Group Blog All Blog
|
15 - พยศรักมาเฟีย : มณีจันท์ (เซตพ่ายรักมาเฟีย)  พยศรักมาเฟีย : มณีจันท์ สำนักพิมพ์ sugar beat พิมพ์ครั้งที่8 10 มกราคม 2559 จำนวนหน้า 543 หน้า ราคา 350 บาท ----- โปรยหลังปก คดีฆาตกรรมจากวังวนแห่งผลประโยชน์มหาศาลในธุรกิจของโลกมืดได้นำพาสองหัวใจซึ่งควรเดินบนเส้นขนานให้ผูกพันกันจนไม่มีวันแยกจาก โดมินิก ไรเดอร์ เบดฟอร์ด . . . เจ้าพ่อกาสิโนและโรงแรมในเครือ เฮเวนอันเลื่องชื่อผู้มีส่วนผสมของความศิวิไลซ์กับความป่าเถื่อนใน สายเลือด แม้จะมีความมั่งคั่งและมีอำนาจล้นเหลือ แต่เขาก็ไม่เคย อยากเป็นเจ้าของสิ่งใดยกเว้นสัตว์โลกแสนสวยจอมป่วน เด็กบ้านแตกที่อาศัยหม่อมราชวงศ์พงศ์จักรอยู่อย่างเธอ พิชญดารา อัครเดโช หญิงสาวผู้ซ่อนบาดแผลจากอดีตไว้ภายใต้ท่าทางเฉลียวฉลาด แจ่มใสพันธนาการแห่งหนี้บุญคุณและเกียรติยศทำให้เธอเลือกที่จะไร้คนเคียงข้าง ทั้งที่แท้จริงแล้วเธอโหยหาความรักที่สุด เมื่อถูกมาเฟียโอหังซึ่งปรารถนาจะครอบครองเธอคุกคาม หญิงสาวจึงดิ้นรนหลีกหนีสุดชีวิตแต่ยิ่งผลักไสกลับยิ่งปวดร้าว ยิ่งถอยห่างกลับยิ่งผูกพัน เธออยากเกลียดชังเขาที่อ้างสิทธิ์เหนือร่างกายและหัวใจของเธอ แต่ขณะเดียวกันก็อยากพ่ายแพ้ให้แก่ บุรุษเดียวที่เข้าใจเธอยิ่งกว่าใครในโลก ---------- เม้ามอยหลังอ่าน รีวิวเซตนี้ต่อเนื่องกันไปเลยค่ะกับนิยายของมณีจันท์ชุดพ่ายรักมาเฟีย(ที่ข้ามมาอ่านเล่ม2กับ3เลย เล่มแรกยังรู้สึกเฉยๆเลยวางไว้ก่อน) และเล่มนี้ก็เป็นเล่มสุดท้ายของเซตเรื่องราวของ 'พิชญดารา' ลูกพี่ลูกน้องของนางเอกสองเล่มแรก กับ 'โดมินิก' เพื่อนสนิทของพระเอกสองเล่มก่อน ที่ต้องย้อนความไปตั้งแต่เล่มแรกในตอนวันแต่งงานของพี่สาวคนโตเมื่อสองปีก่อน ที่เขาได้เจอเธอครั้งแรกและถูกใจจนอยากสานสัมพันธ์ต่อ แถมยังเข้าใจว่าเธอเป็นเด็กในบ้านที่ถูกชุบเลี้ยงไร้พ่อแม่จนอยากเสนอเข้าไปขอเลี้ยงเอง จนถึงกับไปขอตรงๆกับเพื่อนสนิทที่แต่งงานกับพี่สาวคนโตนางเอก แต่เพราะหนูเพลินไม่ใช่สาวน้อยตาสีตาสา แถมยังเรียนไม่จบ พี่สาวก็รักมากเหมือนน้องแท้ๆ พี่เขย(เพื่อนพระเอก)ก็มีอิทธิพล บวกกับชื่อเสียงพระเอกที่ไม่เบาเรื่องสาวๆ กลัวว่าจะทำสาวน้อยเสียใจทั้งคู่เลยช่วยกันปกปิดและซ่อนตัวนางเอกไว้ไม่ให้พระเอกหาเจอ ไม่บอกว่าไปเรียนต่อที่ไหนด้วย แต่สองปีผ่านไปไวเหมือนโกหก นางเอกกลับเป็นฝ่ายเดินเข้าหาพระเอกเองแบบไม่ตั้งใจและเขาไม่ต้องตามหา(ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเฝ้ารอและตามหาเธอมาตลอด แถมยังอดทนไม่ยุ่งกับสาวไหนอีกต่างหาก เหลือเชื่อมากกก)บนเรือสำราญของพระเอกเอง