I would rather betray the world, than the worlds betray me !

<<
กรกฏาคม 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
9 กรกฏาคม 2549
 

circle

วันก่อนนึกถึงนิทานเรื่องหนึ่งที่มีคนเคยเล่าให้ฟัง

เรื่องมันมีอยู่ว่า มีวงกลมวงหนึ่ง แต่เป็นวงกลมที่ไม่สมบูรณ์ มันยีงมีส่วนที่ขาดไป

วงกลมวงนี้ก็หมุนไปเรื่อยๆพร้อมกับการที่จะพยายามหาส่วนที่เติมเต็มช่องว่างนี้ได้

แต่เมื่อหมุนไปเท่าไหร่ก็ยังไม่เจอซักที ทั้งๆที่เจอชิ้นส่วนหนึ่งซึ่งเกือบจะพอดีกับมันแล้วก็พยายามที่จะยัดลงไปให้เป็นส่วนที่ขาดให้ได้ แต่ก็ยังไม่ใช่ และในความพยายามนั้นมันก็ได้รับแผลกลับมาด้วยเช่นกัน

วงกลมวงนี้ก็หมุนๆไปเรื่อยๆตามกาลเวลา สุดท้ายก็เจอชิ้นส่วนที่มันเข้ากับตัวเองได้ แล้วมันก็กลายเป็นวงกลมที่สมบูรณ์

นิทานเรื่องนี้เปรียบคนเป็นดั่งวงกลม พยายามที่จะหาความรักซึ่งคือส่วนที่ขาด มาเติมเต็มให้เป็นวงกลมที่สมบูรณ์

พอได้ฟังแล้วตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดอะไร

มีวันหนึ่งนั่งนึกอะไรไปเล่นๆ แล้วนึกถึงนิทานเรื่องนี้ได้พอดี

ก็เลยคิดว่าจริงๆแล้ว นิทานเรื่องนี้ มันเปรียบเหมือนคนที่คิดว่าพยายามจะหาส่วนขาด แล้วดึงส่วนที่ขาดเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของตัวเองเพื่อที่จะพยายามเติมเต็มช่องว่างอันนั้น

แต่หารู้ไม่ว่าส่วนที่เพิ่มขึ้นนั้นมันอาจจะมีผลกระทบในระยะยาวก็ได้ เพราะมันไม่ใช่เป็นชิ้นส่วนของตัวมันเอง อาจจะเกิดอาการ anti-body ขึ้นก็ได้

และเท่าที่สมองน้อยๆนี้จะกลั่นกรองออกมาได้คืออยากให้เปลี่ยนนิทานเรื่องนี้ซักนิดหนึ่งคือ

วงกลมวงหนึ่งซึ่งสมบูรณ์ในตัวของมัน ไม่มีส่วนที่ขาด หรือส่วนที่เพิ่มขึ้น ได้หมุนไปเรื่อยๆ ตามหาวงกลมอีกวงหนึ่งซึ่งจะนำมาติดกัน ให้เป็นวงกลมสองอันเหมือนดั่งเช่นสัญลักษณ์ infinity ถ้ามองดูให้ดีมันคือ วงกลมสองอันที่ติดกันสื่อความหมายถึงการไม่มีที่สิ้นสุด

ดังนั้นถ้าเราจะหาใครซักคนที่จะมาเป็นคู่ครองของเราเนี่ย เราอาจจะใช้หลักข้อนี้ก็ได้ คือก่อนอื่นเราต้องเป็นวงกลมที่สมบูรณ์ก่อน แล้วถึงจะไปหาวงกลมที่สมบูรณ์อีกวงหนึ่งได้

แต่ทั้งสองวงจะต้องเป็นวงกลมที่สมบูรณ์ เพราะถ้าวงใดวงหนึ่งมีส่วนที่ขาดไป มันอาจจะพยายามความสมบูรณ์ของวงกลมอีกอันหนึ่งเพื่อที่จะเข้าไปเติมเต็มส่วนที่ขาดของตัวเองไป

วงกลมสองวงต่างก็มีโลกในส่วนของตัวเองทั้งนั้น ทั้งสองวงไม่ได้พยายามที่จะเข้าไปในโลกของอีกฝ่าย แต่เพียงมีส่วนที่ยึดติดกันไว้เท่านั้น

ส่วนที่ยึดติดกันนั้นมันก็น่าจะเป็น....ความรัก.....


Create Date : 09 กรกฎาคม 2549
Last Update : 9 กรกฎาคม 2549 10:47:13 น. 4 comments
Counter : 511 Pageviews.  
Share
 
 
 
 
รู้สึกจะเป็น Big O & Missing Pieces ใช่ไหม

มันมีเล่มสองด้วยน่ะ

ที่ Missing Pieces ไม่สามารถ หาส่วนที่เติมเต็มได้

เพราะไม่เจอ คนที่เข้ากันได้

จนวันหนึ่ง เค้าเจอกับวงกลม

แล้วเค้าก็เริ่มเรียนรู้ที่จะกลิ้งตัวเองจนเป็นวงกลม

และวิ่งเคียงคู่กันไป


คนเราเติมเต็มตัวเองได้

ไม่จำเป็นต้องเฝ้ารอหาส่วนที่ขาดเสมอไปหรอก

บางครั้ง การไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน

แต่แค่เคียงคู่กันไป ช่วยเหลือกันไป ตลอด

อาจจะดีกว่าก็ได้

ไม่ผูกมัด ไม่รัดรึง แค่ ช่วยเหลือและเคียงข้าง
 
 

โดย: สงครามกวี วันที่: 9 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:52:49 น.  

