อีโรแมนติกของ “โม” ได้ยินเสียงมาหลายกระแสเกี่ยวกับงานเขียนของผู้แต่งคนนี้ มีข่าวจากร้านเช่าว่านิยายของโมเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าแม่บ้านและสาวน้อยมหาวิทยาลัยมาก เพื่อนนักอ่านคนหนึ่งบอกว่านิยายของโมก็สนุกพออ่านได้แก้ขัด แต่กระแสที่มาจากทางสาว ๆ ที่ชอบอ่านโรแม้งกลับบอกลาขาดกับนิยายของนักเขียนคนนี้ รวมถึงเพื่อนในบล็อกหนังสือที่เคยรีวิวงานของโม 2 คนก็ได้ให้วลีเด็ดไว้คือ คนหนึ่งบอกว่าไปอ่านนิยายคนใช้ดีกว่า ส่วนอีกคนนั้นบอกว่านิยายโมเหมือนหนังโป๊ของไทย ส่วนนิยามนิยายของโมที่ได้จากน้องอีกคน คนนี้ยังไม่ได้อ่านนะ แต่เห็นแค่ปก เธอบอกว่ามันคือ นิยายถุงโชคดี ใครไม่รู้จักถุงโชคดีมั่ง ถุงโชคดีก็คือถุงกระดาษสีน้ำตาล บนถุงนิยมพิมพ์ลายตารางหมากรุกและพิมพ์คำว่าโชคดีไว้บนถุง ถุงโชคดีเป็นที่นิยมกันมากเมื่อประมาณ 20 กว่าปีก่อน ลองไปหาหนังไทยสมัยเก่าดูได้ถ้ามีฉากที่ตัวแสดงมาจากบ้านนอกเข้ากรุงจะต้องถือถุงโชคดีกับชะลอมติดมาด้วย เพราะกระแสที่แตกต่างนี่แหละที่ทำให้ผู้สาวฯ อยากลองให้รู้แจ้งว่าตัวเองอ่านแล้วจะเป็นแบบไหน ดังนั้นจึงมีผู้อนุเคราะห์ให้ยืมหนังสือของโมทีเดียว 4 เล่ม เรื่องแรกที่ได้มาคือ ใจจำยอม จากโครงการ LIF ของคุณยาคูลท์ค่ะ เรื่องที่ 2 รอยรักในอดีต จากน้องหมอ mumin ที่บอกมาส่วนตัวว่าช่วยเอาไปเวียนเทียนอ่านกันนะ เสร็จแล้วจะได้เผาเลย เรื่องที่ 3 และ 4 คือ แสงจันทร์ของโรม และ คู่รักจำแลง ของน้องเจ้าของร้านเช่าหนังสือผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม เพราะเธอเป็นที่รู้จักพอสมควร น้องบอกว่าหนูอ่านแล้วนิยายของนักเขียนคนนี้แล้วหนูไม่ชอบเลยแต่เป็นเรื่องของธุรกิจเลยต้องเอานิยายเข้าร้าน เพราะอีโรแมนติกของโมเป็นที่นิยมมั่ก ๆ ผลการอ่านจากเจ้าของบล็อก (บอกก่อนเลยว่าสปอยล์เกือบทั้งหมด) ใจจำยอม จากเว็บสำนักพิมพ์ ...ความจริงที่เธอได้รับรู้...ทำให้แสงแขทรมานและเจ็บปวด จนต้องซมซานหนีแล้วเธอก็พบเขา เจ้าของไร่องุ่น ผู้ชายที่แสนจะเย็นชา กระด้าง เกลียดผู้หญิงเข้าไปถึงข้างในแลพร้อมที่จะผลักไสเธอทุกเมื่อ แต่เมื่อรักและไม่มีที่พักพิง ทำให้เธอต้องยอมไม่ว่าจะทำยังไงกับเธอ ก็เพราะว่าเธอรักเขาเข้าให้แล้ว... จากเจ้าของบล็อก เรื่องนี้คุณยาคูลท์รีวิวไว้แล้ว อยากจะบอกว่าคิดเหมือนกับคุณยาคูลท์เกือบหมด (ฮา) ดูรีวิวของคุณยาคูลท์ได้ที่นี่ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yum-cha&month=02-2007&date=20&group=9&gblog=175 ตัวร้ายร้ายแบบโง่ ๆ แต่นางเอกโง่ยิ่งกว่า มีอย่างที่ไหน คุณสามีเพิ่งแต่งงานหมาด ๆ เอาผู้หญิงมานอนด้วยในห้องหอ แต่กลับไม่สนใจที่จะเอาเรื่อง แล้วหนีออกจากบ้านตัวเองด้วยความชอกช้ำ โอ๊ยยยยย มีใครจะโง่เท่านี้อีกไหม สมควรให้บริษัทถูกโกงไปจริง ๆ แล้วพอหนีไปถึงไร่พระเอก ก็ไปประสบอุบัติเหตุ แทนที่พระเอกจะส่งโรงพยาบาล ไม่ต้อง เอากลับไปบ้านดีกว่า แล้วพระเอกผู้เย็นชาก็ได้คนเลี้ยงลูกคนใหม่ เรื่องแนวนี้พระเอกมักจะเป็นผู้ที่มีความเจ็บช้ำน้ำใจเพราะเมียเก่า แล้วก็ต้องมีลูกติดเป็นผู้หญิงด้วย ลูกติดก็ต้องรักนางเอกอยากได้เป็นพี่เลี้ยง เพื่อจะได้เป็นแม่เลี้ยงในอนาคต พล็อตเก่าซ้ำซากดีจริง พระเอกเรื่องนี้เห็นนางเอกก็มองเป็นหญิงที่ชั่วร้าย มีจุดประสงค์แอบแฝง พระเอกมักจะแยกแยะดีชั่วไม่ออก ผู้หญิงต้องเลวเหมือนเมียเก่าทุกคน เออ ในเมื่อเห็นเขาเลวขนาดนี้ยังเสือกเอาเข้าบ้านอีกแน่ะ พวกปากอย่างใจอย่างนี่หว่า สักพักก็ปล้ำ ตามฟอร์ม แล้วนางเอกก็รักพระเอกตามฟอร์มเช่นกัน จากนั้นก็กลับไปจัดการตัวร้าย ซึ่งไม่ต้องทำไรมาก เพราะตัวร้ายจัดการกันเองไปแล้ว โง่แบบนี้ยังริมาเป็นตัวร้ายอีก จบไป 1 เรื่อง ปล. เรื่องนี้อยู่ในโครงการ LIF ของคุณยาคูลท์ ใครอยากยืมต่อกรุณาลงชื่อค่ะ ********************* เรื่องที่ 2 รอยรักในอดีต จากเว็บสำนักพิมพ์ คำบอกไล่ของเธอเมื่อชาติที่แล้ว...ก่อนจากกันอย่างชั่วนิรันดร์ ทำให้เขายึดมั่นเป็นคำสัญญา...ว่าเขาจะกลับมาหาเธออีก เป็นสายใยผูกพันให้ไกรภีต้องตามหาเธอ ...เธอผู้เป็นที่รักของเขาคนเดียว จากเจ้าของบล็อก เรื่องย่อจากเว็บ........อ่านไม่รู้เรื่อง คำบอกไล่ บอกไล่ตรงไหน อ่านไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจพอ ๆ กับเรื่องนี้ สรุปเรื่องให้ฟังกันง่าย ๆ ดีกว่า รอยรักในอดีตเป็นเรื่องของการกลับชาติมาเกิดใหม่ของพระเอกนางเอก และคนอื่น ๆ สั้น ๆ 1 บรรทัด เอาจริงเหอะ เตือนก่อน สปอยล์ตั้งแต่ต้นจนจบ เรื่องนี้แบ่งออกเป็น 2 ช่วง ชาติก่อน อยู่ในยุคกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ชาติปัจจุบัน คือ ยุคปัจจุบัน เล่าเรื่องก่อนดีกว่า ครึ่งแรกคือ ชาติภพที่แล้ว ยุคกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย บอกแค่นั้นจริง ๆ ไม่มีอะไรอย่างอื่นที่จะบอกว่าเหตุการณ์นี้เป็นยุคกรุงศรีอยุธยา นอกจากคำบอกของคนเขียนตอนเริ่มเรื่อง สมัยอยุธยานี่ แม่ของนางเอกทำนาไม่ได้ผลไม่มีเงินส่งหนี้เลยเอาพลอยจันทร์กับพี่สาว เรืองรองไปขัดดอกกับเจ้าพระยาคนหนึ่ง แค่ชื่อของ 2 พี่น้องนี่ก็หรูหราเกินกว่าลูกชาวนาจริง ๆ ผิดกับชื่อคุณหญิงของเจ้าพระยา ชื่อคุณหญิงเอียด ช่างกระจอกงอกง่อยไม่สมกับเป็นคุณหญิงเลย ท่านเจ้าพระยาเห็นนางพี่สาวก็เลยอยากได้เป็นอนุภรรยา เขาเรียกอนุภรรยาเหรอ พวกนางทาสที่เอามาเป็นเมียนี่ น่าจะเรียกนางเล็ก ๆ นะ แล้วพวกพวกเมียเล็กเมียน้อยนี่ก็จะอยู่ใต้อำนาจเมียหลวงอีก แล้วเมียหลวงของเจ้าพระยา ซึ่งตามตำแหน่งก็น่าจะเป็นคุณหญิง คุณหญิงก็ควรให้เกียรติสามี เพราะศักดินาเจ้าพระยาก็ใช่ว่าจะต่ำต้อย มันเป็นระบบการปกครองในบ้านของขุนนางไทยสมัยก่อนนะคะ แต่ไม่ใช่ค่ะ คุณหญิงเธอพร้อมจะลุกขึ้นจิกหัวผัวได้ตลอดเวลา แหม เท่าที่เคยรู้เคยหญิงไทยสมัยก่อนเขากราบผัวก่อนนอนเลยด้วยซ้ำ ถ้าริจะเขียนก็ควรจะเรียนรู้จุดนี้ด้วย แต่ไม่ค่ะ คนเขียนไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เขียนตามใจฉันจริง ๆ นอกนั้นเป็นการมั่วของคนเขียนไปเอง เรื่องมั่ว ๆ ก็ตั้งแต่ชายชาวอยุธยาใส่เสื้อป่านสีขาวตอนอยู่ในบ้าน บก.สำนักพิมพ์จงส่งหนังเรื่อง นเรศวรกับสุริโยไทไปให้คนเขียนที่เยอรมันดูด้วย ชายไทยสมัยอยุธยาเมื่ออยู่ในบ้านตน ไม่นิยมใส่เสื้อนะเจ้าคะ แล้วที่ตลกที่สุดคือ ตัวละครอื่น ๆ ในเรื่องจะเรียกเจ้าพระยาว่าเจ้าพระยาตลอด เจ้าพระยาอย่างนู้น เจ้าพระยาอย่างนี้ กลุ้ม! สรรพนามเท่าที่ ผสมย เคยอ่านนิยายย้อนยุคมา เจ้าพระยานี่ น่าจะมีสรรพนามที่เรียกแทนตัวว่าท่านเจ้าคุณ นะคะ แล้วเจ้าพระยาคนนี้ก็เป็นเจ้าพระยาที่หนุ่มแน่นมั่ก ๆ แต่วัน ๆ ก็ได้แต่เข้าหอล่อกามา ไม่มีเลยที่จะไปเข้าเฝ้าเรื่องราชการงานเมือง มิน่ากรุงศรีอยุธยาถึงโดนพม่าตีแตกเป็นครั้งที่ 2 กลุ้ม! (อีกครั้ง) ผสมย คิดว่าระดับยศของขุนนางคนนี้ไม่น่าจะเป็นถึงเจ้าพระยาเลย ดูจากวัยแล้วน่าจะอยู่ระดับคุณพระเอง เจ้าพระยากับคุณหญิงปากแม่ค้าตลาดปี 2007 (ก็คำพูดคำจาของคุณหญิงในเรื่องมันออกแนวแม่ค้าจริง ๆ นะตัว) 2 คนนี้แต่งงานกันมานาน 15 ปีแล้วแต่ยังไม่มีลูกกันเลย เจ้าพระยาก็เลยมีเมียน้อยไปทั่วเพราะอยากมีลูก ส่วนคุณหญิงก็เอายาไปให้บรรดาเมียน้อยกิน จะได้ไม่มีลูกโดยหลอกว่าเป็นยาบำรุง แต่นางเรืองรองดั๊นไม่ชอบกินยาบำรุง เลยรอดไป ท้อง! อืมม จากการศึกษาประวัติศาสตร์ตามนิยายย้อนยุคหลายเรื่อง ฮิ้วววววววว ถึงจะกล้ำกลืนฝืนทนอย่างไรเรื่องผัวมีเมียน้อยนี่ เมียหลวงก็มักจะให้มี โดยเป็นคนหาเมียให้ผัวเอง เพราะอยากได้ลูก เมื่อได้ลูกจากเมียน้อยมาแล้ว เมียหลวงก็จะเอามาเลี้ยงเอง ส่วนนังเมียน้อยก็เป็นแค่แม่นมไป เขาทำกันแบบนี้นะ แต่บ้านนี้ไม่ค่ะ เมื่อฉันไม่มี พวกหล่อนก็ต้องไม่มีด้วย ดังนั้นเมื่อนางเรืองรอง พี่สาวนางเอก ตัวโปรดตัวใหม่ของท่านเจ้าคุณ เอ๊ยยยยย ต้องเรียกเจ้าพระยาสิ เพราะคนเขียนเขาไม่ให้เรียกเจ้าคุณ หล่อนไม่ยอมกินยาที่จะทำให้ไม่มีลูก ดังนั้นเมื่อหล่อนท้อง หล่อนจึงต้องตายด้วยยาขับเลือด แล้วคุณหญิงถึงไปบอกเจ้าพระยาว่านางเรืองรองตายเพราะปวดท้องเป็นโรคกระเพาะ สมัยก่อนเป็นโรคกระเพาะ ตายได้ไม่แปลกใจ แต่แปลกใจตรงคำว่า “โรคกระเพาะ” นี่แหละค่ะ เป็นคำพูดที่ชาวไทยอยุธยาสามารถพูดคุยกันได้อย่างเข้าใจด้วยหรือ ไม่น่าจะใช่นะ ต้องลองไปปรึกษาผู้เชี่ยวชาญเรื่องประวัติศาสตร์ไทยดูดีหน่อยดีกว่า พอพี่สาวตาย นางเอกของเราก็ถูกไล่ออกมาจากบ้านนั้น โซซัดโซเซไปอาศัยตายายอยู่ที่กระท่อมปลายนา แล้วพ่อพระเอก พ่อโจรโรบินฮู้ด ปล้นคนรวย ช่วยคนจนก็ก้าวเข้ามาในชีวิตน้องนาง น้องนางเอกเราก็เลยตกเป็นเมียไอ้พร้าว ขุนโจรผู้เกรียงไกร เพื่อหวังว่าไอ้พร้าวจะช่วยฆ่าคุณหญิงกับบ่าวต้นห้องเพื่อแก้แค้นให้พี่สาว แต่ไอ้พร้าวไม่ทำตาม นางพลอยจันทร์เลยต้องหาวิธีใหม่ โดยเอาตัวไปให้เจ้าพระยาเห็นจะได้ปิ๊ง ๆ เพราะหนูพลอยจันทร์เธอหน้าตาคล้ายกับพี่สาวมาก แต่พระเอกหรือจะยอม เมียตู ตูต้องไปเอาคืน แล้วคุณหญิงก็ส่งคนมาฆ่านางเอกเราด้วย ส่วนเจ้าพระยาก็ส่งคนมาตามเมียน้อยคนใหม่ ยุ่งอีรุงตุงนังดีแท้ เอาเป็นว่า นางเอกตาย ก่อนตายบอกเจ้าพระยาว่าพี่สาวโดนคุณหญิงฆ่าตาย เจ้าพระยาเลยไล่คุณหญิงออกจากบ้านให้กลับไปอยู่กับขุนพันพ่อของตัวเอง (พ่อคุณหญิงเป็นแค่ขุนนี่นะ นางคนนี้ไม่น่าได้เป็นคุณหญิงเจ้าพระยาเลย ให้ตายสิ ศึกษาประวัติศาสตร์ก่อนค่อยเขียนออกมาหน่อยได้ไหม) พระเอกตามไปฆ่าคุณหญิงแล้วเอาศพนางเอกหายไปในความมืด ตัดฉากมายุคปัจจุบัน เมื่อนางเอกกลับชาติมาเกิดใหม่ พี่สาวก็ยังอุตส่าห์กลับชาติมาเกิดเป็นพี่สาวนางเอกด้วย และเป็นเมียน้อยหัวหน้าอีกเช่นเดิม คราวนี้หัวหน้าเป็นหัวหน้าในส่วนราชการ ส่วนไหนช่างมันเหอะ คนเขียนเขาไม่บอกไว้ ดีแล้วที่ไม่บอก ไม่งั้นเดี๋ยวหน่วยงานนั้น ๆ ออกมาด่ากระจาย นางเอกชาตินี้ทำงานทำการอะไร...ไม่รู้ รู้แต่ว่าวันหนึ่งเธอไปเดินเที่ยวแถว ๆ อยุธยากับพี่สาว ทำให้ไกรภี ชื่อพระเอกในชาตินี้ ทำงานอะไรก็ไม่รู้เช่นกัน รู้แต่ว่าน่าจะรวยมั่ก ๆ พอพระเอกได้เจอนางเอก พระเอกที่ระลึกชาติมารอน้องนางเอกอยู่แล้ว พอเห็นปุ๊บ ก็ใช่เลย รักนี้ต้องฉุด ก็เลยมาฉุดนางเอกที่บ้านไปยังรังรักที่เตรียมไว้ รู้สึกว่าจะเป็นที่เดียวกันกับเมื่อชาติก่อนด้วย เอ่อ เวลาผ่านมาตั้ง 200 กว่าปี อยุธยานี่ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยนะยะแม่คุ๊ณณณณณณ แล้วพระเอกก็จัดการนางเอกซะเสร็จสรรพ ส่วนนางเอกพอโดนปล้ำแล้วก็เลยระลึกชาติได้ซะงั้น เอิ๊กกกกกกก สรุปว่าที่ที่พระเอกเตรียมไว้นั้นอยู่ในป่า นางเอกก็เลยออกมาไม่ได้ ส่วนพี่สาวนางเอก น้องสาวหายไปก็ไม่รู้เรื่องเพราะมัวแต่ยุ่งกับเรื่องที่เมียหลวงตามอาละวาดอยู่ แน่ใจนะว่าพี่น้องคู่นี้มันเป็นพี่น้องที่รักกันมาก กลุ้ม! (again) เนื้อเรื่องส่วนนี้ก็ดำเนินไปแบบคนอ่านไม่ต้องคิดมากเพราะไม่มีอะไรที่มันจะหักมุมหรือแปลกใหม่เลย ขี้เกียจเล่าแล้ว ฉาก sex มีให้เป็นระยะ ๆ จนกระทั่งเกือบตอนสุดท้าย ที่พระเอกคิดว่าต้องให้เกียรตินางเอกโดยไม่หักหาญน้ำใจ เอ่อ คุณนักเขียนจ๋า ก็ตอนที่ฉุดไปนั้นคุณพระเอกเธอก็ปล้ำนางเอกแล้วเรียบร้อย แล้วจะมาให้เกียรติอะไรตอนนี้ฟร่ะ มันไม่สายไปหน่อยเหรอ เท่านั้นยังไม่พอตอนจบพระเอกพานางเอกไปไหว้เจดีย์บรรจุศพของไอ้พร้าวและพลอยจันทร์ (200 กว่าปี เจดีย์ยังไม่ถูกขุดทำลาย ไม่อยากเชื่อ) คุณน้องนางเอกเลยพูดกับเจดีย์ว่า ฉันจะรักเขาให้เหมือนที่เธอรัก ฮ่วยยยย ก็พลอยจันทร์กับเอ็งมันคนเดียวกันไม่ใช่เหรอ ทำเป็นพูดเหมือนเป็นคนละคน คนอ่านอ่านแล้วจะ ป่วง (ป่วงเป็นภาษาอีสานแปลว่า บ้า ประสาท) จบไปอีก 1 เรื่อง ********************* เรื่องที่ 3 แสงจันทร์ของโรม จากเว็บสำนักพิมพ์ ความรักทำให้ ลอเรนโซ มาเฟียแห่งอิตาลีผู้เหี้ยมโหดและสายตาไร้อารมณ์ใด ๆ ยอมทำทุกอย่าง เพื่อกักขังและรั้งตัวไว้ แต่เธอ อาทิตยา เมื่อไม่รักทำให้เธอดิ้นรนที่จะออกจากกรงขังแห่งความรักนั้น ...และในวันหนึ่ง เมื่อเธอมีโอกาสหลุดออกมา เธอจะทำยังไง เมื่อหัวใจของเธอกำลังบอกว่า เธอรักเขาเข้าแล้ว จากเจ้าของบล็อก กรุณาดูรีวิวของคุณหมูย้อมสีประกอบด้วย //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=piggie&group=2&month=11-2006&date=09&gblog=4 เรื่องราวความรักของสาวไทยกับมาเฟียอิตาลี ตอนแรกที่อ่านเรื่องย่อ นึกว่าจะมาแนวเรื่องยอดฮิตของบอร์ดโรมานซ์ คือ จอมใจจอมบงการ แต่ไม่ยักใช่ เรื่องนี้ทุกถนนมุ่งตรงสู่เตียงนอน ต้องมีฉากแบบนั้นแทรกอยู่ตลอดเรื่อง เอ่อ ขอบอกว่า เลี่ยน เอียน อยากอ้วก เอาเป็นว่าเรามาดูฉากอื่นที่ไม่ได้ขึ้นไปอยู่บนเตียงดีกว่า มีอยู่ตอนที่พระเอกพานางเอกไปพักฟื้นที่เกาะส่วนตัว ขอย้ำว่าที่นี่คือ เกาะส่วนตัวของเจ้าพ่อ มาเฟียชาวอิตาลี แล้วก็มีศัตรูตามมา วันหนึ่งพระเอกพานางเอกเข้าไปในเมือง เป็นเมืองชายทะเล อ่านไปให้อารมณ์ประมาณชายทะเลพัทยามั่ก ๆ ย้ำอีกครั้งที่นี่คือ เกาะส่วนตัว มันมีในเมืองได้ไงฟร่ะ คนอ่านงงเฟร๊ยยยยย พระเอกเลยโดนศัตรูตามฆ่า ไล่ยิงจนคนคุ้มกันตายหมด เหลือพระเอกที่ถูกยิงเข้าที่หน้าอกด้านขวา ดังนั้นนางเอกจึงไปเรียกแท็กซี่มาเพื่อพาพระเอกไปโรงพยาบาล ให้คนอื่นตายสิ เกาะส่วนตัว ดันมีทั้งเมืองชายทะเลและรถแท็กซี่ และโรงพยาบาล เกาะส่วนตัวแบบไหนกันจ้ะ ตัดไปคู่เพื่อนนางเอกกับลูกน้องพระเอกดีกว่า ลูกน้องพระเอกโดนยิงที่แขน ไปโรงพยาบาลให้หมอทำแผล พอกลับบ้านก็มาเข้าฉาก xx กับเพื่อนนางเอก บรรยายว่าเพื่อนนางเอกถอดสูท ถอดเสื้อให้อย่างระวังแผล เอ่อ คนโดนยิง ทำแผลเสร็จแล้วยังใส่สูทกลับเข้าไปอีก จะทำเท่ไปถึงไหน ตรูจะบ้าตาย จบดีกว่า คนอ่านเซ็งน้อ ********************* เรื่องที่ 4 คู่รักจำแลง จากเว็บสำนักพิมพ์ " คุณต้องการจ้างผมทำอะไร? " วาทีถามด้วยน้ำเสียงธรรมดา สายตาสบเข้ากับนัยน์ตาของไวลดา ซึ่งแดงก่ำ ไปด้วยความ เจ็บช้ำ เคียดแค้น เกลียดชังผู้ที่เธอกำลังพูดถึง " ฉันต้องการจ้างคุณมาเป็นสามี " ไวลดาเอ่ยออกมาตามความ คิด สีหน้าจริงจัง จนวาทีถาม " ผมต้องการเหตุผลว่าทำไม คุณถึงจ้างผม " ทั้งสองสบตากันนิ่ง สีหน้าและแววตาของวาทีนิ่งเฉย จนผู้มองไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายจะ ตกลงกับเธอหรือไม่........ จากเจ้าของบล็อก ถึงเรื่องที่ 4 จขบ. สลบไปแล้ว อ่านต่อไม่ไหว ไข้จะกลับแล้ว ใครก็ได้ช่วยที ขอจบการอ่านเพียงเท่านี้ ********************* มองภาพรวมจากหนังสือ 4 เล่มนี้ เอ่อ เล่มที่ 4 อ่านไม่จบ แค่ 3 เล่มพอนะ อย่าว่าเค้านะ สำนวนภาษา นักเขียนมีความสามารถในการใช้ภาษาไทยด้วยคำง่าย ๆ แต่สับสบไปหมด เรียงคำสลับที่กัน ทำให้ผู้อ่านงงเป็นระยะ ๆ มีสำนวนที่ใช้ผิดพลาดอยู่บ้าง เพราะความง่ายนี่เอง (หรือจะเรียกว่ามักง่ายก็ได้) ที่ทำให้สำนวนภาษาของนักเขียนอ่อนสุด ๆ การใช้คำไม่หลากหลายและไม่พยายามที่จะหาคำหรือสำนวนใหม่ ๆ มาใช้ด้วย ถึงมีมาใช้ก็มักจะเป็นคำที่คนอื่นไม่ใช้ บางครั้งมีการใช้ภาษาประหลาด แต่ก็ไม่ได้ประหลาดมากจนอ่านไม่รู้เรื่อง แต่อาจจะติดมาจากการใช้ภาษาที่ผิด ๆ ในเน็ท หรือการเข้าใจสำนวนไทยที่ผิดไป เช่น ...ถลาวิ่งเข้าไปหาเคธีทันที...ดั่งนกปีกหัก... (กรุณาดูบล็อกคุณหมูย้อมสีประกอบ) เพราะสำนวนภาษาที่ดูเหมือนอ่านง่ายนี่เอง นิยายโมจึงจัดเป็นนิยายที่สามารถให้สาวโรงงานอ่านเข้าใจได้สบาย เหมือนกับนิยายเล่มบางที่สาวโรงงานเขานิยมกัน จะมีข้อยกเว้นอยู่อย่างเดียวคือ ราคามันแพงกว่านิยายพวกนั้นมากไปเท่านั้นเอง ถ้าลดราคาลงนิด ขยายตลาดไปสู่ระดับสาวโรงงานน่าจะขายได้มากกว่านี้ เพราะดูจากสำนวนภาษาแล้ว ถ้ายังไม่ปรับปรุงการเขียนให้ดีขึ้น ก็คงอัพตัวเองไปไม่ถึงไหนหรอกค่ะ เขียนแบบนี้ เดี๋ยวอาจจะมีสาวกเข้ามากัดแน่ว่าแน่จริงให้ไปเขียนเองสิ แหม ถ้าผู้สาวฯ เขียนแล้วได้เท่านี้ ผู้สาวฯ ไม่เขียนหรอกค่ะ เดี๋ยวจะโดนคนที่ผู้สาวฯ เคยรีวิวไปมาด่าเอา เค้ากัว ข้อมูล ข้อมูลไม่ค่อยมีอะไรมาก เพราะนักเขียนเขียนเรื่องแบบง่าย ๆ เป็นเรื่องที่ไม่ต้องค้นคว้าข้อมูลอะไรเลย นึกฝันเอาหน่อยก็เขียนได้ ยกเว้นใน “รอยรักในอดีต” ที่มีฉากย้อนอดีตไปในสมัยอยุธยาช่วงครึ่งเรื่องแรก ทำให้รู้เลยว่านักเขียนไม่คิดจะหาข้อมูลอะไร ได้แต่เพ้อเขียนไปตามละครน้ำเน่าแนวย้อนยุคแบบเรื่องอาญารัก เพราะถ้าหาข้อมูลจริง ก็น่าจะรู้ว่าภรรยาของคนระดับเจ้าพระยาในสมัยอยุธยาไม่ควรใช้ภาษาพูดของแม่ค้าตลาดสดสมัยปัจจุบัน ผู้หญิงไทยสมัยก่อนไม่ลุกขึ้นมาจิกหัวด่าผัวหรอก ยิ่งผัวเป็นเจ้าใหญ่นายโตด้วย อ่านแล้วกลุ้มใจจริง ๆ ตัวละคร ตัวละครในนิยายมีลักษณะแบน คือ ตัวละครจะทื่อ ๆ ไม่มีการบรรยายหรือบอกลักษณะ หรืออารมณ์ความรู้สึกของตัวละครเลย แต่...เอ๊ จริง ๆ แล้วผู้เขียนอาจจะเขียนบอกเหมือนกัน แต่บังเอิญยังไม่แม่นในวิธีการเขียนเลยทำให้คนอ่านไม่อินไม่รักไปกับตัวละคร มันก็กลับไปเรื่องสำนวนภาษาของผู้เขียนนั่นแหละค่ะ เท่าที่ได้จากตัวละครของโมก็คือตัวพระเอกนางเอก(หรือตัวอื่น ๆ ที่เป็นคู่รักกัน) รักกันตอนไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าจะจบลงบนเตียงตอนไหนเท่านั้นเอง รวมถึงนิสัยและการกระทำของตัวละครในเรื่อง ก็มักจะทำอะไรที่คนอ่านคาดไม่ถึงว่าคนปกติที่เขาจะทำกัน เช่น การที่เราเจอสามีนอนอยู่กับผู้หญิงอื่น เราต้องหนีไปให้พ้น ๆ เหรอ ลุกขึ้นมาหย่าผัวไม่ดีกว่ารึไง โตจนเป็นเจ้าของบริษัทแล้วยังทำอะไรโง่ ๆ แบบนี้ ก็สมควรแล้วที่จะโดนโกงให้หมดตัว ฉากของเรื่อง ฉากในนิยายโม ไม่ต้องคิดมาก เพราะไม่มีการบรรยายฉากไว้มากหรอก บอกแค่ที่นี่คือ กรุงศรีอยุธยาตอนปลายนะ จงจำเอาไว้ ที่นี่คืออิตาลีนะ จงจำเอาไว้ ชั้นจะไม่บรรยายอะไรเพิ่มแล้วนะ จงจำเอาไว้ จ้ะ หนูจำไว้แล้วจ้า แง๊ แนวคิดของนักเขียนจากนิยาย แนวคิดของโมที่บอกเล่าในเล่ม บอกว่าโมเห็นเรื่อง sex เป็นเรื่องธรรมชาติ ชายหญิงเท่าเทียมกัน การที่ผู้หญิงจะแสดงออกเรื่องเพศนั้นจึงไม่ใช่เรื่องที่ผิด ซึ่งเป็นแนวคิดที่ผู้สาวฯ รับได้นะ แต่พอได้ไปอ่านนิยายของโมแล้ว กลับไม่ได้คิดเช่นนั้น เพราะโม เห็นผู้หญิงเป็นเพียงวัตถุทางเพศ ดังจะเห็นได้จาก 3 ใน 4 เรื่องที่อ่านได้จนจบ การร่วมรักของพระเอกนางเอกไม่ได้เป็นไปด้วยความยินยอมพร้อมใจของฝ่ายหญิง เป็นฝ่ายชายที่ใช้กำลังบังคับเอาในครั้งแรกทั้งสิ้น ครั้งต่อ ๆ มาค่อยสมยอม เหมือนจะคิดว่า ไหน ๆ ก็เสียไปแล้ว เอาอีกสักหน่อยจะเป็นไร แล้วไหนล่ะ ที่หญิงชายเท่าเทียมกันในความคิดของโม มันไม่ใช่เลย มันคือการข่มเหง การใช้กำลังบังคับ การฉุด มันคือความพอใจของฝ่ายชายเท่านั้น ถามหน่อยเถอะ ถ้าเป็นเรื่องจริงแล้วมีคนมาฉุดคุณไปข่มขืนแล้วบอกว่ารักมากเลยฉุด คุณจะยอมอยู่กินกับเขาเลยเหรอ ไม่แจ้งความจับรึไง ก็เพราะความคิดแบบนี้ยังฝังอยู่ในหัวผู้ชายไทยและผู้หญิงไทยบางคน ตามหน้าหนังสือพิมพ์จึงมีข่าวเรื่องฉุด ข่มขืนโดยผู้ชายที่รักแล้วไม่สมหวังกันอยู่เลย แล้วผู้หญิงที่โดนกระทำเยี่ยงนี้ยังยินดีไปกับผู้ชายพรรณนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ควรไปตรวจสภาพจิตได้แล้ว รักต้องปล้ำ นิยายสมัยใหม่ ไม่มีใครเขาเขียนกันแล้วล่ะ อ้าว ลืมเรื่องรักร้ายที่คุณพุดน้ำบุศย์รีวิวไป นั่นก็รักต้องปล้ำเหมือนกัน แต่เรื่องนั้นน่ากลัวกว่าเพราะมันเป็นนิยายลูกกวาดเคลือบยาพิษ แหม อยากให้นักเขียนหลุดพ้นจากวังวนตรงนี้นะ อย่าคิดอะไรเป็น “ดาวพระศุกร์” อยู่เลย มันเชย เจ๊ขอร้อง!! สรุปว่านิยายของโมที่อ่านมา 3 เรื่องนี่ ถ้าตัดฉาก xx ออกไปแล้ว เนื้อหาก็เหลือเพียงน้อยนิด บางเบา ยิ่งเรื่องแสงจันทร์ของโรม ถ้าตัดเรตออกทั้งหมด จะเหลือเนื้อเท่ากับนิยายเล่มละ 10 บาท ที่เขียนมาส่วนใหญ่ก็สวดสับ อ้าว แล้วนิยายโมมีดีตรงไหน จึงขายดีนัก ผู้สาวฯ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าดีตรงไหน เพราะพยายามหาแล้วก็หาไม่เจอ แต่ผู้สาวฯ เข้าใจว่าทำไมจึงขายดี ก็เรื่องเพศศึกษาในเมืองไทยยังไม่เปิด การที่มีคนไทยเขียนนิยายแนวนี้ออกมา ก็เลยไปกระตุ้นต่อมอยากรู้อยากเห็นของสาว ๆ เลยทำให้นิยายแนวนี้ขายดี บวกกับที่โมเป็นเจ้าแรก ๆ ที่ประกาศตัวเป็นคนเขียนเรื่องแนวนี้ออกมาด้วย มีงานออกมาอย่างรวดเร็วและสม่ำเสมอ ชื่อจึงติดตลาดสำหรับนิยายประเภทนี้ ดังนั้นการที่จะขายได้ขายดีจึงไม่ใช่เรื่องแปลกนัก โมมีงานเขียนออกมาไม่ถึง 2 ปี แต่มีจำนวนถึง 13 เรื่องแล้ว มากด้วยปริมาณ แต่คุณภาพนั้น ....เฮ้อ!   Create Date : 11 เมษายน 2550 266 comments Last Update : 24 ธันวาคม 2550 9:50:13 น. Counter : 3111 Pageviews. Share Tweet

งุงิ คนแรกวุ้ย หุหุหุ...แปะก่อนอ่านทีหลัง ได้ข่าวว่าไม่สบาย ฉลองชัย 7-1 มากไปรึป่าวคับ   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 11 เมษายน 2550 11:58:59 น.

^ ไม่สบายอยู่แล้วค่ะ ไม่ได้ไปทำงานด้วย แต่ชนะ 7-1 แทบหายไข้ทันที เย้ ๆ ลุกขึ้นมาอัพบล็อกได้   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 11 เมษายน 2550 12:09:50 น.

อ่านรีวิวพี่นกแล้ว เอ่อ...หม่อนอ่านโรแม้งต่อไปดีกว่า   โดย: ใบหม่อน 11 เมษายน 2550 12:16:22 น.

หรือว่าสาเหตุที่คุณผู้สาวฯ ไม่ซำบายเพราะอ่าน 4 เล่มข้างบนน่ะ เก่งจังเลย อ่านเกือบหมดด้วย   โดย: mik IP: 203.152.27.142 11 เมษายน 2550 12:19:21 น.

ไปดีกว่า...แจ้งดับเพลิงล่วงหน้า   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 11 เมษายน 2550 12:33:21 น.

