จากกำลังใจ.....สู่ปาฏิหารย์ .....หนูเป็นเด็กที่อดทนและเข้มแข็งมากๆ ที่มา........บล็อกนี้เขียนเพราะได้แรงบันดาลใจจากเพื่อนคนหนึ่ง ที่ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว ณ ห้องการฝีมือ จากกระทู้นี้ //www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J6090404/J6090404.html ได้อ่านข้อความที่เพื่อนส่งกำลังใจให้เพื่อน ที่ยามเจ็บป่วย แม้ไม่รู้จักกัน ก็ยังมีน้ำใจ มอบกำลังใจให้แก่กัน.....ทำให้นึกถึง น้องแก้ม (นามสมมติ) ขึ้นมาค่ะ เราทำงาน ในโรงพยาบาลค่ะ เป็นไอซียู สำหรับทารกแรกเกิด เพราะฉะนั้นจึงได้เห็นความเป็นความตายบ่อยๆ บางครั้งเราก็ชินกับเรื่องแบบนี้ เด็กๆที่เข้ารับการรักษาที่นี่ ส่วนใหญ่คลอดก่อนกำหนด น้ำหนักตัวน้อย-น้อยมากๆ จึงมีภาวะแทรกซ้อนมากมาย ถึงมีโอกาสรอดชีวิต แต่ก็มักจะมีภาวะแทรกซ้อนติดไปด้วยมากบ้างน้อยบ้าง บางคนก็โชคดีที่แข็งแรงดี หรือถ้าตัวใหญ่หน่อยก็มักมีภาวะผิดปกติมาตั้งแต่ในท้อง หลายๆครั้งที่เด็กๆอาการแย่มากๆ หมอได้ให้การรักษาอย่างเต็มที่แล้ว ยิ่ง รร.แพทย์ก็ยิ่งทำเต็มที่ จนบางครั้งก็รู้ๆอยู่ว่าที่ทำไปคงไม่เกิดประโยชน์อะไร ยาหลายตัวราคาแพงมาก จนเรายังนึกเสียดาย ดูอาการเด็กเองก็ไม่ไหวแล้วสภาพแย่เต็มที สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้.....ปล่อยให้เค้าไป แต่กับกรณีของน้องแก้ม ซึ่งพวกเราก็คิดว่าเค้าไม่ไหวแล้ว ใครๆก็คิดว่าคงไม่เกินวันพรุ่งนี้ แต่ไม่ใช่เลย.....ยังมีปาฏิหารย์ เป็นปาฏิหารย์ซึ่งเราก็ไม่สามารถบอกได้จริงๆ น้องแก้มเป็นเด็กคลอดก่อนกำหนด น.น.น้อยราวๆ700กรัมนิดๆ เป็นแฝดคนน้อง แรกเกิด น้องแก้มดูแข็งแรงมากปอดดี อาการทั่วไปดูแล้วน่าจะเหมือนเด็กคลอดก่อนกำหนดทั่วไป ใช้เครื่องช่วยหายใจกับออกซิเจนแค่เล็กน้อยเท่านั้น 2-3วันต่อมาอาการเริ่มแย่ลงมาก ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจชนิดที่ซับซ้อนที่สุด อาการก็ยังไม่คงที่อยู่ดี ตรวจพบว่าน้องแก้มมีความผิดปกติที่เส้นเลือดหัวใจ เป็นโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด แต่ชนิดที่น้องแก้มเป็นนี้มักจะไม่แสดงอาการทันที จึงมาเริ่มแสดงอาการในวันหลังๆ น้องแก้มเขียวมาก หัวใจของน้องล้าเต็มที หัวใจหยุดเต้นไปก็มีมากกว่า 1 ครั้ง ก็ต้องช่วยปั๊มขึ้นมา ออกซิเจนในเลือดจากที่ควรจะมากกว่า 92% ในช่วงที่แย่ที่สุด เหลือแค่ 30-40% เป็นวันๆ ให้ยา ก็ขึ้นบ้าง แล้วก็ลดลงไป เป็นอย่างนี้หลายวัน คุณพ่อคุณแม่จากที่กังวลไม่มาก กลายเป็นรู้สึกเครียดมาก จนต้องมาหาที่พักกันแถวๆ รพ. เพื่อที่จะได้มาได้ทันเวลาถ้าน้องไม่ไหวแล้ว คุณแม่เขียนบันทึกทุกๆวัน คุณแม่เขียนเล่าว่าได้ไปขอกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้น้องรอดปลอดภัย