 
 
 
คือว่า

ถ้าจะเอาตามเรื่องที่คุณได้ยินมาฟังอ่ะ
มันคงประมาณว่า ทุกคนไม่ได้สมบูรณ์แบบ
ไม่ได้ดีพร้อม ไม่ได้ครบถ้วนไปซะทุกอย่าง

และ เค้ารู้ตัวว่าเค้าไม่ได้สมบูรณ์
ไม่ได้เป็นวงกลมที่ครบวง
ยังคงมีส่วนที่ขาด
จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องหาส่วนมาเติมเต็ม
เพราะถ้าวงกลมแหว่ง ๆ จะเรียกว่าวงกลมได้อย่างไร
วงก็ไม่วง กลมก็ไม่กลม
เวลากลิ้งก็กระท่อนกระแท่น

และการที่พยายามจะหาคนมาเติมเต็ม
มันมีปัญหาแน่นอนอยู่แล้ว ไม่ขาด ก็ล้น
ก็ต้องปรับ ๆ กันไป เพราะเราเป็นคนดิ้นรนหาเองนี่
ตัวเองไม่ปรับแล้วใครมันจะปรับล่ะ หาคนที่พอดีเป๊ะ ๆ นี่เป็นไปได้ยากนะ แต่ของงี้มันปรับกันได้นี่นา ไม่เกินความสามารถมั๊งคะ ^^

แล้วตามคุณคิดเนี่ย มันก็เป็นไปยากเช่นกัน หาคนที่มีความสมบูรณ์แบบในตัวเองงั้นเหรอ
คิดว่าตัวเองเป็นวงกลม 1 วง ที่ไม่ได้แหว่งวิ่นแต่อย่างใด
แล้วไปตามหาวงกลมอีก 1 วง เพื่อที่จะมายึดติดกันไว้ด้วยความรัก
ไม่ก้าวข้ามโลกส่วนตัวของกันและกัน
มันดูเป็นไปได้ยากนะคะ เหมือนเราคิดจะดึงรั้งใครซักคนไว้
โดยขีดเส้นเป็นวงล้อมกรอบรอบตัวเองไว้
ประหนึ่งว่า เราจะรักกันโดยที่อยู่ในดินแดนส่วนตัวของตัวเอง

เจี๊ยบว่ามันยากกว่าการที่จะหาส่วนที่ขาดมาเติมเต็มให้ชีวิต
แล้วพยายามเรียนรู้ถึงความแตกต่างของสิ่งแปลกปลอม
เพื่อที่ทำสิ่งแปลกปลอมนั้นให้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราซะอีก
เพียงแต่เราเปิดใจยอมรับความแตกต่างนั้น

แต่กรณีที่จะเป็นวงกลมที่สมบูรณ์มันยากนะ
แถมยังต้องหาวงกลมที่สมบูรณ์ ก็ยากอีก
แล้วยังต้องมีเส้นบาง ๆ ที่ยึดติดกันเอาไว้ โดยไม่มีการล้ำแดนกันเกิดขึ้น ยากกกกกกกมาก ๆๆๆ

แล้วรูปเครื่องหมาย infinity เนี่ย มันเหมือนการปิดกั้นตัวตน และทุกอย่างทุกอย่างของคนทั้งคู่ไม่ให้ซึมผ่านกัน
มันเหมือนเป็นการ "ผูกกัน"

แต่ไม่ "ผูกพัน" อ่ะค่ะ

ปล. ความคิดเห็นนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของนู๋ล้วน ๆ
งงเล็กน้อยนะคะ อิอิ
 
 

โดย: ยิ๋งเจี๊ยบ~* IP: 58.64.123.214 วันที่: 9 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:03:51 น.  

 
 
 
ความรัก มิใช่ การเข้าไป เป็น ชีวิตเขา แต่คือการเข้าไป อยู่ข้าง ๆ ชีวิตเขา...
 
 

โดย: iloveyou2 วันที่: 9 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:34:12 น.  

 
 
 
อืม...อ่านแล้วเข้าใจ

แล้วสุดท้ายความรักมันคืออะไรล่ะ

ก็ยังไม่เข้าใจเหมือนเดิม
 
 

โดย: นายหญิง IP: 161.246.1.34 วันที่: 10 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:58:51 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

น้ำเต้าหู้กะปาท่องโก๋
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

.....What's meant to be, it'll be.....
[Add น้ำเต้าหู้กะปาท่องโก๋'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com