เอ่อ..ถ้าอ่านเท่าที่รีวิว เหมือนว่าอ่อนเรื่องเหตุผล ที่มาที่ไปและประวัติศาสตร์หรือเปล่าคะ? แสดงว่าน่าจะประมาณนิยายเล่มละสิบบาทสมัยก่อนหรือเปล่าคะ? ที่อ่านแบบเอาอารมณ์บันเทิงเป็นหลักน่ะค่ะ (แต่คนอ่านนิยายจริงๆ จังๆ อาจไม่บันเทิงเท่าไหร่) อืมม์..อ่านที่รีวิวแล้วน่าจะประมาณนี้นะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 11 เมษายน 2550 12:39:33 น.

ง่า อ่านหมดแล้ว ก็อ่านะ..คงเป็นอย่างที่คุณ ผสมย. วิเคราะห์ไว้แหละครับ หายเร็วๆ นะครับ go to trebble champ   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 11 เมษายน 2550 12:43:44 น.

โดย: somnumberone 11 เมษายน 2550 12:55:54 น.

เห็นด้วยกับ จขบ.ค่ะ เราว่ามันเหมือนนิยายสาวโรงงานน่ะค่ะ พวกเล่มละ10บาท(เดี๋ยวนี้ไม่รู้เท่าไหร่แล้ว) เราอ่านตอนลงในเวป ไม่รู้จะเหมือนในเล่มรึเปล่า เราว่า นิยายพวกนี้น่าจะจัดเรทนะคะ แบบว่า ห้ามอายุต่ำกว่า18อ่าน เพราะเรื่องมันอีโรติคเกินไป แล้วก็ไม่มีเหตุผล นางเอกพระเอกก็ไร้สติ   โดย: JingleJ IP: 125.24.142.154 11 เมษายน 2550 13:45:55 น.

เคยอ่านเล่มนึง เห็นด้วยค่ะเรื่องแนวคิดแบบดาวพระศุกร์ อ่านเอาเรื่องคงไม่ถูกใจ ถ้าอ่านเอามัน ก็.. พอแก้ขัดไปได้   โดย: อั๊งอังอา 11 เมษายน 2550 13:57:36 น.

อ่านไม่หมดอ่ะพี่ มันยาว รู้สึกว่าจะเสียสมอง 555 คือมันก็เหมือนคนดูนิยายน้ำเน่าช่องเจ็ดละมังคะ เสียสมองจริงๆ นั่นแหละ แต่คนจำนวนมากก็ยังดูกันน่ะ โดยก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งออกมาด่าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันเหมือนกัน คือก็คงต้องรบรากันไป คนเขียนก็มีสิทธิที่จะเขียนห่วยๆ เสร่อ ไม่มีจิตสำนึกต่อสังคมออกมา ก็มันขายได้นี่ จะสนใจอะไรกับสังคม หรือมาตรฐานทางศิลปะ คนด่าก็มีสิทธิจะด่าเหมือนกัน ก็ห่วย ก็เสร่อ ก็ขาดจิตสำนึกต่อสังคมจริงๆ ก็เขียนกันไป ก็ด่ากันไปจนหมดแรงกันไป แล้วก็จะมี generation ใหม่ มาสืบทอดเจตนาค่ะ 5555   โดย: =p o o k p u i= 11 เมษายน 2550 13:58:49 น.

เออ แต่เห็นด้วยกับคุณ JingleJ ว่าควรจะมีเรทที่หน้าปก เพราะเห็นอันตรายเหมือนพวกลูกกวาดอาบยาพิษเหมือนกัน ถ้าแปะป้ายตัวเองเป็นหนังสือสำหรับผู้ใหญ่ไปเลย จะได้ไหม ไม่ใช่เด็กมอต้นก็ซื้อไปอ่านได้ สังคมทุกวันนี้มีสื่อที่ยั่วยุทางเพศมากพออยู่แล้ว อย่าให้หนังสือนิยายรักที่น่าจะเป็นเรื่องดีงามเป็นอีกสื่อหนึ่งเพิ่มเข้าไปเลย   โดย: =p o o k p u i= 11 เมษายน 2550 14:02:45 น.

ซื้อเล่มแรกของโมมาเป็นชาติแล้วยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ no comment   โดย: กระปุกกลิ้ง IP: 203.150.232.78 11 เมษายน 2550 14:07:54 น.

จำเนื้อหาที่นั่งอ่านไม่ค่อยได้แล้ว เพราะอ่านแล้ว เซลล์สมองเน่าตายไปหลายรอบ อ่านแล้วไม่เข้าใจจจจจจจจจจจจจจจ โทรไปถามเพื่อนที่เอามาให้ยืม มันตอบได้ เพื่อน --- อ๋อ ชั้นไม่อยากซวยลูกตาคนเดียว แกเอาไปอ่านเป็นเพื่อนหน่อย ทำไมทำกับเพื่อนแบบนี้ล่ะแก เพื่อน --- เอาน่า เสร็จแล้วแกจะเอาไปเผา หรือฝัง หรือทำอะไรก็ตามใจ เรา --- ส่วนที่จำได้ ราวๆ 5 หน้าแรกล่ะมั้ง(ไม่แม่ข้อมูล ขอภัย) อ่านแล้วต้องพลิกไปมาหลายรอบมากกกกกก เพราะว่างง ที่พี่สาวมาอยู่บ้านหลังนี้กี่วันกันแน่ ตอนแรก 1 อาทิตย์(มั้ง) ผ่านไป 2 แผ่น เหลือ 5 วัน( ตัวเลขอาจไม่ถูกต้อง แต่เวลามันลดลงแน่ๆ ถึงแถวนี้ เลยตัดสินใจเลิกอ่านดีกว่า ไม่รู้ จะอ่านต่อไปทำซากอะไร มาบ่นแค่นี้ล่ะค่า   โดย: MOMIJI_99 11 เมษายน 2550 14:29:37 น.

นิยายอีโรติก คือนิยายที่เน้นฉาก XXX รึป่าว? เพราะฉะนั้น เนื้อหาเลยไม่ต้องการอะไรมาก แต่ต้องการท่าทางประกอบมากๆ หุหุ ฉากอย่างว่า =3/4 ของเรื่อง มันคือลักษณะของนิยายที่ขึ้นชื่อว่า อีโรติก ใช่มั้ยหว่า? แบบว่าถ้าลดเหลือ2/4 หรือ 1/4 จะกลายเป็นโรมานซ์ไป ส่วนที่ว่าคนนิยมมาเช่า เป็นเพราะว่า ไม่อยากซื้อเก็บ แต่อยากลองอ่าน อยากอ่านแต่ไม่อยากอ่านหลายรอบ อะไรประมาณนี้มั้งคะ แหะๆ   โดย: nunja555 IP: 58.9.177.136 11 เมษายน 2550 14:48:01 น.

นิยายโมเคยอ่านนานมาแล้วล่ะเจ๊ สมัยลงเว็บใหม่ๆ เปิดๆไปอ่าน กวาดสายตาหนึ่งครั้ง เก็บรายละเอียด เอาแค่ส่วนที่ไม่มีฉากอย่างว่า แล้วก็ส่ายหัวเดินออกไป อ่านแล้วกลุ้มใจ ทำไมตัวละครมันโง๊ โง่ โคตรโง่ ทั้งพระเอก นางเอก ตัวโกง ตัวประกอบ เอาง่ายๆ หาฉลาดไม่เจอสักตัว ล่าสุด ไปเปิดเรื่องอะไรไม่รู้ในร้าน 7-11 อ่านไปหน่อยนึง ถึงแก่การอึ้ง พระเอกเป็นเจ้าของบริษัท นางเอกเป็นเลขา เปิดเจอตรงที่พระเอกถามนางเอกว่า มีคนมาบอกว่า พี่แกไปทำเขาท้อง ทำไงดี นางเอกก็แสนดี บอกว่า ถ้าทำท้องจริงก็ต้องรับ แต่ก่อนรับคิดก่อนดิ๊ ว่าตอนไปยุ่งกับเขาน่ะ ป้องกันหรือเปล่า พี่แกก็บอกว่าแกเมา แล้วก็คิดๆๆ สรุปได้ว่าป้องกัน นางเอกก็เลยบอกว่า ไม่ใช่คุณที่ทำท้อง โอ้ แม่เจ้า พระเอกมันเป็นเจ้าของบริษัทไหนฟะเนี่ย จะได้ไปสมัครงานบริษัทนั้น โง่ขนาดนี้ ท่าทางจะหลอกให้เซ็นยกบริษัทให้ง่ายๆ มีคนมาบอกว่าท้่องกับตัว ท่านยังไม่รู้จะทำยังไงเลย สาบานได้นะ ว่าเป็นประธานบริษัท ฮ่วย!!! แค่เปิดมาอ่านไม่ถึงสองหน้ายังกลุ้มใจ เจ๊อ่านได้ยังไงตั้ง 3 เล่ม เก๊ง เก่ง   โดย: piccy 11 เมษายน 2550 15:32:54 น.

อ่านวิจารย์แล้วมันดีค่ะ นึกว่าจะอ่านได้ถึงเล่มที่ 4 ซะแล้วค่ะ แนวทางมันไม่พ้นนิยายบาง ๆ เล่มละ 10 บาทเลยค่ะ   โดย: riskx_ray 11 เมษายน 2550 15:41:42 น.

ท่าทางบล็อคคุณผู้สาวจะร้อนแรงฉลองสงกรานต์นะคะนี่ ^^ นิยายของโม เคยเปิดผ่านๆ ในร้านหนังสือค่ะ จำเรื่องได้ไม่แล้ว แต่คอเล่าจำได้ว่าขนาดเปิดสุ่มๆ 2 รอบ 3 รอบ ก็ยังเจอเรื่อง XXX   โดย: คอเล่า IP: 202.44.135.35 11 เมษายน 2550 16:21:57 น.

ยังไม่ร้อนน๊อ ที่ร้อนน่าจะเป็น จขบ...ตัวร้อน พักผ่อนเยอะๆ นะครับ   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 11 เมษายน 2550 16:35:37 น.

"พระเอกที่ระลึกชาติมารอน้องนางเอกอยู่แล้ว พอเห็นปุ๊บ ก็ใช่เลย รักนี้ต้องฉุด ก็เลยมาฉุดนางเอกที่บ้านไปยังรังรักที่เตรียมไว้ รู้สึกว่าจะเป็นที่เดียวกันกับเมื่อชาติก่อนด้วย เอ่อ เวลาผ่านมาตั้ง 200 กว่าปี อยุธยานี่ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยนะยะแม่คุ๊ณณณณณณ แล้วพระเอกก็จัดการนางเอกซะเสร็จสรรพ ส่วนนางเอกพอโดนปล้ำแล้วก็เลยระลึกชาติได้ซะงั้น เอิ๊กกกกกกก สรุปว่าที่ที่พระเอกเตรียมไว้นั้นอยู่ในป่า นางเอกก็เลยออกมาไม่ได้ " เอ่อ...ขอฝากถามคนเขียนว่าอยุธยาปัจจุบันนี่มีป่าด้วยหรือคะ นึกว่ารอบๆมีแต่ทุ่งนา ถนนไฮเวย์ บ้านจัดสรรและบ้านรุ่นเก่า ป่านี่คงป่าดงดิบ นางเอกเลยออกมาไม่ได้ ถ้ารู้ทางหน่อยเดินออกมาก็เจอถนนแล้ว รีวิวสนุกกว่าหนังสือค่ะ   โดย: แอบเข้ามาอ่าน ขำมาก IP: 125.25.34.158 11 เมษายน 2550 16:51:53 น.

ตอนแรกที่ได้รับโทรศัพท์จากหมอเจ้าของหนังสือเรื่องรอยรักฯ งงมาก ก็ไอ้คุณหมอเธอโหยหวนมาแบบนี้ค่ะ หมอ : แกโมนี่เป็นลูกสาวเจ้าของ สนพ.หรือไงวะ งานห่วยขนาดนี้ทำไมยังออกตั้งหลายเล่ม? หลังจากนั้นก็ด่าให้ฟังยาวเหยียดตบท้ายด้วยการยัดเยียดให้อ่านฟังสปอยซ์ขนาดนั้นแล้วใครจะอ่านเล่าคะ ว่าแล้วก็เลยถูกส่งต่อให้เม้นท์บนๆ นั่น และแล้วก็เป็นอย่างที่คิด คนที่ได้รับผลัดต่อทนอ่านได้แค่ 5 หน้าก็โทรมาบอกว่า ชั้นโกรธไอ้หมอว่ะส่งมาทำไมวะ? แล้วนี่นิยายถุงโชคดีลูกโซ่ถูกส่งเวียนไปถึงคุณผู้สาวแล้ว...โชคดีอะไรเช่นนี้ สาธุ ป่วยเลย...น่าสงสารจัง   โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 202.57.178.248 11 เมษายน 2550 17:08:31 น.

พี่ผสมย.หายป่วยเร็วๆ เน้อ   โดย: ฯคีตกาล 11 เมษายน 2550 17:28:54 น.

แหม...ชักอยากอ่านซะแล้วสิคะ เห็นตามร้านเช่า แต่ไม่ได้เปิดดูเลยค่ะ คุณผสมย แนะนำอย่างนี้ ทำให้....อยากอ่านนนนนนนนนนนนน แหะๆ   โดย: ฉันท์ IP: 58.9.188.248 11 เมษายน 2550 17:33:57 น.

ฉันสงสัยมานานแล้วค่ะ ว่ากระทรวงวัฒนธรรมไปอยู่เสียที่ไหน ทีการ์ตูนลามกละก็เข้าไปจับคางานหนังสือ เรื่องลามกแบบนี้ปล่อยให้วางขายอยู่ได้ ที่น่ากลัวกว่านั้นฉันเห็นเด็กนักเรียนมัธยมซื้อนิยายพวกนี้กันเยอะมาก น่ากลัวจริงๆ ใครช่วยเอากระทู้นี้ไปแจ้งกระทรวงวัฒนธรรมทีเถอะจ้ะ   โดย: โมเม IP: 124.157.174.16 11 เมษายน 2550 17:41:02 น.

เฮ้ย อยากลองอ่าน ไปหาที่ไหนได้มั่งอะ กรั่กๆๆๆๆๆ   โดย: แพทสีแพ็คกี๋ IP: 203.156.44.241 11 เมษายน 2550 18:24:58 น.

ขอสั้นๆ ที่เขียนมาข้างบนนั่นน่ะ "ถูก!!!" เรื่องการใช้ภาษานี่ไม่ไหวมากๆ แต่คนเขียนเค้าไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เด็กๆรึเปล่า ทำให้ใช้ภาษาไทยไม่ค่อยคล่อง แต่ไปในงานหนังสือคราวนี้ ตอนแวะที่บู๊ทสามสิบจัตุจักร มีแต่คนมาถามหางานของโม บางคนเห็นซื้อที 4-5 เล่ม ขายดีมากๆ ป.ล.เด็กๆไม่ควรอ่าน จริงๆนะ   โดย: หมูย้อมสี 11 เมษายน 2550 18:59:48 น.

เคยอ่าน 2 เล่ม แสงจันทร์ของโรม กับร้อยเล่ห์เสน่หา คิดว่าเรื่องที่คุณ piccy เปิดเจอนั้นน่าจะเป็นเล่มหลังนี้แหละค่ะ แต่คนที่ถามไม่ใช่พระเอกนะคะ เป็นพระรอง เจ้านายของนางเอกที่ชอบนางเอกเหมือนกัน ชอบๆๆๆ แต่ดั๊นเอาเรื่องที่ทำผู้หญิงท้องมาบอกนางเอก ให้นางเอกไปจัดการให้ เอิ้ก.... ไม่อยากคอมเมนท์อะไรมากกว่านี้ เพราะดูเหมือนทุกคนจะพูดมาหมดแล้ว ที่สำคัญ รู้แต่ว่ามันแพงงงงงมากๆ เมื่อเทียบกับเนื้อหา และเทียบกับนิยาย 10 บาท ที่จริง เคยรู้สึกแว๊บๆ ว่านิยายของคุณโมมันคล้ายๆ กับนิยายของพาเพลินประมาณนั้นรึเปล่า ฉากเซ็กซ์เต็มพิกัด ต่างกันที่ว่าของคุณโมบรรยายแบบหยาบๆ และมักข่มเหงผู้หญิง แต่รู้สึกว่าปริมาณฉากแบบนี้เยอะมากพอๆ กัน (เท่าที่เคยอ่านนิยาย 10 บาทฉากแบบนี้มันไม่เยอะขนาดนี้นี่คะ แต่เรื่องเนื้อเรื่องประมาณเดียวกัน) จบๆๆ รีบเผ่นดีฝ่า คุณผู้สาวคะ เมื่อคืนปลาบปลื้มจนประสาทค้างแบบเราบ้างรึเปล่าคะ   โดย: kornnakarn 11 เมษายน 2550 21:04:49 น.

ว่ะฮะฮ่า พี่นก รวดเร็วจริงๆ ค๊า)))) วันนี้วันพุธเอง อิๆๆๆ ***************** เอิ้ก นิยายของคุณโม เราอ่านแล้วค่ะ และจำได้ว่าหลับแล้วก็หลับ หลับ หลับ เปิดไป20หน้า แล้วก็ร้องเฮ้อ แล้วก็หลับ อ่ะๆ ไม่ดีๆ เราก็เลยตั้งสติอ่านอย่างแน่วแน่จนจบในคราวเดียว แล้วก็ลงมติกับตัวเองว่า จะไม่อ่านของคุณโมอีกเลย สาเหตุ เนื้อเรื่องไม่มีอะไรชวนติดตาม มีแต่ฉากอัศจรรย์ โดยส่วนตัวเป็นคนอ่านนิยายแปลเหมือนกัน แต่ไม่รู้สึกเลยสักนิดนิยายแปลน่าเบื่อ เพราะว่าการเขียนของเขาชวนติดตาม เนื้อเรื่อง น่าลุ้น มีปัจจัยอื่นๆ ไม่เน้นแต่ฉากอย่างว่า อย่างนิยายแปลบางเรื่อง มีฉากอัศจรรย์แค่2ฉาก แต่เรื่องสนุกกว่าของคุณโมมากค่ะ แต่ถ้าคนที่ชอบฉากอัศจรรย์เยอะๆ คิดว่าคุ้ม(คุ้มจนเอียนต่างหาก) สรุปโดยรวม นิยายของคุณโมได้อย่างงี้ อ่อนเหตุผล อัดเลิฟซีน แอบ(?)น้ำเน่า ถ้าลด ละ เลิก สามเหตุผลหลักได้ นิยายจะน่าอ่านมากค่ะ   โดย: คนส่งพัสดุ IP: 124.121.35.103 11 เมษายน 2550 21:24:48 น.

อ่านรีวิว สนุกกว่าอ่านหนังสือจริงๆ ด้วย คุณผู้สาวฯ เก่งนะนี่ อ่านได้ตั้ง 3 เล่ม   โดย: ปอมปอมเกิร์ล 11 เมษายน 2550 21:42:02 น.

มาอ่านรีวิวของคุณผสมย.อย่างขำๆสนุกดี (หมายถึงรีวิวน่ะนะที่สนุก) ส่วนหนังสือจริงๆนี่ไม่เคยคิดจะอ่านอยู่แล้วล่ะค่ะ แนวอีโรฯนี่ท่าทางจะไม่ไหว แล้วยังประกอบด้วยตัวละครโง่ๆ กับ สำนวนการเขียนพิลึกๆประเภทที่สงสัยจะทำเอาอยากเขวี้ยงหนังสือให้พ้นหูพ้นตาเหมือนกัน แต่หนูยังงงเรื่องถุงโชคดีอยู่เลย มันแปลว่าอะไรเหรอคะ นิยายถุงโชคดีนี่ งง   โดย: thaliana IP: 128.36.59.138 12 เมษายน 2550 1:15:12 น.

อ่านกระทู้ในพันทิปที่มีคนโจมตีสำนักพิมพ์นี้ว่า เน้นแต่บท xxx ถ้ามีบทบรรยายอื่น คุณ บก.จะบอกว่า ยืดเยื้อ น่าเบื่อ (เราไม่ได้บอกนะ เค้าบอก) ก็ฟังหูไว้หู ไม่รู้ว่าจริงไหม แต่พอมาอ่านบล็อกนี้แล้วก็คิดว่า...   โดย: วังวน 12 เมษายน 2550 7:32:33 น.

ขอบคุณ คุณ kornnakarn ที่มาช่วยไขความกระจ่างค่ะ อ้าว พระรองเหรอคะ แหม นึกว่าพระเอก พอดีอ่านได้ประมาณสองหน้า คือฉากที่ว่าน่ะค่ะ แค่สองหน้าก็ส่ายหน้าด้วยความกลุ้มใจ ไม่เปิดต่อเนื่องจากทนไม่ได้ เลยไม่รู้ว่าใครเป็นพระเอก แต่กำลังสงสัยอีกอย่างค่ะ ว่าคนเขียนเขารู้ไหม ว่าถุงยางป้องกันไม่ได้ 100% อาจมีรั่ว/ขาด/ถุงยางเสื่อมได้ เพราะงั๊น ถึงจะป้องกันด้วยถุงยาง ก็มีโอกาสพลาดได้ สงสัยคนเขียนนอกจากจะตกประวัติศาสตร์แล้ว ยังตกสุขศึกษาอีกวิชา   โดย: piccy 12 เมษายน 2550 8:08:09 น.

แง๊ว ทิ้งบล็อกไว้นาน คนเยอะแยะ ตอบทีละคน thaliana - ที่เรียกนิยายถุงโชคดี เพราะ ปกของหนังสือของโมจะเป็นสีน้ำตาลค่ะ สีเดียวกับถุงโชคดีเลย กระดาษที่ทำปกก็ดูใกล้เคียงกัน วังวน - คือถ้าบท xx มันมาแบบมีเหตุผลก็จะดีกว่านี้ค่ะ รู้สึกว่าสักแต่ว่าใส่ แล้วก็พยายามบรรยายตรงฉากนี้ให้มาก ๆ เข้าไว้ คนส่งพัสดุ - พัสดุของน้อง พี่เพิ่งอ่านได้เล่มเดียวเองค่ะ ที่เหลือขอติดไว้ก่อน kornnakarn - ปลื้มมากจนตาค้าง อิอิ เปล่าค่ะ มัวแต่จับไข้อยู่จนงง ๆ ว่าทำไมชนะเยอะจัง หมูย้อมสี - งานโมขายดีมาก บางเล่มก็หมดเลยนะคะ แอบฟังจากบูธ 30 เหมือนกัน แพทสีแพ็คกี๋ - แพทอยากอ่านจริงอ่ะ เดี๋ยวส่งให้อ่าน เอามะ ๆ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 12 เมษายน 2550 8:48:38 น.

เอิ๊กก แวะมาอ่านช้าไปหน่อย แต่ก็รอคอยการรีวิวของคุณผู้สาว ฯ มานานแสนนาน (เอ่อ...ออกนอกหน้าเกินไปมั้ย) เคยมีไว้ในครอบครองค่ะ แต่ไม่ใช่หนึ่งในสี่เรื่องที่คุณผู้สาวรีวิว และบัดนี้ทิ้งไปแล้วเรียบร้อย อันที่จริงนิยายคือความตั้งใจของคนเขียน และปกติจะอ่านรีวิวเฉยๆโดยไม่ค่อยแสดงความเห็นอะไร แต่คราวนี้ เอิ๊กๆๆ รู้สึกแค่ว่า คนเขียนมันไม่ได้มีความตั้งใจอะไรเล้ยย อยากจะบอกว่า พระเอกโรคจิตไม่พอ ชอบข่มขืน นางเอกนี่ร้ายกว่าค่ะ โง่และทำตัวไร้ค่า ให้ตายเถอะ ถูกข่มขืนแล้วรักเลย - -" แบบนั้นเรียกใคร่เพราะหลงลีลา อ่ะฮั๊วะๆๆ อ่านแล้วเซ็กส์ตายด้านไปสามเดือนค่ะ ก๊ากกก บทบรรยายก็ไม่มีจริงๆเหมือน จขบ. ว่า เก๊าะขนาดนิยายหนู ช่วงบทบรรยายสถานที่เค้ายังสั่งติด คำว่า 'อบายภูมิ' เล้ย ฮาไมอ่ะ ไม่มีพจนานุกรมหรอฟระ เปิดดูเสียก่อนเถอะท่านว่ามันแปลว่าอะไร ก่อนจะมาสั่งตัด จะให้ใช้คำว่าบ่อนท่าเดียวละมั้ง เอาสั้นเข้าว่า กะให้คนอ่านไม่ต้องเสพแม้กระทั่งภาษา (แอบจี๊ดอีกรอบ งึ่ยๆๆ) สงสารงานตัวเองจับจิต นี่มาเม้นท์แบบเป็นกลางนะค๊า ละทิ้งอคติอื่นใดไปแล้ว (แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครเชื่อ) ความรู้สึกก็ยังคงเดิมเช่นนี้เอง   โดย: พระจันทร์โศก 12 เมษายน 2550 8:51:31 น.

สาวไกด์/ ปป โมเม และคนอื่น ๆ - อืม นิยายโมให้อารมณ์เหมือนเล่มละ 10 บาทกับละครน้ำเน่าทางทีวีจริง ๆ ค่ะ ชวนให้คิดว่าคนเขียนเขาไม่ได้อ่านหนังสือประเภทอื่นหรืออย่างไร คงจะได้ดูแต่ละครแบบนั้น ส่วนเรื่องจัดเรทหนังสือนี่ เห็นด้วยนะคะ อย่างน้อยก็น่าจะมีติดบนปกว่าเป็นโรมานซ์ หรือไม่เหมาะกับเยาวชน ผู้ปกครองจะได้เห็น เพราะว่าดูแค่ปกนี่ไม่รู้เลยว่าเป็นหนังสือประเภทไหน ฉันท์ - รีวิวทำให้คนอ่านไขว้เขว้ MOMIJI_99 / ไทยมุง - หนังสือมันวนมาถึงพี่แล้ว จะส่งต่อให้ใครดี ใครอยากอ่านยกมือขึ้น   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 12 เมษายน 2550 8:56:02 น.

เหอะๆ อ่านเมนท์คุณผู้สาวฯ แล้วขำค่ะ เราก็มีหนังสือของโมในครอบครองเหมือนกัน แต่ไม่ใช่สี่เรื่องที่คุณผู้สาวฯ รีวิวเลยค่ะ แต่เนื้อเรื่องก็หลวมๆ แบบนี้เหมือนกัน ส่วนเรื่องปกที่บอกว่าเหมือนถุงโชคดี เรากลับชอบนะ ดูมันเป็นเซทดี เห็นแล้วอยากสะสม แต่พออ่านแล้ว ไม่สะสมดีกว่าค่ะ   โดย: lalabel IP: 124.121.107.223 12 เมษายน 2550 9:01:27 น.

พระจันทร์โศก - คุณพระจันทร์โศกมาแบบแอบอัดอั้นตันใจเล็กน้อย อย่าคิดมาก ๆ ว่าแต่เล่มที่คุณพระจันทร์โศกอ่านชื่อเรื่องอะไรคะ นึกว่า ผสมย แจ๊คพ็อตหยิบมาเฉพาะเรื่องที่พระเอกข่มเหงนางเอก แต่เล่มอื่นอาจจะไม่ใช่แบบนี้ ยังมีเล่มอื่นที่เป็นนี้อีกเหรอ เอิ๊กกกกกกก   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 12 เมษายน 2550 9:04:55 น.

ก๊ากก หายไปทำงานวันเดียว ไม่นึกว่าจขบ. จะย่องมาเปิดทู้นี้ (สงสัยกลัวไม่ร้อนพอ) รีวิวได้ฮามากค่ะ ว่าแต่ไม่เขียนเล่มสี่ต่อเหรอ? กำลังสนุกเลย อือม์ พูดแบบนักอ่าน (แก่ๆ) ที่บางทีก็อยากอ่านแต่ xx โดยไม่ต้องแคร์เยาวชน แนวนี้ก็น่าจะตรงสเป็คนะ ...เพียงแต่ ... ฉาก x เขียนแล้วไม่ค่อยเร้าใจเลย ถ้าเป็นฉากเบสิคนี่จะแบบว่าเฉยสนิท (คงเพราะภาษาบรรยายเขาสวยสู้โรมานซ์แปลไม่ได้) มีกระตุ้นกราฟอารมณ์ได้หน่อยก็ฉากข่มขืน--ในกรณีเล่มที่อ่านนะ เล่มอื่นยังไม่รู้ แต่จุดที่ไม่ชอบมาก คือ ทำไมไม่ปะหน้าบอกว่าเป็นอีโรติก? อ่านในกระทู้แนะนำ สนพ. นี้ประกาศจุดยืนจะพิมพ์หลายแนว แสดงทีท่าว่าอยากอยู่ในวงการอีกนาน แต่แค่เริ่มต้น (มานานระยะหนึ่งแล้ว) ก็ยังไม่แสดงความรับผิดชอบสังคมเลย   โดย: ยาคูลท์ 12 เมษายน 2550 9:14:24 น.

^ นั่นสิคะ อยากให้ปะหัวว่าเป็นอีโรติกให้เห็นจะ ๆ ไปเลย จะได้ให้รู้ว่าสำนักพิมพ์ยังมีสำนึกต่อสังคมบ้าง ส่วนเล่มที่ 4 ไว้ จขบ. หายป่วยก่อน อาจจะเอามารีวิวต่อค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 12 เมษายน 2550 9:34:34 น.

พี่นกขา ฮึกๆ ฮือๆ หม่อนทนไม่ไหวลองไปยืมจากร้านเช่ามาอ่านเล่มนึง (แบบสิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น อยากลองดูสิว่า ทำไมบ่นกัน) อ่านแล้วอยากฆ่าตัวตายที่ไม่เชื่อพี่นกอ่ะ ไหนจะการใช้สำนวนภาษาที่อ่อนด้วย ซึ่งทำให้แม้แต่ฉากเหล่านั้นก็...บรรยายแปลกๆ ไปด้วย พาลทำให้ไม่เห็นถึงเหตุผลที่มันมารักกันได้เลย เฮ้อ... แล้วไหนจะการอัดฉากเหล่านั้นเข้ามาซะมากมาย แต่ใช้บทบรรยายเดิมๆ (ไม่อยากบอกว่า มันคุ้นๆ อ่ะค่ะ แต่ไม่รู้จะไปหาจากไหนมาเทียบ แหะๆ) ไม่ปลื้มค่ะ ไม่ปลื้ม   โดย: ใบหม่อน IP: 58.10.99.33 12 เมษายน 2550 9:48:16 น.

^ กร๊ากกกก เพื่อนเอ๋ย เตือนแล้วไม่ฟังเองน้อ   โดย: piccy 12 เมษายน 2550 9:54:38 น.

ย่องมาดูแบบเงียบๆ ตามประสาคนไม่เคยอ่านนิยายเล่มละ 10 บาท และนิยายของโม แหะๆๆ แต่เมื่องานหนังสือที่ผ่านมา ขายดีมากๆ จริงๆ ค่ะ ตาโตกับที่บอกว่า 13 เรื่องใน 2 ปี โอ สปีดเร็วจริงๆ o_O   โดย: Clear Ice 12 เมษายน 2550 10:04:59 น.

มาเห็นด้วยกับ ยาคูลท์ ก่อนไปพักร้อนหลายวัน เห็นด้วยอย่างยิ่ง เรายังคิดว่าเหมือนดูหนังแอคชั่นภาคอีโรติค หรืออีโรติคแอคชั่นดี แต่แน่ๆ ไม่มีอารม์โรแมนติคล่ะ   โดย: อั๊งอังอา 12 เมษายน 2550 10:36:22 น.

ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ ได้ยินเหมือนกันว่าหนังสือขายดี ก็ อ่า.......นะ   โดย: เคียงจันทร์ IP: 61.7.176.235 12 เมษายน 2550 11:38:08 น.

เห็นด้วยค่ะ ให้กระทรวงวัฒนธรรมดูแล อยากให้ดูแลกันให้ครบไปเลย ไม่ว่าจะเป็นการ์ตูนผู้หญิงปกหวาน มีฉากกอด+จูบ หรือฉากบนเตียงแบบพอหอมปากหอมคอ นิยายปกหวานแหววเป็นลูกกวาดแต่เนื้อหาข้างในล่อแหลมของหลายๆ สำนักพิมพ์ และที่ลืมไม่ได้คือนิยายโรแมนซ์ทั้งหลาย ทั้งปกล่ำและปกไม่ล่ำ ทั้งลิขสิทธิ์และไม่มีลิขสิทธิ์ อย่างนี้ก็จะได้สบายใจกันเสียที   โดย: ดารณี IP: 124.121.190.20 12 เมษายน 2550 12:17:14 น.

ไม่สบายใจแล้วค่ะ เพราะเดือดร้อนค่ะ คุณดารณี กับนิยายโรมานซ์ เราอยากให้มีการจัดเรตติ้งมากกว่า เหมารวมไปซะทุกเรื่องค่ะ   โดย: เคียงจันทร์ IP: 61.7.176.235 12 เมษายน 2550 12:22:30 น.

แวะมาบอกชื่อเรื่องครับคุณผู้สาว ฯ ชื่อเรื่อง รักร้อยใจ อลังการงานสร้างมากๆ เอิ๊กๆๆ   โดย: พระจันทร์โศก IP: 124.121.34.236 12 เมษายน 2550 12:54:12 น.

เอาๆๆๆ ส่งมาๆๆๆๆๆๆ ส่งจริงๆนา อย่าโกหกกันนา   โดย: แพทสี อยากอ่านนนนน IP: 203.156.44.241 12 เมษายน 2550 14:07:49 น.

^ เดี๋ยวเจอกันหลังสงกรานต์จะเอาไปให้อ่าน   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 12 เมษายน 2550 14:14:48 น.

ถ้ายังไงขออนุญาตนำลิ๊งค์ไปเผยแพร่ที่กระทู้นี้//www.pantip.com/cafe/library/topic/K5272259/K5272259.html หน่อยนะคะ เพื่อเป็นข้อมูลแก่ทั้งสองฝ่าย   โดย: *AKame* IP: 202.66.25.99 12 เมษายน 2550 14:52:54 น.

หนูจะ 18 เดือนนี้แล้ว จะอ่านได้มั้ยคะ   โดย: BoOKend 12 เมษายน 2550 15:47:31 น.

ผู้มาเยือน 50--   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 12 เมษายน 2550 16:25:20 น.

เหอ เหอ เค้าคือใคร หนูไม่รู้จักอ่ะ ไม่เคยเห็นหนังสือเค้าด้วย หนูก็ทำงานพิเศษที่ร้านหนังสือเช่านะ ตกสำรวจซะงั้น   โดย: อรินทม 12 เมษายน 2550 16:52:41 น.

อ่านรีวิวของคุณผู้สาวครั้งนี้แล้วขำจังเลยค่ะ อันแรกขอพูดเรื่อง อีโรแมนติกก่อนนะค่ะ พอดีเคยได้อ่านบทสัมภาษณ์ของบก.สำนักพิมพ์นี้ค่ะ (เผื่อเพื่อนๆ ท่านอื่นยังไม่ทราบ) อีโรแมนติก คือ อีโรติก + โรแมนติก ค่ะ เลยย่อเป็น อีโรแมนติก มาเข้าเรื่องนิยายของโมจัง 4 เรื่อง ที่คุณผู้สาวอ่านไป 3 อ่านรีวิวแล้วขำค่ะขำจริงๆ ก้อ่านนิยายของโมมาทุกเล่มนะค่ะ อ่านตั้งแต่ที่ยังไม่ได้ถูกตีพิมพืคือตั้งแต่ที่โมจังทำเป็นหนังสือทำมือ ขอบอกความรู้สึกตรงๆ เลยนะค่ะว่าอ่านหนังสือของโมเร้าใจบนเตียงดีค่ะ ก๊ากกกกกกกกกกกก ล้อเล่นๆ เอาเป้นว่าชอบในเล่มแรกๆ ของโมแต่เวลาอ่านก็ให้รู้สึกเหมือนกันว่าพล็อตนิยายของโมเหมือนพล็อตนิยายเล่มล่ะ 12 บาท (เขาขึ้นราคาแล้วยังไม่รู้) มาแต่งเติมเสริมต่อให้หนาขึ้น ยิ่งคู่รักจำแลงเล่มใหม่ล่าสุดที่พึ่งถูกตีพิมพ์ออกมาขอบอกว่าคุณผู้สาวต้องปวดหัวตายไปเลยแน่นอนค่ะ เพราะขนาดน้ำที่เรียกได้ว่าค่อนข้างช่นชอบนิยายของโมจังแล้วนั้นอ่านเรื่องนี้ยังให้ความรู้สึกว่ามันเรื่อยๆ เรื่อย มากจนน่าเบื่อ จนแทบจะต้องทนอ่านจนจบเรื่อง ยังไงก็รองอ่านดูนะค่ะ แต่ก่อนอ่านกินพาราก่อนก็ได้นะไม่ว่ากัน อิอิ ปล. ตอนแรกงงกับคำว่า ผสมย. นึกว่าคุณผู้สาวพิมพ์คำว่า ผสม แล้วพิมพ์ผิดติดตัวยอยักษ์ ไปด้วย แต่พออ่านมาอีกบรรทัดเจอเหมือนกันเล่มเอะใจคุณผู้สาวคงไม่ได้พิมพ์ผิดเป็นแน่แท้ คิดไปคิดมา อ้ออออออออออ มันย่อมาจาก คำว่า ผู้สาวเมืองยศนี่ เอง 555 ขำจังค่ะ   โดย: สายน้ำ (NaM_85_ลูกน้ำ ) 12 เมษายน 2550 19:17:22 น.

