|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
อารมณ์เซ็ง และการเยียวยาอารมณ์
การรักษาอารมณ์ให้คงที่ทุกวันเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ
ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว มันยิ่งยากมากๆ โดยเฉพาะก่อนวันเบาๆ
คุณผู้ชายจะเข้้าใจเราไม๊เนี่ย ว่าเราเองก็ไม่อยากเป็นนะ แต่มันก็เป็นอ่ะ เซ็งเหมือนกัน
ตอนแรกๆ คุณแฟนก็งง ว่าทำไมวันนี้พูดอะไรก็แทงใจเธอไปซะหมด
ก็ไม่รู้เหมือนกันอ่า....... มันงอนนี่หว่า ก็ไม่เข้าใจตัวเองอยู่นะเนี่ย อิๆๆ
. .
หลังจากได้รู้ว่า มันเกิดจาก ฮอร์โมน แล้ว ก็พยายามทำใจและอยู่กับมันให้ได้
ถ้าเริ่มหงุดหงิด จิตตกเมื่อไหร่ แหงะดูปฏิทินซักนิด....ไม่เคยพลาดที่จะเป็นช่วงนี้ตลอด
. .
อย่างช่วงนี้ ก็เริ่มกลับมา หงุดหงิด จิตตก อีกเหมือนเดิม
ยิ่งไม่ค่อยได้ออกไปไหน ความหมกมุ่นยิ่งเพิ่มพูน เหมือนพายเรือวนในอ่าง หาทางออกไม่ได้
ถ้าหากอยู่บ้านเรา ก็คงไปเล่นกับหมา อาบน้ำให้มัน (แก้เครียด) รดน้ำต้นไม้
ไปท่าเรือคลองสาน ซื้อของแก้บ้า (ซื้อได้ไม่แพง อิๆ) ไม่ก็ไปกินไอติม
แต่อยู่ที่นี่ ตรูจาปายหนาย... ออกไปแดดก็จ้าขนาดนี้ ค่าใช้จ่ายก็แพง
สุดท้าย ก็ต้องหาความสำราญใจใกล้ๆ ตัวนี่แหละ เป็นทางออกที่ประหยัดสุด อิๆ
. .
กิน: พอมาอยู่ที่นี่ ก็ต้องเริ่มหัดทำอาหาร เพราะว่า ถ้าซื้อกินทุกมื้อคงจนตายก่อน
อาหารที่หัดทำอย่างแรกคือ หุงข้าว อิๆๆ
โชคดีที่มีหม้อหุงข้าว ไม่งั้นได้กินข้าวสุกๆ ดิบๆ แน่นอน
ต่อมา ก็เริ่มทำอะไรง่ายๆ อย่างไก่กระเทียม แกงจืด แกงเผ็ด
หลังๆ ก็เริ่มสรรหามากขึ้น เช่นพวกก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋น ขนมต่างๆ
อาหารที่เยียวยาอารมณ์ได้ดีที่สุดของนุ้ยก็คือ สุกี้ เพราะมันง่าย และอร่อยทุกทีเลย
ขอบคุณพันท้ายนรสิงห์นะคะ ที่ทำน้ำจิ้มสุกี้ขวดและส่งมาขายที่นี่ ไม่งั้น คงเศร้าไปนานค่า
. .
ก้นครัว@พันทิพ: เข้าห้องนี้ไม่เคยผิดหวัง แต่อาจทรมานกระเพาะเล็กน้อย
บทความที่คอยเยียวยาความเศร้าหมองได้ดีก็คือ บทความเกี่ยวกับอาหารการกิน
เพราะว่า การกินเป็นพื้นฐานในการดำรงชีวิตล่ะมั๊ง
คนเราก็เลยหาความสุขจากการกินมาแต่สมัยโบราณ
อย่างสมัยโรมัน ก็เป็นประเภท บริโภคนิยม ที่แบบว่า นอนกิน กินกันให้อ๊อกไปข้างนึง
(ผิดถูกประการใดโปรดชี้แนะ)
รวมทั้งการมีสายเลือดจีนอยู่ในตัวอย่างเข้มข้น เรื่องกินก็เลยมาเป็นอันดับหนึ่ง
สังเกตได้จาก คำทำทายของคนจีน ต้องถามว่า เจี๊ยะบ่วย กิๆๆ
(หรือเป็นเฉพาะคนแต้จิ๋วนะ เพราะเพื่อนคนจีนก็ทักกันว่า หนีห่าวมา)
อย่างไรก็ตาม ห้องก้นครัว ก็สามารถเยียวยาอารมณ์เราได้ระดับหนึ่ง
แม้มีบางกระทู้ที่ เกรียน ก็ตาม ก็อ่านผ่านๆ ไป ใส่ใจบ้างเ็ป็นบางอารมณ์ อิๆๆ
. .
Bloggang: เมื่อก่อน ไม่เคยศรัทธา ความสัมพันธ์ ทางอินเตอร์เน็ตเลย
เนื่องจากเราถูกฝังหัวมาว่า การทำความรู้จักกันบนอินเตอร์เน็ตมันน่ากลัว
มีแต่มิจฉาชีพ คอยจะเอาเปรียบเราเสมอ
แต่เมื่อได้มาสัมผัสจริงๆ มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไป
จะว่าไปแล้ว... ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอคนประหลาดๆ หรอกนะ
แต่มันขึ้นอยู่กับการวางตัว และระยะห่าง ที่เรากำหนดขึ้นมากกว่า
(ว่าไป จะมีคนคิดว่าเราแปลกไม๊นี่ อิๆๆ)
ในสังคมอินเตอร์เน็ตนี้ มันก็เหมือนตลาดสดนะ
ประมาณว่า มีของให้เลือกมากมาย แต่เราจะเลือกเสพอะไรมากกว่า
ในขณะเดียวกัน เราเลือกที่จะเอาอะไรมาวางขายที่ตลาดแห่งนี้
ผู้ที่มาทักทาย ก็เหมือนลูกค้า แม่ค้า ได้เจอหน้า แลกเปลี่ยนความคิด ได้เห็นอะไรใหม่ๆ
ถือว่า หัวใจได้เยียวยาได้มากๆ เหมือนกัน
โดยเฉพาะ บทความ คำกลอน และภาพถ่าย ดีๆ ที่บางครั้ง แค่ได้ดู ได้อ่าน
ก็รู้สึกว่า กำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป มันเพิ่มพูนขึ้นมากเลยทีเดียว
. .
