ตั้งแต่ช่วงการ์ตูนลิขสิทธิ์เริ่มต้นนับหนึ่งอีกครั้งในปี2535 ช่วงนั้นการ์ตูนยังไม่มีความหลากหลายนักไม่ว่าจะทั้งนักเขียนจนถึงการ์ตูนที่ได้รับสิทธิ์ให้ตีพิมพ์
ในจำนวนนั้นบ้างเป็นเรื่องเก่าๆที่เคยคุ้นอยู่ อย่างเช่น เทพบุตรผู้วิเศษ เพลงรักพันราตรี
กุหลาบแวร์ซายส์ ถนนสายนี้เปรี้ยว
บ้างก็เป็นเรื่องที่เฝ้ารอตอนต่ออย่างมีหวัง เช่น ซันชิโร่x2 ที่เผยโฉมมาเป็นเรื่องแรก ก่อนที่จะมีการ์ตูนที่เคยลงในนิตยสาร THe Zero / Animate weekly ตามหลังมาอีกพักใหญ่ๆ
และสุดท้ายคือผลงานของนักเขียนที่เราไม่ค่อยคุ้นเคย ในเวลานั้นนักอ่านอาจต้องอยู่ในสถานะ
จำยอม ยอมดีกว่าไม่มีอะไรให้อ่าน!
หนึ่งในนักเขียนที่เราได้อ่านผลงานหลายต่อหลายเรื่องในช่วงนั้นคือ
อ.มิยูกิ ทากาฮาชิ ถือเป็นนักเขียนที่ผมไม่คุ้นตามาก่อน
สไตล์การเขียนของ อ. มิยูกิ ทากาฮาชิ จัดว่าเป็นการ์ตูนแนวลึกลับสยองขวัญ
ที่มีลายเส้นอ่านง่ายสบายตา มักใช้ตัวละครวัยเรียนเป็นตัวดำเนินเรื่อง
ผูกโยงกับเรื่องสยองขวัญในโรงเรียนบ้าง ภูตผีปิศาจในตำนานของญี่ปุ่นบ้าง
และส่วนมากเขียนให้จบในตอน ต่อให้เป็นเรื่องยาวอย่าง
คนไร้ภพ หรือ
เอล ที่เนื้อหาแต่ละตอนอาจไม่โยงกัน แต่ก็มีหลายตอนที่โปรยปมเล็กๆปูไว้ให้คลายในตอนต่อไป
ทั้งนี้นักอ่านบางท่านอาจเคยเห็นผลงาน อ.มิยูกิ ผ่านตาบ้างแล้วในยุคก่อนลิขสิทธิ์
ซึ่งพิมพ์งานเล่มเดียวจบออกมาบ้าง แต่ไม่มากนัก
ผลงานของ อ.มิยูกิ ซึ่งสนพ.วิบูลย์กิจ ได้รับลิขสิทธิ์จากอะคิตะโชเต็น เริ่มเห็นกันจาก
คนไร้ภพ ที่ลงใน Scarlett และ
เอล ที่ลงใน Mystery จากนั้นก็มี
เย้ยอเวจีตามมาเป็นรวมเล่ม
แต่ที่ยกมารีวิวครั้งนี้เป็นงานรวมเรื่องสั้นรุ่นลิขสิทธิ์ซึ่งล้วนเป็นงาน
ที่อ่านแล้วประทับใจเกือบทั้งหมดครับ
เรื่อง
ภูติ ผี ปิศาจ ตอน รถไฟสายคำสัญญา รวม3เรื่องสั้น
#
รถไฟสายคำสัญญา : เรื่องมิตรภาพของสองเพื่อนรัก และปาร์ตี้ของเหล่าผีน้อยในวันที่หิมะตกหนัก
#
เสียงจากทะเล
: เมื่อมนุษย์เป็นผู้ทำลาย ถึงเวลาแล้วที่ท้องทะเลจะเอาคืน
#
ปลายใบไม้ร่วง : ไดดาระบตจิ ผู้พิทักษ์ร่างยักษ์ มีจริงอย่างที่เล่าลือในตำนานหรือไม่
เรื่อง
ภูติ ผี ปิศาจ เล่ม2 ตอน ขบวนแห่เจ้าสาวของสุนัขจิ้งจอก รวม 4เรื่องสั้น
#
ขบวนแห่เจ้าสาวของสุนัขจิ้งจอก : ภาระของเจ้าสาวที่ยังติดค้างในใจผ่านกาลเวลาเพื่อรอการสะสาง
#
เรื่องเศร้าบนภูเขาฮิตสึงิ
