Group Blog |
อวลกลิ่นละอองรัก / ซูโม่  อวลกลิ่นละอองรัก ซูโม่ : เขียน อวี้ : แปล พิมพ์ครั้งที่ 1 : กรกฎาคม 2559 สนพ.แจ่มใส (มากกว่ารัก) เล่ม 1 จำนวน 511 หน้า เล่ม 2 จำนวน 479 หน้า ราคา 619 บาท (จำนวน 2 เล่ม) โปรยหลัง... เรือนร้างว่างเปล่าเงียบงัน กำยานมอดไหม้ไร้ค่าเพียงเถ้าธุลี ตนหนึ่งคือภูตดอกบัว ตนหนึ่งคือภูตมัจฉา และอีกคนหนึ่งคือนักปราบปีศาจ แม้จะไม่อยากพัวพัน แต่กลับต้องมาผูกพัน แม้อยากจะหนีให้ห่าง แต่กลับต้องเผชิญหน้ากัน เพราะในที่สุดแล้วกงล้อแห่งโชคชะตาก็หมุนวนให้พวกเขามาพบกัน นำพาบุญคุณ ความรัก และความแค้นผสานจนแทบจะแยกออกจากกันไม่ได้ สิ่งใดที่เกิดขึ้นแล้วย่อมมิอาจเปลี่ยนแปลงแก้ไข เฉกเช่นเวลาที่ไม่ย้อนคืน เฉกเช่นสายน้ำที่ไม่ไหลกลับ เฉกเช่นกำยานที่มอดไหม้และกลายเป็นเถ้าธุลี...  ความเห็น... ซื้อเล่มนี้มาแบบไม่คิดไรค่ะ แถมก่อนอ่านได้อ่านรีวิวผ่านๆจากหลายๆที่ ถึงได้ทราบมาว่า เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซีจีนที่ไม่เน้นความรักเท่าไรนัก ก็มั่นใจว่าตัวเองอ่านได้แน่นอน เพราะชอบอ่านแนวผจญภัยหรือแฟนตาซี หรือผจญภัย แบบว่าตอนวัยสะรุ่นอ่านนิยายรักไม่ค่อยเป็น เรียกว่าไม่เคยซื้อนิยายรักเลยด้วยซ้ำ แป่วววว เป็นงั้นไป อวลกลิ่นละอองรักเป็นนิยายแนวแฟนตาซี มนุษย์ เทพ ปีศาจ ไม่ค่อยเน้นรักๆเท่าไร ทำให้คนที่ถูกจริต อ่านแล้วก็น่าจะอ่านรอด ชอบกัน แต่คนไม่ชอบแนวผจญภัยแฟนตาซีน่าจะไม่ชอบนะคะ ถามว่าชอบเรื่องนี้ไหม เราชอบพล็อตเรื่องนี้มากค่ะ เล่ม 1 อ่านแล้วสนุกมาก ช่วงแรกเป็นการเกริ่นถึงนางเอก 'เหยียนตั้น'ภูตดอกบัว อนุภรรยาของอวี๋โม่ ซึ่งอวี๋โม่เป็นภูติมัจฉาและเป็นเจ้าภูผาแห่งเขาเหยียหลัน แม้จะเป็นอนุภรรยาแต่อวี๋โม่ไม่เคยแตะต้องเหยียนตั้นในฐานะภรรยาเลย (แท้จริงแล้วไม่เคยแตะต้องใครเลย  ) นางจึงมีฐานะคล้ายๆสาวใช้ของเขา (จริงๆนางเอกถูกส่งตัวมาให้เป็นอนุ อ่านไปเรื่อยๆจะเฉลยเรื่องราวทั้งหมดค่ะ ลึกซึ้งมากๆ) แต่เนื่องจากทั้งสองได้พบปะกับ'ถังโจว' นักปราบปีศาจหนุ่ม ทำให้ต้องแยกย้ายกันหนี ถังโจวจับเหยียนตั้นได้ จากนั้น เล่ม 1 ก็จะกล่าวถึงการผจญภัยของเหยียนตั้นและถังโจวค่ะ ซึ่งจะเกี่ยวพันกับเจ้าสำนักเสินเซียว 'หลิ่วเหวยหยาง' ดังนั้นในเล่ม 1 ก็แบบผจญภัยกันทั้งเล่มค่ะ โดยมีจุดหมายหลักคือการตามหาของวิเศษคืออาวุธเทพโบราณ ซึ่งเป็นสิ่งที่ถังโจวและหลิ่วเหวยหยางต้องการ โดยการผจญภัยก็จะมีเหตุการณ์ที่ต้องใช้ปัญญาเพื่อหาทางเอาชีวิตรอด การพบเจอกับเรื่องประหลาดอัศจรรย์ สัตว์ประหลาดแปลกๆ เช่นแร้งโลหิต ด้วงศพ (ตามสไตล์นิยายแฟนตาซี) ซึ่งเราอ่านเล้วค่อนข้างชอบมากเลย เรียกว่าไม่หลับไม่นอน แถมความสัมพันธ์ของมนุษย์อย่างถังโจวและปีศาจดอกบัวเช่นนางเอกก็กลับมีความมุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้งอยู่ไม่ขาดสาย เอ๊ะ!! ยังไงกันแน่ ตกลงใครเป็นพระเอก 55555 แต่เอาจริงเราก็เดาได้นะคะ จากหน้าปก  เล่ม 2 จะเป็นการเฉลยเรื่องราวทั้งหมดค่ะ เล่ามาตั้งแต่พระเอกและนางเอกยังมีร่างเป็นมัจฉาและดอกบัวเลยทีเดียว จากที่เล่ม 1 ผจญภัยลุ้นกันมันส์ เล่ม 2 ก็พลิกอารมณ์แบบไม่ทันตั้งตัวเลยทีเดียว ในเล่ม 2 จะเป็นการเล่าเรื่องความรักในอดีตของเหยียนตั้น ย้อนกลับมาจนถึงฉากปัจจุบัน เรื่องนี้ไม่ใช่ความรักสามเศร้า แต่เป็นบทสรุปของความรักที่มีเหตุผลอยู่เหนืออารมณ์ซะมากกว่า ...คนหนึ่งเฝ้ารอคอยความรักเสมอมา อีกคนหนึ่งผ่านความทุกข์ในความรักจนไม่เห็นว่าแท้จริงแล้วยังมีคนที่ต้องการตัวเองมาตลอด และอีกคนหนึ่งรักษาความรักนั้นเอาไว้ไม่ได้ รู้ตัวอีกทีก็สายเกินไป ถ้าถามว่าเราชอบเล่มไหนมากกว่า ชอบเล่ม 1 ค่ะ อาจจะต่างกับหลายๆคน อย่างที่บอกว่าชอบความผจญภัย จริงๆก็ชอบรักๆนะคะ แต่สำหรับเราเล่ม 2 มีจุดที่อ่านแล้วสะดุดเกี่ยวกับอดีตของพระเอกกับภูติบุปผาคนสวยที่ทรยศพระเอกแล้วขโมยของล้ำค่าของเขาไป จุดนี้เราว่าเคลียปมไม่หมด ทำให้อ่านแล้วค้างงงงงงมากค่ะ  แถมอวีโม่ก็บทน้อยมากกกกกกกกกกกกก ทั้งที่เป็นคนสำคัญมาก แต่บทบาทเสมือนตัวรอง พระเอกจะแนวรักแต่ไม่พูด อดทนรอคอยให้นางเอกมารักตัวเองตอบ ไม่บังคับและพร้อมเสียสละหากนางเอกได้เจอกับคนที่ต้องการ ความรักจะมาแบบเบาๆแต่หนักแน่น ค่อยๆซึมซาบเข้าไปในใจ ตอนอ่านเราพาลไปคิดว่า ผู้แต่งกำลังเกิดเหตุการณ์ตัดใจจากคนที่รักไปรักคนที่เขารักเราหรือเปล่า แต่แบบใจก็ยังอาลัยอาวรณ์ถึงคนรักเก่า เนื่องจากพระรองแย่งซีนอยู่ตลอดเวลา นางเอกกลับไปสวรรค์พระรองก็ยังมา จุดนี้พอเข้าใจได้ นางเอกหลับไปร้อยปี พระรองก็ตามมาเวิ่นเว้อ (จะมาทำไม) ตอนพิเศษ ก็ยังมีตอนของพระรอง โฮๆๆๆๆ แถมยังมามุ้งมิ้งสุดๆ (ถ้าไม่คิดถึงคนรักเก่าผู้เขียนก็คงจะชอบตัวละครนี้มากๆ 5555) โดยปกติแล้วเราจะเบื่อๆฉากฟิจเจอริ่งที่ถี่ๆ แต่เรื่องนี้พอมีฉากนี้ที ดีใจแทนอวี๋โม่น้ำตาแทบไหล นึกถึงจุดนี้แล้วยังอยากจะไฝว้ผู้เขียนที่มาบอกว่าเผ่าพันธุ์พระเอกน้อยเพราะไม่ค่อยมีความรู้สึกทางด้านนั้น  มันโหดร้ายเกินไปแล้วนะ!!!สรุปแล้ว เรื่องนี้ในแง่การผจญภัยค่อนข้างชอบ แต่มีจุดสะดุดตามที่เล่าข้างบนความรู้สึกคือมันสนุก แต่มันไม่สุด โดยเฉพาะการเคลียร์ปมไม่หมดสำหรับเรานี่โหดร้ายมาก เรื่องนี้ถ้าใครชอบพระรองอาจจะฟิน แต่เราดันชอบพระเอก ก็เลยต้องมีบ่นเยอะหน่อยนะคะ แฮ่ๆๆๆๆ 'หากใส่กำยานทั้งก้อนลงไปขอเพียงมีประกายไฟเล็กๆ มันก็เผาไหม้จนกว่าจะกลายเป็นเถ้าธุลี แต่ว่าเมื่อกำยานกลายเป็นเถ้าแล้ว จะใช้กลักจุดไฟจุดอย่างไรก็ไม่ติดไฟอีก ข้าก็เหมือนกับเถ้ากำยานนี้ เคยไหม้จนกลายเป็นเถ้าธุลีไปแล้ว ไม่มีแม้แต่ไฟจะติดอยู่ อย่างมากก็เหลือเพียงความอุ่นร้อนหลังจากไหม้ไปจนสิ้น'
ฮึ้ยยยย ชอบพล็อตแบบนี้
โดย: Prophet_Doll
 วันที่: 30 กรกฎาคม 2559 เวลา:11:47:43 น. |
Sab Zab'
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?] Link |
||||||||||||