และคุณพ่อคุณแม่เอง ก็มาเยี่ยมทุกวัน มาอยู่ข้างๆตู้ สัมผัส สื่อกำลังใจให้น้องตลอด ช่วงวันที่น้องอาการไม่ดีเลย เราจะตามพ่อ-แม่มาค่ะ วันนั้นคุณแม่เขียนบันทึกไว้ว่า ช่วงที่คุณพ่อคุณแม่พูดกับน้อง ส่งกำลังใจให้น้องเข้มแข็ง น้องแก้มคงรับรู้ได้ แล้วจู่ๆน้องก็ลืมตาขึ้นมา เหมือนกับจะบอกคุณพ่อคุณแม่ เป็นสัญญาว่าหนูจะอดทน จนถึงวันที่คุณพ่อคุณแม่รอรับหนูกลับบ้าน วันนั้นใครๆก็คิดว่าน้องแก้มคงไม่ไหว แต่น้องแก้มก็ยังไหวค่ะ น้องอดทนจนกระทั่งคุณหมอผ่าตัดหัวใจประเมินแล้วว่าให้ผ่าตัด เพราะคงเป็นทางเลือกสุดท้ายแล้วที่จะทำให้น้องได้ เนื่องจากการให้ยาต่างๆไม่สามารถเพิ่มอะไรได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว การผ่าตัดเพื่อทำทางเดินเลือดให้ใหม่ ตัดต่อเส้นเลือดเพื่อให้เลือดแดงไปเลี้ยงร่างกายได้ ปกติก็เสี่ยงมากอยู่แล้ว นี่ยังตัวเล็กเพียงแค่ 700 กรัม เส้นเลือดยิ่งแทบเป็นเส้นด้าย ขนาดไม่กี่มิลลิเมตรเท่านั้น โอกาสรอดแทบไม่มี สุดท้ายน้องก็รอด จากให้ยาเพื่อกระตุ้นหัวใจหลายๆตัว ค่อยๆลดได้ทีละตัวๆ จากที่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจชนิดพิเศษ ก็ปรับลดเป็นแบบทั่วไปของเด็ก modeของเครื่อง(ขอโทษจริงๆค่ะ ไม่รู้จะอธิบายเป็นภาษาง่ายๆว่าอะไรจริงๆ นึกไม่ออก) ก็ค่อยๆปรับเป็นmode ที่ช่วยน้อยลง และน้องช่วยหายใจเองมากขึ้น จนสุดท้ายก็ไม่ต้องใช้เครื่อง ให้เพียงแค่ออกซิเจนเฉยๆ จนถึงวันนี้ น้องหายใจเองได้โดยไม่ต้องใช้ออกซิเจน รับนมได้ เพียงแค่ยังต้องให้นมผ่านสายเท่านั้น น้ำหนักค่อยๆขึ้นวันละนิด จนเมื่อวันก่อน (2 ธ.ค.) น้องอายุเกือบครบเดือน น้ำหนัก 1020 กรัมแล้ว active มาก เวลาตื่นร้องไห้ ต้องอุ้มถึงจะยอมเงียบ ก็เลยห่อตัวให้อบอุ่นแล้วพาออกมานอกตู้อบ กะว่าจะถ่ายรูปเพื่อติดไว้ในสมุดบันทึกของน้อง ก็พอดีได้อ่านกระทู้ ข้างบน ทำให้อยากเล่าเรื่องน้องแก้มให้ฟังค่ะ ขนาดน้องตัวเล็กขนาดนี้ อาการหนักมากขนาดนี้ น้องยังสู้ บอกได้คำเดียว น้องแก้มเข้มแข็งมากที่สุด มากกว่าเด็กหลายๆคนที่เราได้มีโอกาสดูแลมาตลอดชีวิตการทำงานเลยทีเดียวค่ะ... รายละเอียดที่มากกว่านี้คงไม่สามารถเปิดเผยได้ เล่าแบบคร่าวๆ อยากให้มองเห็นถึงความอดทนของน้อง และกำลังใจจากคุณพ่อ คุณแม่น่ะค่ะ ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เราประทับใจ แต่ไม่รู้ว่าจะถ่ายทอดความประทับใจนั้นได้มากน้อยแค่ไหน หวังว่าน้องแก้มคงช่วยเพิ่มกำลังใจให้ พี่ๆน้าๆ อาๆ ป้าๆได้บ้างสักนิดนะคะ รูปน่ารักๆของน้องแก้ม #######สู้ สู้ นะคะ อย่าท้อถอย#######   Create Date : 04 ธันวาคม 2550 18 comments Last Update : 4 ธันวาคม 2550 5:23:31 น. Counter : 606 Pageviews. Share Tweet

