|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
book of life
ชีวิตเหมือนกับเป็นหนังสือเล่มหนึ่ง ประกอบไปด้วยหลายบทเรียน เมื่อบทหนึ่งจบ อีกบทก็จะเปิดขึ้นมาเพื่อให้ได้ขีดเขียนบทเรียนใหม่ๆลงไป บทเรียนเปรียบเสมือนครู ครูที่คอยย้ำเตือนเรื่องราวในอดีตอยู่เสมอๆ อดีตคือสิ่งย้ำเตือนถึงอนาคต บางครั้งเป็นกรอบเพื่อวันข้างหน้า วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครสามารถคาดเดาได้ สิ่งที่ไม่สามารถคาดเดาได้ก็คือความไม่แน่นอน ความไม่แน่นอนคือความแน่นอน คำกล่าวนี้ใช้ได้เสมอๆ หนังสือเล่มหนึ่งลางเวลาอาจจะตกลงไปในน้ำ ตกโคลนตม โดนไฟแผดเผา โดนแสงอาทิตย์ โดนลมพัดแรง ทำให้ขาดลุ่ย แต่ถ้าถามว่ามันยังเป็นหนังสืออยู่ไหม ? ใช่มันยังเป็นอยู่ และเป็นหนังสือของ ชีวิต ด้วย ชีวิตคนเราคือหนังสือที่ว่างเปล่า มีหน้ากระดาษว่างๆให้เราได้บรรจงขีดเขียนสิ่งที่ผ่านมาในชีวิตลงไป สิ่งที่ผ่านมาจะถูกขีดเขียนลงไปไม่ว่าเราจะต้องการหรือไม่ก็ตาม เราทำได้แค่ เลือก ที่จะอ่านหรือไม่อ่านมันแค่นั้นเอง การไม่อ่านคือการหลอกตัวเองว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น หรือพยายามจะลืมมัน ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่า เป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำแบบนั้น ลึกๆลงไปข้างใน ทุกคนย่อมมีบทเรียนที่ไม่อยากจะเปิดอ่านอยู่ แต่ทำอย่างไรละ ? ทิ้งมันไว้เฉยๆเหรอ ? หรือเอามาศึกษาเพื่อทำความเข้าใจ แล้วเริ่มที่จะแก้ไข กลับกัน ถ้าทิ้งไว้เฉยๆ เรามักจะบันทึกบทเรียนบทเดิมเพิ่มขึ้นอยู่เสมอๆ ต่างกันแค่สถานที่ เวลา สถานการณ์ แค่นั้นเอง หนังสือชีวิตเล่มนี้ จะมีบทสุดท้ายก็ต่อเมื่อเราตายลงไปแล้วเท่านั้น หนังสือหาได้สูญสลายไปไม่ มันยังคงอยู่เมื่อมีการถ่ายถอดออกไป เพียงแต่มัน จับต้องไม่ได้แค่นั้นเอง
หนังสือยังมีพื้นที่ว่างเหลืออีกเยอะ ไม่มีคำว่า หมดหน้ากระดาษ เหมือนกับคนเราที่ไม่มีคำว่าหมดหนทาง ทางนะมันมีอยู่เสมอๆเพียงแค่เราไม่ก้าวไปข้างหน้าแค่นั้น ก้าวไปขีดเขียนบทเรียนลงหนังสือยังดีกว่านั่งบอกว่ากระดาษหมดแล้ว ทางตันไม่รู้จะทำอย่างไรดี
นั่นละ ทำอย่างไรดีละ ? อ่านมาถึงขนาดนี้ จะทำอย่างไรดี ?
นั่นสิ น่าคิดนะ
Create Date : 18 สิงหาคม 2551 |
Last Update : 18 สิงหาคม 2551 21:15:54 น. |
|
0 comments
|
Counter : 403 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
น้ำเต้าหู้กะปาท่องโก๋ |
|
|
|
|