กะลังจิตตกอยู่เชียว ได้มาอ่านงานรีวิวหนังสือของคุณผู้สาวฯ ช่วยได้มาก ๆ .... ทำให้วันที่เหี่ยวเฉา สดใสขึ้นมาได้   โดย: หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก 12 เมษายน 2550 20:17:51 น.

โอ๊ยช่วงนี้งานยิ่งรุมเร้าอย่างแรงเพิ่งหลุดมาสู่แสงสีก้อโดนเพื่อนๆจิกกระบาลลากตัวมาดูค่า เพิ่งรู้ว่าไม่เข้าเนทไม่นานมีเรื่องใหม่มาให้อ่านด้วย ก่อนอื่นขอชูจั๊กแร้ให้เจ๊สองข้างร่วมเห็นด้วยกะเจ๊เต็มที่เลยค่ะ ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าคนเขียนเนียเป็นเด็กม.ต้นแน่ๆเนื่องด้วยเนื้อหาที่ให้มาบวกกับภาษา และข้อมูลที่มีให้คนอ่านมันเหมือนกับคนเขียนมีความรู้สึกนึกคิดอย่างนั้นและน่าจะไม่เคยผ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนขึ้นมาเพียงแต่อ่านๆเอาจากหนังสือของคนอื่นเท่านั้ อ้อ ที่คิดงั้นเพราะหลายๆอย่าง เช่นฉากอีโรที่เป็นจุดขายเจ้าปัญหานั่นก้อเหมือนกะฉากหนังเอ็กญี่ปุ่นดาษๆทั่วไปหรือไม่ก็การ์ตูนเอ็กซ์ทั่งไปตามท้องตลาดหรือฉากจากพวกหนังสือนิยายปลุกใจเสือป่าหรือหนังสือเปิดบริสุทธ์ทำนองนั้นเหมือนไม่ใช่ความรู้สึกที่ได้จากการเรียนรู้มาจากการกระทำหน่ะนะเลยคิดว่างั้นไปแต่ดันไช่แฮะ (แต่จากการกลำกลืนผืนอ่านหนังสือเล่มหนึงที่หลงซื้อมาในราคาแพงถ้าเที่ยบกับสิ่งที่ได้มาละก้อนะขอบอกว่า เพ้อ พก แบบแอบจิตพกความรุนแรงมาเต็มกระเป๋าแล้วยังไอ้สิ่งที่แสดงออกมาทางเนื้อเรื่องที่พร้อมเสมอที่จะแสนอตัวให้กับใครก็ได้ที่เข้ามาในชีวิตไม่ว่ามันผู้นั้นจะเลวชาติ ไร้สามัญสำนึก ขาดจิตสำนึกของความเป็นผูที่มีพ่อแม่เลี้ยงดูให้การอบรมสั่งสอน สื่อได้ถึงพื้นนิสัยและสภาพแวดล้อมของเจ้าของความคิด ได้เป็นอย่างดี) แต่ว่าจริงๆแล้วเนี่ยไม่ใช่ไม่ชอบอ่านหนังสือแนวอีโรที่ว่าๆกันมาเน้อแต่ว่าปกติอ่านมันป็นหนังสือแปลหน่ะน่ะบอกได้เต็มปากว่าคนละชั้นกับหนังสือถุงโชดดีอย่างแรงไม่เคยอ่านหนังสือแนวนี้แล้วรู้สึกว่าเอียนฉากเรทต่างๆได้มากเท่านี้อีกแล้วมีสอดแทรกเยอะมั่กๆ(จริงๆที่หลงซื้อเพราะมีคนบอกว่า xxxดี เลยซื้อมาลองอ่านดู) ฮ่าๆๆๆๆๆ จริงๆน่าจะไปได้สวยเพียงแต่ว่าไม่เป็นดังฝันเพราะฉากเรทเบสิก และตัดแปะเปลี่ยนตัวละครแสดงเปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนกรรม กันไปไร้ความสร้างสรรคในฉากอย่างแรง ตัวละครหามีความสามรถในการที่จะดึงความคิดของคนอ่านให้คล้อยตามได้สรุปว่าไม่รุ่ง ในการเขียนฉากติดเรทอย่างแรง อ้อ ขออีกอย่างค่ะ ทั้งคนเขียนและสนพ.น่าจะมีความรับผิดชอบต่อสังคมและเยวชนให้มากกว่านี้ด้วยเผื่อว่าเด็กไทยจะได้เข้าใจข้อมูลทางเพศที่มันถูกต้องกว่านี้เด็กผู้ชายก็จะได้ไม่ต้องโตมาไปไล่ฉุดคร่าสาวมาข่มขืนเพราะรักเค้า หรือเด็กผู้หญิงเนี่ยโตมาจะได้ไม่ต้องวิ่งแร่ไปตามรักกากเดนสังคมที่ได้ชื่อว่าเป็นอาชญากรสงสารเยวชนไทยตาดำๆถ้าจะเข้าใจผิดตามไปด้วย ชีวิตจะวิบัติพาลพากันกลับไปยุคหินเก่าที่ไร้อารยธรรมรักใครชอบใครก็เอาตะบองหินไปไล่ทุบหัวกันเอา เสื่อมค่ะเสื่อมอย่างแรง เมืองไทยหน่ะเมืองพุทธนะค่ะ คิดถึงศีลธรรมกันบ้างเหอะเยวชนยังต้องการการสั่งสอนที่ถูกที่ควรถ้าจะให้เรียนรู้เพศศึกษาก็ให้มันถูกธรรมนองครองธรรม ให้มันเป็นความรู้ที่จรรโลงสมองซักนิ๊ดก็ยังดีถึงจะบอกว่าอ่านนิยายเพื่อหาความเพลิดเพลินก็เถอะ อ่าขอโต๊ดค่ะเจ๊มาใช้พื้นที่ซะเยอะเลยอ่ะ ไปดีกว่าค่ะ มาสุมไฟไล่ฝนแล้วก็ไปดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ หายเจ็บคอจากการอว๊ก เร็วๆนะค่ะเจ๊   โดย: โดนจิกหัวมา IP: 203.113.57.68 12 เมษายน 2550 21:16:07 น.

ไม่เคยอ่านของนักเขียนคนนี้มาก่อน ยิ่งอ่านรีวิวยิ่งไม่กล้าอ่าน แต่ถ้าล่อแหลมอย่างที่ทุกคนว่าจริง เราสามารถส่งไปให้กระทรวงวัฒนธรรมตรวจตรวจดูได้นะ   โดย: แวะมามุง IP: 124.121.11.159 12 เมษายน 2550 21:30:21 น.

แอบมาฝากถึงคุณพระจันทร์โศกค่ะ ไม่อยากให้เข้าใน"ความหมาย" อะไรผิดๆ อีก คราวก่อนก็เรื่อง "อีคิว" กับ "ไอคิว" คราวนี้ยังจับ "อบายภูมิ" มาเป็นความหมายเดียวกับ "บ่อน" อีก อยากให้ลองไปเปิดพจนานุกรมใหม่อีกรอบดีกว่าไหม ว่ามีชนชาติไทยคนไหน ใช้อบายภูมิแทนบ่อนบ้าง "อบายภูมิ" = ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ ได้แก่ ภูมิของสัตว์นรก เปรต อสุรกาย และดิรัจฉาน (จากหนังสือคลังคำ หน้า 591) ถ้าจะแทนคำว่า "นรก" เห็นด้วยค่ะ อีกนิดสำหรับเรื่องการวิจารณ์ "ลางเนื้อชอบลางยา" ของสิ่งเดียวกัน ไม่จำเป็นที่ทุกคนจะชอบหรือไม่ชอบเหมือนกันหรอกค่ะ หากมองเห็นว่าเป็นมูลสัตว์แล้วยังเอาไม้ไปจิ้ม ไปเขี่ย แล้วมาบอก ยี้ แหวะ สกปรก ไม่รู้เขาเรียกว่าเข้าข่ายเป็น schizophrenia หรือเปล่า อันนี้ว่าจะลองไปถามผู้รู้ดูก็แล้วกันค่ะ   โดย: มุงด้วยคน(แบบเต็มใจมาโดยไม่ต้องถูกจิก) IP: 58.9.112.207 12 เมษายน 2550 22:55:53 น.

คุณแวะมามุง ไม่ได้อ่านเหรอคะ ที่คุณดารณีบอกน่ะค่ะ ถ้าส่งให้กระทรวงวัฒนธรรมมาตรวจ หนังสือที่เขียนแนวแบบนี้ก็ต้องโดนทุกเล่มด้วยนะคะ แล้วสนพ.อื่นที่พิมพ์งานแนวนี้ขาย ก็ต้องโดนเหมือนกัน ถึงจะเรียกว่ายุติธรรม แล้วเวบไหนที่เข้าข่ายเขียนนิยายอย่างนี้ก็น่าจะส่งให้กระทรวงไปตรวจด้วยนะคะ ก็ดีค่ะต่อไปพวกเราก็จะได้ไม่ต้องอ่านหนังสือหรือว่านิยายที่เขียนแบบโรม้านซ์อีก จะได้มีแต่นิยายและหนังสือที่มีสาระเพียงอย่างเดียว บังเอิญพอรู้จักกับคนทำงานที่นี่น่ะค่ะ จะให้ดิฉันไปบอกให้เอามั้ยคะ เผื่อว่าทุกคนที่เสนอความเห็นแบบนี้ขึ้นมาจะได้สบายใจ แต่ทุกข์ใจกับคนที่อยากอ่านนิยายโรม้านซ์นะคะ เพราะจะหาอ่านและซื้อยากขึ้นค่ะ อ้อฝากถึงคนที่บอกว่ารับไม่ได้กับนิยายแนวนี้ด้วยนะคะ ในเมื่ออ่านไม่ได้ ก็ไม่ต้องอ่านสิคะ ไม่มีใครเขาจับคุณมานั่งบังคับให้อ่านนี่คะ แต่สงสัยจังรับไม่ได้แต่ก็อ่านจบได้ถึง 3 เล่ม ตกลงที่พูดมาเนี่ยปากตรงกับใจหรือเปล่าคะ แล้วที่ป่วยเนี่ยเพราะจิ้นหนักไปเหรอคะ   โดย: ตามมามุงด้วย(เขาไม่เชิญแบบว่าอยากตอบ) IP: 124.121.190.20 12 เมษายน 2550 23:16:07 น.

เข้ามาอ่านตั้งแต่เย็นวันที่11 แต่ไม่มีโอกาสได้ลงชื่อ เห็นมีคนบอกว่าทนอ่านไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่านแล้วแอบเคือง ถ้าคนที่เขาซื้อแล้วให้เขาเก็บขึ้นหิ้งหรือคะ หรือคนที่หลวมตัวไปเช่ามาอ่าน คนอ่านผิดเองที่ไปเช่ามา เสียเงินแล้วอยากอ่านไม่อยากอ่านก็เรื่องของคุณ อย่างนี้ใช้ได้หรือคะ เวลาอ่านคอมเม้นต์งานเขียนแทนที่จะรู้สึกว่าเป็นการจับผิด น่าจะเห็นว่าเป็นการติเพื่อก่อมากกว่า เมื่อมีนักอ่านมาชี้ให้เห็นถึงจุดบกพร่องของงานเขียน นักเขียนน่าจะรับไว้พิจารณา ไม่ได้หมายความว่านักเขียนต้องโอนอ่อนตามคำวิจารณ์ จุดยืนในงานเขียนเป็นสิ่งสำคัญ แต่ก็ควรพิจารณาถึงเสียงติด้วยถ้าเป็นจริงจะได้นำมาใช้พัฒนางานเขียนต่อไป นักอ่านบางคนเขาก็ชอบที่จะดูพัฒนาการของนักเขียนนะคะ แต่ถ้านักเขียนไม่พัฒนานักอ่านก็ท้อที่จะตามอ่านเหมือนกัน...   โดย: wayo IP: 203.156.42.213 13 เมษายน 2550 3:11:45 น.

ถึงบ้านนอกแล้วจ้า รีบเข้าเน็ตมาเลย เนื่องจากมีสายรายงานตั้งแต่เมื่อคืน ถึงคุณตามมุง คนที่ 58 และ 59 (มีคนมุงหลายคน ไม่ยอมลงชื่อ ขอระบุหมายเลขแล้วกัน) เจ้าของบล็อกบอกตรงไหนคะว่าอ่านนิยายของคุณโมไม่ได้ จขบ. อ่านได้ค่ะ อ่านสนุกด้วย สนุกตรงไหนรู้ป่ะ สนุกตรงอ่านไปอ่านจับไปว่านักเขียนจะเขียนพลาดตรงไหนบ้าง วุ้ย มีให้จับเยอะแยะเชียวค่ะ แต่ไม่ได้เขียนลงไปทั้งหมดเท่านั้นเอง จะเรียกว่าอ่านเอาฮาก็ได้ แหม แล้วที่ดิฉันป่วยนี่เป็นเพราะจิ้นนิยายโม เอิ๊กกกก ระดับฉันอ่านนิยายโรมานซ์มาก็ไม่ใช่น้อย ทำไมต้องมาจิ้นกับนิยายที่เขียนไม่ถึงขั้นด้วย ประเภทเอาต้นขาพาดคอแล้วยังทำอย่างนั้นได้ ใครจะจิ้นลงค่ะ มีแต่จะขำจนน้ำลายกระเซ็นมากกว่าค่ะ คุณขา นี่นะ ตั้งแต่เขียนรีวิวนิยายมา เวลาที่ฉันเม้นท์อะไรที่มันตรงไปตรงมาแบบนี้ทีไร จะต้องมีคนเข้ามาแก้ตัวแทนทุกที แต่ช่างเป็นการแก้ตัวที่ไม่ได้เรื่อง ไม่มีหรอกที่จะหาเหตุผลมาถกกับฉัน ว่าที่ฉันพูดไปนั้นมันไม่ถูกต้องตรงไหน มีแต่หาเหตุอื่นมาว่า อย่างตอนนี้ก็มาว่ากระทบอาการป่วยของฉัน ดูแล้วมันช่างน่าสังเวชใจจริงเชียว   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 13 เมษายน 2550 10:08:53 น.

แล้วเรื่อง อบายภูมิ ตามที่คุณข้างบนให้ความหมายไว้นั้น ถ้าใช้ในเชิงเปรียบเทียบว่าบ่อนคืออบายภูมิ ชนิดหนึ่ง ก็น่าจะใช้ได้ อันนี้ต้องดูบริบทรอบ ๆ ของทั้งหมดด้วย   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 13 เมษายน 2550 10:35:03 น.

น้ำว่าท่าทางกระทู้เริ่มจะเดือดแล้วนะค่ะ ต้องรอติมตามว่าจะมีแฟนคลับ(ไล่) ของโมจังเข้ามารึเปล่า แล้วถ้าส่งเรื่องให้กระทรวงวัฒนธรรมเข้ามาจัดการ กรี๊ดดดดดดดด ลงแดงตายแน่ๆ เลยอ่ะ เพราะตั้งแต่ดูหลุดดำเสนอเกี่ยวกับเรื่องการ์ตูน แล้วให้นึกถึงผลกรรมของนิยาย แค่คิดก็ใจจะขาดดดดดดด   โดย: สายน้ำ IP: 58.9.137.205 13 เมษายน 2550 11:16:02 น.

ไม่เคยอ่านอ่าคุณผสมย แค่เห็น review ก็ไม่อ่านแล้ว เดี๋ยวนี้มีนิยายเสื่อมขนาดนี้เหรอเนี่ย อ่านแล้วนึกถึงการ์ตูนของชินโจมายุ โดนเฉพาะเรื่องที่ 3 รู้สึกว่า plot คล้าย ๆ อะไรนะ มาเฟียที่รักป่ะ เหอะ เหอะ สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ   โดย: runechan (vamos_ferrero ) 13 เมษายน 2550 13:06:04 น.

ก่อนอื่นต้องขอโทษคุณผู้สาวนะคะ ที่เข้ามาจุดประกายเรื่องกระทรวงวัฒนธรรม ที่เข้ามาแสดงความเห็นในเรื่องนี้ เพราะโดยส่วนตัวแล้วคิดว่า เมืองไทยสมควรต้องจัดเรทหนังสือหรือเรทหนังจริงๆ และดิฉันคิดว่าไม่เป็นการสมควรที่จะเล็งหรือตั้งเป้าไปที่สนพ. ใด สนพ. หนึ่ง เพียงเพราะสนพ. นั้นนำร่องมาด้วยหนังสือที่เป็นแนวโรแมนซ์หรืออีโรติก เท่าที่ดิฉันดูในแผงหนังสือตอนนี้ ก็เห็นหลายสนพ. เริ่มทำตามกันแล้ว (ที่เห็นได้ชัดก็คือสนพ. ที่เพิ่งมีคดีลอกๆ ไปหมาดๆ) ที่สำคัญคือหน้าปกของสนพ. หลายที่ดึงดูดเด็กๆ ให้อ่านมากกว่าหน้าปกนิยายที่คุณผู้สาวนำมารีวิวเสียอีก นิยายหรือการ์ตูนที่มีบทรักนั้นมีมานานแล้ว ทั้งพวกการ์ตูนตาหวานต่างๆ หรือนิยายโรแมนซ์ปกล่ำ ซึ่งในตอนนั้นยังไม่มีอินเตอร์เน็ต การวิพากย์วิจารณ์จึงยังไม่แพร่หลายเหมือนสมัยนี้ ซึ่งดิฉันเชื่อว่าคนกว่าครึ่งที่เข้ามาตอบใน blog นี้ น่าจะได้อ่านหนังสือการ์ตูนเรื่อง Orage Road หรือจังหวะร็อคดนตรีรัก (ของอ. ชินโจ มายู) หรือของอ. ไซโต้ จิโฮ กันมาแล้วทั้งนั้น แต่ทุกคนถึงยังซื้อหาหรือเช่าการ์ตูนเหล่านี้มาอ่านอย่างสนุกสนาน กลับมาที่นิยายโรแมนซ์บ้าง ดิฉันอ่านตั้งแต่ตอนอยู่. ม. ปลายเห็นจะได้ บางเรื่องโป๊มาก บางเรื่องโป๊น้อย บางเรื่องแปลดี บางเรื่องแปลห่วย (แล้วแต่ฝีมือคนแปล) และดิฉันขอพูดรวมไปถึงนิตยสารหัวนอกอย่าง Cosmopolitan หรือ Cleo บ้าง ทุกฉบับจะโปรยหราบนหน้าปกเช่น " 50 วิธีทำให้ชายหลงรัก" "เพิ่มเสน่ห์บนเตียง" ซึ่งอันนี้คือตำราสอนเรื่องเพศดีๆ นั่นเอง แต่ทำไมหนังสือเล่านี้ถึงยังขายดีเล่าคะ เป็นเพราะเรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ในชีวิตมนุษย์ ทุกคนย่อมต้องการเป็นที่รักและได้รับความรัก การอ่านหนังสือการ์ตูนหรือนิยายโรแมนซ์ หรือแม้แต่นิตยสาร ก็เพื่อให้เติมจินตนการในเรื่องนั้นๆ นั่นเอง ดังนั้นดิฉันไม่คิดว่าเป็นเรื่องร้ายแรงที่ "นักเขียนไทย" จะหันมาเขียนนิยายแนวนี้กับเขาบ้าง (ซึ่งตอนนี้ก็มีเยอะมากด้วย อาจจะมาแบบแอบแฝงไม่ประกาศตัว หรือมาแบบประกาศเจตนารมย์ก็ว่ากันไป) ส่วนเรื่องภาษา ดิฉันบอกได้เลยว่า มีบางคนที่เขียนแย่มากๆ ไปจนถึงดีมากๆ ซึ่งแล้วแต่คนชอบค่ะ บางคนอาจจะชอบแบบรรยายเยอะๆ หรือบางคนอาจจะไม่ชอบบรรยายมาก เรื่องนี้เป็นเรื่องของรสนิยมของคนอ่าน ครั้นดิฉันจะอ่านแบบจับผิดคงจะไม่ เพราะอ่านแบบนั้นไม่สนุกค่ะ เหมือนเรามีภาระหน้าที่หนักอึ้งแบกอยู่บนน่าว่าจะต้องจับผิดเขาให้ได้แบบนั้น เอาเป็นว่าเรื่องไหนไม่สนุก ก็ขอผ่านจะดีกว่า ที่ดิฉันพูดถึงการเสนอให้กระทรวงวัฒนธรรมมาดูแลนั้น ความหมายคืออยากให้มีระเบียบและการจัดเรทอย่างถูกต้อง และต้องทำอย่างยุติธรรมกับทุกสนพ. และทุกเว็บ (โดยเฉพาะเว็บบางเว็บที่ผู้เขียนบางคนใส่ฉากเรทเพื่อให้คนมาคลิกอ่านกันเยอะๆ) ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบนักเขียนสนพ. นี้ (ไม่ว่าจะด่วยสาเหตุใดก็ตาม) งั้นส่งไปให้ทางกระทรวงหรือส่งเว็บ สนพ. ไปให้กับ ไอซีที ซะเลย ทำแบบนั้นดูเหมือนการล้างแค้นส่วนตัวกันเกินไปหน่อยค่ะ ต้องขอโทษคุณผู้สาวฯ อีกครั้งนะคะที่ใช้พื้นที่ blogตอบยาวมาก เพราะไม่อยากให้เกิดการเข้าใจผิดหรือลุกลามใหญ่โตค่ะ   โดย: ดารณี IP: 202.91.19.192 13 เมษายน 2550 13:23:11 น.

เห็นด้วยกับคุณดารณี แต่อย่างน้อยสนพ.ปริ้นเซสก็มีระบุบอกที่หน้าปกว่าเป็นนิยายโรม้านซ์นะคะ ถึงป้องกันไม่ได้มาก แต่ก็น่าชมเชยในระดับหนึ่ง   โดย: มามุงอีกรอบ IP: 124.121.0.110 13 เมษายน 2550 14:06:33 น.

ผู้สาวไม่เคยอ่านการ์ตูนของชินโจ มายูเลยค่ะ ไปอยู่หลังเขามา แหะ ๆ แต่เคยอ่านการ์ตูนเรื่องอื่นที่มีเนื้อหาล่อแหลมเหมือนกัน รู้สึกว่าจะโดนเก็บไปแล้ว เห็นด้วยกับคุณดารณีค่ะ แต่ไม่ค่อยจะเชื่อมั่นกับวิธีการของส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง เพราะผลงานที่ผ่านมาเกี่ยวกับภาพยนตร์และการ์ตูนที่โดนเซ็นเซอร์แหลก กลัวว่าท่าน ๆ ในกระทรวงจะไม่คิดเรื่องจัดเรท จะใช้วิธีห้าม เก็บ เซ็นเซอร์อย่างเดียวนะสิคะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 13 เมษายน 2550 17:47:30 น.

รอมารานให้คุณ ผู้สาว ฯรีวิว งานอีโมติคของ นักเขียนร้อนแรงแห่งปี ???? ขอชื่นชมที่คุณผู้สาว ฯ อ่านได้ตั้งสามเรื่องค่ะ ดิฉันแค่ สามหน้าก็หน้ามืดแล้ว ห่วยชะมัด ห่วยไปหมด ทั้งสำนวนภาษา ตัวละคร ข้อมูล มีดีที่เซ็กส์ มั้ง หรือไงคะ อันนี้ต้องถาม พวกที่ชอบเซกส์หื่นๆ เหมือนหนัง ติดเรท อนาถใจที่มีคนอ่านแล้วชอบ อนาถใจที่เขียนเรื่องแบบนี้แล้วเรียกตัวเองว่า นักเขียน --ทั้งที่ไม่ได้สร้างสรรค์อะๆร--แค่เขี่ยๆ ความหื่นมาเป็นตัวหนังสือ นิยายเล่มละ 10 บาทไม่เคยอ่าน แต่เคยอ่านของ สนพ.นั้นค่ะ บัวหลวงอะไรประมาณนั้นค่ะ คุณนภาลัย ไผ่สีทองเขียนให้สาวโรงงานอ่านหรือเปล่าไม่รู้ แต่น่าจะมุ่งตลาดล่าง สำนวนดี ตัวละครเข้าท่ากว่า งานของโมหลายเท่า เขาเคยไปตอบใน blog อื่นที่รีวิวเรื่อง ใจจำยอม มั้งคะ ว่าชอบอ่านแต่ที่นี่ (เยอรมัน)ไม่มีหนังสือ ให้อ่าน จึงลงมือเขียนซะ อ่านน้อย สติปัญญา ความสามารถ และความรับผิดชอบจึงน้อยนิดไปด้วย เฮ้อออออออออออออออออออ   โดย: ข้าวสารสามเมล็ด IP: 125.24.11.167 14 เมษายน 2550 1:00:58 น.

อยู่เยอรมันนี่หาหนังสือไม่ได้เลยหรือ สั่งซื้อไปทางเน็ตไม่ได้ เวลามาเมืองไทยไม่ซื้อติดมือกลับไป เพื่อนฝูงไม่ฝากไปให้อ่าน ไม่ซื้อส่งให้เพื่อนบ้าง ญาติๆก็ไม่มีช่วยซื้อไปให้เลยหรือ ...ไม่ได้เข้าเวปอ่านงานในเวปอื่นเลยหรือ...อืมม   โดย: แกงเขียวหวาน IP: 210.203.174.187 14 เมษายน 2550 4:51:41 น.

แอบอู้ไปทำงานวุ่นวายเสียนาน เพิ่งจะมาแวบดูเรื่อง เม้นต์ ๆของ คุณพี่ผู้สาวฯ ไล่อ่านได้ครบ แหะ แหะ โดยเฉพาะบล๊อคล่าสุด ร้อน!! มิใช่น้อย.... แต่ท้ายๆ เหมือนจะมีคนพยายามเปลี่ยนประเด็น เรื่องของโม เคยหยิบมาอ่านเหมือนกัน แต่อ่านไม่จบเรื่องสักที สนับสนุนเรื่องการจักเรต หนังสือนะคะ เพราะเดี๋ยวนี้ สนพ.เอากลไกการตลาด มาเปลี่ยนปกหนังสือ...จนแยกแยะไม่ออก ว่าหนังสือไหนเป็นหนังสือไหน สมัยก่อนเราเห็นกล้ามล่ำๆ ก็ยังเดาได้ว่าเป็นนิยายโรแม้ง..แต่เดี๋ยวนี้ ต้องเปิดดูข้างในก่อนถึงจะรู้ ..ถ้าเจ้าไหน ซีลพลาสติคอีก...ต้องแอบกรีดประมาณว่า พลาสติคขาด แล้วแง้มอ่านก่อน(คำโปรยบนปก....ไม่สามารถไว้ใจได้.....โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง 555)   โดย: โตมิโต กูโชว์ดะ 14 เมษายน 2550 7:27:04 น.

เซ็นเซอร์แหลก << กลัวเหมือนกัน เจอเรื่องนี้ทีไร ชวนให้นึกถึงเหตุการณ์สยองขวัญสมัยเรียนหนังสือมากเลยค่ะ เรื่องมันเริ่มจากอาจารย์ไปเห็นการ์ตูนเรื่อง "ฤาสวรรค์สาป" << สวรรค์ลำน้ำแดงยุคแรกๆ แล้วเปิดเจอฉากพระเอกไล่ปล้ำนางเอกเพื่อให้เธอหายจากการเป็นยักษ์(แดง) อาจารย์ก็ลูบอกตกประหม่า บอกว่าตกใจเหลือคณาเนื่องจากชื่อเรื่องมันชวนให้นึกว่าเป็นการ์ตูนแนวโดนสาป (จริงๆ นางเอกก็โดนสาปแหละค่ะอาจารย์) แล้วข่าวเรื่องนี้ก็แพร่สะพัด...พอเพื่อนสนิทเอาการ์ตูนรักหวานแหววมาอ่าน ไม่โป๊ไม่เปลือย ไม่จูบ ไม่จับ แต่พออาจารย์(อีกท่าน)มาเห็นเข้าก็ฉีกมันซะ วันนั้นเป็นวันที่รู้สึกสะเทือนใจแปลกๆ แถมที่ผ่านๆ มาพอเกิดเรื่องทำนองนี้ขึ้น...ผู้ใหญ่ก็มีแนวโน้มว่าจะทำเหมือนๆ ที่ผ่านมาเกือบ 20 ปีที่แล้ว มันขัดแย้งตรง ไม่ว่ายังไงเราก็โกรธพวกผู้ใหญ่ไม่ลงเพราะรู้ว่าท่านๆ หวังดีนี่สิ (ปัจจุบันก็ยังเคารพอาจารย์ท่านนั้นอยู่เสมอนะคะ) อ่า...เล่าเรื่องนี้ด้วยความรู้สึกสับสนเล็กๆ ขอรับ   โดย: ฯคีตกาล 14 เมษายน 2550 7:38:57 น.

^ ^ ขออภัยค่ะ สับสนมากไปหน่อย สวรรค์ลำน้ำแดงกับ ฤาสวรรค์สาปเป็นคนละเรื่องกัน (พรายกระซิบรีบเตือน) แต่จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้วล่ะค่ะ จำได้แต่นางเอกเป็นยักษ์ พระเอกเป็นเทพผู้พิทักษ์ที่เป็นเสือขาว (ประมาณนี้) สับสนจริงๆ นะ...ขอบอก   โดย: ฯคีตกาล 14 เมษายน 2550 7:48:18 น.

ที่นางเอกเป็นยักษ์รู้สึกจะชื่อ มฤตยูสีน้ำเงิน รึไงเนี่ยอะค่ะ จำไม่ค่อยได้เหมือนกัน   โดย: JingleJ IP: 61.7.176.199 14 เมษายน 2550 8:20:53 น.

ชอบเหมือนกัน มฤตยูสีน้ำเงิน อิอิ ที่นางเอกชื่อโชโกะ (ป่าวนะ) เป็นยักษ์ พระเอกเป็นพวกปราบยักษ์ หรือไรเนี่ย (ความทรงจำลางเลือน)   โดย: vamos_ferrero 14 เมษายน 2550 12:59:16 น.

อืม...โชคดีที่ยังไม่เคยซื้อมาอ่าน   โดย: ศรีสุรางค์ 14 เมษายน 2550 13:42:34 น.

ฮะๆๆ เข้ามาอ่านอีกรอบ กลายเป็นกระทู้ผลงานของ อ. ชิโนฮาระ ชิเอะ ซะงั้น   โดย: wayo IP: 203.156.40.87 14 เมษายน 2550 14:20:18 น.