: อสูรที่ใหญ่กว่าคนถึง2เท่าซึ่งชาวบ้านเรียกกันว่า
ยามะนิวโด อสูรตนนั้นลักพาสาวชาวบ้านไปจนเกิดเป็นความโกลาหล
จนชาวบ้านต้องช่วยกันขับไล่ แท้จริงแล้วความจริงเป็นเช่นไร
#
ปลายทางถ้ำวงกต : ฮิคาริจัง เด็กสาวผู้อ่อนแอที่มักโดนแกล้งเป็นประจำ แต่ก็ได้เพื่อนอีก3คนในกลุ่ม
ที่คอยช่วยปกป้องอยู่เสมอ แต่ครั้งนี้ถึงคราวที่เธอต้องเป็นคนช่วยชีวิตเพื่อนรัก
ให้รอดจากอสูรร้ายบ้างซะแล้ว
#
เสียงกู่ร้องจากเหวลึก : เมื่อรถทัศนศึกษาตกเหว ลงในเขตหุบเขาอาเคเนะ
พื้นที่ที่เคยมีประวัติอันเลวร้าย ในอดีตชาวบ้านต้องผจญภัยแล้งจับหญิงสาวเป็นเครื่องสังเวย
ยังผลให้ฟ้าพิโรธ จนชาวบ้านตายลงอย่างทรมานกลายเป็นวิญญาณโดยไม่รู้ตัว
อาโอยและเพื่อนๆต้องรอดออกมาให้ได้!!
ส่วนตัวชอบสองเรื่องหลังมากครับ อ่านกี่รอบๆก็อิ่มจนน้ำตาซึม
เรื่อง
ตำนานเทพยามาโตะ รวม5เรื่องสั้น
#
ตำนานเทพยามาโตะ : ยามาโตะ โอรสของสึสาโนโอะที่กลับชาติมาเกิดเพื่อปราบปิศาจ
#
ภูเขายูคินโกะ : เมื่อธรรมชาติบนภูเขากำลังถูกทำลายโดยนายทุน จึงเกิดการต่อต้านจากเหล่าเด็กนักเรียนในพื้นที่ ทำให้ยูคินโกะลูกชายของเทพธิดาหิมะปรากฏกายขึ้น
#
ซาชิกิวาราชิ : จากตำนานโบราณที่ว่าบ้านเก่าๆจะมีซาชิกิวาราชิคอยปกป้องอยู่
และมีเพียงเด็กๆเท่านั้นที่จะมองเห็นตัวตนของเขาได้
ส่วนอีก2เรื่องที่เป็นงานยุคเก่าของ อ.มิยูกิ
นั่นคือ
Snow girl forever และ
คามิล่าที่รัก ภาคพิเศษ ที่ออกแนวคอเมดี้ต่างจากงานยุคใหม่ๆ
เรื่อง
LAST ONE STANDING เป็นงานยุคหลังปี2000 ของอ.มิยูกิ เล่มเดียวจบเรื่องเดียวทั้งเล่ม
ยังคงเป็นแนวภูตผีปิศาจกับตำนานโบราณ
ว่าด้วยเรื่องชายหนุ่มชาวเทนรินผู้ปกป้องแผ่นดินในยุคโบราณ ผู้ผนึกปิศาจทั้งหมดไว้ในตัวเอง
เพื่อไม่ให้ปิศาจใช้ชีวิตได้ตามอำเภอใจ เมื่อดำเนินมาถึงยุคปัจจุบัน
ชายผู้นั้นกลับมาเกิดในร่างของเด็กหนุ่มชื่ออากิระ
ความเห็นส่วนตัว เรื่องนี้มันเนือยมาก เนื้อหาวนไปวนมา ไม่สนุกที่สุดเลยครับ
พันธุ์หมาป่า (พิมพ์ใหม่) 2เล่มจบ
เรียว เด็กหนุ่มผมสีขาว ดวงตาสีฟ้า ทายาทผู้สืบสายเลือดโดยตรงจากหัวหน้าคนก่อน
แต่ทว่าตามกฎของหมู่บ้าน ผู้ที่เข้มแข็งที่สุดจะได้ขึ้นมาเป็นหัวหน้าคนต่อไป
เด็กหนุ่มผู้นี้เองก็กลับชิงชังสายเลือดของตนเอง ไม่หวังที่จะสู้รบเพื่อขึ้นครอง
ปรารถนาจะใช้ชีวิตเยี่ยงมนุษย์ปกติ เขาจึงต้องหนี หนี และหนี จากการตามล่าของเผ่าพันธุ์
!!!!!!
