ลุยเต็มที่แต่ไม่ต้องดูผลลัพธ์

วันนี้มาเขียนเรื่องนี้ให้อ่านดีกว่าลุยเต็มที่ไม่ต้องดูผลลัพธ์
เอ๋มันแตกต่างโดยสิ้นเชิง ว่าการทำอะไรซักชิ้นหนึ่งโดยทั่วไปนั้นเราต้องมองผลลัพธ์ที่มันเกิดด้วย มีหรือเราไม่มองผลลัพธ์ แล้วอะไรจะเกิดขึ้นล่ะ งานนี้ท่าทางจะสนุก

เมื่อเราคิดจะทำอะไรสิ่งหนึ่ง มีบ้างหรือไม่ว่า เราตั้งไว้เลยว่าต้องทำให้ได้ไม่ได้ไม่เลิกลากันไป และคิดก่อนเลย มันจะทำแล้วสำเร็จหรือเปล่า คิดในที่นี้คือ สร้างภาพเลยว่า อะไรคือตัวที่เราจำนำไปสู้ความสำเร็จ ก้าวย่างแต่ละขั้นมีอะไรเป็นตัวชี้นำเราได้ อะไรที่จะทำให้แผนการนี้ประสบกับปัญหาและอุสรรคที่อาจจะทำมันล่ม และสุดท้าย เมื่อทำแล้วเราได้ความสุขทั้งทางกายและทางใจ ต่อตนเองและคนรอบข้างหรือเปล่า

เมื่อเริ่มแล้ว คราวนี้คุณทุ่มเทให้แก่มันเต็มร้อยหรือเปล่า ถ้ามีร้อยต้องทุ่มให้เป็นร้อยยี่สิบหรือสองร้อยไปเลย เรียกได้ว่า เอาให้มันสุดๆๆไปเลย แล้วถ้าสุดๆๆแล้วไม่สำเร็จอีกและจำทำอย่างไงล่ะ ก็ต้องย้ำทำ การย้ำทำในที่นี้คือ เรียนรู้จากสิ่งที่เราผิดพลาดก่อน ว่าเราผิดพลาดตรงไหน แล้วเราสิ่งไหนมาใช้ให้เกิดประโยชน์

ส่วนสุดท้ายคือผลลัพธ์เมื่อเราได้ทำไปแล้ว มีมีผลลัพธ์ที่ดีและไม่ดี ส่วนใหญ่แรกๆๆจะเป็นผลลัพธ์ที่เราไม่ต้องการให้มันออกมา คือ ผลลัพธ์ที่เลวร้าย ถ้านำผลลัพธ์นั้นไปใส่ใจ จะทำให้การทำสิ่งนั้นประสบความสำเร็จหรือ มันจะทำให้คนทำเกิดความท้อแท้เสียมากกว่า จนสุดท้ายแล้วจะทำเสร็จได้ไงล่ะ ต้องคิดว่า เมื่อเกิดผลลัพธ์แล้ว ดูแป๊บเดียวก็ทิ้งไป เอาให้มันตรงตามสิ่งที่ถูกที่ควรว่าทำเต็มที่แล้ว

ทั้งหมดคือ การคือการเต็มที่ ลุยเต็มความสามารถ และไม่ต้องมองผลลัพธ์มันล่ะ

Create Date : 23 กรกฎาคม 2549		1 comments
Last Update : 23 กรกฎาคม 2549 23:41:31 น.
Counter : 460 Pageviews.
Share Tweet