Youtube: จะไม่พูดถึงเวบไซต์แห่งนี้มันก็ดูจะประหลาดไปซักหน่อย
เพราะมันเหมือนกับเป็นหน้าต่าง ที่เชื่อมให้เราที่อยู่ในที่ไกลแสนไกล
กับประเทศไทย ที่เป็นบ้านเกิดของเรา
Youtube ก็เหมือน Bloggang มีข้อมูลมากมายให้เราเลือกดู
มันก็ขึ้นอยู่กับเราแล้วว่า จะเลือกดูอะไร ที่มันจรรโลงใจเราได้
(บางครั้งก็ไปคลิ๊กเจออะไรที่มันเซ็งๆ เยอะเหมือนกัน ปิดแทบไม่ทัน เฮ่อ..)
อย่างเพลงของศิลปินที่เราชอบ ละครไทยมีใหม่ๆตลอด หรือแม้แต่คลิปแปลกๆ ก็มีเยอะเหมือนกัน
. .
ได้คุยกับเพื่อน ได้คุยกับครอบครัว: MSN ถือเป็นเครื่องมือสำคัญในการติดต่อสื่อสารเลยนะ
เวลาเซ็งๆ เห็นเพื่อนออนไลน์ ได้คุยบ้าบอ แค่นี้ความเครียดก็ผ่อนคลายไปเยอะ
ได้อ่านเมล์ของคนที่บ้านส่งมา.. แม้มีเรื่องให้ขบคิดบ้าง แต่ความรู้สึกดีๆ ก็ส่งผ่านมาได้เสมอ
. .
สุดท้าย ต้องขอบคุณอินเตอร์เน็ต super hi-speed ของประเทศนี้มากๆ
ที่ทำให้ดูยูทูปได้ไม่สะดุด อิๆๆ
แต่ก็นะ... ค่าบริการก็แพงเชียว... แถมก็มีอารมณ์ติดๆ ดับๆ อยู่บ้าง
ยังไงซะ... ก็ถือว่าคุ้มทีเดียว เพราะตั้งแต่ลืมตาตื่นจนปิดไฟนอน ก็ใช้มันตลอด อิๆ
. .
เย็นนี้ จะไปเยียวยาอารมณ์ในเมือง เพราะเค้าจะมีพาเหรด หวังว่า จิตใจจะกลับมาคงที่ซะที
Create Date : 30 เมษายน 2552 |
|
56 comments |
Last Update : 30 เมษายน 2552 18:56:51 น. |
Counter : 1615 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ostojska 30 เมษายน 2552 17:58:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ostojska 30 เมษายน 2552 18:00:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแว่น 30 เมษายน 2552 20:41:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 30 เมษายน 2552 22:07:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 30 เมษายน 2552 22:07:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแว่น 1 พฤษภาคม 2552 5:52:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 1 พฤษภาคม 2552 14:07:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: To-ne-T 2 พฤษภาคม 2552 2:53:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 2 พฤษภาคม 2552 7:13:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 2 พฤษภาคม 2552 14:16:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 3 พฤษภาคม 2552 20:47:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 4 พฤษภาคม 2552 13:36:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 4 พฤษภาคม 2552 13:36:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 4 พฤษภาคม 2552 20:34:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณอาชาติสยาม (กะว่าก๋า ) 7 พฤษภาคม 2552 6:10:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 7 พฤษภาคม 2552 21:25:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 8 พฤษภาคม 2552 5:55:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 11 พฤษภาคม 2552 21:36:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ostojska 11 พฤษภาคม 2552 21:38:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 12 พฤษภาคม 2552 5:46:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 12 พฤษภาคม 2552 14:54:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 13 พฤษภาคม 2552 6:13:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d♥ (มัชชาร ) 13 พฤษภาคม 2552 7:04:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 13 พฤษภาคม 2552 14:19:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 13 พฤษภาคม 2552 14:19:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Västerås Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
คนเราต้องเติบโตขึ้น
ต้องเดินต่อไป
ทุกอย่างเราเลือกเอง
และเราต้องทำให้ดีที่สุด
.....................................................
สองคน ยลตามช่อง
คนหนึ่งมอง เห็นโคลนตม
อีกคน ตาแหลมคม
เห็นดวงดาว อยู่พราวพราย
โดย ท่านภราดา ฟ. ฮีแรห์ แห่งโรงเรียนอัสสัมชัญ
ขอบคุณ...http://www.navy34.com/board342550/index.php?topic=721.0
|
|
|
|
|
|
|
ที่ว่ามาล่ะอยากทำทุกอย่างเลย แต่ไม่มีให้สักอย่าง อย่างเดียวก็คืออ่านหนังสือ ช่วยได้พอประมาณ
เวลาน้องแดงมา อารมณ์จืตใจกระเจิงทุกที แถมกินเป็นช้างเลย (ช้างกินได้ตลอด ชม.)