สวัสดีปีใหม่ครับ

ผมไม่ค่อยชอบฟังเพลงไทย ก็เพราะว่าผมเข้าใจเนื้อเพลงครับ

สู้ฟังเพลงฝรั่งไม่ได้ครับ แปลไม่ออก เอาแค่ทำนองก็ จินตนาการได้ไกลดีครับ ฮี่ๆ

แต่เรื่องสั้นนี่ ขอเป็นภาษาไทยนะครับ

ป๋าผมได้รับการ์ดของป๋าแล้วนะ
ขอบคุณมากครับ

สวัสดีจ้า
นำดอกซากุระมาฝาก
จะได้สดชื่นขึ้นบ้าง

ท่านอ้ายฯ ท่านสบายดีนะ

ท่านอ้ายฯ ท่านสบายดีนะ

คุณ rintana ครับ

รบกวนเข้าไปอ่านบล็อก ของผม หน่อยครับ

ขอบคุณล่วงหน้าครับ

ท่านอ้ายขอรับฯ

พี่ท่านกู๊ดดดดกล่าวลา(แบบชั่วคราว)ไปหลายเพลาแล้ว
ข้าพเจ้าเก็บตะกอนความคับข้องใจ ไม่อาจระบายผู้ใด จนอึดอัด อัดอั้น จะมีอยู่ก็เห็นแต่ท่านที่ข้าพเจ้าพอจะโผล่มาชนแก้วด้วย ขออย่าได้คิดว่า ข้าพเจ้าไม่เห็นใครแล้วจึงคิดถึงท่านนะขอรับ เพราะข้าพเจ้าไม่เห็นใครนั่นแหละ จึงคิดถึงท่าน !

เอามาฝากแก้วหนึ่ง (ไม่รู้รูปจะขึ้นหรือเปล่า) รับรองเป็น beer แน่ ๆ ไม่มีปลอมปนจากหลังร้านขอรับ

เอ้า ! ชนก่อน

ทีนี้ขอระบายสักสองสามโอ้ก!นะขอรับ
จะ 'ชั่วคราว' หรือ 'ค้างคืน' ก็แล้วแต่...
พี่ท่านคนดี / พี่ท่านกอฮัก / พี่ท่านนายแนม
สำหรับข้าพเจ้า ท่านจะเป็นคนสุดท้ายที่จะอยู่ปิดประตูบ้านหนอน จะอย่างไรข้าพเจ้าก็ไม่ยินยอมรับคำลา

ได้รับ mail พักชัวคราว ของท่าน นายแนม ข้าพเจ้าอึกอัก พูดไม่ออก อยากออกไปกรอกเบียร์ใส่คอ
ข้าพเจ้าได้ยิ้มรื่นยินดีมาชั่วเดือนเดียว ที่ได้พบหนทางออกจะได้เห็นเราก้าวเดินไปด้วยกันเหมือนคืนวันเก่าก่อน

เจอการอำลาจากบ้านหนอน ของพี่ทานคนดีครั้งนี้ ทำเอาข้าพเจ้ามือไม้อ่อน หมดสิ้นเรี่ยวแรง ไม่อยากโผล่พบหน้าผู้คน

บ้าจริงท่าน ข้าพเจ้าอยากมุดกลับเข้าในกะลา(อีกแล้ว)

ดื่มม !!

ตั้งแต่ท่านจากมา ข้าพเจ้าหมดอารมณ์ หมดแรงจูงใจ
ท่านจี-รา ห่างหาย
เจอพี่ท่านคนดี ร่ำลาเที่ยวนี้ ข้าพเจ้าคงหมดความหวังที่จะได้เห็นโลกใบเก่าแล้วล่ะขอรับ

เมื่อโลกใบเก่าสูญสลาย ข้าพเจ้าก็ไม่รู้จะอยู่ไปไย (ไม่ใช่จะคอมมิตซุดไซด์ นะท่าน เดาะภาษาปะกิดเสียหน่อย นี่มันเบียร์นอกขอรับ)

