นิยายรักอลเวง / จวี๋ฮวาซั่นหลี่

เล่ม 1 จำนวน 366 หน้า
เล่ม 2 จำนวน 341 หน้า

พิมพ์ครั้งที่ 1 พฤษภาคม 2559
สนพ.แจ่มใส (มากกว่ารัก)
ราคา 499 (2เล่ม)

โปรยหลัง...

ตอนอ่านไม่ได้คาดหวังกับนิยายเรื่องนี้เลย แบบว่าก่อนอ่านได้ยินว่าเรื่องนี้นางเอกต้องเจอกับเดรัจฉาน 7 คน ก็หลงคิดไปว่านี่คือนิยายแนวฮาเร็มหรือเปล่า (ส่วนตัวไม่ชอบนิยายแนวฮาเร็ม แต่ก็ชอบซื้อตุนบ้าง ง๊งงงตัวเอง ) เมื่ออ่านจบ ร้องเฮ้ยยยยออกมาดังๆ คือมันไม่ใช่เลยค่ะ มันไม่ใช่แนวฮาเร็ม SM หรือแม้แต่จะขายฉากฟิจเจอริ่ง แต่เรื่องนี้ขายพล็อตล้วนๆ เกี่ยวกับหญิงสาวที่ชื่อว่าเคอเสี่ยวลวี่ ที่ดันเกิดปาฏิหาริย์ทะลุเข้าไปในนิยายออนไลน์เรื่องหนึ่ง ที่ตัวเอกหญิง หลินลั่วเอ๋อร์ สาวงามล่มเมืองที่ถูกนักเขียนกำหนดชะตาชีวิตให้เธอต้องเจอผู้ชายเดรัจฉาน 7 คน กระทำย่ำยีอย่างโหดร้าย ด้วยสกิลขั้นสุดยอดของเคอเสี่ยวลวี่ที่ 'ไม่มีอะไรดีนอกจากจิตใจเข้มแข็งเหมือนแมลงสาบที่ตีไม่ตาย' แป่วววว   เคอเสี่ยวลวี่ในร่างหลินลั่วเอ๋อร์จะมีวิธีเอาตัวรอดจากเดรัจฉานทั้ง 7 นี้อย่างไร!!

เรื่องนี้เล่าโดยใช้สรรพนามบุรุษที่ 1 แถมผู้เขียนยังถนัดเขียนนิยายฮาๆขำๆ เราอ่านช่วงแรกนี่ฮากร๊ากกเลย เพราะเคอเสี่ยวลวี่ก็เป็นเหมือนสาวๆบ้านเรานี่แหละค่ะที่ชอบอ่านนิยายออนไลน์ โดยความคิดของเธอก่อนที่จะทะลุเข้าไปในนิยายเรื่องนี้ที่เธออ่านคือ

'....ผู้แต่งน่าจะเป็นมือใหม่ เพราะทักษะการเขียนอ่อนด้อยมาก พล็อตไม่สมเหตุสมผล ตัวละครขาดเอกลักษณ์ เหมือนนิยายรักโบราณคร่ำครึที่ถูกห่อหุ้มด้วยความรักแบบซาดิสม์เพื่อใช้เป็นจุดขาย ประกอบกับมีหนุ่มหล่อในเรื่องมากมายจึงอาศัยการบรรยายฉากวาบหวิวร้อนแรงดึงดูดผู้อ่านได้ ไม่มีดีตรงไหนจริงๆ มีแค่สำนวนภาษาที่นับว่าไม่เลวทำให้พอฝืนทนอ่านได้ ...... 

(เคอเสี่ยวลวี่ดันส่งข้อความไปให้แอดมินแบนนิยายเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว เพราะฉากวาบหวิวที่แรงเกินไป นิยายยังแต่งไม่จบด้วย แต่เธอดันทะลุเข้าไปในนิยายที่ถูกแบนและลบไปแล้วซะอีก 5555)

ชอบมากเพราะมันช่างเสียดสีได้ดีเหลือเกิน ประหนึ่งว่าผู้เขียนอ่านนิยายออนไลน์พล็อตเบาโหวงแบบนี้แล้วเพลียจัดก็เลยเอาจับมายำรวมกัน แล้วส่งตัวละครของเธอเข้าไปโลดแล่นแทน มันน่าสนุกที่ว่า เธอจะมีวิธีพาตัวละครอย่างหลินลั่วเอ๋อร์เข้าไปจัดการกับเหล่าเดรัจฉานที่เธอพามาขยุ้มขยำรวมกันได้อย่างไร

