ทริป เกาะสุรินทร์-เกาะสิมิลัน บทสุดท้ายที่เกาะเมียง (เกาะสี่) ................................"หาดเล็ก" หาดเล็กๆ ทางด้านทิศตะวันออก กับยามเช้าที่ยังเงียบงสบ เช้าวันแรกบนเกาะเมียง เช้าวันนี้ไม่ได้ตื่นมาดูตะวันเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา วันนี้คงไปดูเส้นทางเอาไว้ก่อน พรุ้งนี้เช้ามืดจะได้เดินมาถูก ก่อนขึ้นชมวิว ผมเดินทะลุออกมาสำรวจ "หาดเล็ก" ชายหาด ที่อยู่ทางด้านทิศตะวันออกของเกาะเมียงกันก่อนดีกว่า เช้านี้ผมต้องเดินมาคนเดียว เพราะสาวๆทั้งสามคนต้องใช้เวลาเตรียม ความพร้อมสู้แดดสู้ลมกันอีกนาน แถมไม่อยากป่ายปีนอีกต่างหาก เธอไม่ค่อยชอบอะไรที่ลำบาก,ท้าทาย หรืออะไรที่ลุยๆ หน่อย ผมก็เลยจำใจต้องมาคนเดียวเหมือนกับตอนไปขึ้นจุดชมวิวที่ เกาะวัวตาหลับ อช.หมู่เกาะอ่างทองอีกเช่นเคย เมื่อไปถึงหาดเล็ก ยังเงียบสงบมาก ยังไม่มีนักท่องเที่ยวเลย หาดทรายขาวเนียนละเอียดไม่แพ้ที่หาดหน้า มีก้อนหินวาง ระเกะระกะมีมุมให้ถ่ายภาพได้ "เย๊อะ" ถ้าลองค้นภาพจากกูเกิ้ล จะเห็นหินเหล่านี้อยู่ในหลายภาพ ล้วนแต่สวยๆ ทั้งนั้น ข้างบนชายหาดก็ร่มรื่นเหมาะที่จะมาพักผ่อนนั่งนอนชมวิวจริงๆ เฮ้อ...คิดแล้ว อยากอยู่สักเดือน....... ที่หาดเล็กนี้แหล่ะ ที่จะกลับมาชมพระอาทิตย์ขึ้น ตอนเช้ามืดวันพรุ่งนื้กันอีกครั้ง ...............................หาดเล็ก ยังยืนบนก้อนหินที่เดิม เบี่ยงมุมออกทะเลอีกหน่อย ที่บอกว่าที่หาดเล็กนี้มีมุมให่ถ่ายภาพเย๊อะ แต่เอาเข้าจริงผมกลับถ่ายแบบลวก ๆ ได้มาไม่กี่ภาพแล้วก็เป็นมุมเดียวกันด้วย ก็ตั้งใจแค่แวะมาดูแป๊ปเดียว เดี๋ยวกลับลงมา จากจุดชมวิวแล้ว ก็ต้องกลับมากับสาวๆ อีกครั้ง เป็นเพราะว่าบรรยากาศเช้าๆ เงียบสงบอย่างนี้ ทำให้แอบคิดไม่ได้ว่าเราอยู่บนเกาะร้างหรือเปล่า ถึงไม่เห็นคนเลย ทั้งที่ความจริงที่นี่ก็มีบ้านพัก ของเจ้าหน้าที่อยู่ประจำด้วย... ...ไปขึ้นชมวิว"ลานข้าหลวง"กันต่อดีกว่า..... .............................ภาพวิวสวยบนจุดชมวิว"ลานข้าหลวง" อช.หมุ่เกาะสิมิลัน กับเส้นทางท้าทาย ขึ้นจุดขมวิว กิจกรรมที่ไม่ควรพลาด หลังจากภ่ายภาพหาดเล็กแล้วก็เดินย้อนกลับมาทางเดิมประมาณครึ่งทาง เพื่อขึ้นไปจุดชมวิว "ลานข้าหลวง" ทางเดินลาดขึ้นเนินตลอด ลัดเลาะผ่านป่าไผ่ ช่วงท้ายบางช่วงขันขึ้นเกือบ45 องศา ต้องมีเชือก ไว้ให้สาวขึ้นไปช่วยพยุงตัวแทนการคลานสี่ขา จากนั้นต้องเดินผ่านช่อง หินแคบๆ ทะลุออกไปไต่เนินอีกครั้ง จุดสุดท้ายก็มีบันไดพาดให้ไต่ขึ้นมา ถึงลานข้าหลวงด้วยอาการเหนื่อยหอบ ทางเดินจะว่าไปแล้วก็ยากอยู่เหมือนกัน ถ้าเดินแบบเรื่อยๆ ก็ได้ความ เหนื่อยพอประมาณ แต่ถ้ารีบเดินจะได้ความหอบมาแทน แต่เมื่อขึ้นไป ถึงแล้ว มองเห็นวิวหาดเล็กในมุมสูงได้กว้างไกล ทำให้หายเหนื่อย เป็นกิจกรรมที่ไม่ควรพลาดสำหรับคนที่มาพักค้าง บนเกาะเมียง แต่ถ้า เลือกเวลาได้ ขอแนะนำให้ขึ้นมาช่วงบ่าย เพราะทิศทางของแสง สวยกว่าในตอนเช้า ถ่ายภาพแล้วย้อนแสงมากไปหน่อย วิวสวยจากจุดชมวิวลานข้าหลวง ลงจากจุดชมวิว กลับมาหาดเล็ก กลับลงมาจากจุดชมวิวลานข้าหลวงแล้ว เดินกลับไปที่หาดเล็กอีกครั้ง คราวนี้มา พร้อมกันหมดทุกคน มาถึงก็มานั่งชิงช้า ด้วยใบหน้ามันไปตามๆกัน ถึงแม้ว่าหาด จะเล็ก แต่ก็สวยไม่น้อยกว่าหาดหน้า เมื่อเช้ายังไม่มีนักท่องเที่ยวเลยแต่ตอนนี้ มีเรือสำราญลำใหญ่จอดอยู่หน้าหาด ส่งนักท่องเที่ยวขึ้นฝั่งหลายสิบคนทำให้ ชายหาดคึกคักขึ้นมาเย๊อะ หลังจากถ่ายรูปแล้ว ไม่มีใครอยากลงน้ำ เธอเลือกนั่งกินลม ชมวิวอยู่ใต้ร่มไม้กัน ผมเลยออกไปว่ายน้ำดูปะการังหน้าหาด คนเดียวอีกแหล่ะ มีปะการังและกองหิน อยู่เล็กน้อย แต่ก็พอจะมีปลาสวย ๆให้ดู ได้ไม่เบื่อเหมือนกัน ลั่นล้า บนชายหาด ที่นี่มีร่มเงาไม้ทั่วทั้งหาด มีชิงช้าและที่นั่ง พักผ่อนอยู่ทั่วไป หรือจะหาเสื่อมาปูนอน ชมวิวก็เหมาะกับการพักผ่อนของคนที่ไม่ ชอบลุยแบบสมบุกสมบัน หรือไม่ได้ซื้อทัวร์ ออกไปดำน้ำอย่างเช่นกลุ่มคุณนายไฮโซ (ไฮโซนอนเสื่อ)อิอิ อย่างพวกเราก็ได้ ตามใจชอบ กลับมาที่หาดหน้า เราอยู่ที่หาดเล็กกันจนได้เวลาอาหารเที่ยง จึงเดินกลับมาที่หาดหน้า เพื่อมากินข้าวเที่ยง ตอนเที่ยงร้านอาหารก็จะเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว ไม่ว่างอย๋างที่เห็นในภาพหรอกนะ ขอเตือนว่าอย่าเที่ยวเพลินจนลืมหิว เพราะเวลาขายอาหารมีจำกัด ไม่ได้ขายทั้งวัน มื้อละประมาณ 2 ชม. เท่านั้น ถ้าหากเลยเวลามื้อนี้ไปก็ต้องแขวนท้องไปรอมื้อต่อไปโน่นเลย อาหารมื้อเที่ยง ผ่านไปอย่างราบรื่นกลางฝูงชน นี่ขนาดไม่ใช่เทศกาล! เรื่องความอร่อยยังเป็นรอง ที่ เกาะสุรินทร์พอสมควร ส่วนบุฟเฟ่ของทัวร์ ทับละมุอันดามันอร่อยกว่าเพื่อน...