พิษพรางรัก / พิมลพัทธ์  (ชุดสืบเสน่หา)

พิมพ์คร้งที่ 1-2 : ตุลาคม 2558

จำนวน 294 หน้า ราคา 209 บาท

สนพ.แจ่มใส (Love)

โปรยหลัง...

"แม้จะเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่นแต่กันตาภามิอาจซาบซึ้งกับความรักที่เธอได้รับอย่างเต็มหัวใจ เพราะกำแพงบางๆ ที่เธอก่อขึ้นกีดขวางความรักไว้นั้น ก่อด้วยอิฐที่ชื่อความกินแหนงและผสมปูนที่ชื่อว่าความแคลงใจ ซ้ำร้ายนับวันมันจะยิ่งสูงใหญ่ขึ้น แม้ว่าต่อหน้าเธอจะแสร้งทำเป็นว่าเธอกลมเกลียวกับคนอื่นๆ ภายในครอบครัวมากมายเพียงใดก็ตาม

ความกินแหนงแคลงใจคือต้นเหตุที่ทำให้เธอไขว่คว้าหาความรักจากคนนอกครอบครัว โดยที่ไม่รู้เลยว่าความรักที่ไขว่คว้ามาได้นั้นเคยเป็นของใครมาก่อน และกำแพงหัวใจนั่นเองคืออุปสรรคที่อำพรางเธอไว้จากรักบริสุทธิ์ รักที่ไม่มีเงื่อนไขที่ใครคนหนึ่งมอบให้เธอไว้นานแล้ว รอเพียงแค่เธอจะสามารถรับรู้มันได้เมื่อไหร่เท่านั้น..."

 ไม่เคยอ่านงานของพิมลพัทธ์มาก่อนนะคะ แต่เรามีคือเธอและคือดาราแห่งใจดองอยู่ แฮ่ๆๆๆ ด้วยชื่อเสียงของนักเขียนทำให้เราหยิบเล่มนี้มาอ่านเป็นเล่มที่ 2 ทันที เรื่องนี้พล็อตสืบสวนไม่ซับซ้อนค่ะ โปรยปกอาจจะไม่บอกอะไรเท่าไร ขอเล่าเรื่องย่อๆไปด้วยเลยละกัน 

"กันตาภา หรือกันตา"  สูญเสียแม่ไปตอนเธออายุเพียงสิบขวบ และไม่ถึงปีพ่อของเธอก็แต่งงานใหม่ กันตาจึงได้แม่เลี้ยงคนใหม่ที่ทั้งอ่อนโยนและใจดี  แถมพี่ชายที่เป็นลูกติดแม่เลี้ยงอย่าง "ปราณนต์ หรือปราณ" ก็ทั้งหล่อและเอาใจใส่ดูแล  

แต่ภาพที่เห็นแม่แอบนั่งร้องไห้ในวัยเยาว์ยังคงเหมือนเข็มเล็กๆที่คอยทิ่มแทงเมื่อยามนึกถึง ภาพแม่ที่ร้องไห้จนตัวโยน การเสียชีวิตอย่างกระทันหัน แถมพ่อก็แต่งงานใหม่อย่างรวดเร็วทำให้กันตาระแวงสงสัยในการจากไปของแม่ และไม่สามารถยอมรับแม่เลี้ยงคนใหม่และพี่ชายที่แสนดีอย่างปราณนต์ได้อย่างหมดหัวใจ หรือความเคลือบแคลงจะเปรียบเสมือนยาพิษที่พรางรักไว้....

 ความรู้สึกหลังอ่าน... ( เรื่องย่อไม่ได้สปอยล์พระเอกนะคะ เพราะจริงๆผู้เขียนก็ไม่ได้สับขาหลอกในจุดนี้อยู่แล้ว)

เรื่องนี้เป็นนิยายรักแนวครอบครัวที่ฟินใช้ได้เลยทีเดียวค่ะ >///< แม้เนื้อเรื่องจะไม่ได้หวือหวา ออกแนวเรียบๆ แต่เรื่องราวกลับมีสีสัน เอาอยู่ด้วยฝีมือของผู้เขียนล้วนๆ อ่านไปก็อึ้งนะคะ ว่าสำนวนดี มีชัยไปเกินครึ่งเป็นแบบนี้นี่เอง บทสนทนาที่เป็นธรรมชาติ การกระทำน่ารักๆ ระหว่างพี่สาวน้องชายต่างสายเลือดนี่ก็เล่นเอาคนอ่านฟินกันน่าดู  ผู้เขียนนำเสนอถึงปัญหาครอบครัว แม้ว่าจะเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย หากแต่ไม่มีการเปิดใจพูดคุยกัน ปัญหานั้นอาจจะกลายเป็นปัญหาที่ใหญ่โตจนยากที่จะแก้ไข  หรือแม้แต่คนเราไม่อาจจะไว้ใจกันเพียงแค่ภาพลักษณ์ภายนอกที่มองเห็นได้

