากทำงานหน้าที่สูงๆเงินเดือนดีๆแต่เห็นพี่ปริ้นซ์ทำงานเลิกดึกดื่นแถมหอบงานมาทำที่บ้านอีก จนไม่มีเวลาได้พักผ่อน(มาเล่นเอ็ม) ถ้าเราได้ทำบ้างมันจะเป็นอย่างนี้ไหมนะ

พรุ่งนี้ก็หยุดงานอีก (หุหุ คราวนี้ได้หยุดงานตรงกับวันหยุดราชการวุ้ยเรา) หวังว่าฝนมันจะเว้นช่วงช่วงให้เราได้ทำงานบ้างนะ สงสารเจ้านาย สงสารตัวเอง(เพราะกลัวเจ้านายไม่มีเงินเดือนให้)

Create Date : 28 กรกฎาคม 2550

Last Update : 29 กรกฎาคม 2550 17:05:59 น.

0 comments

Counter : 782 Pageviews.