ความเห็นส่วนตัวโปรดใช้วิจารณญานจ้า ! จากนั้นเราก็ไปนั่งเล่นกันที่ชายหาด ตรงบริเวณลานกางเต้นท์ของอุทยาน นอกจากบ้านพักแล้ว ผมก็จองมาเต้นท์ด้วยหนึ่งหลัง แต่บังเอิญพี่เดียร์ป่วย ซะก่อน เลยลดคนไปหนึ่งคนและทางอุทยานไม่เข้มงวดจำนวนคนที่พักบ้าน เราเลยขึ้นไปนอนตากแอร์บนบ้านกันทั้งสี่คน...สบายก่า... เย๊อะเลย ..............น้องฝ้าย กับน้านก ที่ชายหาดหน้า เกาะเมียง อช.หมู่เกาะสิมิลัน เล่นน้ำทะเลกับสาวน้อย หลังจากนั่งชมวิวรอจนข้าวในท้องเรียงเม็ดแล้ว ก็ลงไปว่ายน้ำกับน้องฝ้าย ถึงแม้ทะเลจะสวยมาก ๆ แต่แดดก็ร้อนมากเช่นกัน เล่นอยู่ได้ไม่นานต้องยอมแพ้ ไม่ต้องพูดถึงคุณแม่และคุณน้านก ที่หลบอยู่แต่ ใต้ร่มไม้ ผมเองก็ไม่ได้อยากเล่นน้ำตอนนี้หรอก แต่ถูกขอร้อง(แกมบังคับ !)จากคุณแม่ให้เล่นเป็น เพื่อนคุณลูกสาว เป็นเรื่องแปลกแต่จริงนะ เล่นน้ำทะเลคนเดียว มันไม่สนุกอ่ะ ต้องมีคนเล่นเป็นเพื่อนด้วย ยิ่งเย๊อะยิ่งสนุก! กลับขึ้นมานั่งหลบแสงแดดอยู่หน้าเต้นท์ใต้ร่มไม้ เพลินตาเพลินใจซึมซับกับความงดงามของทะเล เกาะเมียงตรงหน้าจนถึงช่วงบ่ายแก่ๆ กลับขึ้นบ้านพัก เตรียมตัวเไปดู พระอาทิตย์ตกแบบ "อาบเหงื่อ"กันต่อ ...................เป็นกิจกรรมร้อน ๆ สุดท้ายสำหรับวันนี้ กิจกรรมร้อน ร้อนชมพระอาทิตย์ตก ช่วงเย็น ประมาณห้าโมงเศษ ออกเดินจากข้างร้านอาหาร ระยะทาง 350 เมตร เดินลัดเลาะไปในป่า เดินไปได้สักหน่อย มีป้ายบอกทางแยกขวามือลงไปที่"อ่าวนุ้ย" อยากรู้ว่าหน้าตามันเป็นอย่างไร ตะวันก็ยังสูงอยู่ แวะลงไปดูกันหน่อยเป็นไร ลงไปก็เจอแต่โขดหินและหาดทรายแห้งๆ เพราะเป็นเวลาน้ำลง ไว้น้ำขึ้นค่อยมาดูใหม่ เดินกันต่อ...มีกันแค่สี่คน ทางเดินเป็นป่าวังเวงชอบกล ! จนน้านกชักไม่อยากไปต่อ ยิ่งนึกถึงตอนขากลับ มืดกลางทางจะทำยังไง ไฟฉายก็ไม่มี น้านก..เธอชักคิดไปไกล ป๊าดดด...มันไม่ได้ไปไกลขนาดภูกระดึงซะหน่อย เรื่องความกลัวล่ะ...ยกให้เลย ถึงแม้จะเดินไป-บ่นไปบ้าง แต่ก็ถึงที่หมายในที่สุด เล่นเอาเหงื่อท่วมไปตามๆกัน บริเวณจุดชมพระอาทิตย์ตกนี้เป็นลานหน้าผาหิน ยังร้อนระอุ ลม..ก็ไม่กระดิกเลย เป็นยามเย็นที่ร้อนจริงๆ... เราไปถึงเป็นกลุ่มแรก เลยตีแปลง..ถ่างขา (กล้อง) จองทำเลอยู่หน้าสุดไม่มีใครมาบังวิว..อิอิ แต่กลายเป็นคนที่เกะกะบังวิวชาวบ้าน แทนซะอย่างงั้น!! โดยเฉพาะทัวร์กลุ่มใหญ่ที่มาถึงทีหลังเกือบ 20 คน ! โชคดีจริงๆ ความจริงแล้ว... เราไม่ได้ถึงเป็นคนแรกหรอก คนที่มาคนแรกคือคนที่อยู่ในเรือแคนนูนั่นต่างหาก ตอนแรกเขานอนลอยเรืออยู่ใกล้ๆฝั่ง แต่พอเริ่มมีคนมา เขาจึงรู้สึกตัวว่า ที่นี้ยังมีคนอื่นอาศัยอยู่ด้วย ไม่ใช่เกาะร้าง ความสันโดดจบลง เขาจึงพาย เรือแคนนูจากไปสู่ความเวิ้งว้าง..ข้ามไปเกาะที่อยู่ห่างออกไปปู้นนนน...นั่นเลย กลับมาดูตะวันต่อ.... ในที่สุด ท่ามกลางความระอุของก้อนหิน พระอาทิตย์ ที่ค่อยๆ คล้อยต่ำลงมาเรื่อยๆ จากความร้อนแรง เปลี่ยนเป็น สีส้มอมแดงกำลังจะหย่อนตัวลงน้ำอย่างงดงาม แต่ทันใดนั้น ก็มีเมฆดำปรากฎตัวขึ้นที่เส้นขอบฟ้า มากลื่น"ไข่แดง"หาย ไปจนหมดทั้งใบทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้มองไม่เห็นเค้าลางของ ก้อนเมฆเลย เฮ้อ.....ให้มันได้อย่างนั้นสิน่า......! ...............พระอาทิตย์กำลังคล้อยต่ำลง ที่ขอบฟ้าปรอดโปร่ง มองไม่เห็นเลยว่ามีเมฆ ทันทีที่พระอาหายเข้าก้อนเมฆหมดทั้งใบ กลุ่มทัวร์ ก็กลับกันทันที ผมก็ยังต้องเก็บอุปกรณ์เก็บขาตั้งกล้อง ทั้งภาพนิ่ง ทั้งกล้อง VDO ทำให้ชักช้าไม่ทันใจน้านก เธอเลยจ้ำอ้าว อ้าว ตามกลุ่มทัวร์ไปเฉยเลย ปล่อยให้เรา สามคน พ่อแม่ลูกกลับเป็นคนสุดท้าย แหม... มาด้วยกันแท้ๆ กลับมาทิ้งกัน...ซะงั้น !! วันนี้จบลงด้วยมื้อค่ำ แล้วออกมาเดินชายหาด ที่เงียบสงบและมืด ไม่มีแสงสี เสียงจากบีชบาร์ แบบที่คุ้นเคย กลับขึ้นบ้านกันดีกว่า.... ก่อนนอน ก็มาช่วยลูกสาวทบทวนบันทึกช่วงเวลาที่ประทับใจ ซึ่งมักจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว พรุ้งนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เราจะต้อง เดินทางกลับกันแล้ว..... รุ่งอรุณที่เกาะเมียง อช.หมู่เกาะสิมิลัน เช้ามืดวัที่สองบนเกาะแสนสวย เราสองคนออกเดินมาหาดเล็กอีกครั้งเพื่อมาชมพระอาทิตย์ขึ้น ปล่อยให้น้องฝ้ายกับน้านกนอนหลับเฝ้าห้องกันต่อไป มีแค่เราสองคนบนทางเดินเงียบเชียบ ท้องฟ้ายังมืดสลัว ทะลุแนวป่าออกมาถึงหาดเล็ก ท้องฟ้าเริ่มเรืองแสง ระลอกเคลื่นเล็กๆม้วนตัวซบหาดทรายเบาๆ ผืนทรายราบเรียบกริบ เราจะฝากรอยเท้าไว้เป็นคนแรก อิอิ จากนั้นก็เริ่มถ่ายภาพท้องฟ้า ที่มีเส้นใยเมฆสะท้อนแสงตะวันที่กำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้า เปลี่ยนมุม เปลี่ยนองค์ประกอบภาพไปเรื่อยๆ แข่งกับดวงตะวัน ที่ค่อยๆพ้นเงาเมฆขึ้นมา ที่แรก คิดว่าหาดนี้ จะมีเพียงสองเราจริงๆ...... แนวที่พระอาทิตย์ขึ้นมีเรือทัวร์จอดทอดเสมออยู่สองลำ เป็นองค์ประกอบภาพที่ ผมชอบมากๆ เสียดายที่พระอาทิตย์ไม่ได้โผล่ขึ้นจากขอบฟ้าเต็มๆดวง เพราะบังเอีญมีเมฆบังอยู่ที่ขอบฟ้า เช้าตรู่..