กลอนให้สติต้อนรับปี 2011 ครับ (รณราญ กานต์กานท์กุล)

สวัสดีปีใหม่ครับ ผม รณราญ กานต์กานท์กุล (นามปากกา ด้านการประพันธ์)
blog นี่เป็น blog แรกของผมที่เป็นแนวบทกลอน อยากจะลองน้ำเสนออีกแง่มุมของตัวเอง

กลอนที่ผมจะน้ำเสนอนั้น ตัดมาจากบางส่วนในหนังสือที่ผมเขียนขึ้น (เขียนเก็บไว้เองนะครับ ไม่ได้ตีพิมพ์ที่ไหนหรอก) ชื่อหนังสือคือ "โชคดีที่ได้อ่าน" ผมเขียนในแนวเตือนสติ อยากให้คนแยกแยะความจริง กับความเชื่อ

อย่างไรก็ตาม ถ้าหากแนวคิดในบกกลอนอันนี้ ไปขัดแย้งกับความเชื่อของท่านใดแล้ว ผมก็ขออภัยไว้ล่วงหน้า ผมเพียงแค่ต้องการนำเสนอมุมมองของตัวเองเท่านั้น

กลอน “ผู้อ่อนแอทางความคิด”

รถคันนี้ ทาสีเทา บอกสีทอง
ร้านขายของ ต้องติดป้าย ขายแล้วรุ่ง
ต้องดูดวง ดูฮวงจุ้ย อีลุงตุง
มัวแต่ยุ่ง พิธีกรรม ทำบูชา

ต้องเปลี่ยนชื่อ ต้องเปลี่ยนแซ่ จะได้เด่น
ต้องแก้กรรม ต้องไล่เวร ที่มาหา
ทั้งเสียเงิน ทั้งเสียรู้ เสียเวลา
ด้วยเชื่อว่า ถ้าทำไว้ จะได้ดี

ทั้งแก้เคล็ด ทั้งแก้เคราะห์ สะเดาะโศก
หวังมีโชค จึงบนต่อ ขอเต็มที่
เรื่องสอบไล่ เรื่องเรียนต่อ ขอทั้งปี
เรื่องงานที่ ไม่ก้าวหน้า ก็มาบน

ขอเนื้อคู่ ให้จงมา ขอทายาท
ภัยพินาศ ภัยพิบัติ ให้รอดพ้น
หากสมดั่ง ตั้งใจไว้ จะแก้บน
ด้วยหมูเห็ด เป็ดพืชผล คนฟ้อนรำ

ถ้าเจ็บป่วย ด้วยโรคมาก ยากรักษา
ก็มีหมอ เทวดา วิเศษล้ำ
อาการไหน ก็ช่วยได้ ด้วยมนต์ดำ
บ่นงึมงำ ปัดเป่าให้ ได้ทันที

มีน้ำทิพย์ อัมฤทธิ์ ให้กินดื่ม
และไม่ลืม น้ำมันยา ทาขยี้
บำบัดได้ ทั้งฟากฟ้า ปฐพี
เว้นโรคนี้ ที่เป็นอยู่ ให้คงเดิม

ยิ่งรถใหม่ ใครใครก็ ยิ่งหวงเห่อ
กลัวพลั้งเผลอ เจอเรื่องแย่ แต่แรกเริ่ม
อยากปลอดภัย ไร้ปัญหา ต้องมาเจิม
อีกทั้งเสริม เพิ่มยันต์แปะ นั่นแหละชัวร์

ทะเบียนใหม่ ที่เขาให้ เป็นป้ายปะ
คะเนกะ ว่าเป็นเลข ที่ยวนยั่ว
อยากลองซื้อ อยากลองลุ้น ดูสักตัว
เผื่อได้ถัว ค่าผ่อนดาว ถึงคราวรวย

ทั้งขูดแกะ แคะถูเกา เอาเลขลาภ
ทั้งไหว้กราบ สัตว์แปลกแปลก แลกเลขสวย
ทั้งอาจารย์ มีการใบ้ ให้เลขรวย
ทั้งคนช่วย ทำนายฝัน ปั้นเลขดี

เรื่องอะไร ก็โยงได้ เป็นเลขเด็ด
ไม่เคยเข็ด ถูกหวยกิน สิ้นศักดิ์ศรี
ทั้งบนดิน ทั้งใต้ดิน โดนกินฟรี
ส่วนคนที่ รวยเห็นเห็น เป็นเจ้ามือ

ถ้าเป็นชาย ต้องไปสัก เป็นยันต์ติด
ด้วยความคิด จะเหนียวด้าน ทนทานดื้อ
จะแคล้วคลาด จะอยู่ยง คงบันลือ
จึงยึดถือ จึงยึดมั่น ชันคอชู

ถ้าเป็นหญิง อยากอกใหญ่ ให้ไปตบ
ไม่มีหลบ เจ็บแค่ไหน ยังไหวสู้
ยอมเสียท่า ยอมเสียที มีให้ดู
เพื่อเนื้อคู่ จะรักหลง คงไมตรี

เด็ดดอกไม้ ทีละกลีบ ลุ้นระทึก
เขาจะนึก หลงรักเรา หรือหน่ายหนี
เห็นดาวตก ยกมือกุม ในทันที
ภาวนา ให้โลกนี้ มีสองเรา