แต่การกลับมาเจอกันครั้งนี้มันพ่วงมากับคดีฆาตกรรมที่นางเอกมีส่วนเป็นพยานรู้เห็นก่อนหน้า และบวกกับเขาเป็นคนที่จะช่วยเพื่อนเธอให้เข้าสู่สายอาชีพนางแบบได้อย่างที่หวัง แม้จะไม่อยากเข้ามาเกี่ยวข้องกับเขา แต่ก็เลี่ยงไม่ได้บวกกับวิญญานนักสืบจำเป็นเข้าสิง อยากช่วยคลี่คลายปัญหานี้ ในเมื่อไม่มีทางเลือกก็ต้องมาใกล้ชิดพระเอกแทน งานนี้ก็เข้าทางพระเอกนะสิค่ะ เขาเฝ้าหามาสองปี ในเมื่อเจอตัวแบบนี้จะรอดจากเขาไปง่ายๆไม่มีทาง! แต่ความรักทั้งคู่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบไร้หนาม แต่มีหนามไปตลอดทางค่ะ เพราะทั้งคู่ปากแข็งได้โล่ห์ เก็บงำความรู้สึก ไม่ยอมพูดยอมอธิบายอะไรเลย บวกกับคดีฆาตกรรมที่ต้องหาทางคลี่คลาย และอันตรายที่เข้ามาสู่ชีวิตพวกเขาทั้งคู่ งานนี้กว่าจะแฮปปี้เอนดิ้งต้องร่วมลุ้นกันเลยทีเดียวว่าจะเสียน้ำตา เสียเลือดกันคู่นี้กันไปมากเท่าไร นางเอกเล่มนี้ 'เพลิน' มีปมเรื่องครอบครัวตั้งแต่เด็กที่ค่อนข้างผ่านประสบการณ์เลวร้ายมากหนักพอสมควรบวกกับความเข้าใจผิดที่คิดว่าตัวเองเป็นคนลงมือฆ่าบิดาตัวเองยิ่งฝังใจความรู้สึกร้ายๆพอควรค่ะ ยิ่งมีคุณลุงพี่ชายแม่ยื่นมือมาช่วยให้ความรักเธอเหมือนลูก เธอยิ่งต้องกตัญญูมากๆจะไม่ทำอะไรให้บ้านนี้ผิดหวัง นางเอกเลยดูเก็บกดนิดๆ เป็นคนสองบุคลิกไปเลย ภายนอกจะดูเรียบร้อย อ่อนหวาน เย็นๆ ยอมลงให้ทุกๆคน แต่เมื่ออยู่กับพระเอกนี่กำแพงทลาย ไอ้ที่สร้างขึ้นมาพังหมดกลายเป็นสาวน้อยจอมแสบ เฮี้ยว ดื้อ ต่อปากต่อคำและวีนใส่พระเอกและร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ(เป็นกับพระเอกคนเดียวซะด้วย ฮา) นางเอกเล่มนี้ไม่ธรรมดานะคะ เธอเข้มแข็ง อดทน อึดมากกก มีดีกรีถึงว่าที่ด๊อกเตอร์ในอนาคต แถมยังมีเซ้น ช่างสังเกต จับความรู้สึก และช่างปะติดต่อได้อย่างน่าอัศจรรย์ มีวาทศิลป์เป็นเลิศอีกต่างหาก ในเล่มนี้จะเห็นความคิดที่ฉลาดของนางเอกได้อยู่ตลอด แต่เธอคงลืมไปว่าตัวเองเป็นเพียงสาวน้อยตัวเล็กๆแต่ดันอยากเป็นนักสืบที่ลืมนึกถึงความปลอดภัยตัวเอง จนทำให้เจ็บตัวตลอดและพระเอกเราโมโหอยู่ไม่น้อย แต่ถึงจะดูร้ายๆยังไง ก็แพ้ทางพระเอกทุกที ต้านทานเสน่ห์ไม่เคยได้ อย่างที่บอกว่าเธอมีปม ความรู้สึกเรื่องความคู่ควรเลยเป็นส่วนนึงบวกกับความเจียมเนื้อเจียมตัวทำให้เธอค่อนข้างคิดมากพอควร ไม่แปลกใจที่จะออกอาการงอแงอยุ่บ่อยๆให้พระเอกปวดหัวจี๊ดๆเป็นระยะๆ เรียกว่าลุ้นจนเหนื่อยคู่นี้ .....