นางเอกทะลุเข้าไปในนิยาย ตอนหลินลั่วเอ๋อร์มีอายุได้ 8 ปี ตั้งแต่เธอยังไม่เจอเดรัจฉานคนแรกด้วยซ้ำ หลินลั่วเอ๋อร์(เคอเสี่ยวลวี่) ต้องพยายามทำให้ตัวเองน่าเกลียดมากๆๆๆๆ เช่นทำผมทรงหัวแตงโม ตัดขนตา โกนคิ้ว พอโตขึ้นความสามารถมากขึ้นก็ทำให้หน้าตัวเองเป็นกลากน้ำนม ทั้งยังพยายามหลีกหนีเดรัจฉานทั้งหลายจนสุดชีวิต โดยมี 'สือโถว' เด็กหนุ่มที่เป็นเพื่อนเล่นกับหลินลั่วเอ๋อร์ตั้งแต่เด็กๆเป็นคนที่คอยช่วยเหลือเธอ

 เราชอบมากๆๆๆที่ผู้แต่งสามารถผูกเรื่องราวได้อย่างสนุก ตัวละครมีมิติมากกกกกก คือเวลาที่เราอ่านนิยาย เราจะรู้จักตัวละครจากที่ผู้เขียนกำหนดให้รู้  แต่อยู่ดีๆหากตัวละครนั้นมีชีวิตจริง เราจะรู้ว่าแท้จริงแล้วสิ่งที่รู้มันเป็นเพียงแค่ด้านๆเดียว มันยังมีความลับและความจริง ซ่อนอยู่ในนั้น (คล้ายๆกับมีคนมาบอกว่าคนนี้แย่อย่างนั้นอย่างนี้ พอได้มาสัมผัสจริงๆถึงได้รู้ว่ามันไม่ใช่) และนี่ก็คือสิ่งที่เราชอบมากๆๆๆนอกเหนือไปจากพล็อตเรื่องที่สนุก แต่เนื่องจากนิยายเล่าตั้งแต่นางเอกยังเด็กๆไปจนถึงตอนโตที่ต้องหนีเดรัจฉานทั้ง 7 ประกอบกับโดนตีกรอบให้เป็นไปตามเนื้อเรื่องของนิยายออนไลน์ที่หลุดเข้าไป ดังนั้นเรื่องราวจะไม่พ้นชายหนุ่ม 7 คนที่ส่วนใหญ่จะเน้นการแย่งชิงตัวนางเอกกัน ซึ่งมันก็เป็นความท้าทายของผู้เขียนอย่างหนึ่ง แต่ก็ต้องยอมรับว่าบางจุดมันก็มีช่วงเวลาที่อ่านแล้วเอื่อยๆอยู่บ้างเหมือนกัน

  ในเรื่องมีตัวละครที่กินใจมากๆคือพ่อของพระเอกและหนึ่งในเดรัจฉาน (ที่ไม่สามารถบอกได้ 5555 ขอไม่สปอยล์เนื้อเรื่องนะคะ) อ่านจบอ่านนิยายต่อไปไม่ได้อีก 5 วัน คือมันอื้ออึงมากกกก  คาดไม่ถึงอย่างแรง ผู้เขียนก็คงก่นด่าตัวเอง เลยเขียนตอนพิเศษของเดรัจฉานคนนี้ไว้ ส่วนตอนจบก็หักมุมคาดไม่ถึงเลยทีเดียว แต่บอกได้เลยว่าจบแฮปปี้เอนดิ้ง อ่านแล้วชอบมากๆๆเลยค่ะ พระเอกเรื่องนี้ก็น่ารักมั่กๆๆๆๆๆ แม้จะมีช่วงที่หลายคนแอบบ่นว่าพระเอกในใจ (ช่วงเกือบท้ายๆ) แต่เราเข้าใจและรับได้นะ ถ้าจะถามว่าเรื่องนี้คือนิยายตลกเบาสมองหรือเปล่า คิดว่าไม่ใช่นะคะ แม้การจิกกัดของนางเอกต่อชีวิตและเดรัจฉานที่พบเจอ จะทำให้เราขำๆฮาๆ แต่จริงๆมันคือแนวชีวิตมากกว่า ถ้าจะสวยขนาดนี้แต่ต้องมีชีวิตแบบนางเอกนี่ขอผ่านค่ะ รากเลือดพอทนทีเดียว

 อ่านจบเราชาบูเป็นสาวกของนักเขียนคนนี้เลยค่ะ เรื่องนี้เป็นเล่มที่ 2 ของนักเขียนที่แจ่มใสเอามาแปลนะคะ (เล่มแรกที่เอามาแปลคือแม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง) อ่านแล้วสนุก มีทั้งตอนฟินน่ารัก สะเทือนใจสะเทือนอารมณ์ ลุ้นไปกับเรื่องราว บางจุดเราว่าเหมือนกับเสียดสีนิยายน้ำเน่า (ถ้าเป็นนิยายไทยต้องมีฉากท้องแล้วหนี แหม่เสียดาย 555) สรุปคือชอบนะคะ ไม่ผิดหวัง ลองอ่านกันดูค่ะ