รับดอกไม้ ที่เจ้าสาว เขาโยนสาด
มีโอกาส จะได้แต่ง เหมือนกับเขา
เอาวันเกิด ไปให้หมอ ช่วยดูเดา
หวังสองเรา เข้ากันได้ ไม่เลิกรา

จะมอบเงิน ต้องลงท้าย ด้วยเก้าบาท
ด้วยหวังวาด จะก้าวย่าง อย่างก้าวหน้า
ต้องดูฤกษ์ ให้เก้าโมง เก้าเวลา
ด้วยหวังว่า จะก้าวไกล ได้ก้าวยาว

จะบวงสรวง จะเส้นไหว้ ต้องเก้าอย่าง
เพื่อก้าวย่าง ได้ด้วยดี ทุกฝีก้าว
จะก้าวไป จะก้าวให้ ถึงดวงดาว
เพราะเก้าก้าว มันพ้องฟัง โดยบังเอิญ

ถ้าเครื่องราง ต้องเป็นรุ่น ดูดทรัพย์สิน
ดูดทั้งบ้าน พร้อมที่ดิน ไม่ขัดเขิน
ทั้งคนกวัก ทั้งแมวกวัก ล้วงควักเชิญ
ให้โชคเหิน ลอยมาหล่น ท่วมท้นเท

ทั้งสร้อยคอ ทั้งกำไล ไปถึงแหวน
ต้องห้อยแขวน ไว้คุ้มครอง และโก้เก๋
จะกี่ร้อย กี่พันบาท ไม่ลังเล
ยอมทุ่มเท เพราะความโลภ และความกลัว

เห็นเขาจะ ฆ่าสัตว์ใหญ่ ต้องไปช่วย
เป็นความซวย ของสัตว์เล็ก ถูกตัดหัว
เป็นกับข้าว เป็นกับแกล้ม อยู่ในครัว
แทนไอ้ตัว ที่เขาไถ่ ไว้เอาบุญ

ทั้งปล่อยนก ปล่อยเต่าปลา ลงสระน้ำ
คนใจทราม ที่จับมา ได้เงินหมุน
จับแล้วปล่อย ปล่อยแล้วจับ อย่างทารุณ
ตายกันวุ่น มันไม่คุ้น สภาพการ

มีทั้งพืช ทั้งพรรณไม้ ประเสริฐยิ่ง
ปลูกเป็นมิ่ง มงคลไว้ ให้ทั่วบ้าน
ทั้งขนุน ทั้งมะยม ทั้งบัวบาน
อีกทั้งว่าน วาสนา อายุยืน

ทั้งรวยจน ทั้งหญิงชาย เด็กและแก่
ตามกระแส ทำกันทั่ว แผ่นดินผืน
ทั้งคนเมือง คนป่าใกล้ ไกลเที่ยงปืน
ไม่เคยตื่น จากความหลง คงงมงาย

ลามไปถึง เรื่องเล็กเล็ก เรื่องหยอกล้อ
จะแฟนหล่อ ถ้าได้กิน ชิ้นสุดท้าย
จิ้งจกทัก ชะงักยืน กลืนน้ำลาย
เป็นรางร้าย ถ้าของหล่น ป่นแตกพัง

จะมีเรื่อง ถ้าหนังตา มันกระตุก
ไม่เป็นสุข เพราะลบหลู่ ซึ่งของขลัง
มีของดี ไว้อวดกล้า บ้าพลัง
แถมปลูกฝัง สืบทอดมา เด็กตาดำ

ผู้อ่อนแอ ผู้ล้าหลัง ทางความคิด
ต้องถูกล่อ ให้ตกติด ผิดถลำ
กลายเป็นเหยื่อ ผู้ด้านหน้า บ้าระยำ
พาเขาทำ พาเขาเชื่อ เพื่อกำไร

ตนนั้นแล เป็นที่พึ่ง แห่งตนอยู่
ใครก็รู้ ใครก็พูด แต่ปางไหน
กลับไม่เชื่อ ดันไปเชื่อ พวกเหลือบไร
ไม่เชื่อใจ ไม่เชื่อมั่น ในตัวตน

ถ้าไม่รู้ ถ้าสงสัย ต้องศึกษา
แสวงเหตุ ก่อปัญญา ผลาผล
ทุกคนอยาก จะรุ่งเรือง ไม่อับจน
แต่ไม่พ้น เมื่อมีขึ้น ย่อมมีลง

ใช้สติ ใช้ปัญญา ของตนแก้
มัวท้อแท้ โทษชะตา จะพาหลง
อยู่และทำ แต่ความจริง อย่างมั่นคง
จะมุ่งตรง สู่ความสุข ความพอดี

เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง...........................


ไม่ได้ว่าใครที่ไหนหรอกครับ ว่าตัวเองนี่แหละ ในบทกลอนผมก็เคยทำหลายอย่าง เช่น บนขอโน่นขอนี่ แต่ตอนนี้เลิกแล้วครับ


แล้วพบกัน blog หน้าครับ
รณราญ กานต์กานท์กุล

Create Date : 01 มกราคม 2554		2 comments
Last Update : 3 มกราคม 2554 15:02:16 น.
Counter : 614 Pageviews.
Share Tweet