(แอบแซวนางเอกเล่มนี้ว่า แม่คุณจะอึดไปไหน จะเจอบทรักหักโหมขนาดไหนก็ตื่นเช้าตีห้า หกโมงขึ้นมาทำงานได้อย่างสบาย แม้กระทั่งครั้งแรกยังมีแรงลุกมาจัดการพระเอกและหนีไปนอนอีกที่ด้วย สุดยอดจริงๆคุณนายมาเฟีย5555) แต่จะโทษนางเอกฝ่ายเดียวก็ไม่ได้นะคะ พระเอกอย่าง 'โดมินิก' ก็ใช่ย่อยคนนี้ก็ไม่ยอมพูดอะไรเลยยยย จะอมพะนำไว้ทำม๊ายยยย(แม้จะเข้าใจในเหตุผลตอนท้ายเรื่องได้) แต่แหมบางทีคำพูดมันก็ตอกย้ำความมั่นใจจากการกระทำได้อ่ะนะ แล้วก็รู้ว่านางเอกต้องการความมั่นใจอะไร ก็ไม่อธิบายให้ฟังสักที ทั้งๆที่มัดมือชกเธอไปตั้งแต่แรก แล้วสาวที่ไหนเขาจะเข้าใจ สมมละที่นางเอกจะไม่ค่อยมั่นใจและจะตีตัวออกห่างตลอด แต่ความดีของพี่แกคือ รักมั่นคง รักฝังใจมาก 2ปีที่รอคอยไม่ยุ่งกับสาวไหนเลย แหม่ช่างเป็นคนที่ถือมั่นดีมากจริงๆ แต่อย่างที่บอกก็หมั่นไส้จุดที่ไม่บอกนางเอกอยุ่ หักคะแนนตรงนี้ล่ะ ส่วนนิสัยโดมินิกนี่ไม่เบาเลยค่ะ ร้ายพอตัว ตรงไปตรงมา อยากได้ก็บอกตรงๆ(ตรงไปหน่อยอ่ะบางที) ฉลาด ไม่โง่ เป็นผู้ชายที่มาดมาเฟียไม่เบา เสน่ห์ล้นเหลือมากกกก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพลินถึงต้านทานไม่ไหวเวลาเข้าใกล้ 5555 เวลาน่ารักก็หวานจนดีเลยนะคะ เอาใจใส่สุดๆ ทุ่มให้ทั้งใจและกาย เป็นคนที่มองเห็นนางเอกแบบทะลุปรุโปร่ง ทะลุกำแพงที่เธอมีเข้ามาแบบที่ไม่เคยมีใครทำได้ และเฮียโดนี่แม้จะมีข้อดี แต่จุดน่าตบก็มีไม่น้อย เกรียนก็มีจนฮา แล้วก็จี้ๆดีตรงจุดความอดทนต่อนางเอก เพราะนางเอกเราไม่ได้คนหัวอ่อน ยอมง่ายๆ กว่าจะไล่จับกันได้พระเอกเราต้องใช้ความพยายามไม่น้อยเลยทีเดียว โดยรวมอ่านจบก็สนุกในระดับนึงค่ะ ในเรื่องของปมฆาตกรรม สืบสวนสอบสวนนักเขียนทำได้ดีเช่นเคย ค่อยๆเฉลยมาทีละนิด เข้มข้น เปรี้ยงปร้างตามสไตล์นิยายมาเฟียอยู่พอควร แต่มันเป็นปมที่ต่อเนื่องมาจากตัวร้ายในเล่มแรกของชุดด้วยค่ะ ซึ่งมิ้นไม่ได้อ่าน เลยอาจมีงงๆบ้าง แต่ก็พอเข้าใจได้ในเล่มนี้ แต่ถามว่าระหว่าง ทัณฑ์รักมาเฟีย กับ พยศรักมาเฟีย ชอบเล่มไหนมากกว่ากัน ต้องบอกว่าชอบเล่มทัณฑ์รักฯของคุณชายอัครมากกว่าค่ะ เราว่าเล่มนั้นมันพอดีกว่า แม้จะมีจุดติดขัดแต่ก็ยังน้อยกว่าเล่มนี้ค่ะ ที่เราค่อนข้างจะอ่านไปติดไปเยอะกว่ามาก เรื่องแรกเลย คือ ภาษาคำพูดของตัวละคร เล่มแรกว่าตรงๆแล้ว เล่มนี้ตรงกว่ามากกก อย่างนางเอกเห็นเรียบร้อยๆแต่จริงๆร้ายและวีนพอตัว บางครั้งก็แข็งไม่เบาเลยเวลาต่อปากต่อคำกับพระเอก ก็เข้าใจอ่ะนะว่าปมเก็บกดในใจบวกกับเจอเขาก่อกวนสั่นไหวขนาดนี้ มันก็หลุดได้ ก็เลยหยวนๆค่ะไม่มากมาย แต่พระเอกเนี่ยสิ อยากหักแต้มมมมากกก ตอนอ่านนี่สะดุดหัวทิ่มมม กับคำว่า อึ๊บ คือแบบเดี๋ยวนะนี่พระเอกพูดใช่หรอ เรื่องกำลังมาดีๆ เจอคำนี้สะดุ้งเลย