ที่หาดเล็กวันนี้นอกจากเราสองคน ยังมีน้องมาถ่าพสองคน และสาวมาเดินชมวิวอีกสองสาว รวมทั้งหมดหกคน เป็นการถ่ายภาพพระอาทิตย์ที่มีคนน้อยที่สุดเลย แต่ถ้าเป็นช่วงเทศกาล คิดว่าคนจะน้อยอย่างนี้แน่.. นี่เป็นอีกมุมหนึ่ง (ย้ายไปมาอยู่แถวนั้นแหล่ะ) สู้ไอ้เจ้าสองคนไม่ได้ ก้มๆ เงยๆ มีความพยายามในการหามุมกันสุดๆ ซึ่งก็น่าจะได้มุมมอง ที่น่าสนใจกว่าน้าหมุน ที่สมองซีกขวาไม่ค่อยทำงานแล้ว ... ........ก็ไปตามวัยอ่ะนะ...อิอิ ถ่ายแต่วิว ถ่ายคนด้วยคร้าาา คือระหว่างที่ผมถ่ายภาพ ภรรยาผมก็ถ่าย VDO ด้วย เธอก็เดินแยกไปหามุมต่างๆ จนเกือบลืมถ่ายถาพตัวเอง ก่อนที่ตะวันจะสูงมากไป มาถ่ายภาพที่คนสวยบ้าง เริ่มต้นด้วยภาพนี้.... ถ่ายรูปเสร็จแล้วเราก็เดินเล่นชายหาด กันต่อตามประสาคนเค้ายังรักกัน.... อยากได้ฉากที่วิ่งไล่กันริมคลื่นแล้วก็ วักน้ำใส่กัน..อืม แต่อารมณ์ไม่ได้อ่ะ เดินไปสุดหาดมีหน้าผาหินขวางอยู่ ดูตัวเพรียงที่อยู่ตามหิน ดูปลาตัวเล็ก ที่วิ่งไปมาอยู่ที่ซอกหินดูปะการัง เขากวางเล็กๆที่โผล่พ้นน้ำมาด้วย คิดแล้ว...ก็ไม่อยากมีวันพรุ่งนี้เลย เพราะตอนบ่ายๆ เราก็ต้องอำลา หมู่เกาะสิมิลันไปแล้ว............. เที่ยวไทยยั่งยืน ก่อนที่เราอสองคนจะกลับ ก็เก็บขยะที่ลอยมาติดชายหาด ขึ้นมาทิ้งถังด้านบน เรื่องเล็กๆ แต่ถ้าช่วยกัน เกาะสวรรค์นี้ ก็จะสวยงามอย่างนี้ตลอดไป.. เว้นแต่ซากปลาโลมา ขนาดเท่าต้นขา นอนตายอยู่หนึ่งตัว เริ่มอืดแล้วด้วย คงต้องให้เจ้าหน้าที่มาจัดการครับ. เรื่องซากโลมานี้แปลกใจตัวเอง เหมือนกัน ถ่ายพระอาทิตย์มากมาย แต่ไม่ถ่ายรูปซากโลมาเลยสักภาพ? กิจกรรมยามเช้า เป็นเพราะ หาดทรายขาว และน้ำใสน่าเล่นขนาดนี้ น้องฝ้ายเลยอยากลงเล่นน้ำอีกรอบ ใส่ชุดว่ายน้ำตัวกลม..มาชวนปะป๊าเล่นด้วย เป็นกิจกรรมที่ไม่น่าพลาดในช่วงเช้าๆอย่างนี้ แต่ถ้ายังดำน้ำไม่จุใจก็เลือกซื้อทัวร์ไปดำน้ำกับ ทางอุทยานก็ได้ เรือหางยาวจะพาออกไปดำน้ำ เวลาประมาณ เก้าโมงเช้า ส่วนเราดำน้ำมาพอแล้ว ตั้งแต่เกาะสุรินทร์ ตากแดดจนหน้าตา,เนื้อตัวดำ ไปตามๆ กัน เช้าวันนี้ซึ่งเป็นวันสุดท้าย เลยขอทำตัวสบายๆ อยู่ชายหาดก็แล้วกัน ว่าแล้วก็ถ่ายภาพหาดสวยๆ หาดหน้า กันต่อ... เรือหางกำลังพานักท่องเที่ยวออกไปดำน้ำ ส่วนเรือสีแดงนั้น ไม่รู้จะแดงไปไหน ตัดกับสีฟ้าของน้ำทะเลได้แรงสะใจจริง ๆ (อด) เล่นกับคลื่น ภาพนี้ถ่ายตอนคลื่นซัดไว้หลายภาพ แต่ไม่ได้ใช้ขาตั้ง ! เลยทำภาพเคลื่อนไหวไม่นิ่งพอ เลยไมได้เห็นคลื่นซัดเข้า-ซัดออกอย่างที่ตั้งใจ เดินก็บภาพความสวยงามของหาดหน้า มาจนสุดท้ายหาดที่มีกองหินอยู่ริมหาด แต่มีช่องว่างอยู่หน่อยก็เลยเดินลงไปถ่ายรูป ที่ข้างๆก้อนหิน น้ำทะเลเริ่มขึ้นแล้วคลื่นก็ซัด ขึ้นมาเร็วมาก ครู่เดียวน้ำก็ท่วมหินที่ยืนซะแล้ว แต่นอกจากจะได้ภาพความสวยงามของชายหาด และน้ำทะเลสุดสวยแล้ว สิ่งอัศจรรย์อีกอย่าง ที่ไม่คาดคิดว่าจะเจอมาก่อน ก็คือกองหินใหญ่ ที่เราเห็นเป็นเพียงกองหินธรรมดาในตอนแรก เมื่อเราเดินมาหลังก้อนหินนั้น แล้วมองออกมา ในองศาที่เหมาะสม หินธรรมดา..กลับกลายเป็น "ปลาหินยักษ์" ผ่าง !!! ยักษ์จริง ๆ ไม่ได้โม้ เป็นเรื่องแปลกนะ หินธรรมดา... แต่ด้วยมุมมองที่เปลี่ยนไป ภาพที่เห็นก็เปลี่ยนไปอย่างเหลือเชื่อ เหมือนคนทึ่อยู่ในสถานการณ์วิกฤต ถ้าเปลี่ยนมุมคิด,มุมมองได้เหมาะเจาะ อาจจะพลิกเป็นโอกาสได้เหมือนกัน ...โยงไปได้.... ก่อนอำลาเกาะเมียง ช่วงเที่ยง............... เราเตรียมสัมภาระลงมาเพื่อรอกลับเข้าฝั่งตอนเวลา บ่ายสามโมง ระหว่างนั้นก็เก็บภาพกับป้ายเกาะเมียง กันเป็นที่ระลึกว่า ครั้งหนึ่งเราได้มาเที่ยว ณ.เกาะแห่งนี้ ด้วยความรู้สึกประทับใจอย่างยิ่ง วันหนึ่งข้างหน้าเรา ต้องมาอีกแน่นอนและต้องค้างบนเกาะให้นานกว่านี้ หลังมื้อเที่ยง ผมได้เดินกลับไปที่"หาดนุ้ย" อย่างที่ตั้งใจไว้อีกครั้ง ไปคนเดียวเหมือนเดิม เดินไปก็เก็บภาพต้นไม้ใบหญ้าไปเรื่อยๆ เช่นรากไม้ อะไรมันจะยุ่งเหยิงได้ขนาดนี้ ต้นเฟรินที่ขึ้นอยู่บนขอนไม้เก่า..ไม่เท่าไหร่ ที่น่าทึ่งกว่า คือขึ้นอยู่บนก้อนหิน! พอถึงหาดนุ้ย..อะโหย!! พระเจ้า หาดเล็ก ๆ แต่ทำไมถึงสวยได้ซะขนาดนี้ ถ้าไม่ได้มาดูละก้อ เสียดายไม่เลิกแน่ ทริปนี้ หาดนุ้ย หาดเล็กแต่สวยสมบูรณ์แบบ พอลงไปถึงหาด ภาพของเวิ้งอ่าวเล็กๆ ก็ปรากฎขึ้นตรงหน้า หาดนั้นกว้างเพียง ไม่เกิน30เมตรเท่านั้น มีกองหินอยู่ทั้ง หัวหาดและท้ายหาด เป็นการจัดวาง ของธรรมชาติอย่างลงตัวงดงาม.... ไม่เสียเที่ยวที่เดินกลับมาดู และที่ชอบอีกอย่างคือความเงียบสงบ ไม่มีคนเลย เเหมาะที่จะยึดเป็นหาดส่วนตัวได้เลย อิอิ เสียดายที่สาวๆ ทั้งสามคนไม่ได้มาเห็นด้วยตา เบี่ยงมุมมองออกทะเลอีกนิด จะได้ความโค้งของหาดทรายสวยได้รูป เกือบจะเหมือนหาดหินเรือใบย่อส่วน เห็นกองหินที่ท้ายหาดและเกาะกลางทะเล จากนั้น...