ก่อนอื่น คงต้องบอกว่าขอโทษด้วยที่อาจจะต้องขอใช้พื้นที่คุณผู้สาวฯ ในการตอบความคิดเห็นที่อาจจะยาวเกินไปสักนิด แต่เพราะมีความจำเป็นที่ต้องขออนุญาตกลับมาอธิบายอะไรเพิ่มเติมสักหน่อย ขอพูดเป็นประเด็นนะคะ 1. ดิฉันเป็นคนมามุงคนเดียวกับ 58 ค่ะ ที่ไม่ได้บอกว่าชื่อเสียงเรียงนามอะไร เพราะไม่เห็นถึงความจำเป็น คุณผู้สาวฯ คงไม่อยากรู้จักดิฉันเป็นการส่วนตัวหรอกกระมังคะ เพราะดิฉันมีความเห็นไม่ตรงกับคุณ รู้จักกันไป ก็พาลจะขัดแย้งกันไปเปล่าๆ ดิฉันไม่อยากเห็นคุณออกมาเปิดบล็อกโดยใช้ชื่อดิฉัน แล้วใช้คำพาดพิงว่าให้เพื่อนหรือแฟนคลับ หรืออะไรก็ตามมาลากกลับไป แบบที่คุณทำกับคุณ "วรวรัชต์" ดิฉันรู้สึกมันคล้ายๆ ประจานค่ะ ถ้าโดนทำแบบนั้นบ้าง คงรู้สึกไม่ดีแน่ จะกลายเป็นว่ากินแหนงแคลงใจกันเปล่าๆ บอกก่อนนะคะ ว่าดิฉันไม่ได้สักแต่จะกล่าวหาว่าคุณจขบ.คิดแต่จะประจานใคร แต่การกระทำก่อนหน้ามันมีให้เห็น มันก็อดคิดไม่ได้ว่าอาจจะมีเกิดขึ้นอีกก็เท่านั้น อีกอย่างการลงท้ายว่าชื่ออะไรมาตอบความคิดเห็น คุณแน่ใจหรือว่าคนๆ นั้นจะใช้ชื่อนี้จริง เขาอาจจะยกชื่อนายแดง นายดำขึ้นมาอ้างก็ได้ ดังนั้นดิฉันว่าชื่อไม่สำคัญเท่าความคิดเห็นที่ได้แสดงออกมาหรอกค่ะ และหลายคนก็ใช้ชื่อที่ไม่แสดงตัวตนออกถมเถไป ไม่ว่าจะ "ผ่านมาเห็น" "แอบเข้ามาอ่าน" "ไทยมุงไม่ประสงค์ออกนาม" ฯลฯ เห็นคุณผู้สาวฯ ตอบคคห.ของดิฉันโดยจับมารวมกับของคุณ 59 เลยค่อนข้างงงนิดหน่อย (ในคคห.ที่61) เพราะคุณไม่ได้ตอบความเห็นของดิฉันเท่าไหร่เลย หรือเพียงเพราะบังเอิญว่ามีความเห็นแย้งกับจขบ.เหมือนกันเท่านั้นคะ เลยจับมารวมกัน 2. ดิฉันขอบคุณสำหรับคำตอบเรื่อง "อบายภูมิ" ในคคห.ถัดมา อันนี้ดิฉันเห็นด้วยค่ะ เพราะดิฉันเป็นพวกชอบใช้คำเปรียบเทียบอยู่พอสมควร จึงทราบอยู่ก่อนแล้วเหมือนกัน ถ้าใช้ในเชิงความหมายเปรียบเทียบ อุปมาโวหาร หรือภาษากวี ดิฉันคิดว่ามีคนใช้เหมือนกัน แต่คงเป็นส่วนน้อยค่ะ คุณพระจันทร์โศกอาจจะใช้ได้นะ ถ้าจะแต่งกวี หรือบรรยายเชิงอุปมาในนิยายของเขา แต่ไม่ใช่ยกมาแทน (ในบทบรรยายที่อ่านแล้วก็บอกได้ว่าคือบรรยายโวหารไม่ใช่อุปมาโวหาร) แล้วมาบอกว่าคนที่ดูงานตัวเองไม่ได้เปิดพจนานุกรม ดิฉันเลยมือคันไปเปิดให้ดูแล้วมาบอกก็เท่านั้นค่ะ ถามผู้รู้มาแล้วด้วยซ้ำ ถ้าใช้ในความหมายโดยตรง "อบายภูมิ" คือภพภูมิของภูตผีปีศาจหรือนรกค่ะ ไม่มีใครใช้แทนบ่อน ถ้าปรับไปใช้แหล่งอบายมุข โอเคค่ะ เห็นด้วยอย่างยิ่ง 3. ที่พูดว่า "ลางเนื้อชอบลางยา" เพราะดิฉันมีความคิดเห็นแบบนี้จริงๆ สิ่งหนึ่งๆ ไม่จำเป็นที่ทุกคนต้องชอบเหมือนกัน คนหนึ่งอาจชอบอีกคนอาจไม่ชอบ และดิฉันก็เป็นพวกเลือกที่จะเสพนิยายเฉพาะที่ชอบ อันไหนไม่ชอบก็ไม่เสพ ซึ่งอันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว ไม่ได้มาขัดแย้งกับการวิจารณ์งานของจขบ.แต่ประการใด ถ้าเข้าใจผิด ดิฉันก็ขอมาอธิบายไว้ตรงนี้ค่ะ 4. เอ่ยไปตอนต้นแล้วว่าเห็นขัดแย้งกับคุณผู้สาวฯ แล้วเดี๋ยวคุณผู้สาวฯ อาจจะงงว่าตกลงยายคนนี้เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับการวิจารณ์ ขอมาตอบตรงนี้นะคะ เห็นด้วยว่าเป็นสิทธิ์ของจขบ. ที่จะมาวิจารณ์งานเขียนใครก็ได้ในบล็อกซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวของตนเอง ซึ่งคุณผู้สาวฯ อาจจะพึงพอใจผู้แสดงความคิดเห็นที่คล้อยตามเพียงอย่างเดียวหรือไม่นั้นก็เป็นสิทธิ์ของคุณผู้สาวฯ แต่ไม่เห็นด้วยกับกลวิธีการวิจารณ์งานของจขบ. มากกว่า อันนี้ไม่ได้ว่านะคะ คุณผู้สาวฯ ชี้จุดอ่อนของหนังสือที่ตัวเองได้อ่านได้นั้น แสดงว่าเป็นคนมีความคิดค่ะ ไม่ได้สักแต่ว่าอ่าน เพียงแต่ลักษณะการล้วงไส้ถึงทุกแก่นของเรื่องที่คุณหยิบมาพูดน่ะ มันออกจะเกินไปสักหน่อยสำหรับความคิดของดิฉัน เอาง่ายๆ ถ้าคุณผู้สาวฯ เป็นคนเขียนหนังสือ(อันนี้คือเรื่องสมมตินะคะ เพราะคุณออกตัวเองอยู่แล้วว่าไม่คิดจะเขียนเพราะไม่อยากถูกรีวิวกลับแบบที่เคยทำกับคนอื่น) วางคาแรกเตอร์ของตัวละครมาอย่างนี้ ให้ดำเนินเรื่องไปอย่างนั้นนะ แล้วมีคนมาบอกว่าตัวละครคุณหลักลอย ไร้เหตุผล งี่เง่า พล็อตน้ำเน่า ซ้ำซาก ไม่ใช่ชีวิตจริง มันต้องเป็นอย่างนั้นสิ อย่างนี้สิ คุณจะรู้สึกไหมว่าคนอ่านคนนั้นน่ะ ก้าวก่ายความคิดของคุณมากเกินไป บางครั้งอาจจะเรียกได้ว่าเป็นการล่วงละเมิดกรอบแนวคิดของบทประพัทธ์ด้วยซ้ำ ไม่รู้มีใครเคยได้ยินกันมาบ้างหรือเปล่านะ การวิจารณ์งานที่ดีน่ะ ไม่มีใครเข้าละเมิดกรอบแนวคิดของผู้เขียนหรอกนะคะ จะบอกว่าก็ฉันอ่านมา ฉันเห็นเป็นอย่างนี้ ฉันจะพูดอย่างนี้ ผิดตรงไหน ค่ะ ไม่ผิดหรอกค่ะ แต่แค่มองดูไม่ดีเท่านั้นแหละ ภาษาที่ใช้ในการวิจารณ์ก็เป็นตัวสื่อความคิดของคนวิจารณ์เช่นเดียวกับภาษาที่นักเขียนใช้เขียนงานตัวเองเหมือนกันนั่นแหละค่ะ ไม่ต่างกันจนนิดเดียว (อันนี้พูดโดยรวมนะคะ ไม่เกี่ยวกับการวิจารณ์เฉพาะหนังสือในบล็อกนี้เท่านั้น) 5. ในฐานะคนที่อ่านหนังสือเกือบทุกประเภทที่อ่านออก ดิฉันขออออกมายอมรับว่าไม่พอใจความคิดคับแคบของคนอ่านหนังสือบางคน ถ้าไม่พอใจจะอ่านหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้ หรือแม้กระทั่งว่าจากคนแต่งคนนี้ คนแปลคนนั้น เพราะไม่ชอบไม่อยากอ่าน ก็ไม่ต้องอ่านไม่ต้องหยิบ ไม่ต้องแตะ อย่างนั้นไม่ดีกว่าหรือ แต่ทำไมบางคนกลับเลือกที่จะออกมาร่วมจิกกัด ด่าประณามหลังจากที่เห็นความคิดเห็นชนิดที่ล้วงไส้ล้วงพุง ล้วงลึกเกินขอบเขตความคิดชนิดไม่ให้เกียรติความคิดคนอื่น เป็นเพราะคุณอยากด่าอยู่แล้ว แต่ขี้เกียจเขียนบล็อกหรือรีวิวด้วยตนเอง หรืออย่างไรกันคะ ถ้าใช่ คุณก็ได้แสดงความคิดคับแคบล่ะค่ะ ด่าเหมารวมถึงคนที่อ่านแล้วชอบ ซึ่งดิฉันเห็นล่ะว่าก็มีคนมาบอกว่าอ่านแล้วชอบ แล้วยิ่งบริภาษลามไปถึงสติปัญญาความคิดของผู้อื่น ถามสักนิดคำพูดของคุณหมิ่นแคลนผู้อื่นเกินไปไหม และระดับปัญญาของคนที่พูดจาส่อเสียด ดูหมิ่นคนอื่น โดยไม่ได้คิดว่ามันเหมาะสม สมควรพูดในที่สาธารณะไหม มันจะต่างอะไรกับคนที่คุณว่าเขาล่ะ 6. เรื่องการจัดเรต เป็นเรื่องค่อนข้างใหญ่สำหรับบ้านเราทีเดียว อย่างที่เห็นกันชัดๆ เรื่องเรตหนังนั่นแหละ อันไหนเข้าข่ายว่ามีฉากรุนแรง ไม่เหมาะกับเด็กและเยาวชน กบว. ทำอย่างเดียวคือเซ็นเซอร์ ซึ่งแม้แต่ผู้ใหญ่ดูแล้วก็ร้องยี้ แม่...จะเซ็นเซอร์ทำไมว่ะ เสียอรรถรสในการดูชะมัด (ขออภัยที่อาจจะใช้คำหยาบไปสักหน่อย แต่เพื่อให้สื่อถึงอารมณ์) แต่ถ้าทำได้จริงก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีค่ะ ระบุไปเลยว่าหนังสือเล่มนี้ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีอ่าน เวปบอร์ดนี้ห้ามคนอายุต่ำกว่า 20 ปี เข้าเยี่ยมชม ไม่ใช่คิดจะจับเฉพาะหนังสือเล่มนี้ คนแต่งคนนี้ สำนักพิมพ์นี้ ส่งกระทรวงวัฒนธรรม ถ้าอยากเสนอจริง ทำให้หมดทุกเวป ทุกสำนักพิมพ์ที่เข้าข่ายสิ จะได้เห็นว่าพวกเรามีความยุติธรรม เห็นแก่เด็กและเยาวชนจริง อย่าได้ชื่อว่า "ความผิดคนอื่นเท่าภูเขาเลากา ความผิดตนน้อยหนักหนา" เลยค่ะ 7. ข้อสุดท้าย โปรดอย่าเหมาว่าคนมีความคิดขัดแย้ง จะมาแก้ตัวแทนใคร เพราะไม่ใช่เจ้าของเรื่อง ไม่เดือดร้อนอะไรอยู่แล้วล่ะ ดิฉันไม่ใช่คุณโมแน่นอน ถึงไม่ระบุชื่อเสียงเรียงนาม แต่ถ้าอยากจะเช็คจาก IP ดิฉันเล่นอินเตอร์เน็ตจากกรุงเทพ ประเทศไทยนี่แหละ ไม่ใช่ประเทศอื่น เรื่องแฟนคลับอีก อ่านหนังสือออกตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยคิดจะเป็นแฟนคลับใคร อ่านนิยายคุณกิ่งฉัตรเกือบครบทุกเล่ม ก็ไม่เคยตามไปล่าลายเซ็นต์(ถ้าจะได้ก็เฉพาะไปซื้อหนังสือที่งานเจอแกเท่านั้น) ไม่เคยไปคอมเม้นต์อะไรในบอร์ดกิ่งฉัตรด้วยซ้ำ ตามอ่านนิยายคุณดวงตะวันเกือบทุกเล่มเช่นกัน ดิฉันก็ไม่เคยเข้าร่วมสมัครสมาชิกในบอร์ดแก หรือต่อให้มีนักเขียนในดวงใจ แต่ก็ไม่เคยคิดจะเป็นแฟนคลับนักเขียนคนใดที่ต้องเอาตัวออกมาแก้ต่างแทนใดๆ ทั้งสิ้น ถ้าจะแสดงความคิดเห็น ดิฉันจะแสดงมันจากความคิดของตัวเองค่ะ เห็นด้วยก็ว่าเห็นด้วย ไม่เห็นด้วยก็ชี้แจงไปว่าไม่เห็นด้วยตรงไหน อยากให้เข้าใจตรงนี้ก็แค่นั้นแหละค่ะ สุดท้ายนี้ก็ต้องขอโทษอีกครั้งหากความคิดเห็นอันนี้ทำให้รกบอร์ด จขบ. จะลบทิ้งก็ได้นะคะ หากไม่พอใจที่จะให้คงอยู่ในบล็อกของคุณ แค่ได้ออกมาแสดงความคิดเห็น ไม่ได้ใช้คำหยาบคาย หรือส่อเสียดเกินงามอะไร เพราะต้องการดำรงตนอยู่ในวจีกรรม ดิฉันก็พอใจที่ได้พูด(พิมพ์)แล้วล่ะค่ะ   โดย: ไม่ได้แค่มุง แต่ตั้งใจมาตอบทีเดียวเลยล่ะค่ะ IP: 58.9.112.207 14 เมษายน 2550 15:33:38 น.

หัวข้อบล็อคไดอารี่เกี่ยวกับนิยายอีโรติกของคุณโมน่าสนใจ เป็นอย่างยิ่งค่ะ ประเด็นความล่อแหลมทางเพศก็เป็นสิ่งหนึ่ง และการเรียงร้อยเนื้อเรื่องเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ซึ่งดูว่าผู้เขียนจะ ไม่สามารถทำให้สมบูรณ์ได้ทั้งสองแบบ สังเกตได้ว่าความ คิดเห็นของผู้ที่เข้ามาบล็อคนี้ ค่อนข้างเป็นไปทางเดียวกัน อย่างเอกฉันท์ ถ้ามองให้ลึกลงอีกระดับหนึ่ง ไม่อยากให้โทษคุณโมคนเดียว เรื่องนี้น่าจะเป็นความผิดของ สนพ.ที่เห็นแก่การตลาด และยอดขายเป็นหลักมากกว่าความรับผิดชอบต่อสังคม และไม่รับผิดชอบต่อตัวนักเขียนที่เป็นผลิตภัณฑ์ทำเงิน ของเขาอีกด้วย จะเห็นได้ว่า ณ ขณะนี้นั้นคุณโมเป็นตัวขายของ สนพ.มันดี โดยแท้จริงยิ่งกว่านักเขียนคนใด สนพ.เองก็ควรจะดูแล ขัดเกลาเขาให้ดี เพชรยิ่งเจียระไนยิ่งได้เหลี่ยมรูปลักษณ์ ที่สวยงาม แต่พอเห็นว่างานของเขาขายได้ กลับยิ่งเร่ง การผลิตออกมาโดยไม่คำนึงถึงคุณภาพ นักเขียนอย่าง คุณโมนั้นยังอ่อนประสบการณ์ด้านงานเขียนอยู่มาก เห็นได้จากเทคนิคการเขียน และมุมมองต่างๆ ในเนื้องาน แม้จะมีผลงานออกมาถึง 13 เล่มแล้วก็ตามที ผลงาน เหล่านั้น อยู่ในระดับเดียวกันทั้งหมดมิได้พัฒนากระโดด ข้ามขั้นเช่นเดียวกันกับการความเร็วในการนำผลงานออกสู่ ตลาดเลย ดิฉันคิดว่าคุณโมจำเป็นต้องมีบรรณาธิการดีๆ คอยชี้ให้เห็น จุดบกพร่องในงานก่อนพิมพ์ออกจัดจำหน่ายเป็นอย่างมากค่ะ ทั้งนี้ขอข้ามที่จะกล่าวถึงฉากเลิฟซีนที่เป็นปัญหาไปก่อนนะคะ แล้วจะนำมาพูดถึงอีกทีในบรรทัดล่างๆ งานของคุณโมปัจจุบันแค่รายละเอียดในการเรียงร้อยเล่าเรื่อง ในนิยายหลายๆ จุด ที่ บก.ควรท้วงติงและน่าจะส่งกลับไปให้ นักเขียนแก้ไขหรือหาข้อมูลเพิ่มเติม เพราะลักษณะการ เขียนของคุณโมนั้นเป็นการเอาความสุขใจของตนเองเป็นที่ตั้ง วาดมโนภาพไว้อย่างไรก็เขียนใส่ฉากลงไปอย่างนั้น จนไม่ได้ คิดถึงความเป็นจริงว่าเป็นไปได้หรือสามารถมีได้หรือไม่ ดังเช่น เรื่องเกาะส่วนตัวที่คุณ ผสมย.ได้ยกตัวอย่างมาแล้วข้างต้น ผู้เป็น บก.สามารถชี้แจงแก้ไขได้ไม่ยาก แค่เปลี่ยนให้เป็น บ้านพักส่วนตัวบนหาดแห่งหนึ่งเพียงเท่านี้ก็ลงตัวและไม่ กระเทือนถึงเนื้อเรื่องในบทต่อไปอีกด้วย แต่ บก.ไม่ชี้ให้ นักเขียนจุดบกพร่องที่เกิดขึ้นเลย แล้วยังปัญหาในการใช้คำ ผิดความหมายมาแต่ประโยค ทำให้ลักษณะของรูปประโยค และอารมณ์ของเรื่องถูกบิดเบี้ยวไปเป็นอันมาก ส่วนนี้ บล็อคของคุณหมูย้อมสีได้ยกขึ้นมากล่าวถึงแล้ว แล้วยังข้อบกพร่องอื่นๆ ในเรื่องอีกมาก ฯลฯ ขอเพิ่มเติมอีก สักตัวอย่างนะคะ เช่น ในเรื่องรอยรักฯ ฉากภูเขาน้ำตกขนาด ใหญ่ที่มีถ้ำอยู่ภายใน ผู้เขียนบอกว่าฉากนี้อยู่ในอยุธยา ซึ่งอยุธยานั้นเป็นที่ราบลุ่ม และไม่มีภูเขาแต่อย่างใด ตามฉาก ที่บรรยายมาน่าจะเป็นจังหวัดสระบุรี หรือกาญจนบุรี มากกว่า และพัฒนาไปตามกาลเวลาร่วม 200 กว่าปีแล้ว อยุธยาเป็นจังหวัด ใกล้กรุงเทพจึงมีความเจริญเป็นอันมาก จนไม่น่าจะเหลือป่าให้เห็น เรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ดูจุกจิกจนน่าให้ความสำคัญ แต่เมื่อ จุดเล็กน้อยเหล่านี้รวมกันใน 1 เล่ม เกินสิบที่มันก็กลายเป็น จุดบกพร่องเหมือนหลุมขนาดใหญ่กินเนื้อที่ไปบริเวณกว้าง ทำให้เสียอรรถรสในเรื่องไปอย่างมากมาย เมื่อเป็นดังที่กล่าวมาเช่นนี้แล้ว...แทนที่คุณโมจะได้เป็น เพชรน้ำงามของสำนักพิมพ์ กลับเป็นได้แค่พลุที่ถูกจุดขึ้น ไปบนฟ้าส่องประกายแค่ชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น ไม่สามารถอยู่ ในอาชีพนักเขียนได้ยาวนาน หากเมื่อใดที่มีคนเขียนแนว เดียวกันแต่สำนวนดีกว่าและสามารถปิดข้อบกพร่องได้ แนบเนียนกว่าเกิดขึ้น นักเขียนคนนั้นก็จะถูกยกขึ้นมา แทนที่คุณโมทันที เพราะงานแนวนี้ถ้าเขียนไม่ดีก็เป็น แค่งานตามกระแสมาเร็วและไปเร็ว ดิฉันไม่มองว่าคุณโม เป็นคนผิด แต่เพียงเป็นแค่.... "เหยื่อของสำนักพิมพ์เท่านั้น" จากการที่ตามอ่านกระทู้จะเห็นได้ชัดว่า 95% นั้น ตำหนิคุณโม น้อยนักที่จะตำหนิตัวสำนักพิมพ์ เพราะเมื่องานที่มีปัญหาไม่ได้คุณภาพออกสู่สังคม คนที่ต้องรับหน้าเป็นตัวคุณโมซึ่งเป็นผู้เขียนคนเดียว เท่านั้น ผู้อ่านส่วนมากไม่ได้ตำหนิใครอื่นเลย และ นิยายของสำนักพิมพ์เดียวกันเรื่องอื่นๆ ก็มิได้ถูกยกมา ตำหนิอีกด้วย จึงน่าสงสัยว่ามาตรฐานการดูแลงาน ให้คุณโมไฉนจึงได้ปล่อยปะละเลยคุณโมได้ขนาดนี้ ในขณะที่นักเขียนท่านอื่นไม่มีปัญหาดังที่กล่าวมา ให้ยกเป็นประเด็นถกเถียงกันในวงกว้างเช่นนี้ ทำให้ดิฉันตีความไปว่าเป็นเพราะคุณโมเป็นนักเขียน ที่ตลาดต้องการ การเร่งผลิตออกมาตอบสนอง ผู้อ่านจึงเป็นสิ่งที่นำหน้าคุณภาพ งานของคุณโม จึงไม่ได้รับการดูแลเท่าที่ควร เหมือนเขียนเสร็จ ก็พิมพ์ทันที ทั้งที่เป็นนักเขียนที่น่าจะได้รับการ ประคบประหงมมากที่สุดใน สนพ.แท้ๆ น่าเสียใจแทนคุณโมจริงๆ ที่ถูก สนพ.ประเมิณ คุณค่าที่จะใชสอยไว้เพียงแค่คำว่า "ขายได้" เท่านั้น ดิฉันคาดว่าคุณโมน่าจะเข้ามาอ่านบล็อคของคุณ ผสมย.แล้ว ดิฉันปรารถนาให้คุณโมอ่านทุกความเป็นด้วยความใจเย็น อย่าเอาโมหะอันร้อนรุ่นที่เกิดจากการถูกผู้คนตำหนิมากมาย อย่างเป็นเอกฉันท์นี้ขึ้นมาบังสติปัญญา ถ้ากรองถ้อยคำรุนแรง ออกไปคุณจะเห็นว่าผู้คนเหล่านั้นพูดสิ่งหนึ่งที่ใกล้เคียงกับดิฉัน กำลังพูดอยู่ เพียงแต่ใช้ถ้อยคำและอารมณ์ในการพูดที่ต่างกันเท่านั้น ดิฉันไม่อยากให้คุณโมเก็บคำพูดเสียดแทงพวกนี้มาเป็นอารมณ์ คนเหล่านี้รู้จักคุณเป็นการส่วนตัวหรือไม่....คำตอบคือไม่เลย แทบทุกคนไม่มีส่วนในชีวิตประจำวันของคุณโมแม้เพียงสักน้อยนิด ดังนั้นดิฉันคิดว่าเขาคงไม่ได้คิดกลั่นแกล้งหรือว่าคุณโม ด้วยอคติแต่อย่างใด เพียงแต่เป็นอารมณ์ของนักอ่าน นักเขียน ที่รู้สึกเหมือนโดนตีแสกหน้าเข้าอย่างจังกับความ คิดบางประการที่คุณโมพูดไว้ในคำนำ หรือจะเป็นเพราะความ ตื้นตันกับยอดขายทำให้คุณโม เร่งผลิตผลงานออกมาตาม คำแนะนำของ สนพ. โดยไม่ฟังเสียงติเตียนหรือปรับปรุง ส่วนที่บกพร่องไป การที่มุมมองเพียงมุมของตนเองเพียง ด้านเดียว การเขียนด้วยความพอใจตนเองเป็นหลัก ประกอบ กับความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผลกระทบที่ตามมาจึงไม่ใช่เรื่องผิด แต่...เมื่อมีผู้มาตำหนิคุณโมแล้ว(ถ้า)คุณโมมองเห็นแต่ความโกรธนั้น จะทำให้คุณโมมองข้ามสิ่งที่พวกเขาพยายามบอกกล่าวคุณไป ดิฉันเสียดายค่ะ...นักเขียนไม่ว่าจะเขียนได้แย่ปานใด หรือห่วย มหาห่วยในสายตาใครก็ตาม แต่ถ้าเขาขายได้มียอดขายอันแสดง ให้เห็นถึงความนิยม ก็แสดงว่างานของเขาคนนั้นต้องมีเสน่ห์บางอย่าง ที่นักเขียนหลายคนต้องการและยังไม่มี ถ้าหากคุณโมไม่ต้องการ เป็นนักเขียนที่พัฒนาไปมากกว่านี้ หรืออิ่มตัวพอใจกับระดับผลงาน เขียนในขณะนี้แล้วก็ไม่ว่ากันค่ะ แต่ดิฉันคิดว่าคุณโมก็คงเหมือน นักเขียนทุกๆ คน คืออยากก้าวหน้าในอาชีพการงาน ดังนั้นถ้าคุณ จะทำให้เสน่ห์ในงานของคุณมันหยุดอยู่แค่นี้ ด้วยมือคุณเองด้วย การไม่ปรับปรุง ไม่หาข้อมูล มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากๆ จริงอยู่ว่าจินตนาการสำคัญเป็นหลักแต่จินตนาการสมควรยืนอยู่ บนพื้นฐานแห่งความเป็นจริง เพราะคุณไม่ได้เขียนเรื่องแฟนตาซี แต่คุณเขียนเรื่องโรแมนติก-อีโรติก แต่ดิฉันไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะเหตุใด เรื่องง่ายๆ ที่บรรณาธิการ ควรจะทำในหน้าที่ตัวเองคือชี้จุดบกพร่องและบอกให้นักเขียน แก้ไขงาน ก่อนที่จะตีพิมพ์ออกมาทำไมถึงไม่ทำ? หรือเพียง เพราะว่าแค่ชื่อคุณโมผู้อ่านก็ซื้อแล้ว ไม่จำเป็นต้องดูแลมากนัก หรอก หากมีปัญหาคุณโมรับหน้าไปเองแล้วกันอย่างนั้นหรือ? หรือนี่เป็นความรักที่ สนพ.มันดีมีให้นักเขียนที่ทำเงินทำทอง ให้คุณตั้งมากมายหรือคะ? ต้องขอตำหนิอย่างรุนแรงค่ะ คุณไม่ได้ปั้นเขามาเพื่อเป็นเพชร แต่ปั้นมาเป็นเหยื่อ ให้สังคมประณามชัดๆ ส่วนทาง สนพ.นั้นก็รับแต่ผล ประโยชน์ไปเต็มๆ ในสายตาดิฉันคุณโมน่าสงสารค่ะ ==================================== ดิฉันขออนุญาตแนะนำคุณโมในฐานะนักอ่านผ่านบล็อคนี้นะคะ หากคุณโมไม่ชอบหาข้อมูลทำไมไม่ลองเขียนใกล้ตัวล่ะค่ะ เช่น ให้เรื่องของคุณเกิดในประเทศที่คุณอาศัยอยู่อย่างเยอรมัน เขียนถึงในสิ่งที่คุณรู้คุณเห็นแต่คนที่อยู่ในประเทศไทยไม่เคยเห็น คุณโมน่าจะเขียนได้ดีกว่าพูดถึงที่ๆ คุณไม่ถนัด ไม่มีข้อมูลแล้วยก จินตนาการขึ้นมาสวมทับลงไป สิ่งนั้นทำให้ผู้อื่นมองว่าคุณมักง่าย และยิ่งมีผลงานออกมามากๆ แต่ไม่มีการพัฒนาที่ดีขึ้นเลย บกพร่องตรงจุดใดก็บกพร่องอย่างเดิมเช่นนั้นได้เสมอต้นเสมอปลาย นักอ่านเขามีความคาดหวังในการอ่านและในตัวนักเขียน เมื่อไม่ได้รับการตอบสนองที่ดี บางครั้งก็มีผู้หวังดีแต่ประสงค์ ร้ายมาช่วยแก้ต่างให้แต่กลับกลายเป็น ทำให้ภาพลักษณ์ของ คุณโมย่ำแย่ลงไปอีก จึงตอบโต้คุณโมด้วยความรุนแรง แต่ขอให้เชื่อเถอะค่ะพวกเขาเหล่านี้คงไม่มีใครต้องการเหยียบ ให้คุณจมดิน หรือเกลียดชังคุณ หรือมีจิตคิดริษยาในยอดขายใดๆ ทั้งสิ้น ดิฉันก็ได้แต่บอกคุณโมด้วยใจเป็นกลาง อยากให้คุณได้ประโยชน์ จากบล็อคคุณ ผสมย. ผู้ที่ดิฉันยกย่องว่ากล้าพูดในสิ่งที่อยู่ ในใจออกมาโดยใช้ล็อคอินที่สามารถติดต่อได้จริงๆ และไม่ได้ มีอคติกับผู้เขียน เพราะหนังสือที่คุณ ผสมย. รีวิวมานั้นไม่มีเล่ม ไหนไม่ถูกตำหนิเลย เพียงแต่ตำหนิมากหรือน้อยเท่านั้น ที่สำคัญคือตำหนิโดยให้เหตุผลอันเป็นเรื่องที่ฟังขึ้น และนักเขียน ควรนำไปปรับปรุงเสียด้วยสิคะ และยิ่งไปกว่านั้นคุณอาจจะไม่รู้ว่า คุณ ผสมย.เป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐ และมี หน้าที่ดูแลงานทางด้านหนังสือโดยตรงสิ่งที่คุณ ผสมย.พูดมาจึง ไม่ใช่การพูดอย่างเลื่อนลอยไร้หลักการหรอกค่ะ เพียงแต่ที่นี่เป็น บล็อคไดอารี่ส่วนตัวคงไม่มีใครมาใช้ภาษาวิชาการตลอดเวลา... ให้เหมือนต้องการจะอวดภูมิ มากกว่าการเป็นนักอ่านคนหนึ่ง อยากจะพูดถึงนิยายหรือหนังสือที่ตนได้อ่านไปเท่านั้น และจากการอ่านกระทู้ในพันทิปนั้นทำให้ดิฉันทราบว่า คุณโมเป็น บก.ของสำนักพิมพ์ด้วยก็ไม่ทราบว่าผลงานชิ้นก่อน คุณโมเป็น บก.ให้ตนเองหรือว่าเพิ่งจะมาเป็นเมื่อไม่นานมานี้ ดิฉันว่าการที่ผู้เขียนตรวจงานเองอาจไม่ทั่วถึงและมองไม่เห็น บางจุดที่ควรแก้ไข ลองให้ผู้อื่นหลายๆ คนช่วยกันอ่านและ คอมเม้นท์งานให้อย่างตรงไปตรงมาไม่ต้องยกยอปอปั้นกัน และคุณต้องเปิดใจรับให้ได้ด้วย ดิฉันเชื่อว่างานของคุณโมจะสนุก และน่าอ่านขึ้นทีนี้จะได้พูดได้เต็มปากว่ามีดีกว่าเรื่อง SEX เสียที จุดที่ควรปรับปรุงในสายตาดิฉันนะคะ 1.การใช้ภาษาไม่ใช่เรื่องใช้ภาษาที่ยากหรือง่ายเกินไป แต่ว่าคุณโม ใช้คำผิดความหมายหลายคำมากทำให้ความเข้าใจคาดเคลื่อน 2.การหาข้อมูลอย่าใช้แค่จินตนาการที่อยากให้เป็นเท่านั้นในการเขียน 3.แนวคิดในการเขียนฉากเลิฟซีน ดิฉันว่าคุณโมคงตีความคำว่า "เท่าเทียมทางเพศ" ผิดไปจากความหมายที่แท้จริงของมัน งาน ของคุณไม่เรียกว่าเท่าเทียมทางเพศ แต่เป็นการกดขี่ข่มเหงทางเพศ ด้วยความรุนแรงเสียด้วยซ้ำ การให้เกียรติอีกฝ่ายคือการชักชวนให้ อีกฝ่ายยินยอมพร้อมใจที่จะสมสู่ หรือฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายต้องการ และออกปากเชิญชวน นั่นต่างหากคือการเท่าเทียม ไม่ใช่การข่มขืน อย่างแน่นอน!! ถ้าหากว่าทุกๆ เรื่องพระเอกเป็นฝ่ายข่มเหงโดยนางเอกไม่เต็มใจ ดิฉันเกิดความสงสัยว่า...พระเอกคนนั้นไม่มั่นใจในเสน่ห์ตนเองว่า สามารถทำให้นางเอกยินยอมได้หรืออย่างไร? จึงต้องใช้กำลัง กันเสียก่อน แบบนี้นับว่าลูกผู้ชายตรงไหน? คนแบบนี้จะปกป้อง หรือประคองครอบครัวไปรอดหรือเมื่อเอาอารมณ์เป็นหลัก และหากนางเอกต้องแต่งงานฝากชีวิตไว้กับเขาคนนั้น ที่นิยม แสดงความรักด้วยความรุนแรงเสมือนอีกฝ่ายเป็นสิ่งของ ที่มีไว้รองรับอารมณ์เท่านั้น เขาคนนั้นทำลายคำว่า "พระเอก" ทิ้งไปไม่ต่างอะไรกับผู้ร้าย ที่แสนทรามเลย เพียงแต่เขาได้เป็นพระเอกเพราะตอนจบ ได้คู่กับนางเอกเพียงเท่านั้น ถ้าลองเปรียบเทียบในชีวิตจริง มันยากยิ่งที่ผู้หญิงซึ่งโดนข่มขืนคนใดจะมีความรักกับชายที่ ข่มขืนตน หากหญิงนั้นรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ โดยที่มิได้มีความรัก หรือความผูกพันกับชายผู้นั้นมาก่อน "ในสายตาของสังคมผู้มีความคิดปกติไม่วิปลาส คงต้อง บอกว่าหญิงนั้นไม่เกียรติตนเอง" เมื่อคุณโมชื่นชมและเขียนแนวนี้ จึงทำไม่น่าแปลกใจ ที่หลายคนมองว่าคุณโมไม่ให้เกียรติเพศหญิงด้วยกัน หรือไม่ให้เกียรติตนเอง จึงชื่นชมและแปลความว่าข่มขืน นั้นเพราะรักใคร่เสน่หาจึงได้กระทำลงไป ความรักในมุมมอง ของคุณโมจึงได้ผิดแผกแตกต่างจากสังคมปกติ และนำเสนอ ผ่านตัวนิยายออกมาแบบนี้ ถ้าให้อ่านเล่นๆ แบบไม่คิดมากก็คงอ่านกันได้ ฝีมือคุณโม ไม่ถึงกับเลวร้าย แต่สำหรับกลุ่มคนที่เป็นนักเขียนการเสนอ เรื่องสู่สังคมเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ไม่ควรนำแง่มุมที่ตีความ ผิดๆ ออกมาโดยมิได้กลั่นกรอง ซ้ำร้าย สนพ.ยังสนับสนุน เร่งรัดให้คุณโมผลิตผลงานออกมามากขึ้น ส่วนในสถานะ ของผู้อ่าน ไม่สำคัญว่าผู้อ่านคนนั้นเป็นปัญญาชนหรือ จบการศึกษาระดับชั้นใด เพียงแค่เขามีแม่เป็นหญิง มีพี่ หรือ น้องเป็นหญิง ย่อมกลัวภัยที่จะเกิดกับคนที่ตนเองรัก เพราะผู้อ่านของคุณโมเป็นเยาวชนเสียส่วนใหญ่ สิ่งที่คุณโม เขียนเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นในสังคมปิดแบบเมืองไทย จึงมิใช่ เรื่องแปลกที่เด็กสาวแรกรุ่นจะชื่นชอบผลงานของคุณโม เพราะเด็กสาวเหล่านั้นกำลังอยู่ในวัยเรียนรู้ และศึกษาผ่าน นิยายเพราะการจะลองกับตัวเองคงเสี่ยงเกินไป แต่ถ้าให้ ความรู้หรือมุมมองที่ตีความหมายผิดเพี้ยนไป จะก่อให้เกิด ทัศนคติทางเพศผิดๆ และไม่เหมาะสมกับผู้อ่าน ในเวลาช่วงวัยรุ่น สิ่งลองผิดลองถูกนั้นมีมากมาย แต่ไม่สมควรเป็นเรื่อง SEX และยาเสพติด สองเรื่องนี้หากผิดพลาดขึ้นมาจะกลายเป็น ตราบาปไปทั้งชีวิตเลยทีเดียว แล้วยิ่งกับวัยรุ่นคือวัยแห่งความฝัน มีสาวนางใดบ้าง ไม่อยากเป็นนางเอกในชีวิตจริง? เพียงแต่ต้องการเป็น นางเอกนิยายประเภทไหนเท่านั้นนี่แหละคือสิ่งที่น่าเป็นห่วง คุณโมอาจคิดว่าดิฉันพูดเรื่องวงกว้างเกินไป...คิดมากเกินไป มันใกล้ตัวกว่าที่คิดมากนะคะ แนวคิดเรื่องเพศของเด็กไทย กับเด็กฝรั่งมันต่างกัน คุณโมอยู่ต่างประเทศอาจจะชินกับ แนวคิดเรื่องเพศของทางตะวันตก แต่ประเทศไทยมันต่างกันค่ะ พื้นฐานชายไทยเองก็...ไม่ค่อยให้เกียรติผู้หญิงอยู่แล้ว ดังนั้นถ้า สนพ.ที่คุณสังกัดอยู่ไม่สนใจถึงผลกระทบเหล่านี้ ก็คงมีแต่ต้องฝากไว้คุณโมเป็นผู้พิจารณาเองค่ะ เพราะคุณมี สิทธิอำนาจที่จะทำในฐานะเจ้าของผลงานเอง จะเป็นความ กรุณาให้กับสังคมไทยที่คุณเคยอยู่ อย่าตอกย้ำในสิ่งเหล่านี้ นักเลยค่ะ เด็กไทยไม่โง่...แต่อ่อนด้อยอีคิว กว่าที่คิดค่ะ แต่ถ้าคุณโมยังต้องการเขียนแนว SEX โฉ่งฉ่างเปิดเผย อยู่ล่ะก็ ลองเขียนในมุมอื่นๆดีไหมคะ แนวคิดทาง เพศมีหลายแบบค่ะยิ่งคุณอยู่ต่างประเทศหนังสือ เกี่ยวกับแนวคิดทางเพศคงหาอ่านได้ไม่ยาก ลอง เปิดทัศนคติด้านเพศรสแบบอื่นดูบ้าง อย่ายึดติด กับแนว SEX สไตล์ที่คุณชอบเพียงอย่างเดียวเลยค่ะ เพื่องานเขียนจะได้ออกมาหลายแง่มุมถือว่าเพื่อการ พัฒนาในอาชีพก็ได้ค่ะ 4.จริงๆ แล้วก็มีข้ออื่นอีกค่ะ แต่ว่าค่อยๆ เก็บเกี่ยวกัน ไปก็ได้ 3 ข้อที่กล่าวมานั้นเป็นหลักใหญ่ที่อยากให้ รับไว้พิจารณาปรับปรุงน่ะค่ะ งานเขียนนั้นสะท้อน แนวคิดมุมมองของผู้เขียน ดังนั้นเวลามีการตำหนิ เกิดขึ้นคุณเลยต้องรับหน้าไปผู้เดียวทั้งๆ ที่ คนที่ควร ให้คำแนะนำคุณที่สุด อย่าง สนพ.กลับไม่ทำ...เฮ้อ แต่แค่ทำสิ่งที่ง่ายกว่าคือแปะหัวหนังสือระบุประเภท นิยายก็ยังไม่ทำเลยดิฉันคาดหวังสูงเกินไปจริงๆ นั่นแหละ 5.อันนี้นอกประเด็นเล็กน้อยนะคะ ด้วยเหตุผลที่ กล่าวมาทั้งหมด เป็นเหตุให้คุณโมต้องปะทะกับ นักเขียนอื่นๆ ในฐานะ บก. อีกแน่ๆ คงจะมีนักเขียน อย่างคุณพระจันทร์โศกคนที่ 2 คนที่ 3 ที่ไม่ยอมรับ ความสามารถในงานเป็นบรรณาธิการ ลุกขึ้นโต้แย้ง กับคุณโมเรื่อยๆ ล่ะค่ะ เพียงแต่จะไขในที่แจ้งหรือ เปล่าเท่านั้น มีคนเคยถามในกระทู้ที่แล้วว่าทำไม ผู้อื่นยังไม่ทันเห็นสิ่งที่สั่งให้คุณพระจันทร์โศกแก้ไป แล้ว ถึงออกความเห็นในเชิงเข้าข้างไม่ยุติธรรมเลย เหตุนั้นเป็นเพราะว่า...ก็ขนาดเนื้องานของคุณโมเอง ยังมีจุดบกพร่องสูง ทำให้เขาขาดความเชื่อมั่นศรัทธา บก. ดังนั้นปรับปรุงแก้ไขทำให้เขาเชื่อมั่นและยอมรับในตัวคุณ ดีกว่าจะไปเสียเวลาทะเบาะแว้งกันดีกว่าค่ะ หากปิดจุด พร่องได้ เชื่อว่าคุณโมจะเจริญในหน้าที่การงานทั้งในฐานะ นักเขียนและบรรณาธิการค่ะ สุดท้ายนี้....ตรงนี้ไม่เกี่ยวกับคุณโม แต่ดิฉันกล่าวกับ บางท่านที่มาแสดงความคิดเห็น "ถ้าส่งให้กระทรวงวัฒนธรรมมาตรวจ หนังสือที่เขียนแนว แบบนี้ก็ต้องโดนทุกเล่มด้วยนะคะ แล้วสนพ.อื่นที่พิมพ์ งานแนวนี้ขาย ก็ต้องโดนเหมือนกัน ถึงจะเรียกว่ายุติธรรม" ดิฉันอ่านแล้วแปลความได้ว่า "ถ้ายังอยากอ่านนิยายแนวนี้ อยู่ก็หยุดวิจารณ์คุณโม ไม่งั้นก็ไม่ต้องอ่านด้วยกันทั้งหมด เลยดีไหม?" ดิฉันแน่ใจว่าแปลไม่ผิดความหมายนะคะ ถ้าคุณว่าผิด งั้นแสดงว่าคุณมีปัญหาเรื่องการสื่อสารออกมาให้ผู้อื่นเข้าใจ ดังที่กล่าวมานั้น ก็ในเมื่อนิยายแนวนี้ยังไม่มีเรื่องไหนโดนตำหนิเรื่องแนวคิด รุนแรงเท่านิยายคุณโมแล้ว ถ้าถูกระงับพิมพ์หมดทุกเรื่อง ตรงไหนหรือคะที่เรียกว่าความยุติธรรม? ทำไมถึงต้องแก้ปัญหาที่ปลายเหตุด้วยระงับทุกเรื่อง ถ้าคุณโมยอมรับฟังผู้อื่นและแก้ไขที่ตนเองคนเดียว ปัญหาทุกๆ อย่างก็จบลง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องกระทบต่อสังคม เพราะจะหวังพึ่งสำนักพิมพ์ก็ไม่ได้แล้ว และปัญหาเรื่อง การโดนสบประมาทและท้ายทายอำนาจหน้าที่ในฐานะ บก. หรือการโดนผู้อ่านตำหนิติเตียนอย่างรุนแรง ทุกๆ อย่าง ก็จะยุติลงเองเมื่อได้รับการแก้ไขปัญหาให้ตรงจุดค่ะ ความคิดของคุณคนที่ดิฉันยกมานั้นจึงเป็นไปอย่างคนพาล เหมือนดังจิ้งจอกหางด้วนในนิทานอีสปจริงๆ   โดย: Dragonfly IP: 58.64.127.10 14 เมษายน 2550 15:55:03 น.