พ่อคู๊ณณใช้คำดีๆกว่านี้ได้ไหม- -" จริงๆไม่น่าใช้คำนี้อยุ่ในรุปประโยคเลยค่ะ มันทำให้เรื่องดูขัดๆเลย แล้วไม่ใช่พูดครั้งเดียว รู้สึกจะเจออีกสองสามครั้งด้วย เล่มนี้จะติดใจก็ตรงภาษาของเรื่องนี่ล่ะค่ะ มีอีกหลายคำนอกจากคำข้างบนที่สะดุ้งเหมือนกัน คือคนเขียนก็ทำได้ดีเรื่องการเล่า การบรรยายนะ เพียงแค่ปรับภาษาคำพูดตัวละครให้ซอฟลงหน่อยเราจะดีมากๆเลยค่ะ ^^ (ไม่เคยอ่านงานช่วงหลังๆอาจจะไม่มีแล้วก็ได้นะคะแบบนี้) ยังค่ะยังติดใจอยู่ช่วงหลังที่เราแปลกใจมากก คนท้อง3-4เดือนมันน่าจะสัมผัสได้แล้วเปล่าอ่ะว่านี่ท้อง หรือท้องสาวแรกด้วยหุ่นตัวเล็กๆมันเลยดูไม่ออก เลยงงๆว่าทำไมไม่มีใครจับสังเกตุได้เลย ขนาดโอบกัน กอดกัน อยู่ใกล้ชิดกับพี่ๆน้องๆญาติๆและพี่สาวคนโตที่ผ่านการมีลูกยังไม่รุ้เลยอ่ะ มีแต่คนทักว่าเธอผอมลง แต่ท้องควรจะนูนนิดๆเปล่าหว่า เลยงงๆนิดหน่อยค่ะ แล้วไม่เท่าไรอีตาพระเอกนี่หนักกว่า ใกล้ชิดสุด นอนด้วยกัน ทำไรด้วยกันพ่อคุณยังไม่สังเกต ไม่รู้เลยสักนิดว่าเมียตัวเองท้องจนเข้าเดือน6แล้ว เกือบลืมเล่มนี้ก็มาคล้ายๆเล่มที่สองเลยค่ะที่รีวิวไป จุดที่นำไปสู่เลิฟซีนแรก มันดูเข้าข่ายไม่เต็มใจอีกแล้ว(หรือเราติดใจไปเอง) แม้เธอจะโอนอ่อนผ่อนตามก็เถอะ แต่มันก็แปลกๆอยู่ดีนะคะ .... แม้จะบ่นๆหลายเรื่องแต่ก็บอกได้ว่าสนุกนะคะ ตัวละครรายล้อมพระนางค่อนข้างมีสีสันด้วย อย่างเช่น เพื่อนนางเอก ฟลอรีน่า สาวไฮโซที่น่าจับตามอง(ตัวละครนี้ก็เชื่อมโยงกับคุณชายอัครตอนท้ายเล่มสองด้วย) ชอบที่จริงใจกับนางเอกดีค่ะ ถ้าอยากอ่านเรื่องเธอต่อไปตามอ่านตอนพิเศษคู่เธอได้ที่เล่มแรกนะคะ แล้วก็บอดี้การ์ดพระเอกก็น่าสน จริงๆนิยายก็อ่านได้สบายเรื่อยๆไม่ได้อยากวางนะคะ เพราะพล๊อตมันสนุกนี่ล่ะค่ะ แม้จะดูมาแบบสไตล์ที่พอเดาได้ แต่ก็มีจุดให้ลุ้นอยู่ค่ะ เรียกว่าเล่มนี้ครบทุกรสนะคะ หวาน เข้มข้น ดราม่าก็มีแต่ก็จบแฮปปี้สวยงามค่ะ (บอกตรงๆเหนื่อยกับคู่นี้มากกว่าคู่คุณชายอัครจริงๆ) ปล.เล่มนี้ถ้าเข้าใจไม่ผิด มีตัวละคร คุณหมอเฟรเซ่น ที่กล่าวถึงให้น่าสนใจด้วยนะคะ แล้วถ้าเข้าใจไม่ผิดตอนนี้เขาเป็นพระเอกนิราศรักร้ายไปเรียบร้อยแล้วด้วย มีนาคม 2559
|
MiNT_DoReMoN
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|
|||||||||||||||||||||||
แต่ยังติดใจกับสำนักพิมพ์อยู่คะ สำหรับตัวเองรู้สึกว่าของพิมพ์คำดูจริงมากกว่า สำนักอื่นในเครือดูเด็กๆ ปูมาดี แต่บางทีมันดูขัดๆนะคะ ถ้าของพิมพ์คำรู้สึกว่าสมจริง ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือป่าวนะคะ
แต่อย่างรัยก้อชอบทุกสำนักพิมพ์ในเครือสถาพรคะ อิอิ