หันไปดูอีกด้านของหาด ว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง จุดดำน้ำ อยู่แค่เอื้อม มองกลับไปอีกด้าน นอกจากก้อนหินยาวไปตลอดแนว ยังมีจุดดำน้ำที่อยู่ห่างออกไปเพียง 200 เมตร เท่านั้น มีทัวร์มาดำน้ำด้วย แสดงว่า...น่าจะสวยใช้ได้ ถ้าได้อยู่ต่อ จุดดำน้ำนี้เป็นกิจกรรม ที่ไม่พลาดแน่นอน สามารถว่ายจาก หาดนุ้ยไปได้สบาย ไม่ต้องเสียตังค์ (อิ อิ อันนี้ชอบ) เปลี่ยนมุมกล้องปรับมุมมอง เปลี่ยนมาหันหน้าออกทะเลบ้าง ก็มีเพียงท้องทะเลสีฟ้าครามสดใส กับก้อนหินโสโครก สีกะดำกะด่าง แต่เมื่อสองอย่าง สุดขั้ว มาอยู่ด้วยกัน ท่ามกลางแสงแดดจ้า...ท้องฟ้าสดใส จึงเกิดเป็นงดงามเกินคำบรรยายได้หมด (โปรดกรุณาดูให้งามด้วย อิอิ ) แล้วเดินไปท้ายหาดกันต่อ.... หาดหน้า - หาดนุ้ย จากนั้นก็เดินจากหัวหาดมาท้ายหาด แล้วผ่านหลังก้อนหิน มุดพุ่มไม้ทะลุออกมา ก็จะมองเห็น "หาดหน้า" ที่อยู่ออกไปไม่ไกล เป็นช่วงเวลาที่มีนักท่องเที่ยวมาทำกิจกรรมเล่นน้ำ อาบแดดอยู่ทั่วหาด จริงๆแล้วทั้งสองหาดนี้ไม่ได้อยู่ห่างกันเท่าไหร่ จะว่ายน้ำมาก็ยังได้ (ช่วงที่ไม่มีคลื่น) มองเห็นกันใกล้แค่นี้เอง เกาะที่สวยงาม และมีกิจกรรมสนุกมากอย่างนี้ เราก็เลยมีความตั้งใจเอาไว้ว่า ถ้าได้มาอีกครั้ง จะมาค้างที่กันสัก 6-7 วันไปเลย ไม่ต้องแวะ เที่ยวที่อื่น ตรงดิ่งมาที่นี่เลย จะได้มีเวลา "พักผ่อน"จริงๆ อย่างเต็มที่สักที ให้คุ้มกับ การขับรถมซะไกลขนาดนี้ด้วย แล้วกลับไปที่หาดหน้าเก็บภาพชุดสุดท้าย ทิ้งท้ายก่อนขึ้นสปีดโบ๊ทอำลาเกาะเมียง อช.สิมิลัน กลับมาที่ท่าเรือ.... บริเวณหน้าที่ทำการของ อุทยาน ตรงจุดลงเรือนี้ก็เป็นจุดที่สวยมากอีกจุดหนึ่ง ต้นไม้ที่ริมหาดนอกจากจะให้ร่มเงากับ นักท่องเที่ยวที่ไม่ชอบแดดแล้ว ก็ยังเป็น องค์ประกอบภาพได้อย่างสวยงามมาก จัดให้เป็นมุมสวยของเกาะเลยก็ว่าได้... มีหาดทรายสีขาว..ท้องทะเลสีคราม.. แสงแดดเจิดจ้า ท้องฟ้าสดใส และต้นไม้ทรงสวยแผ่กิ่งใบออกไป อย่างมีจังหวะลีลาสวยงาม ที่เหลือ... เราก็เพียงยกกล้องขึ้นเก็บภาพ ที่สุดประทับใจนี้ไว้เท่านั้น << สาวน้อบคอยเรือ...... อำลาเกาะเมียง..... เมื่อได้เวลาบ่ายสามโมง เราก็ต้องขึ้นเรือสปีดโบ๊ทกลับเข้าฝั่งพร้อมกับนักท่องเที่ยว เต็มลำ ใช้เวลาประมาณ 1.30 ชม. ก็ถึงท่าเรือของ "ทับละมุอันดามันทัวร์"ที่ท่าเรือมีรถหลายคันทั้งรถตู้และ รถสองแถวมารอรับนักท่องเทียว(ส่วนใหญ่เป็นต่างชาติ) ต่างแยกย้ายกันขึ้นรถ มีเรากลุ่มเดียวที่ขับรถมาเอง พอทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยก็ตรงไปที่รถ จบทริปด้วยความสยอง เดินมายังรถเราที่จอดตากแดดตากลมมา 3 วัน เมื่อเห็นรถ สิ่งแรกที่เราคิดคือ "ปลาทองใบ" ปลาเค็มแร่เป็นชิ้นๆ ซื้อมาเมื่อ 3 วันก่อนจากตลาดคุระบุรี เราปูหนังสือพิมพ์แล้ววางแผ่มันไว้ในกระโปรงท้ายรถ ก่อนลงเรือไปเที่ยวเกาะสิมิลัน เมื่อเราเดินไปหยุดอยู่ท้ายรถ...กลิ่นของความหายนะก็โชยออกมาทักทายเรา...อึ๋ย ซซซ.. พอเปิดฝากระโปรงรถขึ้น...กลิ่นเหม็นราวกับซากศพก็ฟุ้งเข้าจมูกจนต้องผงะ หนอนแมลงวัน แตกฮือ..แหว่ะ...น้องฝ้ายกับน้านกวิ่งร้อยเมตรไปนั่งหลบกลิ่นอยู่ริมน้ำโน่น เหลือเราสองคน จำใจต้องทนกับกลิ่นอันน่าสะอิดสะเอียนและภาพที่สุดสยองของกองทัพหนอนที่กำลังหนีตาย กันอลหม่าน เราไม่มีเวลาคิดสงสารมันอีกแล้ว (สงสารตัวเองมากกว่า) ...ไม่มีความปราณีใดใด...... เราสองคนมีสุขร่วมเสพ....มีทุกข์ร่วมต้าน....มีหนอนร่วมกัน"กำจัด" มันทิ้ง ..ฮือ ฮือ ไม่มีความแขยงมืออีกแล้ว ขืนช้า พวกมันจะกระดื้บไปทั่วท้ายรถ ต้องรีบจัดการให้สิ้นซากด้วยสองมือเปล่าของเราเอง.... โอ พระเจ้า....ไม่อยากเชื่อเลย....นี่เราทำอะไรลงไป !! และสุดท้ายหลังจาก"จัดการ"หนอนไปนับร้อยชีวิต เราก็ขับรถเหม็นๆ แวะเซเว่น ที่ท่าเรือทับละมุซื้อสเปร์ยฆ่าเชื้อปรับกลิ่นมาฉีด กลิ่นเน่าผสมกลิ่นสเปร์ยเวียนหัวหนักขึ้นอีก! ไอ้สองคนที่วิ่งหนี ในที่สุดก็ต้องมานั่งดมกลิ่นเหม็นด้วยกันทั้งคืนจนถึงกรุงเทพอยู่ดี อิอิ..สม !! และกลิ่นนี้ยังติดตามหลอนอยู่กับรถของเราอีกนานถึงสามเดือน...... ไม่คิดเลยว่า ทริปที่สุดประทับใจ ทำไมมาจบลงอย่างสุดโหดขนาดนี้..... ของฝากสยอง เข็ด..และจำไปอีกนาน........ อ่านเรื่องจากทริปเดียวกัน เที่ยวเกาะสิมิลัน ตอน 1 เที่ยวเกาะสุรินทร์วันแรก   Create Date : 05 กรกฎาคม 2555 29 comments Last Update : 4 กันยายน 2556 21:05:31 น. Counter : 6608 Pageviews. Share Tweet