Now you're gonna make me cry........Hope the li't one is getting better soon...   โดย: The Zephyr 4 ธันวาคม 2550 4:23:14 น.

N'Kaem ka, Pa'Pam wish you get well soonest naka. I'll pray for you. Be strong naka..you will be all right soon... God bless you ka N'Kaem.   โดย: Imperfect Mom 4 ธันวาคม 2550 4:54:38 น.

อ้าว...อย่าร้องไห้สิคะ น้องแข็งแรงขึ้นมากแล้วนา.....น่ารักด้วยล่ะ ขอบคุณแทนน้องแก้มสำหรับกำลังใจ และ คำอวยพรนะคะ   โดย: SaGitt@riuS GiRL 4 ธันวาคม 2550 5:07:53 น.

เจ๋งมาก...... สู้ๆนะคะน้องแก้ม ไปสู้บ้างดีกว่า (อ่านเคสทำงานส่งพรุ่งนี้ เหอๆ) ปล. ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันนะคะ   โดย: หนอนน้อย 4 ธันวาคม 2550 5:19:45 น.

อ่านแล้วจะร้องไห้เหมือนกันค่ะพี่จุ๋ม น้องแก้มเข้มแข็งจริงๆ ถ้าพี่วัลย์แวะมาอ่าน ขอให้พี่วัลย์สู้ๆ แบบน้องแก้มนะคะ ขอบคุณพี่จุ๋มมากๆ ค่ะ สำหรับเรื่องดีๆ   โดย: Pattylala 4 ธันวาคม 2550 6:41:15 น.

เจ๋งสุด ๆ น้องแก้ม แน่มั่ก ๆ   โดย: nam_sila 4 ธันวาคม 2550 10:19:54 น.

ขอใหน้องแก้มแข็งแรงไว ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คะ   โดย: เจ้าเตี้ย 4 ธันวาคม 2550 10:20:24 น.

เจ้จ๋า...... อ่านเรื่องที่เจ้เล่าแล้วรู้เลยว่าน้องสู้มากๆๆ กำลังใจช่วยให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี   โดย: ^_^ หมูน้อยเกเร ^_^ 8 ธันวาคม 2550 17:17:50 น.

ขอบคุณที่มาอวยพรวันเกิดป้า ป้าได้รับพลังและกำลังใจมากๆเลยค่ะ และขอให้หนูได้รับพรนั้นกลับเป็น... ร้อยเท่าพันทวีเลยนะคะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 15 ธันวาคม 2550 19:32:32 น.

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้น้องแก้ม สู้ต่อไปนะ...เจ้าตัวเล็ก   โดย: I am SeRaPh 22 ธันวาคม 2550 22:20:18 น.

Merry Christmas & Happy New Year 2008   โดย: ยายจ๋า 25 ธันวาคม 2550 16:05:22 น.

มีความสุขมาก ๆนะคะ   โดย: ดอกฝิ่นสีชมพู 25 ธันวาคม 2550 21:08:18 น.

มาขอบคุณและสวัสดีปีใหม่ค่า   โดย: ป้าหมีจอมวุ่น 30 ธันวาคม 2550 19:22:28 น.

สวัสดีปีใหม่ไทย ๆๆ เรา และ Happy New Year 2008 มีลูกโป่งให้จิ้มนับถอยหลังเล่นๆ รอรอยยิ้มวันฉลองความสุข   โดย: =Lord Gary= 31 ธันวาคม 2550 12:39:31 น.

สวัสดีปีใหม่นะครับ มีแต่ความสุขสดชื่น สุขภาพแข็งแรงตลอดไปเลยครับผม โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง Myspace Glitter Graphics   โดย: rosepinkbutterfly 31 ธันวาคม 2550 19:41:15 น.

สวัสดีปีใหม่เจ้จุ๋มนะคะ..... สวยขึ้นหลายๆๆๆนะคร้า...   โดย: ^_^ หมูน้อยเกเร ^_^ 1 มกราคม 2551 19:20:35 น.

น้องจุ๋มพี่ธันย์แวะมาเยี่ยมนะจ๊ะ.. อ่านเรื่องราวแล้ว..สงสารเจ้าตัวเล็กจังเลย... เค้าตัวเล็กแต่หัวใจเค้าสู้เกินตัวนะคะ ตอนนี้น้องคงเค้าแข็งแรงดีแล้ว และขอให้น้องเค้าสุขภาพดีขึ้นเรื่อยๆ ตลอดไปนะคะ ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่แบ่งปันกันนะคะ ยังทำงานหนักเหมือนเดิมหรือเปล่า พักผ่อนให้เพียงพอนะคะ   โดย: พี่ธันย์ (dreamon ) 23 กุมภาพันธ์ 2551 7:47:52 น.

โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) 12 เมษายน 2551 8:54:15 น.