^ สุดยอดมาก   โดย: ใช่เลย IP: 124.121.8.45 14 เมษายน 2550 16:50:18 น.

ขอบคุณคุณ Dragonfly มากค่ะ ยอดเยี่ยมมาก   โดย: เคียงจันทร์ IP: 61.7.176.149 14 เมษายน 2550 16:59:57 น.

คุณ dragonfly พูดถูกต้องเลยค่ะ   โดย: vifu IP: 203.113.61.104 14 เมษายน 2550 17:48:28 น.

ใช่เลยค่ะคุณDragonfly ถ้าคุณผู้สาวเมืองยศจะรีวิวให้ได้อย่างนี้ ไม่ใช่การวิจารณ์แต่ใช้อคติและการด่าขอให้สะใจเท่านั้น บล็อคคุณคงไม่ร้อนทุกเรื่องที่รีวิวโดยเรื่องที่ไม่ใช่พวกคุณเขียนหรอกค่ะ   โดย: ตามอ่านมานาน IP: 58.8.135.3 14 เมษายน 2550 18:11:28 น.

"พึงชมคนที่ควรชม พึงตำหนิคนที่ควรตำหนิ" พระพุทธวัจนะ ถ้ามีคนอย่างคุณ dragonfly และคุณผสมย. เยอะๆก็พอเบาใจได้ว่าวงการหนังสือยังมีคนฉุดรั้งไว้ไมให้เรามีแต่ยาพิษเปื้อนหมึกป้อนเยาวชน คุณ#77 นี่จะแสดงภูมิรู้เรื่องวิจารณ์ก็ไม่รู้จริง มันไม่มีขอบเขตหรอกว่า มีอะไรในหนังสือที่วิจารณ์ไม่ได้ คุณผสมย. เขาวิจารณ์ในประเด็น คือวิจารณ์หนังสือ แต่ตัวคุณต่างหากวิจารณ์นอกประเด็น คือดันไปวิจารณ์"คนที่เขาวิจารณ์" ด้วยการกล่าวหาเขาอย่างสามานย์ ส่วนข้อวิจารณ์ของเขานั้น ก็ไม่ยักกะแก้ตัวได้สักคำว่าไม่จริง จะลงทุนยอมควักกระเป๋าซื้อหนังสือทุกเล่มที่โมเขียน แล้วส่งให้ สวช. ของกระทรวงวัฒนธรรมดูให้เต็มตา ถือว่าพลเมืองดีสอดส่องเป็นหูเป็นตา ดูว่าหนังสือพวกนี้มันควรจะถูกแบนจากท้องตลาดไหม อย่างน้อยประกาศรายชื่อหนังสือที่ไม่เหมาะกับเยาวชนออกมาให้พ่อแม่ครูบาอาจารย์รู้กันก็ดี   โดย: สนับสนุนเจ้าของกระทู้ IP: 58.181.205.130 14 เมษายน 2550 18:14:16 น.

คุณ ไม่ได้แค่มุง แต่ตั้งใจมาตอบทีเดียวเลยล่ะค่ะ IP: 58.9.112.207 พูดง่ายไปมั้งคะ ไม่ชอบไม่หยิบไม่อ่าน ก็จบ ห้ามวิจารณ์ เรื่องแบบนี้ เราต้องช่วยๆกันเป็นหูเป็นตาแทนเยาวชนที่ยังอ่อนด้อย และเด้กๆที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์จำนวนมากด้วยค่ะ ไม่ใช่สนพ .สักแต่ว่ามีทุนก็พิมพ์ออกมา นักเขียนมีเสรีภาพในการเขียน จะเขียนอะไรก็ได้ ไม่รับผิดชอบผลที่จะส้อนกลับมา คุณdragonlly น่านับถือมากๆ ทั้งติงทั้งแนะ อย่างมีเหตุมีผล บอกจุดด้อย เสนอทางแก้ ครบถ้วน หวังว่าคุณโม คงพยายามนำไปคิด ปรับปรุงผลงานตนเอง ให้ลดความหยาบ ความหื่นลง พยายามทำให้เป็นศิลปะมากขึ้น   โดย: ข้าวสารสามเมล็ด IP: 125.24.2.108 14 เมษายน 2550 18:38:15 น.

ขอบคุณคุณ#83 ที่อุตส่าห์สละเวลามาสนใจความคิดเห็นของดิฉันในคคห.ที่77 ค่ะ แต่ดิฉันคงผิดพลาดในการสื่อสาร ถึงได้ทำให้คุณเข้าใจไปว่าดิฉันออกมาแสดงภูมิ เปล่าค่ะ ไม่ได้แสดงภูมิอวดอ้างว่าตนเองรู้เรื่องการวิจารณ์ เพราะไม่เคยวิจารณ์ใคร คิดว่าตัวเองวิจารณ์งานไม่เป็นด้วยซ้ำ แต่เรื่องขอบเขตที่พูดถึง เพราะได้ยินได้ฟังมาจากบุคคลที่ตนเองเคารพคนหนึ่ง แล้วยึดถือปฏิบัติมาว่าจะไม่แตะต้องกรอบความคิดของใคร ดิฉันไม่ได้บอกว่าจขบ.ผิดที่วิจารณ์หนังสือด้วย ออกจะชื่นชมด้วยซ้ำว่าเขาสามารถจับจุดอ่อนของหนังสือได้ เพียงแต่บอกไปตามตรงที่ใจคิดว่าไม่ชอบกลวิธีการวิจารณ์ของเขาก็เท่านั้น ซึ่งถ้าแสดงว่าคิดเห็นกันตรงๆ แล้วมาบอกว่าดิฉันกล่าวหาเขาอย่างสามานย์ อันนี้ก็จนใจกับความคิดของคุณ#83 ค่ะ เพราะดิฉันไม่สามารถไปบังคับใครให้มีความเห็นตรงกับดิฉันได้ รวมทั้งคุณผู้สาวฯ ก็ไม่สามารถทำให้ดิฉันคล้อยตามการวิจารณ์ในเชิงอคติและเพื่อความสะใจได้เช่นเดียวกัน ทำไมดิฉันถึงมองเห็นถึงความสะใจรู้ไหมค่ะ ตรงการเปรียบเทียบลักษณะปกหนังสือเป็นถุงโชคดี เหมือนพวกคนบ้านอกถือเข้ากรุง จขบ.รวมไปถึงเพื่อนฝูงเธอ อุปมาแล้วหัวเราะเอิ๊กอ๊ากแสดงความสะใจ อ่านเสร็จแล้วบอกต่อๆ กันว่าเผาทิ้งด้วยนะเฟ้ย แบบนี้น่ะ ดิฉันไม่คิดว่าเป็นการวิจารณ์งานที่ดีหรอก ก็แค่นั้น ส่วนเรื่องแก้ตัว ดิฉันว่าได้อธิบายไปละเอียดแล้วนะคะ เป็นไปได้ "กรุณา" กลับไปอ่านซ้ำอีกที แค่ดิฉันออกมาแสดงความคิดเห็นที่ต่างออกไป ไม่เห็นด้วยกับการวิจารณ์ของจขบ. คุณจะออกมาชี้ว่าดิฉันเป็นพวกมาแก้ต่างให้เสียแล้วกระนั้นหรือ อย่างไรก็ขอบคุณสำหรับพระพุทธวัจนะที่นำมาฝากนะคะ เห็นด้วยว่าคนสมควรชม เราก็ต้องชม คนสมควรตำหนิ เราก็ต้องตำหนิ แต่ตำหนิเพราะอยากให้คนทำสิ่งที่พลาดได้รู้ขอผิดพลาดเพื่อนำมาปรับปรุงตัวเอง หรือตำหนิแบบทับถมเหยียบย้ำ แถมพาคนมาเหยียบซ้ำ อันไหนที่เป็นสิ่งที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าท่านต้องการให้พุทธสาวกท่านปฏิบัติคะ บอกอีกครั้ง หวังว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายนะคะ ดิฉันชื่นชมลักษณะการวิพากษ์วิจารณ์ของคุณ Dragonfly แต่ไม่ชอบกลวิธีการวิจารณ์ของคุณผู้สาวเมืองยศ เกือบจะกดส่งแล้ว รีเฟรชเห็นคคห.ของคุณข้าวสารสามเมล็ดพอดี ดิฉันไม่ได้พูดง่ายค่ะ พูดมาตั้งยาวคุณจับประเด็นแค่หนึ่งบรรทัดของดิฉัน แล้วมาสรุปว่าดิฉันพูดง่ายก็ตามแต่คุณจะคิดก็แล้วกันค่ะ แต่ดิฉันมั่นใจแน่ๆ ว่าไม่ได้พูดว่า "ห้าม" ไม่ให้วิจารณ์ออกมาสักคำ กลับไปอ่านอีกครั้งดีๆ ไหมคะ สุดท้ายก็ต้องขอโทษคุณผู้สาวเมืองยศอีกครั้งที่ใช้พื้นที่ส่วนตัวของบล็อกคุณในการโต้ตอบความคิดเห็นที่ไม่เกี่ยวข้องกับหัวข้อบล็อกค่ะ แต่เพราะถูกพาดพิง ดิฉันจึงจำเป็นต้องออกมาตอบ ขอโทษอีกครั้งจริงๆ   โดย: ขอโทษที่ต้องออกมาใช้สิทธิ์ตอบเพราะถูกพาดพิงถึง IP: 58.9.112.207 14 เมษายน 2550 19:17:21 น.

ให้กำลังใจคุณผศมย. ทำงานเปิดหูเปิดตาพ่อแม่ครูอาจารย์ เรื่องกระดาษเปื้อนหมึกมลพิษต่อไปอีก เรียกว่าถุงโชคดี ยังไม่ตรงความจริง ถุงโชคดีมันไม่มีพิษภัยนะคะ   โดย: #83 IP: 58.181.205.130 14 เมษายน 2550 20:07:40 น.

เคยเห็นที่ร้านหนังสือเหมือนกัน แต่ไม่รู้เลยว่าจะเป็นแนวแบบนั้น ยังคิดอยู่เลยว่าปกสวยดี   โดย: เด็ก16 IP: 202.57.173.108 14 เมษายน 2550 22:34:18 น.

ไม่ได้ตั้งใจมาขัดแย้งนะคะ เพราะเห็นด้วยกับคุณ ผสมย หลายๆ ประเด็น แต่เกาะส่วนตัวมีอยู่จริงๆ ค่ะ ภูเขาส่วนตัวก็มีค่ะ คือเขาซื้อที่ไว้ทั้งหมดน่ะค่ะ   โดย: ไม่อยากเถียงเลย IP: 203.118.98.86 14 เมษายน 2550 22:45:42 น.

เกาะส่วนตัวน่ะมีจริง ภูเขาส่วนตัวน่ะมีจริง แต่เกาะส่วนตัวคืออะไร??? คือเกาะที่ซื้อไว้เพื่อสงวนเป็นเฉพาะของตัวเองใช่หรือไม่ แล้วมันจะมีเมือง มีโรงพยาบาลบนเกาะได้อย่างไร มีคนพลุกพล่านอย่างงั้น ไม่ต้องซื้อมันดีกว่ามั้ง หรือเป็นเมืองส่วนตัว ประมาณว่าเมืองจำลอง เลี้ยงไว้บนเกาะส่วนตัวอีก???   โดย: เถียงได้ แต่คิดตามหน่อย IP: 203.149.41.155 14 เมษายน 2550 23:51:24 น.

555 ขำ88 อ่านไม่ครบเปล่าคะ ใช่ว่าไม่เชื่อว่ามีเกาะส่วนตัวหรือภูเขาส่วนตัวค่ะ ที่ว่ามันไม่สมจริงคือ ทำไมเกาะส่วนตัวมีชาวบ้าน มีโรงพยาบาล มีในเมืองได้ล่ะ อืม แต่อาจจะคิดได้ว่า คุณพระเอกเค้าให้เช่าที่เหมือนท่านดยุคเปล่าคะ   โดย: JingleJ IP: 61.7.176.161 15 เมษายน 2550 9:25:57 น.

ถ้ามีเงินซะอย่างภูเขาก็ซื้อได้ บ้านเพื่อนเราซื้อภูเขาไว้สองลูกแน่ทำไร่ผลไม้ แต่ปัญหามันอยู่ที่อยุธยามันไม่มีภูเขาให้ซื้อนี่สิ? หรือภูเขาจำลอง? แต่เห็นบอกว่ามีมาตั้งแต่สมัยปลายกรุงศรีแล้ว? ตรงนี้ล่ะค่ะปัญหาของเรื่อง กลับไปอ่านที่คุณ Dragonfly กับคุณ ผสมย. พูดอีกที...ไม่มีใครบอกไม่เชื่อว่าไม่ซื้อ หรือซื้อไม่ได้ แต่ว่า...มันมาได้ยังไงต่างหาก ปล.ไปโพสที่บล็อคอื่นก็ใช้ชื่อนี้ค่ะ ไม่ต้องปลอมตัวมาหัวเราะหรอกค่ะ อีกอย่างการที่เรียวกว่าถุงโชคดีไม่ได้เป็นการด่าว่าบ้านนอก คนส่วนใหญ่ก็เป็นคนบ้านนอกไม่มีอะไรน่าอายตรงไหน เพียงแต่รูปลักษณ์ของหนังสือมันเหมือน พอมีเพื่อนคนหนึ่งอุทานออกมาว่าถุงโชคดีว่ะ!! ทุกคนก็...เออ! เหมือนจริงๆ ด้วย นึกภาพเปรียบเทียบที่ใกล้เคียงที่สุดขึ้นมาทันใด อีกอย่างหนังสือของคุณโมน่ะกี่เล่มก็ปกลายเดิม เพียงแต่เปลี่ยนสี เปลี่ยนชื่อเรื่อง เหมือนถุงที่พิมพ์มาเป็นลายเดียวกันแต่เปลี่ยนสีเท่านั้นเอง แต่ถ้าไม่ชอบก็จะไม่เรียกค่ะ คุณอีกคนในเน็ตเขาเรียกว่านิยายกระดาษเงินกระดาษทอง เพราะลักษณะมันทำให้นึกถึง ไม่ได้มีใครเยาะเย้ยลองถ้าคุณไม่ใช่ทีมงานมันดีมองในมุมนอกคุณคงขำแหละค่ะ ถ้ามีคำเปรียบเทียบมาให้ แต่นี่คุณเป็นทีมงานเลยไม่ชอบที่มีคนว่าอย่างนี้ก็ขออภัยด้วยแล้วกันค่ะ อย่าถามว่าทำไมรู้ว่าเป็นทีมงานก็ที่คุณเขียนมาทั้งหมดนั่นแหละค่ะมันบอก แต่เข้ามาอ่านแล้วช่วยนำความคิดเห็นทั้งหมดในบล็อคนี้ไปให้ทางทีม บก.ปรับปรุงด้วยนะคะ ถ้าปรับก็ยังโดนด่าต่อไปล่ะค่ะ   โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 202.57.176.198 15 เมษายน 2550 11:52:30 น.

พิมพ์ผิด...-->ถ้าปรับก็ยังโดนด่าต่อไปล่ะค่ะ<---แก้ไขเป็น ถ้าไม่ปรับก็ยังโดนด่าต่อไปค่ะ   โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 202.57.176.198 15 เมษายน 2550 11:54:21 น.

จริงๆว่าเหมือนถุงโชคดีก็เหมาะดีนะ เพราะผู้หญิงถือถุงโชคดีแถวสนามหลวง เขาก็รู้กันดีว่าหมายถึงอะไร อาจจะจงใจให้เหมือนก้ได้ เป็นความเปรียบขั้นสูง ฮุฮุฮุ   โดย: คิดตามมั่กๆ IP: 203.149.41.155 15 เมษายน 2550 13:14:47 น.

อ่านมา 2 วันยังไม่จบอีกหรือนี่ ช่างเป็น blog ที่ร้อนแรงดีจริงๆ ขออนุญาตคุณผู้สาวอีกครั้งนะคะ การที่คนเราไม่เห็นด้วยและแสดงความไม่เห็นด้วยนั้นไม่ได้แปลว่า คนคนนั้นจะต้องเป็นทีมงานหรือเป็นแฟนคลับเสมอไป ถ้าคิดแบบนั้น ทุกคนในโลกนี้จะแบ่งออกเป็นสองฝ่าย คือฝ่ายเขากับฝ่ายเรา คนเราแต่ละคนมีความคิดเป็นของตัวเอง และสามารถแสดงความเห็นของตนเองได้ โดยไม่จำเป็นต้องแสดงความก้าวร้าว เสียดสี หรือใช้ถ้อยคำหยาบคายถึงบุคคลที่กล่าวถึง เพียงเพื่อแสดงความสะใจออกมาให้เห็น ความคิดจะส่ง blog แสดงความคิดเห็นนี้ไปยังสำนักพิมพ์เป็นความคิดที่ดี แต่อย่าลืมว่านี่เป็น blog ส่วนตัว แต่หากจะส่ง ขออนุญาตคุณผู้สาว ฯ ก่อนน่าจะดีกว่ามังคะ   โดย: ดารณี IP: 210.203.178.195 15 เมษายน 2550 13:15:26 น.

กลับขึ้นไปอ่านข้างบนอีกทีนะคะ สิ่งที่ทำให้คิดว่าเป็นทีมงาน เพราะคุณไม่มีชื่อเขาบอกว่าอ่านนิยายคุณพระจันทร์โศกไปหมดแล้ว ถ้าไม่ใช่คนที่ทำหน้าที่ตรวจต้นฉบับจะเห็นทั้งหมดเลยเหรอคะ? ส่วนที่บอกว่าทุกคนมีสิทธิ์แสดงความคิดเห็น แล้วทำไมถึงมาต่อว่าทุกคนที่แสดงความคิดในทางตำหนิคุณโมว่าคับแคบ แบบนี้ไม่เรียกว่าละเมิดกรอบความคิดหรือคะ? คุณผู้สาวฯ วิฯ หนังสือ ส่วนคุณน่ะไม่ได้แก้ต่างให้หนังสือแต่คุณวิฯ คุณผู้สาวอีกทีต่างหาก นี่มิใช่การละเมิดความคิดหรือคะ? ส่วนที่บอกคุณ 83 ไปว่าคุณไม่ได้ห้าม คุณไม่ได้สรุปความง่ายๆ แต่....คุณน่ะ บอกว่าไม่ชอบแนวนี้ก็ไม่ต้องอ่าน ไม่ต้องแตะ = จะได้ไม่ต้องบ่นไง เราว่าคุณ 83 ไม่ได้แปลที่คุณพูดผิดนะ เพราะเราว่าหลายคนแปลอย่างนั้นเหมือนกัน ในเมื่อบอกเองว่าลางเนื้อชอบลางยา ถ้างั้นงั้นคนที่อ่านแล้วไม่ชอบก็มีสิทธิ์พูดถูกต้องไหมคะ? แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาละเมิดความคิดคนอื่น ที่ว่าคุณ ผสมย.ด่าเอาสะใจ....เขาก็เขียนบอกไว้ว่า เจ้าของหนังสือบอกมา ไม่ใช่เขาพูดเอง แล้วถ้าเจ้าของหนังสืออ่านแล้วเขาจะด่าอย่างนั้น เขารู้สึกเสียดายเงิน หรือเขาหัวเสียหลังอ่านจบ เขาผิดตรงไหนหรือคะ? ส่อเสียด...หรือไม่ คุณต้องด่าเป็นรายตัว ไม่ใช่เหมาโยนว่าผู้อ่านในนี้คับแคบและเป็นเพื่อนคุณผู้สาวทั้งหมด เราว่าคุณน่ะ...อ่านที่คนอื่นเขียนไม่หมด แถมตีความไม่แตก ตีความผิดๆ ผิดความหมายผิดประเด็นไปเยอะ ก็พอเข้าใจแล้วถ้าคุณเป็นทีมงาน(จริงๆ ล่ะก็) ทำไมหนังสือถึงออกมาแบบนี้ เอาเป็นว่าขอโทษค่ะที่ทำให้ไม่พอใจ แต่สัญญาค่ะว่าต่อไปนี้ไม่อ่าน ไม่แตะ ไม่วิจารณ์ และไม่ซื้อด้วยค่ะ หนังสือเก่าไม่ชอบนี่ส่งไปคืนแล้วขอเงินคืนได้หรือเปล่าล่ะคะ? เพราะมันบริจาคให้เด็กด้อยโอกาศก็ไม่ได้นี่ คงมีแต่ต้องเผาทิ้งอย่างเดียวจริงๆ   โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 202.57.176.198 15 เมษายน 2550 13:45:17 น.

อ่านแล้วเหมือนไปตอบจะยิ่งทำให้ blog คุณผู้สาวยิ่งร้อน ดิฉันไม่ใช่ทีมงานหรือแฟนคลับของใครค่ะ ดิฉันชอบเข้า blog คุณผู้สาวเพราะชอบการอ่านเชิงวิจารณ์อยู่แล้ว ที่มาตอบ (เป็นครั้งแรก) เพราะสนใจเรื่องการจัดเรทหนังสือ (รวมถึงเรทหนัง) จึงเสนอความคิดออกไป เพียงแต่หลังๆ เห็นการใช้คำพูดรุนแรงโดยใช่ที่จึงแสดงความคิดเห็นออกไปตามที่คิด ไม่ได้เหมารวมใครแต่อย่างใด แต่ถ้ายังจะคิดว่าดิฉันเป็นทีมงาน แฟนคลับหรือใครก็ตามก็เชิญตามสบายนะคะ ปล. ต้องขอโทษคุณผู้สาว ฯ อีกรอบ จะอย่างไรก็ดี ดิฉันยังชอบอ่านการวิจารณ์สไตล์ดุเด็ดเผ็ดมันของคุณผู้สาวฯ อยู่ดีแหละค่ะ   โดย: ดารณี IP: 210.203.178.195 15 เมษายน 2550 14:29:27 น.

อ่านหนังสือไม่แตกอีกคนละ...ไม่ได้ว่าคุณดารณี อย่ากระโดดออกมารับสิคะ พูดถึงคุณคนนี้ค่ะ ขอโทษที่ต้องออกมาใช้สิทธิ์ตอบเพราะถูกพาดพิงถึง IP: 58.9.112.207 ต้องชี้เฉพาะเจาะจงขนาดนั้นเลยเหรอคะ เฮ้อ ไปดีกว่าไม่เข้ามาตอบละ....เซ็ง   โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 202.57.176.198 15 เมษายน 2550 14:36:06 น.

คุณขอโทษที่ต้องออกมาใช้สิทธิ์ตอบเพราะถูกพาดพิงถึง IP: 58.9.112.207 นี่คือ ความเห็นของคุณ จาก 77 "ดิฉันก็เป็นพวกเลือกที่จะเสพนิยายเฉพาะที่ชอบ อันไหนไม่ชอบก็ไม่เสพ ซึ่งอันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว" "เป็นสิทธิ์ของจขบ. ที่จะมาวิจารณ์งานเขียนใครก็ได้ในบล็อกซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวของตนเอง ซึ่งคุณผู้สาวฯ อาจจะพึงพอใจผู้แสดงความคิดเห็นที่คล้อยตามเพียงอย่าง" ถามหน่อย ตรงนี้คุณรู้ได้ไงว่าคุณผู้สาวฯชอบคนที่เห็นคล้อยตาม ?? "เพียงแต่ลักษณะการล้วงไส้ถึงทุกแก่นของเรื่องที่คุณหยิบมาพูดน่ะ มันออกจะเกินไปสักหน่อยสำหรับความคิดของดิฉัน" จากนั้นคุณก็บอกว่า ไม่ชอบการวิจารณ์ของคุณผู้สาวฯ ไหนบอกว่า ไม่ชอบเสพไม่เสพไงคะ หลายๆคนเข้ามาคุย วิพากษ์ วิจารณ์กึงคุณค่าทั้งวรรณศิลป์ และค่าเชิงสังคมของนิยายหลายๆเรื่อง --ซึ่งไม่มีคุณค่าอะไรเลย-- ทุกคนพุ่งไปที่ตัวงาน แมบไม่ได้แตะต้องตัวคุณโม ยกเว้นดิฉันที่บอกว่า เขาเคยมาบอกเองว่า ที่โน่นไม่ค่อยมีหนังสือให้อ่านเลยลงมือเขียน กับคำที่คุณบอกนะคะ "ไม่รู้มีใครเคยได้ยินกันมาบ้างหรือเปล่านะ การวิจารณ์งานที่ดีน่ะ ไม่มีใครเข้าละเมิดกรอบแนวคิดของผู้เขียนหรอกนะคะ" เพิ่งเคยได้ยินค่ะ และไม่เห็นด้วย เพราะกรอบความคิดของนักเขียนคนนี้ คับแคบ ไร้ค่า น่าติติงอย่างยิ่ง เสรีภาพในการคิด การเขียน และการอ่าน ต้องมีจุดสมดุลย์ค่ะ หาไม่ใครจะเขียนอะไรก็ได้ สั่ว เสื่อม และทราม เพื่อสนอง need ตนเอง สังคมต่ำทรามลงทุกวัน เราต้องใส่ใจเยาวชน ที่วุฒิภาวะทางอารมณ์ยังไม่เข้มแข็งพอมากค่ะ   โดย: ข้าวสารสามเมล็ด IP: 125.24.2.108 15 เมษายน 2550 14:51:44 น.