สวยงามมากครับ จัดทำ perfect มากรายละเอียดเยอะดี ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆครับ   โดย: moopanda23 5 กรกฎาคม 2555 20:38:16 น.

สวัสดีตอนค่ำๆ ครับ ..... บล็อกเอนทรี่นี้ จัดเต็มมากเลยนะครับ ทั้งภาพและข้อมูลเยอะมาก เข้าใจว่าอยากให้จบทริปนี้ในเอนทรี่นี้เลยหลังจากไม่ได้ up บล็อกมานานสินะครับ ..... ภาพยังสวยใสเหมือนเดิม เห็นแล้วอยากไปบ้าง ไว้ลูกผมโตเมื่อไหร่ ต้องไปให้ได้ซักครั้ง ..... ว่าแต่ความสยองตอนจบนี่ ผมนึกภาพตามแล้ว แทบคายของเก่าที่ทานไปเมื่อเย็นออกมาเลยล่ะครับ สยองจริงๆ ....   โดย: NET-MANIA 5 กรกฎาคม 2555 21:48:33 น.

แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืน...ภาพสวยครับ   โดย: **mp5** 5 กรกฎาคม 2555 22:41:30 น.

หวัดดีครับ.... โอ้..สวยงามทั้งภาพทั้งบล๊อกเลย เห็นภาพแล้วอยากไปเที่ยวจัง.. รับสอนทำบล๊อกแบบนี้เมื่อไหร่ บอกด้วยนะครับ   โดย: wicsir 5 กรกฎาคม 2555 23:49:10 น.