เมื่อเกริ่นแล้วก็พอเดาทางเนื้อเรื่องต่อไปได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
พันธุ์หมาป่าจัดว่าเป็นซีรี่ส์แบบจบในตอนที่ตัวเดินเรื่องหลักคือเรียว
ชีวิตที่ต้องหลบหนี เรียวจะได้พบกับผู้คน,ครอบครัวตลอดจนเพื่อนฝูงที่ให้ความช่วยเหลือ
แต่ผู้ที่มาเกี่ยวข้องกับเรียวต่างต้องพบเจอกับผู้บุกรุกที่คอยตามล่าตัวเรียว
และเมื่อพวกเขารู้ความลับก็ย่อมมีทั้งคนที่ยอมรับและปฏิเสธในตัวตนที่แท้จริงของเรียว
เขาจึงต้องพบเจอกับความรักและชิงชังเช่นนี้วนเวียนไปไม่สิ้นสุด จนกว่ามันจะหมดเวรหมดกรรม
พันธุ์หมาป่า ถือเป็นซีรี่ส์ยุคแรกๆของ อ.มิยูกิ ที่ผมว่าลายเส้นดูมีเอกลักษณ์และเฉียบขาดดี
แม้สัดส่วนตัวละครจะดูเพี้ยนไปบ้าง หากเทียบกับเรื่อง Last one standing
ซึ่งเป็นลายเส้นยุคหลังที่แม้ว่าสัดส่วนของตัวละครดูเข้าที่แล้วแต่กลับรู้สึกว่าเสน่ห์มันลดน้อยลง
หรือเพราะฉากและโทนของภาพที่ดูซับซ้อนเกินไป และโทนภาพที่มีน้ำหนักกลางๆ
ทำให้รู้สึกเฉยๆไปหรือเปล่านะ
แต่พันธุ์หมาป่าเองก็มีข้อที่อยากติติงอยู่บ้าง
ในความที่ตัวละครเอกในแต่ละตอนดูเด่นเสมอกันเกินไป
อย่างครอบครัวไอซากิที่ดูท่าว่าจะพีคแล้ว พอมาถึงตอนของโนริที่ปูเรื่องถึงสองตอนก่อนปิดภาค กลับกลายเป็นดึงความสำคัญของครอบครัวไอซากิให้แผ่วลง
ผมคิดว่าหาก อ.มิยูกิ เขียนให้มีตัวละครที่เป็นแกนหลักสักกลุ่มหนึ่ง ที่ว่าไม่ว่าจะเขียนตอนใหม่
ก็จะมีบทบาทของกลุ่มนี้แทรกลงไปด้วย น่าจะดึงความต่อเนื่องได้ดีกว่า
หรือเพราะ อ.มิยูกิ จงใจให้นักอ่านได้รู้สึกว่าท้ายที่สุดแล้วชีวิตของเรียว
ก็ไม่สามารถผูกติดกับใครไปได้ตลอดกาล ...
หากว่ากันอีกนิดถึงข้อดีและข้อเสียในงานของ อ.มิยูกิตามความเห็นส่วนตัว จุดแข็งนั้นผมว่าคือการถ่ายทอดความรู้สึกของตัวละครที่สื่อได้ค่อนข้างดี อ่านแล้วอินตามแม้จะเป็นเรื่องสั้นๆ
แต่ข้อด้อยที่ผมรู้สึกได้คือเนื้อเรื่องดูวกไปวนมา ยืดและเนือย หรือเพราะบางเรื่องวิบูลย์กิจพิมพ์มาไม่ครบก็ไม่รู้นะครับ อย่างคนไร้ภพ เท่าที่อ่านก็วกไปวนมามาก แต่ก็อ่านไม่จบหรอกนะครับ
นี่ยังไปเจอข้อมูลว่า อ.มิยูกิ เขียนภาคต่อออกมาด้วยแฮะ..
ไม่รู้มีใครได้ตามอ่านบ้างว่าสุดท้ายภาคแรกจบยังไงครับ
(ทั้งนี้ผมไม่ได้อ่าน มัจจุราชหมายเลข9 , innocent game และคิรุโตะ
ส่วนเย้ยอเวจี เคยได้อ่านช่วง6เล่มแรก และภาครุกะช่วงหลังREN แค่บางตอน)
แนวนี้ไม่ค่อยอ่าน ว่าไปเดี๋ยวนี้ไม่ได้อ่านการ์ตูนนานมากแล้วค่ะ มีแต่การ์ตูนของลูก ว่าจะหยิบมาอ่านก็ไม่ได้อ่านซักที
...ขอบคุณค่ะ