ก่อนอื่นต้องขอโทษคุณดารณีด้วยนะคะ ที่ต้องพลอยฟ้าพลอยฝนไปด้วย แต่ขอโทษเถอะ ก่อนที่คุณไทยมุงฯ จะว่ากล่าวใครว่าอ่านหนังสือไม่แตก คุณกรุณาไปอ่านของคนอื่นเขาให้แตกก่อนดีกว่าไหม ดิฉันไม่อยากเห็นการแสดงระดับชั้นสติปัญญาของตัวเองแบบแปลกๆ เลยนะ ขอโทษที่ต้องพูดแบบนี้ เพราะดิฉันไม่เห็นคุณดารณีแกออกมากระโดดรับแทนดิฉันหรือใครๆ ที่เขาออกมาตอบแบบนั้นก็เพราะคุณดันไปตอบหลังจากที่เขาพูดเรื่องความเห็นไม่ตรงกันแล้วกลายเป็นแฟนคลับหรือเปล่าค่ะ ตรองดูเถอะ ถ้าเป็นคุณเองมีคนมาตอบหลังจากคุณแสดงความคิดเห็นไป จะคิดหรือเปล่าว่าเขาพูดถึงคุณ โอเคล่ะ ถ้าคุณจะคิดว่าเขาจะกระโดดออกมารับแทนดิฉัน ดิฉันก็ยินดีค่ะ มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์โดยไม่ต้องเชิญ คุณดารณีเป็นใคร ดิฉันก็ไม่รู้จัก แต่ถ้ารู้จักกันเมื่อไหร่ ดิฉันว่าจะซื้อดอกกุหลาบงามๆ สักช่อไปแสดงความเป็นมิตรภาพในโลกเสมือนจริงที่จู่ๆ ก็กลายมาเป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์กันเสียอย่างนั้น แต่ดิฉันคงจะบอกคุณดารณีไปตามตรงว่าดิฉันมีความเห็นต่างกับเขาในเรื่องการวิจารณ์งานของคุณผู้สาวฯ ค่ะ และก็ขอบคุณที่สั่งให้ใครต่อใครกลับขึ้นไปอ่านคคห.ของดิฉันข้างบนนะคะ แต่ก่อนหน้านั้น ดิฉันก็อยากให้คุณกลับไปอ่านมันใหม่อีกทีเหมือนกัน ว่าดิฉันบอกตรงไหนว่าเป็นทีมงาน การที่บอกว่าได้อ่านนิยายคุณพระจันทร์โศกนี่ จำเป็นต้องเป็นทีมงานเท่านั้นหรือคะที่ได้อ่าน คุณพระจันทร์โศกแกไม่ได้เขียนนิยายลงเวปบอร์ดสาธารณะเลยสักที่หรือไงคะ ขอโทษเถอะ ใครกันที่อ่านแล้วตีความไปเองน่ะ อีกอย่างดิฉันบอกหรือคะ ว่าอ่านทั้งหมด เปล่าสักนิด ไม่ต้องอ่านทั้งหมดก็จับได้ว่าคุณพระจันทร์โศกไม่ได้เขียนกวีนิพนธ์ แล้วการบอกแบบนี้เป็นทีมงาน? จะคิดแบบนี้ก็ตามแต่ใจเถอะ ไม่ห้าม จริงค่ะ ดิฉันบอกทุกคนมีสิทธิ์แสดงความคิดเห็น แต่ดิฉันยืนยันว่าไม่ได้ต่อว่าทุกคนที่แสดงความคิดในเชิงตำหนิ ข้อความไหนของดิฉันบอกแบบนี้ค่ะ กลับไปอ่านใหม่นะ ถ้าการบอกว่าไม่พอใจคนอ่านบางคน ย้ำนะ ว่าบางคน กลายเป็นว่าคุณคิดว่าดิฉันต่อว่าทุกคน ถามอีกที ใครที่ตีความภาษาไทยของดิฉันผิด ก่อนที่จะบอกว่าดิฉันตอบคำถามคุณ 83 เรื่องที่ไม่ได้ห้าม ไม่ได้สรุปความน่ะ คุณไปอ่านใหม่นะว่าดิฉันตอบใคร คุณ 83 หรือ คุณข้าวสารสามเมล็ด แล้วส่วนคำพูดของดิฉันน่ะ ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์มาแปลความให้โดยไม่ได้ร้องขอ แต่ช่วยกรุณาอ่านใหม่ดีๆ ดิฉันแค่เสนอ (ข้อเสนอ ไม่ใช่คำสั่ง หรือชี้ให้ทำ) ว่าไม่ชอบ ก็ไม่ต้องอ่าน อันนี้เป็นสิ่งที่ดิฉันทำ คุณไม่ทำ คนอื่นไม่ทำ ดิฉันไปบังคับได้หรือ สั่งได้หรือ ก็เปล่า ถ้าใครจะแปลแบบนั้น จนใจค่ะ ตีความกันไปเถอะ ความคิดของตัวเอง คนอื่นบังคับไม่ได้หรอก อ่อ บอกอีกนิด ที่เสร่อมาแนะนำแบบนี้ว่าไม่ชอบ ไม่ต้องอ่านน่ะ เพราะมันคงดีกว่าอ่าน แล้วสักแต่จะด่าว่าโดยใช้วาจาที่ส่อถึงสติปัญญาความคิด ก็เท่านั้น เพราะอย่างน้อยๆ คนไม่ได้อ่าน ก็จะได้ไม่ต้องเสพสิ่งที่ตัวเองบอกว่าขยะวรรณกรรมไงเล่า ดิฉันไม่ได้บอกว่า ไม่ต้องอ่าน = ไม่ต้องบ่น ค่ะ ถ้าจะกรุณาตีความให้ ก็บอกให้ถูกๆ หน่อย ว่า ไม่ต้องอ่าน = ไม่ต้องด่า ด่ากับบ่น ความหมายผิดกันเยอะนะคะ ดิฉันไม่ได้ว่าคุณผู้สาวเมืองยศผิดนะคะ คิดว่าบอกไปก็ตั้งหลายครั้งแล้ว เพียงแต่บอกไม่ชอบใจ คนเราไม่มีสิทธิ์ไม่ชอบใจความคิดเห็นของคนอื่นหรือไง ถ้าไม่มีสิทธิ์ คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาไม่ชอบใจความคิดเห็นของดิฉันเหมือนกันค่ะ เรื่องที่คิดว่ามองเห็นเป็นความสะใจ ดิฉันมองเห็นแบบนั้นก็เพราะภาษาที่คุณผู้สาวฯ ใช้ แต่ถ้าคุณผู้สาวฯ ไม่ได้เห็นการวิจารณ์งานคนอื่นเป็นเรื่องของความสะใจ ดิฉันก็กราบขออภัยมานะที่นี้ก็แล้วกันนะคะ เรื่องส่อเสียด ดิฉันด่าเหมาหรือคะ โทษทีเหอะ เขียนมายาวขนาดนั้น ยังไม่ลืมที่จะพูดคำว่า บางคน บางความคิดเห็น ตรงไหนที่ว่าเหมารวม หากจะเดือดร้อนในเรื่องว่าเหมารวมคุณไปด้วย คิดเสียตามหลักคำพระนะคะ คำด่า ถ้าเราไม่รับ ก็ยังตกเป็นของเจ้าตัวคนพูดนั่นแหละ ดิฉันยังไม่คิดรับคำว่า "สามานย์" เลยด้วยซ้ำ ฉะนั้น ถ้าไม่คิดว่าตัวเองด่าว่าคนอื่นส่อเสียด ไม่ต้องรับค่ะ บอกอีกทีเรื่องทีมงาน เป็นไม่ได้หรอก เป็นไม่ได้แน่นอน เพราะไอ้ปริญญาบัตรที่ได้รับพระราชทานมา คงไม่สามารถไปยื่นสำนักพิมพ์ไหนแล้วเขาจะรับหรอก เขาคงไม่อยากได้คนไม่เป็นงานหนังสือแม้จนนิดเข้าไปร่วมทำงานหรอกกระมัง เจ้าของสนพ. กองบก. คงขี้เกียจสอนงานดิฉันแน่ๆ อีกอย่าง แค่งานประจำที่ทำนะ เวลาจะพักยังแทบจะไม่มี เงินเดือนมันก็ไม่ได้กระจอกงอกง่อย ไม่ต้องหาอาชีพเสริมทำงานเป็นกองบก.ค่ะ ไม่อยากเหนื่อยเพิ่มมากกว่านี้แล้วล่ะ (ส่วนที่ตอนนี้มีเวลามาตอบ เพราะมันวันหยุดค่ะ) คุณไทยมุงฯ ไม่ต้องมาขอโทษดิฉันหรอกนะคะ (เอ หรือว่าคิดไปเองว่าเขาขอโทษ) ดิฉันไม่ได้มีความไม่พอใจใดๆ กับการอ่านหรือไม่อ่านงานของคนอื่นเลย ที่ออกมาพูด มาบอก เป็นการอธิบายและแสดงความคิดเห็นทั้งสิ้น การแสดงความคิดเห็นไม่ใช่ข้อเท็จจริง ไม่มีสิ่งไหนถูกผิดหรอกค่ะ คุณผู้สาวเองก็ไม่ผิด คุณก็ไม่ผิด ดิฉันก็ไม่ผิด ถ้าจะผิด ก็คงผิดที่มาผิดที่ล่ะมากกว่า บังเอิญว่าลืมไปค่ะ การแสดงความคิดเห็นของคนไทย ไม่ค่อยเปิดรับความคิดที่แตกต่างเท่าไหร่ (พูดแบบนี้จะหาว่าดิฉันเหมาอีกหรือเปล่าคะ แต่เพราะมองเห็นแบบนี้ถึงกล้าพูดค่ะ คนที่ออกมาแสดงความเห็นแตกต่าง ถูกเอาออกมาโต้กันทุกคน ไม่เห็นหรือ) สำหรับความคิดเห็นของคุณข้าวสารสามเมล็ด ขอบคุณที่หยิบยกความคิดเห็นของดิฉันมาตีความค่ะ ตอบคุณทีละประเด็นนะ ตรงนี้คุณรู้ได้ไงว่าคุณผู้สาวฯชอบคนที่เห็นคล้อยตาม ?? - ไม่รู้ค่ะ ไม่ทราบด้วย แล้วก็ไม่ได้บอกว่ารู้ว่าคุณผู้สาวฯ จะชอบหรือไม่ชอบแบบไหน ดิฉันบอกว่า "อาจจะ" คำว่าอาจจะไม่ได้แปลว่าระบุชี้ชัดว่าใช่นะคะ แต่ทำไมถึงกล้าใช้คำนี้ เพราะเห็นมาค่ะ หลายครั้งที่มีคนมาไม่เห็นด้วย คุณผู้สาวฯ มาโต้แบบค่อนข้างรุนแรงค่ะ คคห. แรกของดิฉันที่ไม่เห็นด้วย ก็ถูกยกออกมาโต้ คุณจะให้ดิฉันคิดว่าคุณผู้สาวฯ ชอบคนที่ไม่เห็นด้วยมากกว่าคนที่คล้อยตามหรือไงคะ คุณก็บอกว่า ไม่ชอบการวิจารณ์ของคุณผู้สาวฯ ไหนบอกว่า ไม่ชอบเสพไม่เสพไงคะ - ดิฉันบอกว่าไม่ชอบ ไม่เสพ ถูกต้องค่ะ แต่ดิฉันไม่ได้บอกว่าไม่ชอบการวิจารณ์ ดิฉันบอกว่าไม่ชอบกลวิธีการวิจารณ์ การวิจารณ์งาน เสพเป็นความรู้ อ่านความคิดของคนอื่น ยินดีที่จะเสพค่ะ ชอบด้วยเพราะเราได้อะไรมากกว่าแค่ตัวหนังสือที่อ่านออก (แล้วรู้สึกเหมือนจะบอกไปแล้วนะว่าชื่อชมที่คุณผู้สาวฯ ออกมาวิจารณ์งานโดยไม่ทำแค่สักแต่จะอ่านเพียงอย่างเดียว) แต่ที่บอกไม่ชอบคือกลวิธีการวิจารณ์ ภาษาที่ใช้ค่ะ คุณคงตีความหมายการชอบไม่ชอบของดิฉันผิดไปนะคะ เพิ่งเคยได้ยินค่ะ และไม่เห็นด้วย เพราะกรอบความคิดของนักเขียนคนนี้ คับแคบ ไร้ค่า น่าติติงอย่างยิ่ง - ไม่แปลกค่ะ ดิฉันอาจได้ยินแค่คนเดียว และก็ยึดถือปฏิบัติมาแค่คนเดียว แต่ดิฉันไม่ได้บอกหรือค่ะว่าคนที่บอกคำพูดนี้กับดิฉันไม่ใช่นักเขียน แต่เป็นบุคคลที่ดิฉันเคารพ ถ้าคุณจะตีความกรอบแนวคิดเป็นแนวของหนังสือ ก็สุดแท้แต่คุณจะคิดนะคะ คุณจะมองกรอบที่ดิฉันบอกว่าแนวทางของนักเขียนคนนั้น ถ้าเขาไม่ให้แตะมันก็คับแคบอย่างที่ว่าจริง แต่กรอบที่ดิฉันว่าและได้ยึดถือปฏิบัติมันคือสิ่งที่แคบเข้ามามากกว่าก็คือเรื่องของการวางเนื้อเรื่องหรือตัวละคร ซึ่งเหมือนกับว่าดิฉันก็อธิบายโดยยกตัวอย่างไปแล้วด้วยซ้ำ อ่านละเอียดหรือยังล่ะค่ะ ถ้ายังจะบอกซ้ำให้ใหม่ค่ะ แต่บอกก่อนนะว่า มุมมองของความคิด แต่ละคนอาจไม่ตรงกัน แต่พิจารณาจากเนื้อความ ใช้ใจที่เป็นธรรมคิดสักหน่อย อย่าอคติค่ะ คนเขียนหนังสือคนไหนจะชอบคะ ที่พอคิดคาแรกเตอร์ตัวละครได้สักตัว ให้มีนิสัยอย่างนี้ ดำเนินเรื่องแบบนี้ จบแบบนี้ แล้วมีคนมาบอกว่านิสัยงี่เง่า ชีวิตจริงไม่เป็นอย่างนี้นะ มันควรจะต้องอย่างนี้สิถึงจะสมจริง ถ้าดิฉันเป็นคนเขียนหนังสือดิฉันก็ไม่ชอบ แต่ถ้าคนวิจารณ์มีเหตุผล มาบอกว่า ไอ้ข้อมูลนี้นะมันไม่สมจริงนะ พล็อตมันน้ำเน่าเกินไป น่าจะปรับคนให้ดูมีมิติกว่านี้ หรืออะไรทำนองนี้ ถ้าเป็นนักเขียนที่ดี ต้องรับฟังค่ะ แต่ไอ้ประเภทมีคนมาฉีกทึ้งนิยาย แล้วสับมาเป็นข้อๆ บอกว่า นางเอกมันโง๊โง่ พระเอกยิ่งงี่เง่า พล็อตน้ำเน่าเก่าซ้ำซากน่าเบื่อ คำพูดพวกนี้คนที่เรียกว่าตนเองวิจารณ์หนังสือเขาทำกันหรือคะ แปลกดี แล้วยิ่งไอ้ประเภทไปวิจารณ์ว่าคำราชาศัพท์ง่ายๆ ไม่จำเป็นต้องมีฟุตโน้ตหรอก มันเป็นสิ่งที่น่าเอามาวิจารณ์หรือคะ ก็ตลกดีอีกนั่นแหละ ถ้าใครยังมองไม่เห็นนะคะว่าการวิจารณ์งานที่ดีน่ะเป็นอย่างไร แนะนำว่าไปหาอ่านงานวิจารณ์ของศจ. รื่นฤทัย สัจพรรณค่ะ ท่านเป็นนักวิจารณ์ที่แนะนำ ติติง ได้อย่างมีเหตุผล ไม่ก้าวร้าว หยาบคาย ทำให้ฝ่ายที่ถูกวิจารณ์เป็นตัวตลก หรือจับมาให้สังคมพิพากษา "มีเหตุผล ไม่ก้าวร้าว หยาบคาย ทำให้ฝ่ายที่ถูกวิจารณ์เป็นตัวตลก หรือจับมาให้สังคมพิพากษา" อันนี้น่าจะเป็นสิ่งที่คนอยากเป็นนักวิจารณ์อย่างฉลาดควรศึกษาค่ะ ว่ามันเป็นอย่างไร หมดแล้วใช่ไหมคะ ประเด็นที่คุณจับมา ขอบคุณหลายคนที่อุตส่าห์ช่วยมาตอบความคิดเห็นของดิฉัน(ตั้งแต่คคห. 77 มาจน 85) แทนจขบ. นะคะ ต่างก็มาช่วยกันออกเสียงยืนยันเหลือเกินว่าคุณผู้สาวฯ ทำถูกต้องแล้วที่สมควรจะทำหน้าที่วิจารณ์หนังสือโดยวิธีนี้ต่อไป ขอบคุณที่ช่วยทำให้เห็นถึงความสามัคคีปองดองค่ะ แต่ดูจะเป็นความสามัคคีที่ดูมีอคติกันไปสักหน่อย เพราะถ้าไม่อคติกันเกินไป เนื้อความของดิฉันก็แค่บ่งบอกความไม่เห็นด้วยของการวิจารณ์ ไม่มีข้อความตรงไหนที่บอกว่าเป็นทีมงาน เป็นแฟนคลับเลยถ้าไม่ตีความกันไปเองเสียก่อน คนเป็นกลางมองเห็นมุมที่ต่างกันออกไป แล้วถูกผลักไปอยู่ฝั่งตรงข้าม ระวังนะคะจะไม่มีคนกลางคนไหนเข้ามาแสดงความเห็นอะไรอีก ต่อไปก็คงเหลือแต่พวกคุณกันเองแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ดิฉันน่ะเกิดความหวังว่าคุณผู้สาวฯ ซึ่งเป็นเจ้าของบล็อกเองเนี่ย จะมาตอบคคห.ของดิฉันโดยใช้สติที่ไม่มีอคติค่ะ แต่ถ้าจะปล่อยมันไว้แบบนี้ ดิฉันก็ยินดีค่ะ ภูมิใจที่อย่างน้อยก็ได้บอกในสิ่งที่ต้องการบอกไปแล้ว   โดย: มนุษย์ไร้ชื่อที่กลายเป็นจุดสนใจ IP: 58.9.112.251 15 เมษายน 2550 17:15:54 น.

ว่าแต่นิยายทั้ง 13 เรื่องของนักเขียนท่านนี้ มีข้อดีต่อสังคมหรือเยาวชนอย่างไร หรือไม่มีเลย สมมติว่าไม่มี สนพ.ควรจะโปรยตัวหนังสือไว้บนปกว่าไม่เหมาะสำหรับเยาชนหรือไม่ หรือไม่ควร เพราะรู้ดีว่าลูกค้ากลุ่มใหญ่คือวัยเยาชน ตอบตรงนี้ให้ได้ก่อน หลังจากนั้นค่อยพูดกันต่อว่าควรจะสับหรือด่าหรือไม่   โดย: อ่านมากๆชักเวียนหัว IP: 124.121.6.58 15 เมษายน 2550 17:27:17 น.

เออ....รู้ได้ไงว่าเยาวชนอ่าน เราว่าน่าจะทำโพสำรวจเลยนะว่า นิยายโมผู้ใหญ่อ่านหรือเด็กอ่าน เราว่านิยายแปลหรือของบาง สนพ. ก็ไม่มีนะ ควรที่จะทำหมดทุก สนพ. สิ แต่มีข้อสังเกตอย่างหนึ่งนะว่า ยิ่งเขียนหน้าปกว่าอีโรติกหรือโรมานซ์ เด็กจะยิ่งอ่านยิ่งสนใจ เข้าข่ายว่า ยิ่งว่ายิ่งยุ คิดล่ะกัน ว่าของ สนพ.ปริ้นเซสเป้าหมายเป็นเด็กๆทั้งนั้น รวมรูปเล่ม ไม่เหมือนพิมพ์คำ ที่ปกเป็นผู้ใหญ่ อันไหนแรงกว่ากัน ไอพวกปกหลอกเด็กกับปกที่น่าเกลียดๆ ว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ล่ะ แต่ขอหน่อยเหอะนะ แต่ล่ะคนใช้คำหยาบๆทั้งนั้นเลย แสดงถึงความคิดนะเนี่ยว่าต่ำกันขนาดไหน   โดย: ตามอ่านมาตลอด IP: 58.8.140.189 15 เมษายน 2550 19:07:05 น.

^ ^ อ่าว เข้ามาป่วนแล้ว อ่ะ แถเข้าป๊าย   โดย: รู้นะว่าคุณเป็นใคร IP: 125.25.52.34 15 เมษายน 2550 20:34:30 น.

ขอโทษนะคะที่เอาแต่อ่านกรณีนี้อย่างเงียบ ๆ เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ชอบนิยายอีโรติกที่มันเน้นหื่นสวาทกันอย่างเดียว ด้วยใจไม่เป็นกลาง เราจึงไม่ขอออกความเห็นกรณีนิยายคุณโมนะคะ อาจเพราะไม่ได้อ่านเลยไม่อยากพูดอย่างไร้เหตุผล แต่เราเริ่มรู้สึกว่าหลัง ๆ มีการเบี่ยงประเด็นกันเกิดขึ้น จากการวิจารณ์นิยายของคุณโม กลับกลายเป็นการพาดพิงไปถึงสำนักพิมพ์อื่น และไม่ได้ชี้แจงเหตุผลอย่างชัดเจน ว่าสำนักพิมพ์เหล่านั้นผิดตรงไหน มีข้อดีข้อเสียอย่างไร ในฐานะที่เป็นคนตามอ่านกระทู้ อยากวอนท่านทั้งหลาย ช่วยวิจารณ์กันอย่างมีเหตุผล ไม่ควรพาดพิงไปถึงบุคคลอื่น หรือสำนักพิมพ์อื่น เพราะไม่เช่นนั้น ที่นี้ก็จะกลายเป็นสนามรบ เพราะเกิดการปะทะกันด้วยอารมณ์ระหว่างกลุ่มคนที่มีความเห็นแตกต่างกัน ใจเย็นๆ นะคะ อย่าลืมว่าคนเราย่อมมีความเห็นแตกต่างกัน ซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดา   โดย: อินุ IP: 58.8.133.197 15 เมษายน 2550 22:56:28 น.

กลับมาจากสงกรานต์แล้วคะ มาเจอคห.หลากหลายในบล็อกแล้วตกใจมาก ไม่นึกว่าหนังสือเล่มนึงที่เราอ่านแล้ววิจารณ์ออกไป จะเกิดเรื่องตามมาแบบนี้ ตามที่เล่าไปในคห. ต้นๆ คะว่า ได้อ่านหนังสือของโม ไปราวๆ 5 แผ่นแล้วทนไม่ได้ เลยเลิกอ่าน เพื่อนที่ให้ยืมมาอ่านก็อยู่ในสภาพไม่แตกต่างกัน แต่ว่าอาการรุนแรงกว่า เพราะเป็นคนซื้อ และอ่านจนจบเล่ม(อันนี้นับถือจริงๆ อ่านได้ไงเนี่ย) อืม เท่าที่อ่านทุกคห.ที่มาลงบล็อกแล้ว คาดว่าทุกคนมีความเห็นต่อผู้เขียนคนนี้ไม่แตกต่างกัน แต่คุณ IP 58 .9.112.251(คห.99) มีความเห็นต่อวิธีการวิจารณ์ของ จขบ. ในแง่ที่ว่ารุนแรงเกินไป หรือ ไม่สมควร และมีศัพท์อยู่หนึ่งคำ(ที่จริงน่าจะเรียกว่า 1 ประโยค) คือ กรอบแนวคิดของผู้เขียนไม่ควรละเมิด ในฐานะนักอ่านคนนึง สงสัยมากคะ ว่ามันคืออะไร ถ้าคุณ IP 58 .9.112.251(คห.99) กลับมาอ่านรบกวนอธิบายด้วยนะคะ และตอนนี้ว่าจะทำตามคำแนะนำ ว่าไม่ต้องอ่าน – ไม่ต้องบ่น จะได้บอกเพื่อนต่อๆ กันไปคะว่าถ้าอ่านแล้วพูดอะไรไม่ได้เลย คงไม่สามารถอ่านหนังสือของโมได้แล้วล่ะ ปล. การแสดงความคิดเห็นเป็นสิทธิ พื้นฐานของการปกครองระบอบประชาธิปไตย และแน่นอนคะว่าต้องไม่ละเมิดสิทธิของผู้อื่นด้วยเช่นกัน และตามที่ว่ามาทั้งหมด ไม่ได้ละเมิดสิทธิของใคร ถ้าความเห็นไม่ตรงกันสามารถ หลังไมค์เข้ามาคุยได้ทุกเมื่อคะ   โดย: MOMIJI_99 15 เมษายน 2550 23:04:08 น.

คุณโมเขาอาจจะหมายถึงว่าเป็นเจ้าของธุรกิจ แล้วก็มีคนมาทำงานในนั้นก็ได้นี่คะ แต่ถ้าคุณว่าไม่มี ก็จะไม่เถียงละค่ะ จริงๆ ก็ไม่ได้ชอบอ่านนิยายของคุณโมสักเท่าไหร่ แต่ว่า...   โดย: ไม่อยากเถียงเลย IP: 203.118.100.221 15 เมษายน 2550 23:19:06 น.

ถ้าเป็นอย่างที่ 105 พูดนั้น ควรเขียนอธิบายเพิ่มเติม ถ้าไม่มีอะไรบอกไว้มันก็สร้างความงุนงงอย่างที่เจ้าของบล็อกรีวิวนะ ตรงนี้ถือเป็นความบกพร่องของผู้เขียน เพราะคนอ่านไม่สามารถตรัสรู้เองได้ ส่วน ---เอ่อ--- คุณ 99 - เขาเมาป่ะ? อ่านแล้วสับสน หายเมาก่อนค่อยพูดก็ได้ค่ะ แล้วก็คุณ 101 - อย่าแตกแถว ช่วยกลับไปเข้าแถว อีกรอบนะ กำลังนอกประเด็นนะ   โดย: เข้ามาทัศนศึกษา IP: 125.25.136.169 15 เมษายน 2550 23:42:18 น.

อ่า... ถกประเด็นร้อนมั่กๆ ดุเดือดเลือดสาดจริง ๆ ขอร่วมแสดงความคิดเห็นมั่งนะจ๊ะ อ่านเกือบครบเซ็ทแล้วของคุณโม ^^ จะไม่พูดถึงการใช้ภาษานะจ๊ะ เน้นตรงฉากอีโรฯละกัน ถ้าเอาไปเทียบกับนิยายแปลของพวกสำนักพิมพ์พาเพลิน เราคิดว่าของคุณโม กลายเป็นเด็กน้อยไปเลย ^^ ก็จริงที่หลายๆท่านบอกว่า ควรจัดระเบียบหนังสือแยกเรทให้เรียบร้อย แต่ว่าใครจะไปจัดหล่ะ? นักเขียนรุ่นใหม่ ๆ บางท่านก็มีนะฉากเข้าพระเข้านางแบบร้อนแรง (ไม่ยกตัวอย่างนะ เดี๋ยงคนเขียนเขาไม่พอใจ) นานาจิตตังดีกว่าไม๊คะ ถ้าอ่าน 2 หน้าแรกแล้วไม่ชอบ แนะนำให้วางลง แต่ถ้าใครอ่านแล้วชอบ อยากจะอ่านให้ฟุ้งซ่านก็อ่านไปดีกว่าไม๊คะ การออกมาตั้งประเด็นร้อนแบบนี้ เหมือนคุณผู้สาวฯไปโกรธอะไรคุณโมมายังงั้นแหละค่ะ ดูไม่ดีเท่าไหร่ (แบบว่า "นักเขียนในดวงใจชั้นหลายๆท่านทำไมอคติแบบนี้" อะไรประมาณนี้) ก็เดินตามบล็อคแก็งมาเรื่อย ๆ จากที่อ่านผลงานแล้ว ก็อยากจะรู้จักตัวตนของคนเขียนงานบ้าง (เสร่อไปเรื่อย) ชั้นนับถือคนสร้างเรื่อง(นักเขียน)ทุกท่านนะคะ เพราะสามารถเอาคำมาร้อยเป็นเรื่องราวให้คนอื่นอ่านได้ ไม่ว่าผลงานจะดีหรือเลวในสายตาแต่ละคนยังไง ก็ขอให้คนตัดสินใจเป็นคนที่หยิบผลงานเล่มนั้นๆมาอ่านจนจบดีกว่าไม๊คะ? อีกอย่าง ผู้ชายมีหนังโป๊ดู การที่ผู้หญิงมีนิยายอีโรฯเนี่ย คงไม่เสียหายเท่าไหร่ค่ะ ให้ไปจิตนาการเอง จะเอาบรรเจิดแค่ไหนแล้วแต่คนอ่านค่ะ หยิบผลงานของคุณโมขึ้นมาก็เพราะหน้าปกนี่แหละค่ะ เรียบ ๆ ไม่ต้องมีรูปพระเอกนางเอกอะไรไปจินตนาการเอาเอง อยากให้พระเอก-นางเอกหล่อสวยแค่ไหน จะให้เหมือนดาราบนหน้าปก หรือตัวละครที่สร้างขึ้นมา (แบบ come on หรือ 1168) ได้ทั้งน้าน ไม่ผิดค่ะ ที่จะวิจารณ์งานของคนอื่น ๆ แต่ควรจะวิจารณ์ในสถานที่ที่คุณจะสามารถได้รับความคิดเห็นของคนอื่นๆบ้าง ไม่ใช่ในสถานที่ๆคุณและผู้ที่สนใจและคิดแบบเดียวกันอยู่รวมกัน พอท่านนึงบอกว่าไม่ดี หลายๆท่านก็จะบอกไม่ดี เออ ๆ ออ ๆ ตามกัน มาตามบล็อคของนักเขียนแต่ละท่านเรื่อย ๆ เลยอยากจะเสนอมุมมองที่แตกต่างบ้าง เพราะก็ได้อ่านอยู่เหมือนกัน ปล. ฝากความคิดถึงไปถึงป้านอ-ออน ด้วยค่า ผลงานล่าสุดของป้านั้น ฮามาก ๆ แต่นู๋ยังไม่มีโอกาสได้รู้สึกถึงการเป็นสัตว์ป่าหายากเลยค่ะ T T   โดย: หuouxนังสืo (อ่านมันทุกแนว ยกเว้นหนังสือเรียน - -') IP: 125.27.128.77 16 เมษายน 2550 5:22:21 น.

ไหนๆ ประเด็นหนังสืออีโรฯ จะไม่ผ่าน ครม. (บล็อคแก๊งนี้แล้ว) ขอชูประเด็นอีกอย่าง นิยายวัยรุ่นแนวเกาหลี มีตบตี เตะต่อยกันทั้งเรื่อง ใช้เงินเก่ง ซื้อแต่ของแบรนด์เนม ส่งเสริมเยาวชนตรงไหนคะ? ต่างอะไรกับนิยายผู้ใหญ่ ? ผิดคนละด้าน แต่ก็นับว่าผิดไม่ใช่รึคะ?   โดย: หuouxนังสืo (อ่านมันทุกแนว ยกเว้นหนังสือเรียน - -') IP: 125.27.128.77 16 เมษายน 2550 5:34:01 น.

ตามอ่านมาแต่ต้น ท้าย ๆ ประเด็นชักไขว้เขว เอ็อ.... ปล. คุณ dragonfly ถูกต้องนะคร้าบบบบบบ (เห็นด้วยอีกรอบ)   โดย: vifu IP: 61.19.65.27 16 เมษายน 2550 7:29:54 น.

^ ^ ประเด็นที่เบี่ยงเบน ไม่ควรที่จขกท.สนใจตอบให้เข้าป่าเข้าดง แต่ข้าพเจ้าจะตอบเอง หุหุ - หนังสือทุกเล่มไม่ว่าดีเลวยังไง น่านับถือคนเขียนทั้งนั้นที่เขียนได้ อ่าววววว อะไรที่มันเลว ไม่ว่าหนังสือ สินค้า อาชีพ มันไม่น่านับถือทั้งนั้นแหละ -นิยายเกาหลีตบเตะต่อย มันผิด ไม่ใช่รึคะ ดีกว่านิยายผู้ใหญ่ตรงไหน ผิดก็ผิดทั้งคู่ ถ้าเป็นงั้นจริงก็ผิดทั้งคู่สิคะ แต่ไม่ได้ทำให้นิยายอีโรติคมันถูกขึ้นมาได้นี่คะ ผู้ชายดูหนังสือโป๊กับผู้หญิงอ่านนิยายลามก มันอาจธรรมดาในสังคมที่ผลิตเรื่องพวกนี้เกลื่อนตลาด แต่มันไม่ปกตินะจ๊ะ ถ้าอ่านเพราะอยากรู้ มันก็เป็นการเรียนเพศศ฿กษาที่ผิดทาง เพราะคนเขียนบางคนก็ไม่มีความเข้าใจในเรื่องนี้อย่างถูกต้องเหมาะสม ถ้าอ่านหนักๆจนหมกมุ่นกับเรื่องพรรค์นี้ มันกระตุ้นอารมณ์ให้เกิดอยากทำ ในวัยที่ฮอโมนส์ฉีดแรง ก่อปัญหาทางเพศตามมาได้ ไม่เคยอ่านข่าวรึไงที่เด็กชายไปข่มขืนเด็กน้อยเพราะดูวีดีโอโป๊กับญาติผู้ใหญ่น่ะ   โดย: อดมะได้ IP: 58.181.204.120 16 เมษายน 2550 8:10:09 น.

มาบอกประเด็นอีกทีว่า ในฐานะคนอ่านและวิจารณ์นิยายโม(ส่งหนังสือให้จขบ.เองกะมือ) เพราะไม่เข้าใจว่านี่มันหนังสืออะไร ขาดความสมเหตุผลอย่างมาก เอาล่ะถ้ามันอีโรติก ในฐานะคนอ่านก็จะบอกว่ามันแสดงความไม่มีวิจารณญาณ ขาดความคิดสร้างสรรค์ในการคิดซีนอย่างรุนแรง และความสามารถในการหาข้อมูลเป็นศูนย์ ถ้าเป็นโรแมนซ์ ไม่เข้าใจว่าพระเอกนางเอกหลงรักกันได้ไง เจอแต่ลากไป....... แล้วนางเอกก็ยินยอม+รักในเวลาต่อมา ใครก็ได้ตอบให้เข้าประเด็นหน่อย ว่าหนังสือโมมีข้อดีตรงไหน ถ้ามันมีจริงๆ มาบอกหน่อยเหอะ และเราเห็นด้วยมากๆ ว่ามันเป็นนิยายถุงโชคดี ด้วยเหตุผลว่ามันเป็นสีน้ำตาล และมีลายสีๆ ไม่มีรูป ก็เหมือนถุงจริงๆ อ่ะ เจ้าของสำนักพิมพ์น่าจะดีใจ ที่หนังสือในเครือมีภาพพจน์เด่นชัดไม่ใช่เหรอ   โดย: MOMIJI_99 16 เมษายน 2550 9:46:18 น.

ว่าจะอ่านอย่างเงียบๆ ไม่เข้ามาตอบแล้วเชียว เพราะมีคดีเก่าที่จขบ.เหม็นขี้หน้าดิฉันอยู่ 555 แต่รู้สึกว่าประเด็นหลังๆ มันเบี่ยงออกทะเลไปแล้ว เลยอดไม่ได้ค่ะ เท่าที่ดิฉันอ่านที่คุณผู้สาวเมืองยศเขียนวิพากษ์วิจารณ์นั้น ประเด็นไม่ได้อยู่ที่มันเป็นหนังสืออีโรแมนติกหรือไม่สักเท่าไหร่ แต่มุ่งประเด็นไปที่... - สำนวนผู้เขียนที่ไม่รื่นไหล ตะกุกตะกัก ใช้คำประหลาด - ความสมจริงในกรอบคววมคิดที่วางเอาไว้ การวิจารณ์กรอบความคิดกับวิจารณ์ความสมจริงของกรอบความคิดที่วางเอาไว้มันต่างกันนะคะ ไม่มีใครว่าหรอกถ้าผู้เขียนวางฉากเอาไว้ที่อยุธยาสมัยก่อน แต่ถ้าดันผ่าเขียนซะอย่างกับกรุงเทพแถวๆ RCA อย่างนี้ก็ควรโดนว่าแล้ว เพราะมันไม่มีสิ่งที่เรียกว่า "ความสมจริง" ที่ทำให้คนอ่านคล้อยตามได้ แปลว่าผู้เขียนสักแต่ว่าเขียน ขาดการหาข้อมูลโดยสิ้นเชิง ซึ่งก็แปลได้อีกอย่างว่า ผู้เขียนรวมทั้งสนพ.ที่ปล่อยงานออกมามักง่ายและดูถูกคนอ่านค่ะ - ทัศนคติของตัวละคร ไม่ได้แสดงถึง "ความเท่าเทียมทางเพศ" อย่างที่ผู้เขียนอวดอ้าง แต่ดันแสดงถึงความกดขี่ทางเพศไปเสียนี่ การข่มขื่นเป็นการกดขี่ทางเพศนะคะ อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นการแสดงความรักไปได้ เพราะมันทุเรศเกินไป - ส่วนการที่ควรจะมีการแปะบอกไว้บนหน้าปกว่า นี่เป็นนิยายประเภทใดนั้น เป็นความรับผิดชอบของสนพ.ต่อสังคมค่ะ ดิฉันไม่ได้เห็นว่าการวิจารณ์ของคุณผู้สาวเมืองยศเป็นการวิจารณ์ที่ดี แต่เป็นการแสดงความรู้สึกของผู้อ่านอย่างตรงไปตรงมา มีการใช้คำที่ให้ความรู้สึกรุนแรงอยู่บ้างก็จริง แต่คุณผู้สาวเมืองยศก็ไม่ได้จะเขียนเอารางวัลที่ไหนนี่คะ 555 อ้อ ดิฉันเคยอ่านนิยายของโมแค่เปิดผ่านค่ะ มันหยาบจนไม่คิดจะเสียเงินซื้อมา หรือเช่ามาอ่านให้เสียเวลา เลยไม่สามารถร่วมวิจารณ์เนื้องานด้วยได้ และดิฉันก็ไม่ได้เห็นด้วยกับการวิจารณ์ของคุณผู้สาวเมืองยศทั้งหมดหรอกค่ะ แต่ชอบมาอ่าน เพราะสนุกดี 555   โดย: บริษัท เอ๋อ จำกัด(มหาชน) 16 เมษายน 2550 9:56:49 น.

สงกรานต์อยู่ต่างจังหวัด ไม่ค่อยได้เฝ้าบล็อก แถมเวลาที่พยายามจะโพสต์กลับถูกเตะออกจากเน็ตเสียนี่ วันนี้กลับมาดูอีกครั้ง วิ่งเร็วจี๋มาก ๆ ขอคุยกับคุณ คนที่ไม่ระบุชื่อแต่เข้ามาบ่อยนะคะ เอาที่คุณระบุถึงตัว ผสมย. 1. ข้อแรกในความเห็นที่ 77 ที่คุณพาดพิงดิฉันว่าถ้าคุณระบุชื่อคุณมาแล้ว ดิฉันจะประจานคุณเหมือนอย่างคนที่ใช้ชื่อวรวรัชต์โดน ถ้าการเข้ามาแสดงความคิดเห็นให้เหตุผลอย่างสุภาพชนโดยทั่วไปแล้ว ถึงแม้จะเป็นความเห็นที่ขัดแย้ง ดิฉันก็รับได้และยินดีโต้แย้งกันกับคนที่มาออกความเห็นนั้น แต่สำหรับคน ๆ นั้น คุณต้องเข้าไปดูเองว่าเขาทำตัวเยี่ยงไร ดิฉันไม่ใช่นางเอกที่จะนิ่งเฉยให้ใครมาส่อเสียดใส่แล้ววิ่งหนีไปไม่รับผิดชอบได้หรอกค่ะ 2. ข้อต่อมา คุณหาว่าชั้นละเมิดกรอบแนวคิดของผู้เขียน เอ่อ งงค่ะคุณ การวิจารณ์งานนั้นไม่ใช่การมองดูกรอบความคิดของคนเขียนอยู่หรือคะว่าเขานั้นคิดอย่างไร ฉันว่าฉันวิจารณ์อยู่ในแนวทางนั้น มีตรงจุดไหนคะที่ฉันละเมิดกรอบแนวคิดของคนเขียน เรื่องเกี่ยวกับพล็อตที่น้ำเน่า ตัวละครหลักลอย ไร้เหตุผลไม่ใช่ชีวิตจริง มันต้องเป็นอย่างนั้นสิ อย่างนี้สิ ที่คุณหาว่าฉันไปละเมิดแนวคิดของผู้เขียน แล้วคนเขียนเขาไม่คิดจะเขียนอะไรที่อยู่ในพื้นฐานของความเป็นจริง และเหตุผลบ้างเลยหรือคะ แสดงว่าการอ่านต้องห้ามคิดตาม ห้ามฉลาดกว่าตัวละคร ห้ามใช้สมองในการอ่านด้วยหรือคะ คนเขียนว่าอย่างไรก็ต้องว่าตาม โอ้ย ขอโทษ ดิฉันทำไม่ได้หรอก หรือจะเป็นตรงนี้ ที่ฉันเขียนถึงแนวคิดของนักเขียนจากนิยาย ตรงนี้ฉันก็ยังคิดว่าไม่ใช่การละเมิดค่ะ เพราะฉันมองด้วยความงงงันต่างหาก ว่าเธอสิ่งที่เธอบอกไว้กับสิ่งที่เธอแสดงออกผ่านตัวอักษรนั้นมันแตกต่างกันมาก และการแสดงออกผ่านตัวละครของเธอในแนวคิดเรื่องรักแล้วต้องปล้ำนั้น มันไม่เข้ากับความคิดของเธอเลย ตรงนี้หรือที่คุณคิดว่าเป็นการละเมิด คุณไม่เคยอ่านงานวิจารณ์ที่เขาวิจารณ์แนวคิดของคนเขียนเลยหรือคะ เสียแรงที่อุตส่าห์ยกหนังสือของ อ.รื่นฤทัย มาอ้างถึง โอเคค่ะ ดิฉันไม่ใช่นักวิจารณ์หนังสือระดับครูบาอาจารย์ ถ้อยคำที่ใช้อาจจะไม่สวยหรูดูดี แต่การเขียนของแต่ละคนก็เป็นสไตล์ และสไตล์ในการวิจารณ์งานของ ผสมย. ก็เป็นแนวนี้มาตลอด เป้าหมายในการรีวิวหนังสือของดิฉันนั้น ก็มีจุดประสงค์เพื่อให้เป็นแนวทางในการเลือกซื้อหนังสือของคนที่เข้ามาอ่านบล็อกและเป้าหมายแอบแฝงอีกอย่างก็คือ อยากให้นักเขียนที่ได้เข้ามาเห็นบล็อกนี้ที่แสดงความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมา ไม่เอาแต่กรี๊ด ๆ เหมือนแฟนคลับโดยทั่วไป ได้รับประโยชน์ในการชี้จุดที่อาจจะเป็นข้อบกพร่องเพื่อนำไปแก้ไขปรับปรุงงานของคนคนนั้น อย่างไรก็ตามทั้งหมดที่คุณพูดมามันดูช่างเหมือนกันคิดแทนนักเขียน โดยที่ตัวนักเขียนเขานั้นก็ยังไม่ออกมาแสดงตัวแต่อย่างไรเลย ฉันวิจารณ์งานที่งาน ยังไม่ได้วิจารณ์ที่ตัวนักเขียนเลยนะคะ เพราะมันเป็นการมองความคิดของนักเขียนผ่านงานของเขา เขาเขียนให้อ่านอย่างไรก็คิดอย่างนั้นล่ะค่ะ การที่ดิฉันอ่านงานของคุณโมถึง 3 เรื่อง แล้วออกมารีวิวแบบนี้ก็เพราะฉันอ่านเรื่องแรกแล้วไม่มั่นใจว่าจะรีวิวอย่างไร ก็เลยอ่านเรื่องถัด ๆ มาเพื่อจะให้โอกาสว่าเล่มอื่นอาจจะไม่เหมือนเล่มแรกที่อ่าน แต่ก็พบว่า การอ่านถึง 3 เรื่อง ความคิดต่องานของคน ๆ นี้ก็ไม่แตกต่างจากเดิม แถมยังมีความรู้สึกที่แย่ลงด้วยซ้ำ แล้วจะให้รีวิวด้วยภาษาที่งดงามได้อย่างไรคะ บอกแล้วว่าดิฉันไม่ใช่นางเอกค่ะ สำหรับท่านอื่น ๆ ผสมย. อ่านทั้งหมดค่ะ แต่งง ๆ เอ๋อ ๆ ไม่รู้จะตอบใครก่อนดี เอาเป็นว่าตามสบายในการแสดงความคิดเห็นค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 16 เมษายน 2550 11:10:53 น.