โดย: Kavanich96 6 กรกฎาคม 2555 19:45:47 น.

โห...เล่าเรื่องด้วยภาพ เจ๋ง สุด ๆ ครับ เวลาไปไหน ไปถ่ายรูป เพลินมาก มีคนบ่นบ้างหรือ เปล่าครับ 555 ผมเอง เจอคนบ่น เอาแต่ถ่ายรูป หายหัวไปเป็น ชม. สงสัยจะจริงอย่างที่เขาบ่น แต่ก็ต้องทำเพราะแหะ ๆ ความจำสั้น เป็นปลาทอง ต้องบันทึกไว้ จะได้เขียน ออก คุณหมุนฯ คงเป็นคนชอบลุยจริง ๆ ชอบปีนป่าย มิน่า รูปร่างจึงเกรง ไม่อ้วน เห็นตรงก้อนหินใหญ่ คิดว่าใครหนอ ใจร้ายทำลาย ภาพสวยงาม นำเอาท่อพีวีซี เอาน้ำลงจากเนินเขา มองไปมองมา อ้าว สายตาพร้อมจิตที่ไม่ดี เข้าใจ ผิดไปซะแล้ว ที่ไหนได้เป็นเชือก ให้คนดึงตัวขึ้น ก้อนหิน 555 แล้วผมจะตามมาดูภาพที่สวยให้ สะใจอีกครับ อ้ออีกนิด เมื่อคืนเข้านอนหลับพุงอืด เพราะความอิ่ม ตอนสี่ทุ่ม ตื่นขึ้นมา เห็นคุณหมุนฯ ประเคนคำชม เข้าไปให้ผม เยอะมาก มิน่าถึงอิ่ม 555   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 7 กรกฎาคม 2555 5:37:16 น.