ธรรมชาติของข้าพเจ้าปวดหัว ตาลายกับผู้คนมากมาย อยู่แล้ว มันติดจะอยู่เงียบ ๆ เจอเหล่าท่านที่เป็นคออักษรได้เป็นเพื่อนเสวนา เหมือนปลากระดี่เจอน้ำ เหมือนกาดำเจอฝูงหงษ์ ข้าพเจ้าดีใจนัก หลงยึดมั่นถือมั่นสร้างภาพที่อยากเห็น หวังให้ภาพนั้นคงอยู่ตลอดไป

ข้าพเจ้าเพ้อเจ้อน่ะท่าน ดื่อมม...ขอรับ เขียนอย่างนั้นได้เปล่า???

เฮ้อ...ระบายมากไปก็ไม่ดี
ระบายน้อยไปก็ไม่หมด

ขืนมาถ่ายรด ห้องหมักท่านเดี๋ยวจะไม่ดี
ยิ่งท่านมีโครงการน่าอนุโมทนาจะหยุดเหล้ายาปลาย่าง ข้าพเจ้าสมควรเห็นงามด้วย ไม่ควรมาชวนท่านดื่มเช่นนี้ แต่บางเวลา จะให้เราหันไปหาใคร หากไม่ใช่สหายร่วมรสเมรัย ขออย่าได้คิดว่าข้าพเจ้าไม่เห็นใครแล้ว จึงหันมาหาพระคุณนะขอรับ เป็นข้าพเจ้าไม่เห็นใครแล้วจริง ๆ นั่นแหละ อ้าว !! กลับมามุขเดิม

ดื่ม !! ขอรับ ดื่ม !!~

ข้าพเจ้าไม่ดื่มลาพี่ท่านคนดีหรอก
ไม่ยินดีที่ท่านจากไป ไม่ยินดีเป็นที่สุด

ดื่มขอรับ...ดื่ม!! ดื่ม!! ด้วยไม่ยินดี

เที่ยงคืน ที่ 0:00 แล้วขอรับ ต้องไปแล้ว

ท่านอ้ายสบายดีนะขอรับ

คารวะ

แวะมาสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะ
ปีใหม่แล้วคุณ ขอให้คุณrintana มีความสุขไปทุกๆวันตลอดปีเลยนะคะ

แต่ว่าเพลงมันดูเศร้าไปหน่อยแหะ

อ่า..ท่านกวิสรา ยังน่ารักเหนือนเดิมนะขอรับ

OOO
โหลเทสท์ โหลเทสท์
กระจองงอง กระจองงองเจ้าข้าเอ้ยยยยยยยย!!!!!!

พี่ท่านอานันท์ขึ้นบ้านใหม่ขอร้าบบบบบบบบบบบบบบบ
นี่เลย !!

//prateepjittibook.wordpress.com/

อ่า..ท่านกวิสรา ยังน่ารักเหนือนเดิมนะขอรับ

OOO
โหลเทสท์ โหลเทสท์
กระจองงอง กระจองงองเจ้าข้าเอ้ยยยยยยยย!!!!!!

พี่ท่านอานันท์ขึ้นบ้านใหม่ขอร้าบบบบบบบบบบบบบบบ
นี่เลย !!

//prateepjittibook.wordpress.com/

ท่านย่าฯบอกท่านหายตัวไป
ท่านหายตัวได้ด้วยหรือขอรับ
นับถือ...นับถือ...

วันนี้มาชวนไปอ่านนาฬิกาชีวิต ตอนที่ ๒ ต่อค่ะ

ท่านครับ
ท่านเขียนเรื่องสั้นมาก็เยอะแล้ว
ท่านลองมาเขียนเรื่องตัวเองก็ไม่เลวนะท่าน...

ผมนาย merf1970 ขอ Tag ท่านนะคร้าบบบบ

ตาพุ่ม.....

ไปไหนอะ? คิดถึง(โว้ย)...

