ชีวิตวันนี้ที่ยังต้องเดินต่อไป

วันนี้ เป็นอีกวันหนึ่งที่เกิดอาการเบื่อ ที่เปิดหน้าหนังสือประจำตัว แล้วรู้สึก ชีวิตช่างร้อนรนจริง ๆ มีเพื่อน ๆ update อะไรกันเยอะแยะมากมายอะไรกันขนาดนี้ ทั้งรูป status บ่น อกหัก รักคุด มีความสุข ไปเที่ยว ไปกินข้าว (ใครอยากรู้ฟ่ะ) clip ต่าง ๆ รู้สึกปวดหัวเล็ก ๆ

ก็เลย แอบหนีมาพักสายตาที่บ้าน blog ชั่วคราว

เหนือสิ่งอื่นใดคือ จะหนีจากอะไรที่ถ้าไม่รู้ก็คงจะเฉย ๆ ก็คือ

เรื่องที่ 1 คุณลุงต๊ะติ๊งโหน่ง แกก็มีภริยาสาวสวย ที่กำลังตั้งครรภ์ แต่ดันขึ้น status ความสัมพันธ์ของตัวเองว่า It's complicated ฮ่า ฮ่า มันก็จริงของเขาอ่ะนะ ก็มัน complicated จริง ๆ อ่ะ แหล่ะ มีสมาชิกเพิ่มมาอีก 1 คน

check ความรู้สึกของตัวเองนิดหน่อยว่า รู้สึกยังไงอ่ะเหรอ ก็รู้สึก มึน ๆ งง ๆ ว่า อะไร อย่างไร ทำไม แค่จะบอกกันสักคำก่อนจะไปว่า เออ มีคนอื่นนะ ไม่ใช่จบลงดื้อ ๆ แบบนั้นแล้วให้เราเข้าใจเองเนี้ย ความเป็นเพื่อนระหว่างเรา ก็ยังไม่มี อะไร อะไรที่เคยผ่านมามันก็เหลือแค่ 0 แล้วสุดท้ายก็กลายเป็นคนอื่นไป

หลายคนยกมือเถียงว่า นี่แหล่ะดีแล้วนะ เพราะว่า ถ้าเขาบอกเรา เดี๋ยวเราเจ็บปวดมากกว่านี้ คนอื่น เจ้าป้าไม่รู้หรอกนะ แต่สำหรับเจ้าป้าเอง เจ้าป้าอยากเป็นคนที่มีสมอง คิดเป็น ตัดสินใจเป็น เรียนรู้เป็น แล้วรู้สึกว่า ได้รับการให้เกียรติกันสักหน่อยหล่ะนะ ตอนจะคบกัน ก็ยังบอกกันว่า อยากจะคบนะ อยากจะดูกัน แต่พอจะเลิกคบกัน อ้าว ให้เราคิดเองซะงั้น มันขี้ขลาดตาขาวไปไหมอ่ะนะ อ่ะ ฮิ้ว แต่ก็ช่างเขาเถอะ ถ้ามิตรภาพมันไม่จำเป็นสำหรับเขาขนาดนั้น จริง ๆ เราก็คงทำอะไรให้เขาไม่ได้มากมายนักหรอก จะมีคนรู้สึก งง ๆ ไม่ค่อยเข้าใจสักคนเพิ่มขึ้นมาในชีวิตเขา หรือตัดใครสักคนออกจากชีวิตไป อย่างเฉย ๆ ก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนอะไร ก็ไม่น่าจะเป็นไร (ฮ่า ฮ่า พูดเหมือนเจ็บปวดเลยแฮ่ะ แต่อาจจะแอบเสียความรู้สึกและอยากจะด่าอยู่สักหน่อย แต่ก็คิดว่า ด่าแล้วจะได้อะไร คนเรามีสิทธิเลือก คนที่ถือเอาเรื่องต่าง ๆ มาไว้กับตัวก็จะต้องรู้สึกอยู่ไม่สิ้นสุดอยู่แบบนี้ต่างหากที่เดือดร้อนอยู่คนเดียว คนที่เขาตัดแล้วก็ลืมไปตั้งนานแล้ว เขาก็มีความสุขไปนานแล้ว) สุดท้าย ก็จบกันไป เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

รู้สึกเสียดายเหมือนกันนะ แต่ก็ รู้สึกว่า เออ เมื่อเขาไม่เสียดาย แล้วเราจะเสียดายทำไมฟ่ะ ถามว่าจะจองล้าง จองผลาญกันจนลบ profile กันไปหมด ไม่ติดต่อกันอีกเลยไม๊ ก็คิดว่า ไม่ได้จำเป็นอะไรขนาดนั้น เหมือนกับคนที่อยู่บนโลกใบเดียวกัน ถ้าการ เป็น อยู่ คือ ของเขาไม่ได้กระทบกระเทือนอะไรกับเรา เขาจะอยู่ในวงจรเพื่อนของเราหรือไม่ มันก็ไม่ควรจะต่างกันหรอกมั้ง