แค่เขียนออกมาเป็นเรื่องได้ก็น่าชื่นชมแล้วค่ะ แม้ว่าจะเป็นหนังสือที่ดี(ในสายตาเรา อาจจะดีแค่นิดเดียว อาทิตย์เดียวก็ลืมเนื้อเรื่องแล้วก็เถอะ) หรืออาจจะเป็นหนังสือที่ไม่ดี(ในความคิดคนอื่นๆ) บอกแล้วว่าไม่อยากพูดถึงสำนวนการเขียน ความละเอียดอ่อนในการสร้างผลงาน ก็เป็นอย่างที่แสดงความคิดเห็นกันมา ก็รู้อยู่ ไม่ได้เห็นด้วยค่ะ ว่าการข่มขืน การกดขี่ทางเพศเป็นเรื่องที่ดี ไม่อยากจะเจอกับตัวเองเหมือนกัน สำหรับข่าวที่กล่าวมานั้นพบเห็นบ่อยครั้ง แต่มันเกิดจากหนังโป๊ค่ะ คุณคิดว่าเด็กอายุสักกี่ปีจะอ่านนิยายความยาว 30 หน้า (นิยายเล่มละ 10บาท) รู้เรื่องคะ และเป็นเด็กผู้หญิงด้วย ความเป็นไปได้น้อยมาก ไม่ใช่ว่าแทบจะไม่มีนะคะ น้อยมากค่ะ ที่เด็กผู้หญิงอายุไม่ถึง 10 ปี จะไปข่มขืนเด็กผู้ชาย ถึงแม้จะอ่านออกแต่ยังตีความได้ไม่ดีนักหรอกค่ะ แต่เด็กอายุประมาณนั้นอาจไม่สนใจอ่านหนังสือนิยายหรือเรื่องสั้นด้วยซ้ำไปค่ะ คงกำลังสนใจการ์ตูนญี่ปุ่นมากกว่าค่ะ แต่อาจส่งผลว่า อ่านไปแล้วเกิดอยากรู้ว่าเป็นไง ไปทำตามนิยายเข้า กลุ่มหลังอ่านแล้วเอาไปทำตามเนี่ย น่าจะอายุประมาณ 15 ขึ้นไปค่ะ (เอาตัวเองเป็นกรณีศึกษา เพราะเริ่มอ่านตอนอายุประมาณนี้) เด็กยังขาดความยั้งคิดว่าอะไรควรไม่ควร และอยากรู้อยากลอง ตรงนี้เป็นสิ่งที่ครอบครัวต้องช่วยดูแลและให้คำแนะนำค่ะ จะโทษคนเขียนว่า "แล้วทำไมเขียนทำนองนี้ออกมาให้เกิดปัญหา" ก็ไม่ได้ค่ะ ความคิดบิดกั้นกันไม่ได้ค่ะ ถึงจะเขียนบอกว่า เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ห้ามอ่าน เหมือนยิ่งว่ายิ่งยุค่ะ MOMIJI_99 >>ใครก็ได้ตอบให้เข้าประเด็นหน่อย ว่าหนังสือโมมีข้อดีตรงไหน - สำหรับเรา คิดว่ามันเป็นแนวตลาด ๆ (เหมือนละครแบบตบจูบๆ) ไม่ต้องใช้ความพยายามเข้าใจมาก ภาษา เอ่อ...บ้าน ๆ อ่านไปก็พอจะเดาได้ว่าฉากต่อไปจะเป็นไงต่อตามสไตล์คนเขียน (ก็เขาเขียนแนวอย่างที่พวกท่านเข้าใจ) ภาษาไม่ได้เป็นแบบอ่านแล้วขมวดคิ้ว ว่านักเขียนจะสื่ออะไรกันแน่ หรือใช้ภาษาแปลก ๆ อ่านแล้วสงสัยว่ามันเป็นภาษาที่เกิดขึ้นมาพร้อมกรุงสุโขทัยใช่ไหมนั่น เราถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน เหมือนดูละครหลังข่าวภาคค่ำค่ะ เพียงแต่ในละครต้องมีเซนเซอร์ เพื่อความเหมาะสม เราไม่ได้อ่านแบบวิเคราะห์ละเอียดขนาดนั้น ไม่ใช่นักวิจารณ์ที่ดีเท่าไหร่ และไม่ได้กำลังค้นหานักเขียนดาวรุ่ง แค่เนื้อเรื่องไม่ขัดกันเอง ส่วนเนื้อหาที่ขาดความสมบูรณ์ อยู่ๆก็โผล่มานั้น ใช้ความเป็นไปได้ก็น่าจะพอค่ะ นี่เป็นความคิดเห็นของเราค่ะ อาจมองโลกในแง่ดีเกินไป ง่าย ๆ อะไรก็เป็นไปได้ ถ้าการอ่านหนังสือสักเล่มคือเพื่อความบันเทิง เราก็ได้หล่ะนะความบันเทิง แต่จะมากหรือน้อยมันคนละเรื่องกัน เพราะเราถือว่าได้รับความบันเทิงแล้ว นอกเรื่องอีกสักเรื่อง แม้จะได้กำไรแค่ 1 บาท ก็ถือว่าได้กำไร ^^   โดย: หuouxนังสืo (อ่านมันทุกแนว ยกเว้นหนังสือเรียน - -') IP: 125.27.136.247 16 เมษายน 2550 12:21:52 น.

เชียร์ให้ ผศมย รีวิวหนังสือต่อไปแบบไม่หวั่นค่ะ เพื่อประโยชน์เปิดหูเปิดตาคนอ่าน หนังสือดีก็เชียร์ หนังสือชั่วก็ประณาม อย่าไปเป๋เพราะลมปากพวกได้เสียผลประโยชน์   โดย: หน้าเก่า IP: 58.181.204.120 16 เมษายน 2550 12:31:09 น.

ถึง 114 โดยเฉพาะคะ พอดีเราคุยกันอยู่เรื่องข้อดีของนิยายโม เรามาคุยกันเหอะ พอดีสำหรับแล้วภาษาของนิยายนี้อ่านแล้วเราขมวดคิ้วอ่ะ ถึงภาษาจะง่ายแต่ว่าอ่านแล้วก็ไม่เข้าใจ ต้องแปลอีกรอบ ที่เรางงก็เพราะวิธีการเรียงประดยคค่ะ บางทีมันไม่ต่อเนื่องกัน อ่านแล้วต้องทำใจมากเกินไป เลยไม่อยากอ่านต่อ แต่ของแบบนี้มันต่างจิตต่างใจอย่างที่ว่านะคะ เพียงแต่พอเจอแต่ข้อเสียมากๆ เข้า แล้วเครียดว่าทำไมพิมพ์ออกมาขายได้ล่ะเนี่ย ภาษาเป็นเรื่องยากจริงๆ ยิ่งต้องสื่อให้ได้ทั้งความหมายและเนื้อเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องสมัยโบราณ ที่ต้องใช้ภาษาในสมัยนั้นจริงๆ แต่ถ้าทำไม่ได้ คนเราคงต้องเลือกว่าจะทำต่อไปทั้งๆ ที่มันจะออกมาไม่ได้เรื่องให้คนซื้อไปอ่านในสภาพอย่างที่เห็นก็ยอมรับว่าต้องมีคนไม่ชอบ แล้วติอย่างที่ว่ามาเหอะ ถ้ามีข้อดีอยู่บ้าง คงไม่โดนรุมสับ ขนาดนี้ และทุกคห. คงไม่เอกฉันท์เท่านี้ จนบัดนี้ ยังหาข้อดีไม่เจอ ใครก็ได้หาให้เจอหน่อยเหอะ จะส่งนิยายโม เล่มที่เพื่อนอยากเอาไปฝัง หรือเผาให้   โดย: MOMIJI_99 16 เมษายน 2550 13:06:38 น.

ดิฉันเองล่ะค่ะที่คุณ dragonfly พูดถึง ความเห็นที่ 59 แต่ดิฉันไม่ได้ทำตัวเป็นเหมือนจิ้งจอกหางด้วนนะคะ ก็ในเมื่อเห็นมีผู้อ่านคนอื่นตอบมาว่าอยากให้กระทรวงจัดการเรื่องนี้ ก็เลยถามว่าอยากให้ทำจริงๆเหรอ เพราะถ้าสนพ.นี้โดน สนพ.อื่นก็ต้องโดนเหมือนกัน เขาคงไม่เว้นไว้หรอกค่ะ ที่ตอบแบบนั้นเพราะอยากให้เลือกวิธีนี้เป็นวิธีสุดท้ายไม่ดีกว่าเหรอคะ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าทางกระทรวงคงไม่มีเวลามาคัดเลือกหรือแยกหนังสือเป็นเกรดต่ำเกรดสูงอยู่แล้ว ทางออกที่ง่ายสุดคือสั่งให้เลิกขายเลิกผลิต เลิกเขียน ปิดเวบที่เขียนนิยายแนวนี้ไม่ง่ายกว่าหรือไง ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นเราที่ยังหวังจะได้อ่านนิยายแนวนี้อยู่ ก็คงต้องลำบากในการหาอ่าน ที่ออกมาตอบก็เพราะเห็นว่าคูณดารณีออกมาชี้แจงแล้วแต่ก็ยังมีคนต้องการให้ฝ่ายกระทรวงเข้ามาจัดการอีก จึงเสนอทางออกให้เลย ถ้าอยากให้กระทรวงรู้นักดิฉันก็จะไปบอกคนที่รู้จักซึ่งทำงานที่นี่ให้รู้ เผื่อว่าคนอ่านที่เข้ามาอ่านรีวิวนิยายเรื่องนี้และเสนอทางเลือกให้กระทรวงจัดการจะได้พอใจ ส่วนที่ดิฉันเหน็บคุณผู้สาวนั้น ก็เป็นเพราะว่าเท่าที่สังเกตการรีวิวของคุณผู้สาวมา เหมือนคุณจะแฝงอคติส่วนตัวเข้าไปด้วย แต่พอเป็นของพวกๆคุณเอง ก็ไม่เห็นคุณจะสับนิยายให้เละเหมือนคนอื่นนี่คะ การรีวิวนิยายเป็นความรู้สึกส่วนตัวของผู้อ่านอันนี้ดิฉันไม่เถียงค่ะดีซะอีกที่ทำให้นักเขียนได้รู้ว่างานของเขามีจุดบกพร่องตรงไหน เพราะน้อยคนที่อ่านจบจะมาบอกอย่างนี้ ส่วนใหญ่คือจบแล้วจบเลย ถ้าอ่านด้วยความต้องการอ่านจริงๆในครั้งแรกที่หยิบ แล้วเสียอารมณ์ที่มันอ่านแล้วหงุดหงิดพล้อตก็ซ้ำ แนวเดิมๆ สำนวนก็ไม่ดี แถมยังไม่หาข้อมูลให้ละเอียดด้วย ซ้ำยังไม่ช่วยจรรโลงสังคม ตรงนี้คิดว่านักเขียนคงเข้าใจและอยากขอบคุณ ๆด้วยซ้ำ ที่คุณอุตส่าห์สละเวลาพิมพ์จุดที่ต้องปรับปรุงแก้ไขให้ด้วยความจริงใจ ถ้ามันจะเต็มไปด้วยคำพูดที่ไม่ออกแนวส่อเสียดกับนักเขียนและสนพ. โดยการรีวิวเพื่อความสะใจ และความเห็นในเชิงให้คนอื่นและคนที่คุณรู้จักมาช่วยกันประณาม รวมไปถึงความรู้สึกที่ไม่พอใจซึ่งเกิดกับนักเขียนในสนพ.เดียวกันที่มาตอบในกระทู้นี้ด้วย สิ่งที่ดิฉันจับได้จากความเห็นของคุณผู้สาวก็คือคุณได้ยินได้ฟังคนอื่นที่อ่านนิยายของนักเขียนคนนี้มานาน ก็เลยอยากจะอ่านดูบ้าง เพื่ออยากรู้ว่ามันเป็นอย่างที่บอกหรือไม่ คืออ่านแบบไม่หวังความบันเทิง แต่อ่านเพื่อหวังจับผิดบวกกับที่คุณเองก็มีทัศนคติไม่ดีกับคนเขียนด้วยอยู่แล้ว พออ่านจบคุณก็มารีวิวแฝงด้วยการดูถูกความคิดของคนอื่น ซึ่งจากที่ได้อ่านคำพูดของคุณ dragonfly แล้ว ที่บอกว่าคุณผู้สาวเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยด้วย ดิฉันก็รู้สึกอึ้งไปเหมือนกันนะคะ เพราะคนที่เป็นอาจารย์ ส่วนใหญ่มักจะเป็นที่ปรึกษาให้กับเด็ก ถ้าเด็กทำงานไม่ได้ ทำผิด หรือไม่เข้าใจตรงไหน คนเป็นอาจารย์ก็ต้องอธิบายให้ลูกศิษย์เข้าใจได้ด้วยคำพูดในเชิงแนะนำและให้กำลังใจ ถ้าคุณรีวิวนิยายเหมือนกับที่คุณสั่งสอนเด็กแบบนี้ เชื่อว่านักเขียนหรือคนอ่านคนอื่นก็คงไม่รู้สึกแย่หรอกค่ะ หรือคิดว่านี่เป็นบล็อกส่วนตัวฉันจะเขียนจะด่าใครก็ได้ แต่คุณลืมไปอย่างนะคะว่าบล็อกของคุณไม่ได้ปิดล็อกไว้สำหรับพวกคุณเอง แต่คนที่คุณกล่าวถึงก็มีสิทธิ์คลิ๊กเข้ามาอ่านได้เช่นกัน ดังนั้นการอยู่ในสังคมส่วนรวมจะคิดถึงแต่ความพอใจของตนเองฝ่ายเดียวไม่ได้หรอกค่ะ ควรจะมีการคิดถึงใจเขาใจเราบ้าง ว่าถ้าเป็นเราได้มาอ่านคำวิจารณ์แบบนี้โดยยกหนังสือของตนเองมารีวิว คุณก็คงจะรู้สึกไม่แตกต่างกับคนที่ถูกคุณกล่าวถึงเช่นกันค่ะ ถ้าสิ่งที่ดิฉันพิมพ์ออกมาทำให้คุณไม่พอใจจะลบทิ้งก็ได้นะคะ   โดย: คนที่ถูกกล่าวถึง IP: 124.121.187.198 16 เมษายน 2550 18:36:05 น.

รวมไปถึงความรู้สึกที่ไม่พอใจซึ่งเกิดกับนักเขียนในสนพ.เดียวกันที่มาตอบในกระทู้นี้ด้วย<---   โดย: ^_^ IP: 202.57.178.174 16 เมษายน 2550 21:14:51 น.

เคยอ่านนางฟ้าชุดขาวนะ มีบทรักอยุ่2หน้ามั้ง ทำไมไม่พูดกันบ้างอ่ะ พูดแต่เรื่องที่แรงๆ เรื่องอื่นก็มีตั้งเยอะ รีวิวให้หมดดีกว่า จะได้เสมอภาคเท่าเทียมกัน   โดย: --*----*-- IP: 58.8.136.126 16 เมษายน 2550 21:41:16 น.

คุณหมายเลข 118 คะ ดิฉันพิมพ์ตกไปค่ะ ที่ดิฉันพูดหมายถึง คุณพระจันทร์โศก เพราะเธอมาแสดงความไม่พอใจผ่านที่นี่ นอกเหนือจากในกระทู้พันทิป แต่ดิฉันอาจพิมพ์เร็วปนิดหนึ่ง เลยสื่อความหมายไม่ชัดเจน อ้อฝากอีกข้อนะคะ ถ้าการที่มีคนเข้ามาตอบในเชิงไม่เห็นด้วยกับการรีวิวของคุณผู้สาว แล้วโดนเหมาไปว่าเป็น นักเขียน สนพ. เดียวกัน หรือเป็นทีมงานก็ดูจะไม่แฟร์ไปหน่อยนะคะ ความชอบของคนเราบางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันหรอกค่ะ อย่างบางคนเขาอ่านแล้วบอกว่าชอบมันก็ไม่ผิดนี่คะ แต่คุณกลับทำให้เขารู้สึกแย่ในการตอบความเห็นนี้ ว่าชอบได้ยังไง เอาอะไรคิด ใช้สมองบ้างหรือเปล่า ทำให้เหมือนว่าการที่เขาตอบแบบนี้มันเป็นสิ่งผิด ทำไมไม่อ่านความเห็นข้างบนก่อนตอบ แค่นี้แหละค่ะ ที่ดิฉันอยากจะบอก   โดย: เข้ามาตอบอีกรอบค่ะ IP: 124.121.187.198 16 เมษายน 2550 22:14:10 น.

งั้นถามเหมือนเดิม นะคะ ชอบตรงไหน แล้วใครชอบบ้าง มาตอบหน่อยสิคะ หนังสือทุกเล่มมึจุดด้อย แตกต่างว่ามากหรือน้อย ส่วนตัวแล้วคิดว่าความเห็นของจขบ.ไม่มีตรงไหนไม่เป็นความจริง แต่สำหรับบางคนยอมรัมความจริงไม่ได้(รึเปล่า) เฮ้อ เอาเป็นว่าคห. ตอนนี้ไม่มีอะไรใหม่ ขึ้นมาทุกคนก็ยืนยันว่าความคิดตัวเองถูก และแน่ละเราเองก็ยืนยันคห.ตัวเองเหมือนกันว่า หนังสือที่เราอ่านไป จนส่งต่อให้จขบ.นั้น เป็นอย่างที่ว่ามาทุกอย่าง แต่ในที่นี่มติเป็นเอกฉันท์เช่นเดิมว่า ระดับหนังสือไม่ผ่านการพิจารณาแน่ๆ ส่วนที่ว่าใช้ถ่อยคำรุนแรง ส่อเสียดไม่สร้างสรรค์ และไม่เกิดผลดีต่อผู้ใด(หรือว่าผู้เขียน) เราไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ อย่างน้อยมันก็ดีต่อคนที่คิดจะอ่านโดยไม่ทราบล่วงหน้าว่าต้องเจอ อะไรรอในหน้ากระดาษนั้น   โดย: MOMIJI_99 16 เมษายน 2550 23:00:30 น.

โดย: มน--(นักอ่านดั IP: 71.108.173.221 17 เมษายน 2550 12:33:41 น.

โอ้โห เเทบไม่อยากจะเชื่อเลยคะ ว่าทำไมถึงวิจารณ์หนังสือคนอื่นได้เละเทะขนาดนี้ ชั้นว่ามันเป็นสิทธิส่วนบุคคลนะคะ ที่ผู้อ่านต้องใช้วิจรณญานว่าต้ิองการอ่านหนังสือหรือไม่ ดังนั้นมันไม่ใช่ความผิดของผู้เขียนหรอกคะที่จะเขียนนิยายเเนวใหนก็เเล้วเเต่ เราว่ามันไม่ยุติธรรมถ้าจะเเบนหนังสือโรเเมนติกหรืออีโรติกออกจากตลาด เพราะมีผู้คนอีกมากมายต้องการปลดปล่อย หรือสนองความต้องการในการที่จะอ่าน It is a people choice to chose what ever thing they want to read. If you don't want to read, DO not read it! Dude! This is Millenium Generation! I think reading is another good way to enjoy and spending your time. It is better than you watch TV because at least you get to use your brain to process information in order to read and understand the written words. You words will not get you pregnent of course, but they help you get to your orgasm without practicing it. I hope you know what I mean.   โดย: มน (นักอ่าน) IP: 71.108.173.221 17 เมษายน 2550 12:52:21 น.

^ ในเมื่อก็เขียนไทยมาตั้งครึ่งค่อนแล้ว ทำไมต้องเขียนปะกิตด้วย งงนะเนี่ย   โดย: ไม่เข้าใจ IP: 58.10.81.216 17 เมษายน 2550 14:20:55 น.

ติดตามอย่างใกล้ชิด (คอลเกต)   โดย: เจ้าชายไร้เงา 17 เมษายน 2550 14:47:10 น.

อ่านไม่ไหวค่ะ ตัวหนังสือเยอะไปหมด ลายตามาก...   โดย: kratop IP: 124.120.202.147 17 เมษายน 2550 15:50:27 น.

เข้าเนทไม่ได้มาหลายวันแล้วไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเครือข่ายเนทบ้านนอกหล่ะเนี่ยกว่าจะพยามหาทางกระเสือกกระสนมาหาแสงสิแห่งความเจริญได้ก็ปาไปหลายวัน ทั้งๆที่ว่าจะมาขอโทษคุณพี่ผู้สาว และผู้ผ่านมาทั้งหลาย หลังจากมีสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งในโลก อมข่าวไปบอกว่ามีมหาสมุทรใหม่บังเกิดแล้วก็มีนักผจญภัยมารวมตัวกันเต็มเลยหล่ะแก ทำให้อยากกลับออกมาจากทุ่งหมาหลงถิ่นห่างไกลความเจริญมาหาแสงสีอย่างใจจดใจจ่อ คราวนี้พอกลับมาก็เลยได้รู้ว่า โอ้หลายวันนี้เราพลาดอะไรไปหนอ เลยนั่งอ่าน คห.ต่างๆไล่มาเรื่อยๆด้วยความสอดตามประสาที่เกิดเป็นคน ชอบค่ะ อยากรู้ว่าชาวบ้านเค้าทำอะไรกันหน่อ เลยเริ่มจากการอ่านและลำดับความคิดของตัวเองใหม่แล้วก็เลยอ่าน คห.ต่างๆที่มีคนมากมายเข้ามาทิ้งความเห็นไว้ หลังจากคราวที่ข้าพเจ้ามนุษย์ที่มันโดนจิกกระบาล ( มาด้วยความเต็มใจ ) 1. เพราะดันเผลอตัวไปหยิบหนังสือที่ตัวเองเคยเข้าใจว่าเป็นนิยายแนว...มาแล้วดันเสียดายอย่างแรงในฐานะตนที่เสียตังค์ ขอย้ำ ถึงจะบอกว่าแค่ร้อยกว่าๆเองไม่เห็นจะเป็นไรปัจจุบันแค่คิดจะขับรถไปไหนทีค่าน้ำมันบานกว่าเป็นไหนๆ อ้อ ใช่เนอะถ้าการไปไหนแล้วได้ทำธุระ ได้เที่ยว ได้ความสนุกสนาน ได้ในสิ่งที่อยากไปทำ มันก็ดูว่าน่าเสียนะ แล้วยิ่งต้องบอกว่า มิได้คาบช้อนเงินช้อนทองมาแต่อ้อนแต่ออก แล้วในตอนนี้ต้องทำมาหาเงินใช้เพื่อประทังชีวิตเองทำให้ยิ่งรู้สึกเสียดายเงินเข้าไปใหญ่ ถึงคุณที่บอกว่าอ่านหนังสือได้ทั้งดีและไม่ดี รวมกับที่บอกว่าได้หนึ่งบาทก็ถึอว่าได้หน่ะใช่ค่ะ แต่คุณอย่าลืมว่าสิ่งนั้นคือความคิดของคุณเองเท่านั้นไม่อาจเอามาจับใส่สมองคนอื่นๆได้ แต่ขอบอกว่านับถึอความใจกว้างเป็นแม่น้ำของคุณจริงๆนะคะที่ บอกว่ายังเคารพความคิดของผู้อื่นที่เข้ามาทิ้งๆความคิดไว้ ณ.ที่นี้ เลื่อมใสค่ะ 2 . จริงๆอยากมาขอโทษชาวบ้านทีและเจ้าของบลอคที่ชอบใช้พื้นที่บลอคตามใจฉันมาตลอดแต่ว่านะนั่นก็เป็นเพราะว่าจากที่ผ่านมา พี่ผู้สาวฯก็เป็นทั้งผู้วิและผู้รับความฟังความคิดเห็นของผ่ายต่างๆมาตลอด ไม่เห็นจะเคยล้าง คห.ใครๆทิ้งหากไม่เห็นด้วยกับความคิดของเค้ามั้งทำให้เข้าใจว่าสามารถบอกความรู้สึกออกมาได้ตามที่ตนคิด เท่านั้นจริงๆค่ะ พี่ ฯหนูขอโต๊ด 3. อันนี้เป็นความสงสัยค่ะอาจจะเป็นความสงสัยที่ดู ง่าวๆเนื่องจากบ้านอยู่ชนบทค่ะ ครืออยากถามใครได้ค่ะ ว่าไอ้คำว่า bloggang มันเป็นที่สาธารณะ หลงเข้าใจว่าเป็นพื้นที่สวนตัวอยู่ตั่งนาน นะเนี่ย คืเคยคิดว่าเวปเนี่ยเป็นที่สาธารณะ อย่างพันทิพงั้นแหละค่ะ แต่ไอ้บลอค ไดอารี่นี่เห็นทางเข้าซับซ้อนเลยคิดมาตลอดว่ามันเป็นที่ส่วนตัวของเจ้าของบลอคเค้า ซะอีก แหะๆๆ 4. สงสัยค่ะ กับคำว่าลางเนื้อชอบลางยา เนี่ยมันไม่ได้หมายความว่าความชอบส่วนบุคลไม่เหมือนกัน ใครจะชอบอะไรก็ได้ ซึ่งถ้าคิดตามนั้นทุกคนย่อมชอบในสิ่งที่ตัวเองชอบได้ และไม่ชอบอะไรก็ได้ใช่มั้ยค่ะ ดังนั้นจากที่อ่านมาพี่ผู้สาวก็ไม่ได้บอกให้ใครที่เข้ามาต้องเห็นด้วยหรือไม่ชอบงานของนักเขียนคนนี้เหมือนกัน แต่บังเอิญ ว่าในกรณีนี้เราดันเห็นตรงกับเจ้าของบลอค แต่คนอื่นไม่รู้ แค่คิดว่าคนที่เข้ามาอ่านกระทู้มีความคิดเห็นส่วนตัวไม่จำเป็นต้องมีคนชี้นำ แต่ขอบอกหน่อยว่า ปกติงานอยู่ในบ้านนอกจึงไม่มีเวลามานั่งรีวิวงานที่ไม่มีค่า ( ในความรู้สึกของตัวเองค่ะ เพราะตัวเองเป็นคนเสียเงินซื้อมันมาและใช้เวลาอ่านจนจบเล่มเผื่อว่าจะมีสิ่งดีๆที่เพิ่มมูลค่าให้กับหนังสือที่ซื้อมา นอกจากจะไม่ได้รู้สึกดีขึ้นแล้วกราฟมูลค่าของหนังสือที่พยามอ่านมันยังดันดิ่งจนติดลบจนได้ดิ ) เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า พูดง่ายว่าจริงๆก็อยากบ่น ให้ใครซักคนฟังว่าตัวเองรู้สึกยังไงเหมือนกัน แต่ขี้เกียจรีวิวเพราะแค่ทนอ่านก็ทนข่มเหงน้ำใจตัวเองอย่างแรงแล้ว เลยดีใจที่มีคนมารีวิวไว้อยู่แล้วแล้วยังฟรีที่จะให้ออกความเห็นโดยไม่ต้องมายกยอปอปั้นใครด้วย อ้อ อีกอย่างเท่าที่รู้พี่ผู้สาวฯไม่ได้วิฯหรือใช้สไตล์นี้กับแค่นักเขียนท่านนี้เท่านั้น แต่นักเขียนและสนพ.อื่นๆก็เหมือนกันโดนมากน้อยแล้วแต่ดีมาโดนน้อย ดีน้อยโดนมาก แต่ก็ไม่ได้บอกว่าเราเข้าใจถูกทุกเรื่องและไม่ได้บอกให้ท่านผู้ใดต้องจะข้าใจเหมือนเราด้วย ดังนั้นเลยคิดว่านี่น่าจะบอกได้ว่ามันคือลางเนื้อชอบลางยาเหมือนกัน 5. เห็นด้วยค่ะกับการที่บอกว่าควรจัดเรทหนังสือแต่ไม่ใช่ทำเหมือนที่แล้วๆมาขอให้จัดให้เป็นหมวดหมู่ชัดเจนหนังสือเล่มไหนเรทไหน คนประเภทไหน ระดับการต้องการความรู้เท่าไหร่ หรือบันเทิง เนี่ยบันเทิง เด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ ไม่เข้าใจว่าทำไมต่างประเทศแยกประเภทหนังสือได้และขายหนังสือได้ทุกประเภท แต่ประเทศไทยทำไม่ได้เนี่ยสิน่าเสียดายที่ยังมีคนที่เป็นผู้ใหญ่ในสังคมไม่เข้าใจการจัดประเภทเรทของสื่อต่างๆที่ผลิตมาขายๆๆกันตามท้องตลาด อือ แต่ว่าก็เห็นตอนนี้ทีวีเริ่มมีการจัดประเภทของรายการต่างๆนี่นะ ต่อไปรอเวลาอีกซักพักอาจมีอะไรเข้ามาพัฒนาการจัดกลุ่ม เรท หนังสือ ทำให้เราสามารถมีหนังสืออ่านได้ทุกแนวตามที่อยากอ่านก็ได้ สาธุ เฝ้าภาวะนาให้วันนั้นเป็นจริง อ้อ ขอบอกไว้อย่างว่านี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว ถ้าจะคับแคบก็เป็นเรื่องส่วนตัวค่ะ ถ้าไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ และยังไม่คิดว่าจะเปิดรับไอ้ความรักแบบในนิยายนั่น ขอโทษที่ที่บ้านเลี้ยงมาแบบโบราณค่ะ อ่านได้แต่ไม่คิดว่าเป็นเรื่องดีแน่ๆ ถ้าคนอื่นชอบก็ตามแต่เจ้าตัวค่ะทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับเกียรติในการออกความคิดเห็นของตัวเองทั้งนั้นค่ะ แล้วก็มีเรื่องไม่เข้าใจอีอย่างค่ะคือคนเราจะต้องคอยตามเฝ้าสังเกตว่าชาวบ้านเค้าจะด่าเรา นินทาเราป่าว ว่าร้ายเราใช้มั๊ย ตลอดเวลาเนี่ยคนเราน่าจะเหนื่อยใช่มั๊ยหน้อ เออ เนอะแต่ว่ามันก็เป็นเรื่องส่วนตัวนี่เนอะขอโทษค่ะ อีกครั้งที่ที่เผลอลืมตัวไปว่าไม่ใช่เรื่องของตัวเอง สุดท้ายนี้เห็นด้วยกับคำว่า ไม่ชอบ ไม่หยิบ ไม่อ่าน อย่างแรงค่ะ เพราะได้ซึ้งกับคำๆนี้อย่างแรงจริงๆ ถ้าบังเอิญว่าหนังสือที่ดีเค้าห่อถุงพลาสติกเอาไว้เลยไม่ได้ลองเปิดอ่านด้านในดูก่อนที่จะซื้อหนังสือเรื่องนี้เหมือนกับการเลือกหนังสืเล่มอื่นๆเนี่ยคงไม่ต้องมานั่งเสียดายตังค์อยู่ทุกวันนี้หรอก   โดย: จิกหัวตัวเองมาด้วยความเต็มใจมาขอโทษ IP: 203.114.107.107 17 เมษายน 2550 18:11:36 น.

โดย: เมฆชรา IP: 203.113.51.164 17 เมษายน 2550 18:36:59 น.

พยายามจะตอบคำถามของคุณ momiji99 นะคะว่านิยายของโม มีดีตรงไหน ?? การทำให้blog นี้ร้อนระอุ ควรนับไหมคะ หากไม่นับแล้ว ในตัวของนิยาย หนังสือทุกตัวอักษรที่ดิฉันอ่านมาหาความดีไม่ได้ค่ะ ส่งรอยรักในอดีตไปให้รุ่นร้องคนหนึ่งลองอ่าน เขาบอกมาๆว่า เขียนหนังสือแบบนี้ คือการทำบาป เพราะมัวเมาคนอ่าน อ่านแล้วโง่ลง ประเทศชาติถอยหลังเข้าคลอง เอาไปทำถุงยังไม่ได้ เพราะไม่สมควรให้ใครอ่าน   โดย: ข้าวสารสามเมล็ด (ธาราฝัน ) 17 เมษายน 2550 20:01:01 น.

^^ ^^ ตกลง คุณข้าวสารสามเมล็ด = คุณธาราฝันหรือคะ?? จาก โดย: ข้าวสารสามเมล็ด (ธาราฝัน ) วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:20:01:01 น. ด้านบน คือสงสัยค่ะ ถ้าเป็นคนเดียวกัน ทำไมต้องใช้คนล่ะชื่อเวลามาตอบ แถมยังแปลกใจ เพราะเหมือนเคยเห็นในเวปอื่น คุณธาราฝัน เคยชมนิยายของนักเขียนคนหนึ่งว่าเขียนดี ทั้งที่เรื่องนั้นก็มีฉากพระเอกข่มขืนนางเอกเช่นเดียวกัน แถมพฤติกรรมพระเอกเรื่องนั้น ดิฉันว่าเลวกว่าพระเอกหลายๆ เรื่องของคุณโมอีก ทั้งตบตีผู้หญิง แถมไม่ได้มีอะไรกับนางเอกคนเดียว รู้สึกเหมือนมีผิดศีลธรรมด้วยนะคะ (อันนี้มาจากหลายความเห็นของเพื่อนๆ ดิฉันนะคะที่ยืนยันว่าพระเอกเรื่องนั้นเลว เพราะอ่านมาเรียบร้อยแล้วจากถนนนักเขียน) แล้วมาคราวนี้ คุณกลับแสดงตนต่อต้านนิยายคุณโมแบบเรื่องอย่างไรดีล่ะ ไม่เห็นด้วย..ชนิดค่อนข้างก้าวร้าวรุนแรงพอสมควร เพราะดูจากคำที่คุณใช้ และช่างแตกต่างจากตอนแสดงความคิดเห็นในชื่อธาราฝันโดยสิ้นเชิง เหมือนเป็นคนละคน .... ถ้าไม่สรุปว่าเพราะอคติส่วนตัว งานนี้ก็คงเรียก "สองมาตรฐาน" ถ้าประเทศชาติจะถอยหลังเข้าคลอง คงไม่เพราะการที่โมมาเขียนนิยายอีโรติค (หรือโรแมนซ์) หรอกค่ะ เพราะนิายโรแมนซ์มีอยู่ทั่วไปและมีมานานแล้ว ประเทศชาติจะถอยหลังเข้าคลองหรือเดินหน้าต่อไปนั้นขึ้นอยู่กับมันสมองและความคิดของคนในประเทศมากกว่า   โดย: สงสัยจริงๆ IP: 58.8.137.60 17 เมษายน 2550 20:57:30 น.