อิอิ ท่านปู่ธุลีดินก็น่ารักเช่นเดิมแม้จะย้ายบ้านอีกรอบ

เนิ้อเพลงมันร้องว่า
เธอสั่งให้รอ.... ฉันก็รอ... รออ่าน blog ...ฮิๆ

....สวัสดีจ้า เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ เจนนี่ต้องโทษด้วยน่ะคะ ที่ไม่ค่อยมีเวลาได้มาทักทายเลย ช่วงนี้ยุ่งๆอยู่กับการหาบ้านใหม่อยู่นะคะ ขอบคุณมากน่ะคะ ที่แวะไปทักทายเจนนี่เป็นประจำ....

....ป.ล. อย่าลืมแวะไปอ่าน ความลับของเจนนี่ที่บล็อคบ้างน่ะคะ ฮิฮิ....

อ้าว! ไหนว่าชอบหมอลำไงละ...เปิดเข้ามาเป็นเพลงของหนุ่มเสกซกเล็กซะนี่...

พี่เพิ่งผ่านเรื่องสูญเสียครั้งสำคัญในชีวิตมา ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว..เกิด..แก่..เจ็บ..ตาย เป็นสัจจธรรมของชีวิตทุกคน..

แวะมาเยี่ยมเยียนนะน้องพุ่ม แล้วว่างๆ เจอกัน

มิ่งมิตรที่รักทุกท่าน

ผมไม่สบายนิดหน่อย แต่ต้องใช้เวลาในการดูแลรักษานานนนนนนนนนนนน มาก

ผมเริ่มป่วยตั้งแต่วันที่ 20 ธันวาคม 2549
ไปหาหมอวันที่ 4 มกราคม 2550
ทุกวันนี้ผมยังต้องทานยา

วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2550 หมอนัดผมอีกครั้ง และท่านจะวินิจฉัยว่าผมจะสามารถใช้ชีวิตแบบเพ่นพ่านเหมือนเดิมได้หรือเปล่า

หลังวันวาเลนไทน์ ผมคงจะได้กลับมา

***


โชแปงครับ

แจ้งที่อยู่ที่สามารถรับจดหมายลงทะเบียนให้ผมที่ narin-tongdee@hotmail.com ผมมีอะไรจะให้

ขอบคุณครับ

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อ๊ะ! หลังวาเลนไทน์เรอะ
โรคอะไรของท่าน
หมอจึงได้นัดวันนั้น ฮึ! ขอรับ

อ้าววว....
คิดว่าอัพแล้ว!
หายไว ๆ นะขอรับ
เอ่...อย่าหายสิ! ท่านหายไปแล้วเซ็ง!
อ้าววว...ตกลงหาย รึไม่หายดี!

เอาไม่หายดีกว่านะขอรับ กลับมา! กลับมา!

ผีตากผ้าอ้อมสวัสดิ์ขอรับท่านอ้ายฯ

มือเป็นระวิงแล้วขอรับพระคุณท่าน!

พอนั่งลงทาบนิ้วลงบนแป้น มันให้รู้สึกยังกับว่าเป็นนักเขียนใหญ่แน่ะท่าน จะไม่ให้ใหญ่ได้อย่างไรเล่าขอรับ เรื่องยาวก็ยังค้าง ความเรียงรายวันก็อยากเขียน กลอนก็อยากเขียน (นี่ก็ไปเริ่มหยอดไว้ที่บ้านหนอน ทั้งที่วัน ๆ เขียนอะไรไม่ทันอยู่แล้ว) หันไปดูปฏิทิน อ้าว!! ต้องส่งงานย่าหนุงฯอีกแล้วรึนี่!!

อุแหม่! อะไรมันจะงานยุ่งปานนั้น!

เขียนแล้วได้เงินสักหน่อยก็ไม่ได้ ท่าจะรวย ฮ่า ฮ่า ฮ่า

อ่านเรื่องธุดงควัตรของท่านแล้วให้กังวลนัก
โรคเรื้อรังที่ท่านเป็นอยู่สองโรคที่ว่า เห็นท่าจะหายยากเย็นเสียละกระมังขอรับ การธุดงค์ปฏิบัติอาจพอช่วยให้อาการทุเลาเบาบาง แต่ว่าง ๆ ก็คงกำเริบขึ้นมาอีกเป็นแน่

