กลับมาหาแรงบันดาลใจ
กลับมาเพื่อหาแรงบันดาลใจ เคยไหม ที่บางที บางวัน บางเวลา ที่ก็ไม่รู้ว่า แรงบันดาลใจมันหายไปไหนหมด งานที่กองอยู่บนโต๊ะ ท่วมหัว ท่วมหู แต่ก็ไม่รู้จะจับเอาอันไหนมาทำก่อนอันดับแรก เจ้าป้าหายไปน๊าน นาน เพราะก็ไม่รู้ว่า จะมีคนสนใจอยากจะเข้ามาแวะเวียนเยี่ยมกันหรือเปล่า ณ วันที่ social media มากมายหลายแขนงกำลังเบ่งบานเป็นดอกเห็ด การพูดคุยที่เริ่มใช้ประโยคสั้นลง และรับการตอบรับด้วยความรวดเร็ว ความอดทนของคนในการรอคอยก็สั้นลง ความรู้สึกผิดหวัง เมื่อรอคอยแล้วไม่ได้รับคำตอบก็เกิดขึ้นได้ง่ายขึ้น เคยใช่ไหม ที่บางวันไลน์ไม่ดังเลย หรือ เปิด facebook แล้วอุตส่าห์โพสรูปที่คิดว่า แอ๊ปแป๊วที่สุด ขึ้น status ที่คิดว่า เจ๋งที่สุด แต่แล้วก็ไม่มีใครมา ments ให้ ความรู้สึกก็เหมือนถูกทำลายลงไป รู้สึกไหมว่า เดี่ยวนี้ ความเหงาที่ปกติมันก็อยู่กับเราเป็นปกติอยู่แล้ว มันโหดร้ายมากขึ้นทุกวัน คนเราห่างเหินคนที่อยู่ใกล้ชิดเรามากขึ้นทุกวันเพราะแทนที่จะใช้เวลาที่อยู่ด้วยกัน ให้คุ้มค่า แต่กลับไปรอคอยเสียงและคำตอบจากเครื่องสื่อสาร ที่พอมันดังมาก ๆ วันไหนก็อยากจะร้องกริ๊ด อะไรหนักหนาฟ่ะ แต่พอมันไม่ดังก็นะ หายไปไหนกันหมด ชีวิต และหัวใจที่อ่อนไหวและเต้นตามกระแสสังคมมากเกินไป ทำให้ขาดแรงบันดาลในใจการที่จะทำงานที่สร้างสรรให้กับตัวเอง ให้กับคนรอบข้าง ทำให้ชีวิตที่มีลมหายใจอยู่ทุกวัน และลมหายใจใกล้เคียงไม่ได้รับความใส่ใจเท่าที่ควร มันอาจจะถึงเวลาแล้วเหมือนกันที่จะวางอะไร ๆ ที่อยู่ห่างไกล ให้ห่างตัว ห่างใจอยากที่มันควรจะห่าง และใส่ใจ และดูแลที่สิ่งที่อยู่ใกล้ ๆ ตราบเท่าที่ลมหายใจเรายังมีกันและกันอยู่
Create Date : 17 กันยายน 2556 |
|
0 comments |
Last Update : 17 กันยายน 2556 0:34:28 น. |
Counter : 592 Pageviews. |
|
|
|