เรื่องนี้ดีงามตรงที่นักเขียนไม่ยัดเยียดความรู้ในการเลี้ยงม้าเข้ามาในหนังสือ หากแต่แต่งเรื่องราวความรักโดยมีม้าเป็นสื่อได้อย่างสนุกค่ะ ทั้งยังลุ้นเรื่องราวของพ่อนางเอกว่าจะสามารถพบกับคนรักเก่าได้หรือไม่ พระเอกจะเกลียดนางเอกไม๊ ถ้ารู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอ เหล่านี้ทำให้เราอ่านแล้ววางไม่ลงเลยทีเดียว เรียกว่าเป็นนิยายรักที่ไม่มีตัวอิจฉา แต่รู้สึกอิ่มใจไปกับความรักที่ค่อยเป็นค่อยไปของพระนาง นางเอกจะเซี้ยวๆ พระเอกจะกวนๆโหดๆหน่อย น่ารักด้วยกันทั้งคู่ >///>  

'ทายาหรือยัง'  (นางเอกถามเพราะพระเอกฟกช้ำจากการกระแทกรั้ว)

'ทาถึงที่ไหนล่ะ' (นี่อาจจะเป็นแผนการของผู้ชายที่ร้ายกาจบางคน ) แต่พอฟุ้งฟาทาเสร็จพระเอกก็รีบบอก 

'ข้างหน้าไม่มีรอยช้ำ' (แสงฉานงงเล็กน้อย)

' ตรงไหน '  ???

' ใจ'      (ก่อนหน้าพระเอกใจดำกับนางเอกมากเลยค่ะ โดนเอาคืนซะ 55555555+++)

จุดที่ชอบคือบทสนทนาของพระนาง มันให้อารมณ์ไม่เหมือนอ่านนิยายดีค่ะ แต่จุดนี้ก็เป็นจุดสะดุดของเราเหมือนกัน เพราะเนื่องจากนักเขียนใช้ภาษาที่เป็นตัวของตัวเอง มีเสน่ห์ แต่หลายๆประโยคเราก็อ่านไม่เก็ทว่ากำลังพูดกับใคร หรือพูดถึงใคร หรือใครพูด ทำให้อ่านๆไปก็สะดุดเป็นระยะๆค่ะ กับตอนจบที่ไม่อาจคาดหวังได้ในนิยายรักปนสืบสวน คือการจบแบบเฉลยทุกอย่างในตอนสุดท้าย ไม่มีการทิ้งปมไว้เป็นระยะๆ เราชอบจุดหักมุมที่เกี่ยวกับเกมกาเหว่า แต่การหักมุมในเรื่องของตัวละครบางตัวก็ไม่ได้ชอบเท่าไร เพราะแทนที่จะทำให้ซาบซึ้ง กลับรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย คิดว่าเรื่องนี้ทำได้ดีในมุมของนิยายรักมากกว่าค่ะ

 

สรุปแล้ว การนำเสนอด้านความรักของเรื่องนี้น่าติดตามมาก แม้เราจะบ่นๆบ้าง แต่บอกได้เลยว่าเรื่องนี้ดีกว่านิยายรักปนสืบสวนอีกหลายเล่มที่เคยอ่านมามากๆ (มีหลายเล่มเราอ่านแล้วไม่ได้รีวิวนะคะ คือแบบไม่สามารถรีวิวได้เลย ) เล่มนี้อ่านรวดเดียวจนจบโดยไม่รู้สึกเบื่อเลย เรื่องราวของเจ้าม้าแต่ละตัวก็น่ารัก เล่มนี้ออกมาตั้งแต่ตุลาปีที่แล้วค่ะ (2558) ไม่ใหม่กิ๊ก แต่ไม่เก่ามาก ยังไงใครที่ชอบแนวนี้ ลองอ่านกันดูนะคะ