ยิ่งได้รู้ว่าท่านรับประทานยา ทีละสิบเอ็ดเม็ด ยิ่งให้กังวล ไม่เป็นที่น่าสงสัยเลยขอรับว่าทำไม่ท่านจึงเบื่ออาหาร ก็ท่านเล่นรับทานยาจนอิ่มหนำสำราญปานนั้น อาหารคงไม่จำเป็นแล้วล่ะขอรับ (เมนูที่ท่านสาธยายมานั่นมันชวนเบื่อจริง ๆ ขอรับ เยอะเหลือเกินเลือกไม่ถูก)

หากใช้วิชาแพทย์แผนโบราณอันสืบทอดมาจากปรมาจารย์หมอเทวดาท่านโฮโต๋แล้ว พอจะวิเคราะห์ตามธาตุที่มาแห่งโรคได้ว่า โรคทั้งสองของท่านเป็นธาตุตรงข้ามกันขอรับ อย่างหนึ่งหาย อีกอย่างจะกำเริบ !

ฉะนั้น ข้าพเจ้าซินแสดิน ขอแนะนำให้ท่านแก้ทีละโรค
อย่ารักษาครั้งเดียวทั้งสองโรค มันจะเข้าไปหักล้างกัน เกิดธาตุไฟแตกซ่านขึ้นมาล่ะท่านจะแย่นา

เอาล่ะ

เดี๋ยวจะเขียนเทียบจ่ายยาให้ ไปหาซื้อตามสถานที่ขายยาแผนโบราณทั่วไปนะขอรับ

๑. นารีแดงหนึ่งชั่ง
๒. ม้ากระทืบโรงสองตำลึง
๓. พระกระโดดกำแพงสามอีแปะ

ดื่มวันสองเวลาหลังอาหารเช้าและหลังเข้านอน
รับรอง อาการท่านดีวันดีคืน

แต่อย่าลืมที่บอกนะท่าน
โรคหนึ่งหาย อีกโรคจะกำเริบ

เห็นควรจัดการโรคขาดความอบอุ่นก่อน โดยหาอิสตรีสักนางไว้คอยพัดวีหัวใจ อิ อิ (เข้าบรรยากาศเดียวนี้เชียว)
จากนั้นโรคต้องการเงิน จะกำเริบ ท่านก็จะต้องหาเงินหน้าบานไปอีกนาน ฮ่า ฮ่า ฮ่า

อย่าลืมรับทานยานะท่าน!

'ความไม่มีลาภ...เป็นโรคอันประเสริฐ'

น้อมคารวะ
ซินแสดิน

ไฮเนเก้นสวัสดิ์ขอรับท่านศิษย์เหลนที่เคารพ

เมาทีไรคิดถึงท่านทุกที ไม่รู้เป็นไร!
เที่ยวนี้เอาอีกแล้วขอรับ
พอซดปั๊บท่านก็มาปุ๊บแสดงว่าท่านเนี่ยแรงจริง ๆ

ข้าพเจ้าซดไปสองป๋องเองขอรับ แต่เมายังกะกินไปครึ่งโหล!
อ่อนซ้อมน่ะขอรับท่านศิษย์เหลน วัวไม่เคยค้า ม้าไม่เคยขี่
ซดทีก็ให้ออกอาการเช่นนี้แหละขอรับ

ข้าพเจ้าเจ็บใจน่ะทั่น!

สรุปว่าการเขียนหนังสือเนี่ยมันยากชิบโผงเชียวขอรับท่านศิษย์เหลน
ไม่รู้อะไรต่อมิอะไรมีให้ทำได้ทุกวี่ทุกวันสินา
กว่าจะถึงยามค่ำคืนข้าพเจ้าก็อ่อนระโหยโรยแรง
อย่าว่าจะให้คิดเขียนเรื่องที่ค้างเลยขอรับ
แค่อ่านหนังสือสองสามหน้าก็ตาปรือแล้ว!