หวัดดีค่าคุณหมุน ขอโทษนะคะที่มาช้าหน่อย ทักทายวันหยุดด้วยค่า ก่อนอื่นขอชื่นชมและก็ ปรบมือ ให้กับความวิริยะ อุตสาหะในการทำบล็อกเอนทรี่นี่ด้วยความมุ่งมั่น และตั้งใจของคุณหมุนด้วยค่ะ เป็นทริปที่สนุก และระทึกด้วย เรื่องภาพสวยอีกทีอันนี้ต้องขอชม คุณหมุนเป้นคนหนึ่งที่ถ่ายภาพได้สวยมากเลย สิมิลัน ไปกี่ครั้ง รีวิวมากี่ครั้งคุณหมุนก็ทำได้ดีทุกครั้ง วันแรกที่ออนแอร์บล้อกนี้ คาดว่ามีโค๊ตที่เสียด้วยใช่ไหมค่ะ พอดีรินเข้ามาดูรอบหนึ่งไฟร์ฟ็อก มันตีกันทับคอมเม้นต์ไปด้วยคะ เลยไม่รู้จะเม้นได้อย่างไร วันนี้มาชมอีกครั้ง คุณหมุนแก้ไขได้แล้ว จึงนับว่าคุณหมุนมีความรู้เรื่องโค๊ตชนิดนี้ด้วย ขอชื่นชมนะคะสำหรับบล้อกหนึ่งที่ใช้เวลาในการทำ แม้ตอนท้ายๆจะมีสยองหนอนมาเี่ยี่ยมก็ตาม ความสุขไม่ไ้ด้หาซื้อจากเซเว่น หนอนมาเราก็เอาไปทิ้ง จอดรถตากแดดเด๋วก็หายค่ะ แค่ความสุขถ้าไม่ได้สัมผัสกับคนรู้ใจใกล้ตัวเราคงไม่เจอหรอก อิอิ ขอบคุณคุณหมุนที่แวะไปอ่านบล้อกสัมภาษณ์ด้วยความซาบซึ้งใจด้วยค่า ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กันด้วยเช่นเคย   โดย: Rinsa Yoyolive 7 กรกฎาคม 2555 16:15:17 น.

เพราะแบบนี้เลยค่ะพี่คิดแบบคุณหมุน จะไปทะเลใต้้ต้องมีซัก 6-7 วัน พี่เลยไม่ได้ไปซักที จุดชมวิวด้านบนที่ต้องมีเชือกช่วยดึง เพราะทางชัน โห พี่จะรอดมั้ยเนี่ย กว่าจะได้ไป แต่วิวมุมสูงสวยนะคะ มองลงมา...มิน่าเค้าถึงยอมไต่ขึ้นไปกัน ภาพพระอาทิตย์ขึ้นที่เกาะเมียงสวยมากค่ะ ปลาหินยักษ์ เบ้อเริ่มเลย หาดนุ้ย...ฟ้าสวย ทะเลใส อยากไปค่ะ อยากไป... ปล. ทริปนี้พี่ไปกันสองคนแม่ลูกค่ะ เมฆมีเรียน ปะป๊ารอรับส่ง แม่เลยหนีเที่ยวกับเจ้... ถ่ายยากนะ แอบถ่ายใต้กระโปรง พวกนี้เข้าข่ายโรคจิตจริงๆ เนาะ ต้องใช้ความพยายามมาก   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 7 กรกฎาคม 2555 17:45:55 น.

WOW สวยอย่างแหล่มเลยค่ะ   โดย: อุ้มสี 8 กรกฎาคม 2555 4:27:21 น.

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ พี่เคยมาหลายปีแล้ว ได้ส่องปลาด้วย ปลาสวยๆ ทั้งนั้นเลย น้องถ่ายรูปสวยมากค่ะ ( ขั้นเทพเลยค่ะ) newyorknurse   โดย: newyorknurse 8 กรกฎาคม 2555 5:41:46 น.

แวะมาเยี่ยมเจ้าของบ้าน ตามไปเที่ยวด้วยคนค่า ภาพสวยมากเลยค่ะ เพิ่งไปทะเลมาเหมือนกัน แต่ไปเช้าเย็นกลับ ยังซึมซับกับธรรมชาติไม่พอเลย   โดย: วันฝัน วันซันเดย์ 8 กรกฎาคม 2555 7:14:53 น.

5555 โอย ขำๆๆ อ่านมาชมภพมาด้วย ความสนุกสนาน โรแมนติก ไม่น่ามาหักมุม เอาตอนจบ แบบ สอิ่ เสอียน อ๊วกก.. โหไม่อยากนึกภาพ ปลา สาม วัน ..กลิ่นมันคง พิลึก ได้รสชาติชีวิต มากเลยอ่ะ คุณ หมุน.. ..เอ่อ คือ ต้องฝันไปก่อน อย่างว่า ค่ะ ด้วย เวลา และ ปัจจัย ฮี่ๆ . .ไปเที่ยวทางอันดามัน ..ได้ตั้งหลายรอบเนาะ และ ความสวย เมืองไทย ก้ไม่น้อยหน้าเลย อิ อิ .. เวลาไปเที่ยว แม้เวลาจะผ่านไปนาน แค่ไหน แคหยิบรูป มาดูความทรง จำเก่า ๆ ก็งจะผดขึ้นมา มันมีความสุข สามารถเล่าเรื่องได้เป็นตุเป็นตะ.และสนุก ด้วย นะ.. ชมภาพจุใจและทั้งเล่าเรื่องราว ได้อารมย์ อินไปด้วย ..ครอบครัว อบอุ่นเนาะ.. สมกับหายไปนาน ..เด๋วต้องมาอ่านอีกรอบค่ะ ..ไปรีบๆ แตสวยโดนใจ เป็นอะไรที่ชอบค่ะ ทะเลงาม โพด ๆ ชอบรูป พระอาทิตย์ตก ที่มีเรือ ..จับภาพแบบนี้ยาก เพราะ มันไม่ค่อยเจอเหมาะๆ สักทีอย่างมากก็กะลังตกดินเห็นบ่อยแล้ว.. หวัดดี ..วันหยุด ค่ะ..   โดย: tifun 8 กรกฎาคม 2555 11:07:40 น.