 เรื่องราวในช่วงแรกจะเป็นการท่องเที่ยวจังหวัดตรังของนางเอกกับคุณหมอหนุ่มใหญ่ข้างบ้านและ ด.ญ.ธีรดา หรือน้องเรด้าลูกสาวคนเดียวของเขา นางเอกแอบกรี๊ดคุณหมอธีรเดชที่เป็นพ่อม่ายลูกติดแต่หล่อเหลาและเร้าใจ  ตอนอ่านแอบคิดว่า คุณพิมลพัทธ์มาช้าไปนิดนึง ไม่งั้นน่าจะไปร่วมเขียนชุดSea Breeze Sweet Trang น่าจะเข้าท่าอยู่ไม่หยอกค่ะ 555555555  เรื่องนี้นางเอกมีบาดแผลในใจเกี่ยวกับการที่แม่ของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ แม้พ่อของเธอจะพยายามดูแลเอาใจใส่เธอมากขึ้น แต่ความสัมพันธ์ที่เหินห่างกันมานานก็ยังคงทำให้กันตารู้สึกเปลี่ยวเหงา เมื่อกันตาเห็นภาพความเอาใจใส่ของคุณหมอข้างบ้านที่มีต่อลูกสาว ความโหยหาในความรักของบุพการีตั้งแต่เด็กที่โดนปิดกั้นไว้ก็ถูกสะกิด ทำให้กันตาแอบหลงรักความอ่อนโยนของคุณหมอธีรเดช จนทำให้คนในบ้านเกิดความไม่สบายใจในพฤติกรรมของเธอ

นางเอกเรื่องนี้เพิ่งเรียนจบค่ะ ลักษณะจะออกแนวเด็กๆ สดใสร่าเริง มีความคิดเป็นของตัวเอง ติดเอาแต่ใจตัวเองเล็กๆ  ส่วนพี่ชายนางเอก พี่ปราณนี่น่ารักมากกกกกกกกค่ะ เรื่องนี้เน้นให้เห็นถึงความน่ารักของพี่สาวและน้องชาย คือแม้ทั้งคู่จะถูกเลี้ยงดูกันมาตั้งแต่เด็ก หากแต่ก็รู้ว่าไม่ใช่พี่น้องกันอย่างแท้จริง สายใยบางๆที่ถักทอก็สามารถเปลี่ยนสถานะของพี่ชาย เป็นผู้ชายคนหนึ่งได้อย่างไม่ยากเย็น ปราณนต์นี่น่ารักมากมายค่ะ ทำเพื่อกันตามาโดยตลอด เขามีความห่วงกันตาแบบน้องสาว หากแต่ก็มีความรักให้เธออย่างผู้ชายที่มีให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง เรียกว่าปราณนต์นี่ให้กันตาได้ทั้งชีวิตเลยทีเดียว อ่านแล้วฟินอิจฉามากกกกก

งานชุดสืบเสน่หานี้จะออกแนวเซ็กซี่ ซาบซ่านิดนึง ตอนอ่านนี่ทำเอาเราขำเลยค่ะที่ผู้เขียนใส่ฉากนิยายโรแมนซ์ที่นางเอกอ่านเข้าไปด้วย คือดันไปคิดว่าผู้เขียนอาจจะอยากเขียนนิยายโรแมนซ์ไปซะงั้น    จริงๆแล้วฉากเซ็กซี่ในเรื่องไม่ได้มีแต่จินตนาการของนางเอกตอนอ่านนิยายเท่านั้น แต่ความจริงในตอนพิเศษของเรื่องก็มีฉากติดเรทเหมือนกันนะคะ (ตามคอนเซปของเซ็ท) น่ารักซู่ซ่าหวานมิ้งๆพอควรค่า เอิ๊กๆๆๆๆ ในบรรดาทั้งเรื่องเราชอบตอนพิเศษที่สุด  แอบกรี๊ดตอนนางเอกไปนวดขาพระเอกมากๆค่ะ มันดูมุ้งมิ้งกันน่าดูค่ะ

 
ส่วนตัวคิดว่าเรื่องนี้จริงๆพล็อตดีนะคะ นอกเหนือจากปัญหาครอบครัว เรื่องการตายของแม่นางเอก ก็มีการสืบสวนเกี่ยวกับคดีทุจริตในโรงพยาบาลด้วย แต่ว่าทั้งสองจุดนี้ออกแนวเรียบๆค่ะ ไม่ได้มีอะไรให้ลุ้นสักเท่าไร ซึ่งจริงๆแอบเสียดายอยากให้มีลับลวงพรางอะไรมากกว่านี้ แถมตอนอ่านจบ มันมีความรู้สึกนึงปิ๊งขึ้นมาว่า เรื่องนี้วาโยเป็นพระเอกนี่นา!!! แป่ววววว (วาโยคือเพื่อนพระเอกค่ะ 555)  ใครสงสัยลองอ่านดูจะรู้ค่ะ ว่าวาโยเป็นพระเอกจริงจริ๊งงงงง  ชอบวาโยนะคะ ดูเป็นคนมีปมดี แต่บทมีน้อยมากค่ะ ถ้าเป็นไปได้อยากให้วาโยเป็นพระเอกเรื่องต่อไปค่ะ (แต่ผู้เขียนบอกไม่ค่อยมีเวลา  จะมีหวังไหมคะเนี่ย

ผู้เขียนจะสอดแทรกมุกขำๆ น่ารักๆ แนวฟีลกู้ดไปตลอดเรื่อง  จะมาไม่ฟีลกู้ดตอนนางเอกป๊ะกับคนร้ายนี่แหละ 55555 ค่อนข้างเรียลพอควร ใครชอบนิยายโลกสวยอาจรับไม่ได้อยู่นิดๆนะคะ แต่เรารับได้อยู่นะคะ 555 

ปล. เล่าเรื่องคร่าวๆนะคะ (พยายามไม่สปอยล์เกี่ยวกับการสืบสวนซึ่งเป็นธีมหลักนะคะ ไม่รู้หลุดบ้างไม๊ ^^) เรื่องนี้ยังคงมีตัวเอกเป็นนักเขียนสังกัดสนพ.ซีทรูตามคอนเซปต์ อันนี้ลองลุ้นกันดูนะคะ ว่าเป็นใคร