อย่ากระนั้นเลย
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ข้าพเจ้าซดเบียร์มันเสียเลย
ไหน ๆ วันนี้ก็ไม่ได้เขียนอีกเป็นแน่
พอขาดช่วงไปกว่าจะปะติดปะต่ออารมณ์ได้ใหม่
เดี๋ยวก็คงมีเรื่องอะไรสักอย่างเข้ามาให้ต้องกระทำอีกแล้ว

เอาเถอะขอรับ ข้าพเจ้าทราบดี
เจเค โรลลิ้ง เขียนแฮรี่พอตเตอร์ไปด้วย เลี้ยงลูกไปด้วยยังทำได้
กะอีกแค่กิจวัตรประจำวัน กิจธุระนอกหมายกำหนดการ เล็ก ๆ น้อย ๆ
ข้าพเจ้าทำเป็นโอดครวญ

ไม่ก็อาจหาเรื่องดื่มเบียร์ก็ได้!
อย่างไรก็แล้วแต่ ซัดไปแล้วล่ะขอรับท่านศิษย์เหลนที่เคารพ
เมื่อเปิดบอลแล้วต้องทำประตู
ข้าพเจ้าจะออกไปเลี้ยงเลื้อยล่ะ
แล้วจะดื่มเผื่อท่านขอรับ (ขออย่าได้ลืมว่า ข้าพเจ้าคิดถึงท่านเสมอ วงเล็บซ้อน เวลาเมา)

เขียนเที่ยวนี้จะไม่ลบสักตัวขอรับ!
ให้มันรู้ไปว่าความระมัดระวังของเรามันจะมาบ่อนทำลายธารอักษรที่ลื่นไหลไปได้อย่างไร!

เขียนแล้วลบ
เขียนแล้วลบ

เป็นเรื่องที่น่าเจ็บใจมาก มันทำให้ขาดความมั่นใจ กังวล ลังเล
คิดุถึงตอนเมาเข้าสำนักนะขอรับ
ตอนนั้นน่ะ เขียนอย่างมีความสุขที่สุด เป็นอิสระที่สุด
ก็เราไม่มีจิตคิดร้ายผู้ใดอยู่แล้ว
เมาก็เมาตามประสา คุยก็คุยตามประสา

เอาล่ะท่านศิษย์เหลนที่เคารพ
ข้าพเจ้าจะออกไปร้องเพลงเสียหน่อย
ท่านชอบเพลงของใครขอรับ?

อะไรนะ?

ไม่ได้ยิน!

เอาเป็นว่าข้าพเจ้าถือวิสาสะจัดให้ท่านเลยแล้วกัลล์
เอาเป็นทุ้งร้างนางลืมนะขอรับ สายัณห์ สัญญา ฮา ฮา
เชิญรับชมและรับฟังขอรับ....อิ อิ อิ

อ้อ...บทกวีเปลี่ยนความคิดเหรอ????

ต้องบทนี้ขอรับ

แม่ชี่เขียนไว้ "บวชชีเพราะช้ำรัก"

พระหนุ่มมาเจอเข้าเลยต่อว่า "อกหักเพราะรักชี..."

ส่วนจะต่อกันอย่างไรถึงไหน? ท่านคงทราบดี ฮ้า ฮ้า ฮ้า
ข้าพเจ้าไปร้องเพลงล่ะ

ซินเจียยู่อี่ซินนี้ฮวดไช้ขอรับท่านศิษย์เหลนที่เคารพ

ศิษย์ดิน

บ๊ะ!
นี่ท่านยังไม่หายอีกเรอะ???ขอรับ

มีความยินดีแจ้งให้พระคุณทราบว่า
'ความลับ' ของพระคุณยังคงเป็นความลับอยู่เช่นเดิม

ด้วยเพราะข้าพเจ้าเข้าตลาดเปิดตู้ป.ณ.ไปสองสามหน
ตู้ยังว่างเปล่าไร้แม้แต่เงาบักขี้เกี่ยม

เกรงจะตกหล่นเข้าไปตู้อื่น
ตู้ ๙ แน่ ๆ นะขอรับ???

คารวะ
ศิษย์ดิน

อรุณสวัสดิ์จ้า

อิๆ หลังวาเลนไทน์ แต่ไม่บอกว่าปีไหน...

หายไปนานเลยแฮะ