เรื่องที่ 2 คุณลุงผักกำลังจะแต่งงานกับอดีตนางงามท้องถิ่นคนหนึ่ง (โห รู้สึกแย่ ๆ นะเนี้ย กิ๊ก ๆ ดิฉัน ไปได้ดีมีชาติตระกูลกันหมดหล่ะ) ก็กำลังหาฤกดิ์จัดงานกันอยู่ คาดว่า จะยิ่งใหญ่อลังการกันเลยทีเดียว

เครื่องตรวจสอบความรู้สึก เข็มมิเตอร์กระดิกว่า แอบอิจฉาอยู่เหมือนกัน แอบรู้สึกว่า หรือว่าเราไม่ดีพอ มันพลาดตรงไหน แต่สุดท้ายก็ให้คำตอบกับตัวเองว่า ไม่ได้ทำอะไรพลาดหรอก มันแค่ไม่ใช่ตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว เขาก็ไม่ใช่สำหรับเรา แล้วเราก็คงไม่ใช่สำหรับเขา คำตอบง่าย ๆ ที่ก็จบไปอีก 1 แอบ ๆ เข้าไปดู ๆ ความรักชื่นมื่น ที่เปิดตัวกันอย่างโจ่งครึ่ม แล้วก็ให้สงสัยว่า แต่ตอนตู ทำม๊าย ทำมาย ตูไม่ทำบ้าง เปิดตัวบ้าง ไรบ้าง เปลี่ยนสถานะบ้าง ไรงี้

แต่เจ้าป้าก็คือเจ้าป้าอ่ะแหล่ะค๊า อาจจะหัวโบราณอยู่สักหน่อยว่า

ไม่เห็นจะต้องลดคุณค่าของตัวเองด้วยการประกาศว่า เออ ชั้นมีแฟน แล้วอีกสักพักก็ไม่มีแล่ะ เพราะแน่นอน เดี๋ยวมีคำถามตามมาว่า อ้าว แล้วใคร เลิก ใคร อะไร อย่างไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร

เพราะสุดท้ายคนที่ต้องปลุกปลอบตัวเองก็เราอีกนั่นแหล่ะ ใช่ใครอื่น

แต่ก็เพราะไม่ค่อยจะเปิดเผยอะไร อะไร ที่ควรจะเปิดเผยให้มันเป็นที่น่าอิจฉาอยู่บ้าน ได้แต่อยู่เงียบ ๆ ค่อย ๆ เล่นเกมส์เก็บผัก โน่น นี่ นั่นไปอยู่ได้ ก็เลยกลายเป็นว่า ถึงเวลาตัวเองมีเรื่องที่น่ายินดีบ้าง ก็ไม่มีใครรู้อีก

เรื่องดีที่กำลังจะเกิดขึ้น คือ
กำลังจะเดินทางไกล การต่อสู้ครั้งใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น
สำหรับการเดินทางใหม่ครั้งนี้ ออกแนวผจญภัย แต่ก็ไปแบบเพียบพร้อม
อาจจะเป็นการเดินทางที่ใคร ๆ ก็อาจจะอิจฉา

แต่เพราะเจ้าป้าเป็นเจ้าป้าแบบนี้ที่คิดมากและระมัดระวัง (เกินกว่าเหตุ) เสมอ
รู้ว่า สุขเกิดได้เช่นเดียวกับทุกข์เช่นกัน และสิ่งที่เราเห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็นเสมอไป
เราควรจะเตรียมพร้อมที่จะรับกับความสุขพร้อม ๆ กับความทุกข์เสมอ

การเดินทางไปข้างหน้า บนหนทางที่เราเลือกเอง
อาจจะมีอุปสรรคมากมาย แต่สุดท้าย สิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่เราเลือกเอง

ความสวยงามของชีวิต คือการมีสิทธิเลือกอะไรให้กับตัวเอง แม้จะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด แต่ก็เป็นสิ่งที่เราพยายามทำอย่างดีที่สุดแล้ว

ก็หวังว่ามันจะเป็นการก้าวไปข้างหน้า
จะหกล้ม หกลุกบ้าง เสียใจ ดีใจ มันก็คือ ชีวิตของเรา ที่เราเลือกเอง
ทุกย่างก้าวที่เดินต่อไป คงจะมีอะไรใหม่ ๆ ให้ชีวิตได้เรียนรู้และจดจำ....

Create Date : 03 กันยายน 2554		1 comments
Last Update : 3 กันยายน 2554 22:16:39 น.
Counter : 509 Pageviews.
Share Tweet