Bloggang.com : ชีวิตมีลีลา : ความไม่เที่ยง

ความไม่เที่ยง

ฉันผ่านกับความวุ่นวายกับการดำรงอยู่ของผู้ครองเรือน
วุ่นวายกับการหาที่อยู่ชั่วคราวในระหว่างน้ำท่วมบ้าน
เป็นผู้ประสบภัยที่เข้ายุคกับสถานการณ์จริง ๆ
ก็รับสภาพได้และไม่เครียด....แต่ก็มีอยู่วันที่รู้สึกเบื่อหน่าย
จนส่งเสียงตะโกนดัง ๆ ...ว่า....อยากกลับบ้าน.....
นึก ๆ ก็ขำตัวเอง....ได้ย้อนกลับมาดูอารมณ์ของตน
และอารมณ์ ก็กลับมาได้ไว นี่คือข้อดีของการปฏิบัติธรรม

น้ำท่วมก็ต้องมีลด นี่ก็คือสัจจะธรรม ของความไม่เที่ยง
หลังน้ำลด ต้นจำปีที่เคยออกดอกสะพรั่ง ให้เก็บดอกไปบูชาพระ
ยืนต้นตาย....ดอกไม้ทุกกระถางแห้งตาย...
เพื่อนบ้านขนตู้พังมาทิ้งกันมากมาย รวมทั้งตัวเองด้วย
ของที่มีอยู่รอบตัว ก็ไม่เที่ยง ไม่มีสิ่งใดเที่ยง
แม้นแต่ตัวเองซึ่ง....ก็ไม่รู้ถึงวันจากไป....

ฉันไม่ค่อยได้นั่งสมาธิสักเท่าไร
แต่ยังจำคำสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำเสมอ
ให้อยู่กับอานาปานสติ....เสมอ.....
อยู่กับลมหายใจเข้าออก ในระหว่างวัน...
อาจหลงลืมไปบ้าง แต่พอนึกได้ก็เริ่มใหม่
มาอยู่กับลมหายใจเข้าออก
ให้ลมหายใจเข้าออกเป็นเครื่องนำทาง ....
กับชีวิตที่วุ่นวายนี่เถิด....

ฉันเริ่มนำหนังสือธรรมะมาอ่านใหม่
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าอ่านเป็นครั้งที่เท่าไร
กับแนวทางปฏิบัติต่างๆ
หนังสือธรรมะไม่ใช่ หนังสือที่จะอ่านเพียงครั้งเดียวแล้ววางทิ้ง
ต้องอ่านบ่อย ๆ เพื่อเตือนจิตของตนอยู่เสมอ
ขนาดว่าเคยอ่าน บางครั้งก็รู้สึกสะดุดกับคำที่สอน
ในหนังสือ..เพราะตรงกับสภาวะจิตในขณะนั้นจริงๆ ...

สัญญา ความจำได้หมายรู้นี่ก็ไม่เที่ยงเช่นกัน.....

Create Date : 11 ธันวาคม 2554

Last Update : 18 ธันวาคม 2554 17:23:30 น.

0 comments

Counter : 667 Pageviews.