สวัสดีค่ะพี่หมุน นานๆทำบล็อคที แต่คุณภาพคับแก้วจริงๆ ภาพสวยมากๆ เห็นหน้านายแบบด้วย มีความสุขกับวันหยุดนะคะ มีข้าวเหนียวถั่วดำมาฝากค่ะ   โดย: pantawan 8 กรกฎาคม 2555 16:23:29 น.

สวัสดีครับพี่ สุดยอดไปเลย ผมเพิ่งเคยรุ้จักเกาะนี้ครับ ไว้มีโอกาสจะไปก่อนจะแก่ชราเนาะ   โดย: เป็ดสวรรค์ 8 กรกฎาคม 2555 19:36:07 น.

สวัสดีครับ มาเที่ยวกับโสมรัศมีด้วยครับ ไปเป็นครอบครัวดูอบอุ่นดี แต่อากาศคงอบอุ่นเกินไป เหงื่อไคลถึงไหลย้อยขนาดนั้น อิอิ บรรยายได้สนุกมากออกแนวฮาดี ตลาดนี้โด่งดังตั้งแต่ก่อนน้ำท่วม หลังน้ำลดแล้วก็ยังไม่ได้ไปอยู่ดี อยากหาเวลาไปเที่ยวบ้างขาช๊อพ อย่างภรรยาผมคงกรี๊ดวิ่งเข้าใส่ อิอิ โดย: หมุนตามไมล์ รีบลากภรรยาไปเลยค่ะ รับรองเธอจะกรี๊ดตั้งแต่ออกจากบ้านไปจนจบการ shopping ของเธอเลยเทียว   โดย: โสมรัศมี 9 กรกฎาคม 2555 13:46:10 น.

มาชวนไปดูดอกฟักทองที่กำลังจะกลายเป็นอาหารในวันพรุ่งอะค่ะ   โดย: โสมรัศมี 10 กรกฎาคม 2555 18:52:17 น.

มาศึกษาดูบล็อกอีกบล็อกที่คุณภาพดีดีเช่นบล็อกคุณหมุนอีกครั้งค่ะ ช่วงนี้รินทำบล็อกเป็นไฟล์ภาพบ่อย ๆ เพราะเร็วสะดวกดี อิอิ   โดย: Rinsa Yoyolive 11 กรกฎาคม 2555 0:07:11 น.

เห็นภาพแล้วรีบตามมาติดๆเลยค่ะ อยากไปจัง น่าไปเนอะ.......สวยมากๆ ขอบอก ที่ชมน่ะสถานที่สวยอยู่แล้ว แต่ภาพน่ะ ....สวยมากกกกกก ค่ะ ถ่ายภาพเก่งจัง ^^ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันนะคะ   โดย: auau_py 12 กรกฎาคม 2555 6:47:34 น.

มาแล้วฮะ แกงส้มดอกฟักทอง จากสวนหลังบ้าน   โดย: โสมรัศมี 12 กรกฎาคม 2555 7:59:27 น.

วันนี้รินมาโหวตท่องเที่ยวให้คุณหมุน เป็นกำลังใจให้ทำบล็อกสวย ๆ ออกมาสุ่สายตาแฟนขับเยอะๆ นะคะ   โดย: Rinsa Yoyolive 12 กรกฎาคม 2555 22:29:37 น.

Vote 4 U about Travel Blog.   โดย: deco_mom 13 กรกฎาคม 2555 14:19:42 น.

มาเที่ยวอีกรอบ ค่ะ.. บรรยายก็ ดี นำเสนอก็สวย ..ลงตัวจริงๆ ค่ะบล็อกนี้ .. โหวตให้ งามๆ ค่ะ.. หวัดดีตอนค่ำ ค่ะ คุณหมุน..   โดย: tifun 13 กรกฎาคม 2555 18:41:18 น.

ฟ้าสวย ทะเลใส ภาพสวยงามทุกภาพค่ะ น่าภูมิใจในบ้านเราที่มีสถานที่ท่องเที่ยว ที่น่าประทับใจขนาดนี้ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมและแบ่งปันนะคะ ขอ add friend ด้วยเลย จะได้ติดตามมาเที่ยวต่อค่ะ   โดย: Sweet_pills 14 กรกฎาคม 2555 8:44:22 น.

ถ้าอัพบล็อกแล้วตามพี่ด้วยนะคะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 16 กรกฎาคม 2555 17:32:56 น.

ภาพพระอาทิตย์ตกสวยทีุ่สุดเลยค่ะ   โดย: มิลเม 20 กรกฎาคม 2555 12:13:34 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และการแวะทักทายกันที่บล็อกนะครับ บล็อกของพี่ ภาพสวยมากจริงๆครับ ทั้งการจัดบล็อก และภาพที่ถ่ายมา สุดยอดมากๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2555 5:53:10 น.

สวัสดีครับพี่ ผมก็อยากพาลูกเที่ยวทะเลครับ ปีที่แล้วคิดแล้วคิดอีก เลยไม่ได้ไปครับ 555 ปีนี้หมิงหมิง 4 ขวบแล้ว น่าจะพาไปได้แล้วล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 24 กรกฎาคม 2555 5:52:29 น.

ตามมาชื่นชมทะเลไทยแสนงามอีกรอบค่ะ บ้านเรา สวย สุด ๆ เลยเนอะ   โดย: มิลเม 24 กรกฎาคม 2555 18:17:28 น.

กำลังฝันค่ะ อยากไปเที่ยวสิมิลัน..คิดถึงบ้าน อยากไปพักบนเกาะ มีที่ให้พักหรือเปล่าคะ ?   โดย: Maeboon 18 พฤศจิกายน 2555 15:53:03 น.