ตามอ่านกรณีนี้อย่างเงียบๆมาตั้งแต่ต้น แรกเลยคือขอแสดงความชื่นชมคุณผู้สาวเมืองยศที่วิจารณ์นิยายไทยค่ะ เหตุก็เพราะหาคนวิจารณ์นิยายของไทยได้น้อยมาก รู้สึกจะไม่ค่อยมีใครกล้าทำกันหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ ชื่นชมจริงๆค่ะ ชื่นชมคุณ dragonfly ที่สรุปทุกอย่างได้ดีด้วย ตอนที่อ่านมาถึงความคิดเห็นที่ 77 ว่าคุณผู้สาวฯล่วงละเมิดกรอบความคิดของคนแต่ง ก็เกิดอาการสะอึกตั้งใจจะบอกว่าการวิจารณ์งานศิลปะไม่ว่าแขนงไหน ส่วนหนึ่งก็คือการวิจารณ์กรอบความคิดของผู้สร้างงานด้วยค่ะ แต่พออ่านต่อมาเห็นคุณบริษัทเอ๋อ สรุปไว้ดีกว่า ที่ว่า "ความสมจริงในกรอบคววมคิดที่วางเอาไว้ การวิจารณ์กรอบความคิดกับวิจารณ์ความสมจริงของกรอบความคิดที่วางเอาไว้มันต่างกันนะคะ" กรอบความคิดของคนสร้างงานไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ใครจะแตะต้องไม่ได้หรอกนะคะ กรอบความคิดของเรื่องๆหนึ่ง คือหัวใจของการวิจารณ์งานศิลปะชิ้นนั้นๆค่ะ แล้วก็มาถึงคุณที่ใช้ชื่อมน (นักอ่าน) เห็นเขียนเป็นภาษาไทยช่วงแรกแล้ว ทำไมไม่ใช้ภาษาไทยให้หมดคะ ยิ่งเมื่อภาษาอังกฤษของคุณไม่แข็งแรงอย่างนั้นด้วยแล้ว ใช้ภาษาไทยดีกว่านะคะ อ่านภาษาอังกฤษของคุณแล้วกลุ้มใจน่ะค่ะ   โดย: กุลธิดา IP: 206.74.208.220 17 เมษายน 2550 23:56:15 น.

คุณมน นอกจากภาษาอังกฤษไม่เอาไหนแล้ว ความคิดยังไม่เอาไหนอีกต่างหาก ถ้าคุณอ่านหนังสือเพื่อใช้แบบสินค้าในเซกส์ช็อป แล้วคุณยังมีหน้ามาอ้างแสดงความชื่นชมซะอีก ยังงี้ก็อย่าเรียกหนังสือวางขายบนชั้นหนังสือเลย ไปขายในกลุ่มอุปกรณ์พวกนั้นเหอะ   โดย: เห็นด้วยกับคุณกุลธิดา IP: 125.25.50.232 18 เมษายน 2550 10:24:56 น.

อยากรู้จัง มีคห.ไหนในบล้อกนี้ที่บอกให้แบนนิยายโรแมนซ์ หรือว่าอิโรติกนะ อ่านจนตาลาย มาหลายรอบ ก็เจอแต่ให้จัดระเบียบ แบ่งเรทหนังสือ น่าจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า ส่วนนิยายโม ไม่ว่าจะเป็นแนวไหนก็ ขอแบนเถอะคะ มันไม่ผ่านมาตราฐานงานในกลุ่มไหนทั้งนั้น ฝากถึงคุณมน นักอ่าน ถ้าอยากหลีกเลี่ยงคำหยาบคาย ก็ไม่ต้องเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษหรอกคะ คนแถวนี้อ่านหนังสือ แตกหลายภาษา อ่านภาษาอังกฤษ ของคุณแล้วกลุ้มใจ   โดย: MOMIJI_99 18 เมษายน 2550 11:09:47 น.

โอ๊ะ โอ หนีไปเที่ยวสงกรานต์หลายวัน กลับมา blog ยังร้อนระอุอยู่เลยแฮะ (จะทะลุ 200 มั๊ยเนี่ยเจ๊) แต่อ่านค.ห.มากๆเริ่มมึนๆเมาๆ ปวดตา แต่ตอนนี้กำลังงงปนสงสัยน่ะค่ะ เห็นบอกกันจัง ว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าอ่าน เอ๊า ก็ถ้าไม่ลองอ่านจะรู้ได้ไงล่ะคุณ ว่าไม่ชอบน่ะ แล้วอ่านแล้วไม่ชอบนี่ มาบอกคนอื่นมันเป็นความผิดด้วยหรือ?? เงินนะคะคุณ ที่เสียไปน่ะ ใช่ว่าอ่านฟรีเสียเมื่อไหร่กัน ฉันอ่านแลวค่ะ บอกตามตรง คือ อ่านแล้วเสียดายเงิน กับเวลาที่อ่านน่ะค่ะ มันเอาไปทำอย่างอื่นได้อีกตั้งเยอะ นั่นข้อสงสัยข้อแรกค่ะ ข้อสองนี่ ยิ่งงงเพิ่ม อ่านแล้วไม่ว่างรีวิว แต่มาออกความเห็นในการรีวิวของคนอื่นนี่มันผิดด้วย?? ส่วนงงสุดท้าย เรื่องวิจารณ์ คำนิยามการวิจารณ์แปลกๆดีค่ะ เพิ่งเคยเห็นนี่ล่ะค่ะ ว่าการวิจารณ์เรื่องความสมจริงเป็นการละเมิดความคิดของนักเขียนด้วย ฉันนี่ล่ะค่ะ คนแรกที่ออกมาบอกเลย ว่าตัวละครโง๊ โง่ เอ๊า มันโง่จริงๆนี่คะคุณ คือ ถ้าปูมหลังตัวละคร หรือเรื่องแสดงให้เห็นว่า ตัวละครตัวนี้ ทำแบบนั้น แบบนี้เพราะอะไร ไม่ว่าสิ่งที่แสดงออกมันจะงี่เง่าหรีอโง่แค่ไหน ฉันก็เฉยๆค่ะ บ่อยไปที่บ่นตัวละครแสนดี หรือหงุดหงิดกับการกระทำงี่เง่าของตัวอื่นๆ แต่ฉันไม่เคยคิดหรอกค่ะ ว่าตัวละครนั้นโง่ เพราะเหตุผล หรือเหตุการณ์ที่ส่งผลให้ตัวละครทำอย่างนั้น มันเข้าใจได้ เรื่องของโมเป็นเรื่องแรกเลยค่ะ ที่ออกมาบอกตรงๆเลย ว่าตัวละครโง่เกินรับได้ ก็เขาเขียนว่าตัวละครชาย เข้าใจว่าเป็นพระรอง เป็นเจ้าของบริษัท ร่ำรวย บริษัทเจริญก้าวหน้าดี แต่ประทานโทษ ตัดสินใจไม่ได้ว่า ตัวเองทำผู้หญิงท้องหรือเปล่า แถมนางเอกถามไม่กี่ประโยค ซึ่งมันเป็นคำถามที่ควรจะถามตัวเองก่อนแล้ว ไม่ใช่มาให้ชาวบ้านถาม ยั๊ง ยังไม่เท่านั้น พอนางเอกบอกว่า เออ คุณใส่ถุงยาง แปลว่าไม่ทำเขาท้อง/ไม่ท้องกับคุณ โอเค จบ ไม่คิดอะไรต่ออีก ทั้งๆที่ในความเป็นจริง อาจะเกิดเหตุการณ์ถุงยางเสื่อม หรือขาด ก็เป็นไปได้ ถามจริงๆนะคะ ระดับเจ้าของบริษัท ผู้บริหารระดับสูง ถ้าคิดแค่นี้ยังคิดไม่ได้ มันสมจริงตรงไหนคะ? หรือจะบอกว่าอย่างนี้มันไม่เรียกโง่ แล้วจะเรียกอะไรคะ เฮ้อ   โดย: piccy IP: 124.120.244.220 18 เมษายน 2550 11:47:47 น.

ยาว อ่านไม่ไหว ตะละคนยาวๆ ทั้งนั้น ข้าพเจ้าว่าข้าพเจ้าเขียนยาวแล้วนะ ยาวกว่าข้าพเจ้าอีก กร๊ากกกก   โดย: =p o o k p u i= 18 เมษายน 2550 13:57:47 น.

สุดยอดจริงๆเลยกระทู้นี้ งั้นคำกล่าวที่ว่าคนไทยอ่านหนังสือเฉลี่ยปีละ8บรรทัดก็ไม่เป็นจริงนะสิ555+ แต่ก็นะข้าพเจ้าก็เป็นเยาวชนคนนึงเวลาอ่านเจอฉากXXXในนิยายซึงนักศึกษาส่วนใหญ่ก็เลือกเป็นยาระบายความเครียดหลังจากการออกสนามสอบมาเกือบเดือนยอมรับว่าป็นคนที่อ่านนิยายเยอะมากเวลาอ่านเจอฉากXXXทีไรโอ้โหมันเร่าร้อนมากๆน่าจะบรรยายพอสังเขบก็พอนะเหอะๆๆๆ ยังพูดกันเลยว่าตอนอาจเนี่ยยังเวอร์จิ้นนะพออ่านเสร็จเสียสาวเลย555+   โดย: ว้าวววว IP: 125.24.217.195 18 เมษายน 2550 16:07:11 น.

โนววววว อย่างกะประกวดเขียนเรียงความ อ่านมะไหวแล้ว มึน   โดย: vamos_ferrero 18 เมษายน 2550 16:08:22 น.

ยาวมาก คาดว่าน่ะจะแตะ 200 นะเนี่ย ฮึ่ม พออ่านความคิดเห็นแล้วต้องกลับไปอ่านที่คุณผู้สาวรีวิวใหม่ว่ามันเรื่องเดียวกันรึเปล่า เพราะหลังๆ เริ่มจะรีวิวความคิดเห็นแทนหนังสือของคุณโมซะแล้ว 555 ก็ขอเป็นคนแรกนะค่ะที่ยึดอกรับที่จะบอกว่าน้ำนี่แหละอ่านหนังสือของคุณโมทุกเรื่อง แต่อาจจะเป็นว่าน้ำเป็นคนที่อ่านหนังสือแล้วไม่คิดอะไรมาก (คือจริงๆ จะบอกว่าไม่ค่อยคิดเลยค่ะ แหะๆ อายนะเนี่ย) พออ่านขอคุณโมก็แค่รู้สึกว่าเราอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนอ่านแรกๆ ก็รู้สึกหวือหวากับฉากติดเรทดีค่ะ เพราะต้องยอมรับนะค่ะว่านิยายไทยจะเขียนออกหวือหวาขนาดนั้นมันหายาก แพออ่านไปนานๆ มันก็จะถึงจุดอิ่มตัวค่ะ แล้วเราก็จะเริ่มมองว่ามันมากไป แล้วเริ่มโดดข้ามฉากเหล่านั้น น้ำจึงรู้สึกว่านิยายเล่มหลังๆ ของคุณโมมีความสนุกน้อยลง แต่น้ำเป็นคนที่อาจจะนิสัยเสียอยู่อย่างคือ ไม่ค่อยอ่านหลังปก แต่จะหยิบนิยายที่ชื่อคนเขียนถ้าคนเขียนท่านไหนที่เราอ่านประจำเมื่อมีนิยายใหม่ๆ ของท่านหล่านั้นน้ำก็ยังจะอ่านค่ะ เหมือนของโมถ้ามีนิยายต่อจากคู่รักจำแลงจะอ่านไหม ก็คงอ่านค่ะ เพราะบางครั้งน้ำก็เป้นคนไม่คิดอะไรมากแต่ที่ชอบอ่านเพราะอาจจะอยยากรู้ว่าเล่มต่อไปของโมจะเขียนถึงอะไรหว่า แล้วการที่ได้มาอ่านงานรีวิวของคุณผูสาวก็เหมือนคุณครูมาชี้ถึงจุดที่ผิดพลาดที่เราไม่เคยมองเห็นแล้วได้คิดตามแหละค่ะ แล้วถ้าน้ำเป็นนักเขียนน้ำอาจจะรู้สึกแย่ก็จริงแต่ถ้าเรารับได้เราก็จะสามารถนำจุดผิดพลาดที่มีคนชี้ให้เราเห็นนั้นไปปรับปรุงงานให้ดีขึ้น น้ำคิดว่าโมมีศักยภาพที่จะเขียนงานได้ดีกว่านี้ถ้าเขามีคนชี้ให้เห็นถึงข้อดีข้อเสียของงานที่เขาเขียนขึ้นมา ปล.1 วันนี้เป็นวันที่เขียนยาวมากจริงๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าเขียนนอกประเด็นคุณผู้สาวไปไหม แต่ก็ขอบอก (แบบที่คนอื่นบอกกันจัง) ว่านี่เป็นความคิดเห็นของเราที่อยากให้คนอื่นรับรู้ถึงแม้ว่ามันจะนอกลู่นอกทางไป (มาก) แต่ขอบอกว่าจบความคิดเห็นนี้แล้วจะเดินเข้าแถวนะค่ะ อิอิ ปล.2 อย่าระอุกันไปกว่านี้เลยค่ะ อุส่าไปสาดน้ำให้ชุ่มช่ำกายมากันตั้งหลายวัน ให้อากาศร้อนไปอย่างเดียวเถอะนะค่ะคนอย่าร้อนตามอากาศเลย ไม่ดีค่ะ ไม่ดี สัวสดีวันปีใหม่ไทยย้อนหลังนะค่ะ อ้อ ถ้าคิดว่านำไม่ล็อคอินแล้วเหมือนมาแสดงความคิดเห็นแล้วจากไป ขึ้นไปดูความคิดเห็นบนๆ ได้นะค่ะ มีบางความคิดเห็นที่น้ำล็อคอินเข้ามาค่ะ   โดย: สายน้ำ IP: 58.9.228.208 18 เมษายน 2550 21:58:11 น.

ถึง คุณมน (นักอ่าน) Your English is really like girls who carry Chokdee bag around Sanamlaung…may be you carry Mo’s book in stand of the bag. It looks the same though. Since I read your comment till the end, I know that you are not one of the girl because you orgasm without practicing. Lucky you… Hopefully, your favorite author’s book won’t make you go seek practicing with the real guy. I wish you good luck in the future though, since I feel really sad for you thinking, it is too narrow and shallow.   โดย: อ่านนักอ่าน IP: 124.121.60.49 18 เมษายน 2550 23:48:33 น.

แวะมาลงชื่อ อ่านรีวิวของพี่ผู้สาวแล้วรู้สึกอยากลองอ่านดู วันนี้ก็เลยไปหามาได้ 2-3 เล่ม .. .. อ่านจบแล้ว (ถ้าขยัน) จะมารีวิวนะคะ   โดย: แม่มดพันปี 19 เมษายน 2550 0:35:42 น.

มาขำ 136 อ่านจบเสียสาว เรทติ้งกระฉูดจริง ๆ สงสัยจะถึงสองร้อย   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 19 เมษายน 2550 10:42:19 น.

คุณสายน้ำคะ เขียนได้ตรงประเด็นที่สุดแล้วค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 19 เมษายน 2550 11:25:18 น.

มาขำ 139 คิดได้ไงเนี่ยโดยเฉพาะประโยคนี้ I know that you are not one of the girl because you orgasm without practicing. <--- เอาน่าคนไทยไม่ค่อยเก่งภาษาอังกฦษหรอกค่ะ แต่ก็พยายามกันทุกคน น่าชื่นชมออก   โดย: ตามกลินมา IP: 202.57.178.143 19 เมษายน 2550 18:09:07 น.

ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าหนังสือโมมีข้อดีตรงไหน รู้แต่ว่าผิดหวังมาก เสียดายเงิน ขนาดเพื่อนเอาเล่มอื่นมาให้อ่านฟรีๆ ยังรู้สึกเสียดายเวลาเลย เราสงสัยว่าคุณโมเธอคงจะไม่รับฟังใครกระมังคะ เรื่องการแก้ไขเรื่อง เพราะมีคนออกจะโปรเธอเสียจนเลิศลอย ไม่งั้น คงไม่มีคนขายหนังสือคนหนึ่งในจตุจักร (รู้ๆ กันอยู่ค่ะว่าใคร) บอกลูกค้าขนาดว่าเธอเป็นคนที่จะมาแทนกิ่งฉัตรหรอกค่ะ คนที่เชียร์เกินขนาดก็เลิกๆ เสียทีนะคะ รู้ๆ กันอยู่ว่าฝีมือคนละโลก ถ้าเกิดคุณเลิกชื่นชมจะเวอร์ บางทีคุณโมเธออาจจะตาสว่าง หันมาแก้ไขนิยายตัวเองให้ดีขึ้นก็ได้ค่ะ //www.buildboard.com/viewtopic.php/1279/4636/102368/0/ แต่สำหรับเรา ไม่มีครั้งต่อไปแล้ว   โดย: หลวมตัวซื้อมาอ่านเหมือนกัน IP: 125.26.235.158 19 เมษายน 2550 19:20:45 น.

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เพิ่งได้อ่านคห. #135 ขอหัวเราะเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงอิตาลีหน่อย (ยืมคำคุณหนูน้อยฯมา) I hope you know what I mean. How could I? Your english sucks big time pregnent แปลว่าไรเหรอ เคยได้ยินแต่ pregnant to enjoy and spending your time --> ตั้งใจเรียนหน่อยน้อง น้องเอ๋ย ตัดแปะคำไม่ได้ทำให้ It is better than you watch TV because at least you get to use your brain to process information in order to read and understand the written words. You words will not get you pregnent of course, but they help you get to your orgasm without practicing it. ---> ภาษาวิบัติอะไรอย่างนี้ เอามาอวดเก่งกับคนไทยยังพอทน อย่าไปพูดกับฝรั่งนะน้อง อายแทนคนไทยคนอื่นอ่ะ เอ สงสัยจัง เป็นคุณโมมาเองป่าว ภาษาวิบัติพอกันเล้ยยยย +++++++++++++++++++++++++++++++++ เข้าเรื่องดีกว่า จริง ๆ แวะมาจะมาเพิ่ม (เพราะลืมในความเห็นแรก) ว่า เกลียดมากกกกกกก plot เรื่องแบบนางเอกถูกข่มขืนแล้วมารักพระเอกอ่ะ ทำอย่างกะผู้หญิงเป็นสัตว์ชั้นต่ำขับเคลื่อนด้วยความต้องการทางเพศ อุบาศก์ คนคิด plot แบบนี้ ดูถูกเพศแม่ตัวเอง ถ้าคนเขียนเป็นผู้หญิงคงเป็นโรคมาโซแน่นอน พูดโดยรวม ๆ ของ plot แนวนี้นะคะ ไม่ได้เจาะจงถึงเล่มไหน หรือคนแต่งคนไหน   โดย: vamos_ferrero 19 เมษายน 2550 23:47:43 น.

เอ่อ copy คำมาดันไปทับกับประโยค เอาใหม่ น้องเอ๋ย ตัดแปะคำไม่ได้ทำให้เป็นประโยคสวย ๆ ได้หรอกนะจ๊ะ consistency ของประโยคและ word choices ก็สำคัญจ้า   โดย: vamos_ferrero 19 เมษายน 2550 23:54:06 น.

โอย ตาลาย ข้อความเยอะ ตัวอักษรเเยะ ปล. คุณ vamos_ferrero คห. ที่ เขียนภาษาปะกิต นั่น คห. 123 ไม่ใช่เหรอครับ คห. ที่ 135 เป็น คห. คุณพี่บอกอ ปป น้อ....รึว่าผมเข้าใจอะไรผิดไปก็ขออภัย   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 20 เมษายน 2550 9:20:55 น.

ููู^ ^ จริงด้วยจิคุณผ่านมาเห็น ตายแระ อิฉันก็ตาลาย อ่านมายาวเกิน ดันใ่ส่ # ของความเห็นผิด แถมแจ็กพ็อตแตกเป็นของบอกออีก พี่ปุกปุยอย่าโกรธน้าาาา ขออภัย   โดย: vamos_ferrero 20 เมษายน 2550 9:40:05 น.

หวัดดีค๊าบบ หลังจากหายหัวหายหน้าไปนาน กลับมาอีกทีก็ เอ่อ... ตอบคุณที่มามุงแบบไม่ต้องมีใครเชิญ เจ้าของความคิดเห็นที่ 58 กับ 77 ก่อนนะคะ ^^ แฮ่ๆๆ ไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร แต่คงเกลียดดิฉันมากมาย เพราะดิฉันจะได้แม่นว่า เรื่องการเข้าใจผิดระหว่างอีคิว และไอคิวนั้น ดิฉันได้เอ่ยขอโทษไปแล้วในกระทู้ต้นเรื่องนะคะ แหะๆ ใครจะยังไงไม่รู้ค่ะ รู้แต่ว่าคนเราสำนึกได้ด้วยตัวเอง ต่อให้เลวโดยกมลสันดานก็คงต้องรู้ดีว่าอะไรผิดอะไรถูก อยู่ที่ว่าจะสำนึก และรับผิดชอบต่อความผิดพลาดนั้นไหม และดิฉันไม่อายเลยที่จะเอ่ยคำขอโทษจากใจ หรือคุณตาบอด มองไม่เห็นคะ ? แหะๆ ส่วนไอ้เรื่องอื่นๆที่คุณแสดงความคิดเห็น ด้วยภาษาศัพท์อะไรนั้น ไม่เข้าใจค่ะ โง่แล้วก็ไม่ชอบอวดฉลาด ^^ ถ้าจะสละเวลาสักน้อยนิดของคุณมาอธิบายก็จะปลาบปลื้มมมมม อย่างมั่กๆ ส่วนคำว่าอบายภูมิ ก็คงต้องบอกอีกว่า มันคือคำเปรียบเทียบบริบทต่างๆที่ใกล้เคียง ในนิยายดิฉันบรรยายไว้ชัดเจน ว่า ภายในคลับหรูหรา มีบ่อนการพนันขนาดใหญ่อยู่ มีทั้งสุรา มีทั้งนารี ครบครันสิ่งที่จะสามารถมอมเมาคนที่มนุษย์ได้...จึงใช้คำว่า 'เปรียบเสมือนอบายภูมิชั้นดี' แหะๆๆ ไม่อยากจะตอบโต้วววว หรอกนะคะ ^^ แต่คุณควรจะเข้าใจด้วย ว่าการเขียนนิยาย ไม่ใช่การคุยกันในตลาดสด บทสนทนาระหว่างตัวละคร อาจจะเปลี่ยนแปลงแตกต่างไปตามเนื้อหาและความเหมาะสม แต่บทบรรยายหากทำให้สละสลวยได้ และไม่ใช่คำที่แหวกแนวจนเกินไป ก็ควรจะหยิบมาใช้เพื่อให้คนอ่านได้เสพภาษาที่ผิดแผกแตกต่างจากการคุยกันธรรมดาบ้าง เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง มีนักเขียนชื่อดังท่านกล่าวไว้ว่า 'อย่าพยายามปั้นภาษา' จะเห็นได้ว่านักเขียนไม่จำเป็นต้องปั้นแต่งคำใหม่ขึ้นมาเลย เพราะมีคำอีกมากมายในพจนานุกรม ที่สามารถจับดึงมาใช้ให้กลมกลืนกับเนื้อเรื่องได้ แถมเป็นการส่งเสริมให้คนอ่านเปิดพจนานุกรมภาษาไทยมากขึ้นด้วยนา อิอิ ความคิดเห็นอื่นๆ อ่านแล้วส่วนใหญ่ก็เห็นด้วยทั้งนั้นงับ คุณ dragonfly แสดงความเห็นได้แจ่มแจ้งแดงแจ๋มากมายงับ ปล. อ่านความคิดเห็นที่ 145-146แล้ว นั่งขำก๊าก ได้ศัพท์จากคุณ vamos_ferrero มาหนึ่งคำ กรั่กๆ ถึงนุ้ยจะโง่อังกฤษ แต่ก็ไม่มั่นพอจะอวดฉลาดอย่างคุณมน นักอ่าน เอิ๊กๆๆ พักนี้เจอคนประเภทนี้บ่อยจริงๆ กลุ้มจายยย   โดย: พระจันทร์โศก 20 เมษายน 2550 9:48:24 น.

'เปรียบเสมือนอบายภูมิชั้นดี' โอ้ว อบายภูมิมีชั้นดีด้วย เอ 'เปรียบเสมือนสวรรค์ชั้นเลว' มีมั้ย อย่าพยายามเขียนอะไรที่คุณไม่เข้าใจดีพอ ดีกว่านะ   โดย: สงสัย IP: 125.25.59.248 20 เมษายน 2550 10:35:02 น.

บางทีเจออย่างนี้เยอะๆ ก็อดคิดไม่ได้นะคะว่า บางทีเล่มไหนไม่ชอบ เขียนห่วย เลวร้าย เราคงต้องเลือกที่จะไม่ต้องนำมารีวิว พูดถึง จะดีกว่ากระมัง เพราะน้อยคนเหลือเกินที่จะยอมรับได้น่ะค่ะ เฮ้อ.. ต่อไปแนะนำแต่หนังสือที่ชอบดีกว่ากระมังคะพี่นก   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 20 เมษายน 2550 11:26:36 น.

ก๊ากกก มาอย่างรวดเร็ว ไม่มีอะไรจะพูด เกี่ยวกับความคิดเห็นที่ 150 นะคะ จะทำให้กระทู้นี้ยิ่งเบี่ยงประเด็นและไร้สาระ - -" น่ากลัวๆๆ อย่าทำหนูน้า อย่าจ้องแต่จะกัดแง๊บๆหนูเลย หนูไม่อธิบายอะไรที่มันยากต่อการซึมซับเข้าสู่สมองของคุณแย้วก็ด้ายย เห็นด้วยนิดหน่อยกับคุณ สาวไกด์ใจซื่อค่ะ แต่อีกใจก็ยังอยากให้รีวิวต่อไป   โดย: พระจันทร์โศก 20 เมษายน 2550 11:53:03 น.

เอ... คือว่า... เคยได้ยินที่เปรียบเทียบอาหารบางอย่างว่า "เปรียบเหมือนยาพิษชั้นดี" ... "สวรรค์ชั้นเลว" ก็มีได้นะขะรับ ยกตัวอย่างเช่น ...ถนนเลียบท่าเรือสายนี้ เรียงรายไปด้วยร้านอาหารและร้านเหล้าซ่อมซ่อ ผู้หญิงหากินแต่งตัวฉูดฉาดเดินกรีดกรายใต้แสงไฟถนนมัวซัว แย้มยิ้มเชิญชวนกะลาสีที่เดินผ่านไปมาแถวนั้น กลิ่นอาหารที่ปรุงจากครัวปะปนกับกลิ่นน้ำหอมราคาถูกและกลิ่นเหงื่อไคล เสียงเอะอะเฮฮาดังมาจากดังลอดออกมาจากร้านต่างๆ จะเปรียบถนนนี้เป็นดังสวรรค์ชั้นเลวของชนชั้นแรงงานก็ว่าได้ คห. 150 ขะรับ ประโยค หรือคำ หรือการเปรียบเปรยอะไรนั้น กระผ๊มคิดว่า น่าจะอยู่ที่บริบทด้วยนะขะรับ... ลองตรองดูนะขะรับ ด้วยความเคารพ ปอ.ลอ. ย่อหน้าข้างบนกระผ๊มเขียนสด ด้นเอง ณ บัดนาว มีเพื่อน (วัวๆ) คนหนึ่งตรวจทานให้สดๆ เลือดซิบๆ เหมือนกัน ผิดพลาดประการใดกระผ๊มรับไว้เองขะรับ อ้อ กระผ๊มไม่ใช่นักเขียนที่ไหน ก็แค่อดีตนักเรียน ที่เคยเรียนภาษาไทยมาเท่านั้นเองขะรับ   โดย: สระบัว IP: 58.10.80.75 20 เมษายน 2550 12:02:45 น.

โอ้ ไอ ซี เป็นอันว่าได้เพิ่มมา ๒ คนละนะ ที่เรียนภาษาไทยตก นู๋โศกเขียนไม่แตก นู๋สระอ่านหนังสือไม่แตก เรียนภาษาไทยร.ร.เดียวกัน ชื่อเดียวกัน ป่ะจ๊ะ รีวิวต่อเถอะคุณผสมย เจ้าตัวกับพรรคเพียกเค้ายอมรับไม่ได้ก็ช่างเค้า คุณไม่ได้เขียนเพื่อเค้าคนเดียว คุณเขียนเพื่อคนอ่านอื่นๆด้วย มีคนได้ผลดีจากรีวิวของคุณก็ทำต่อไปนะ ขอเชียร์   โดย: 150 IP: 125.25.59.248 20 เมษายน 2550 12:41:15 น.

.. คุณ 150 นับวัวเพิ่มไปอีกตัวก็ได้ค่ะ ..   โดย: แม่มดพันปี 20 เมษายน 2550 12:51:00 น.

แวะเข้ามาอ่าน 4 บล็อครวด...ที่รีวิว พอกลับบล็อคพี่ ผสมย.อีกทีก็ ขอโทษนะคะถ้าจะออกความคิดเห็นนอกประเด็น ไม่ตรงกะที่ จขบ.รีวิวไว้ แต่ว่า...รู้สึกว่า 150 พาลนะ อบายภูมิ = สถานที่ จึงใช้ร่วมบริบทได้ อบายมุข = สิ่งอันเป็นการกระทำไม่ดีทำให้ลุ่มหลงมัวเมา(เป็นกิริยา จึงไม่สามารถใช้แทนสถานที่ได้) เอ่อ...คุณไม่เข้าใจจริงๆ เหรอ...มันไม่ยากนะ? ภาษาอังกฤษต่ำ ภาษาไทยห่วย แถม...อ่านหนังสือไม่แตก ตีความผิดๆ ใช้คำสลับที่ เบี่ยงประเด็น มีอคติ ความเข้าใจของตนเองเท่านั้นที่ถูก คนอื่นพูดจนปากจะฉีก...ผิด สมแล้วที่คุณ Dragonfly บอกว่าเป็นจิ้งจองหางด้วนจริงๆ   โดย: -_-" IP: 202.57.179.237 20 เมษายน 2550 12:56:35 น.

ขอออกนอกประเด็นนึดนึงค่ะ แรก ๆ ไม่ค่อยเข้าใจคุณพระจันทร์โศก ว่าทำไมเธอถึงตั้งกระทู้แบบนั้น (ทำร้ายตัวเองชัด ๆ ) ตอนนี้เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงทำ อืม.... ก็นะ อยากให้คนอื่นยอมรับฝีมือก็ต้องพิสูจน์ตัวเองก่อน ยอดขายไม่ได้บ่งบอกว่า งานชิ้นนั้นจะดีเสมอไปจริง ๆ ฝีมือต่างหากละ นักเขียนที่ดีก็ควรจะเป็นนักอ่านที่ดีมาก่อน ถ้าไม่ค่อยอ่านเลย แล้วมาเขียนผลงานก็จะออกมาอย่างที่เห็นนั้แหละแล้วจะให้เขายอมรับได้อย่างไร? คนอ่านสมัยนี้มีความรู้และฉลาด หลอกกันลำบากจริง ๆ   โดย: เข้าใจแล้ว IP: 203.113.61.103 20 เมษายน 2550 13:03:55 น.

มาบอกว่า สำนวนของ ผสมย ฮาดีค่ะ   โดย: la-la-bell 20 เมษายน 2550 13:04:34 น.

กร๊ากกกกกกๆๆๆๆๆๆ โอย.... เข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ ที่โบราณท่านว่า "อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ" อ่านหนังสือไม่แตกก้ดีกว่า "อ่านหนังสือไม่ออก" นะท่านนะ ถ้าให้เว้ากันซื่อๆ ว่ากันตรงๆ ไม่ต้องพูดถึงโครงเรื่อง แนวเรื่อง แนวความคิด ว่าหนังสือนี้เป็นหนังสือแบบไหน แนวไหนนะ ก็จะขอบอกว่า... หนังสือที่เขียนด้วยภาษาแบบนี้ไม่น่าพิมพ์ให้เปลืองหมึกเปลืองกระดาษเลยยยยย ผับผ่าเถอะ ! การแต่งประโยคพื้นฐาน ประธาน กริยา กรรม คำเชื่อม ที่ ซึ่ง อัน ฉะนั้น เพราะ จึง ..... นี่มันอะไรก๊านนน บรรลัยยิ่งกว่าภาษาวิบัติในอินเตอร์เนตอีก โอ้ววววว คงเป็นหนังสือที่ครูภาษาอ่านแล้ว.... วงกลม ขีดฆ่า กากบาท ลากลูกศร โยง แดงเถือกทั้งเล่มเป็นแน่ เว้ากันซื่อๆ ว่ากันตามตัวอักษรเลยนะท่านนะ ไม่ต้องไปถึงขั้น "แอดว้านซ์" ประมาณ "ตีความไม่แตก เขียนไม่แตก" กันหรอกจ้ะ เอาเนี่ย... "แต่งประโยคให้ถูก" น่ะ แค่เนี้ย นะท่านนะ อ่า... กราบเรียนท่าน จขบ. กระผ๊มต้องขอทานโทษ ที่ทำบล็อคท่านร้อนขึ้นมาอีกวาระ กระผ๊มคงไม่มา "ต่อความยาวสาวความยืด" กับคนที่ "เอาสีข้างเข้าถู" แล้วล่ะขะรับ ถ้าอยากตามหาก็หลังไมค์เลยขะรับ ล็อคอิน "เด็กหญิงสระบัว" ขะรับ (อยู่เป็นตัวๆ ไม่มาเฉพาะไอพีหรือบัตรผ่านขะรับ) เพราะทั้งหมดที่เขียนมา เป็นความประทับจิตประทับใจชนิดส่วนตั๊ววววส่วนตัวของกระผ๊มหลังจากอ่านหนังสือของท่านเรื่อง "รอยรักในอดีต" นะขะรับ ย้ำ ไม่เกี่ยวกับผู้อื่นขะรับ   โดย: สระบัว มีตัวเป็นๆ นะ จะบอก IP: 58.10.80.75 20 เมษายน 2550 13:10:20 น.

นู๋สระไปกินกาแฟดำเยอะๆ ถอนซะหน่อยดีมั้ย แล้วอย่าขับรถในระยะนี้นะจ๊ะ ตำรวจเค้าจับได้จะถูกส่งไปทำงานบริการสาธารณะ มิรู้ด้วย   โดย: 150 IP: 125.25.59.248 20 เมษายน 2550 13:19:13 น.

สงสัย บางคน บางความเห็น ไม่เข้าใจขอบเขตและความหมายของการ อุปมาอุปมัย เปรียบเทียบ ไม่เข้าใจ การเล่นสำนวนภาษา นอกจากหางด้วนแล้ว ช่วยแง้มกะลาออกมาดู โลก บ้างนะ   โดย: Zerbirus IP: 210.1.12.100 20 เมษายน 2550 13:19:18 น.

ออกมาจากกระดองบ้างก็ดี แน่จริงไม่ต้องด่ากำกวม บอกมาเลย กล้าๆกลัวๆแบบเนี้ย กลับเข้ากระดองก็ดีนะ อุปมาห่วยแตก อุปมาผิด ไร้ความหมาย สะเออะจะเขียนออกมาโชว์ความห่วยทางภาษาของตัวเอง มันถึงทำได้แค่กระดาษเปื้อนหมึกไง เป็นมากกว่านี้ไม่ได้ แล้วดันเป็นหมึกพิษซะด้วย   โดย: 150 IP: 125.25.59.248 20 เมษายน 2550 14:02:52 น.

^ ^ ไม่ทราบว่า พูดถึงใครเหรอคะ หนังสือที่รีวิวในบล็อก หรือความเห็นของใครกันแน่   โดย: MOMIJI_99 IP: 58.9.31.184 20 เมษายน 2550 14:14:50 น.

นอกจากหางด้วน ไม่ยอมแง้มกะลา ยังกินปูนเสียอีกด้วยสิ   โดย: Zerbirus IP: 210.1.12.100 20 เมษายน 2550 14:15:21 น.

^ ^ กำละ.... ท้องคงร้อนไปหมดละ .... 150 เค้าพูดถึงตัวเองหรือเปล่าอ่ะ   โดย: บัวในสระ IP: 58.10.80.75 20 เมษายน 2550 14:22:17 น.

อุปมาห่วยแตก อุปมาผิด ไร้ความหมาย สะเออะจะเขียนออกมาโชว์ความห่วยทางภาษาของตัวเอง มันถึงทำได้แค่กระดาษเปื้อนหมึกไง เป็นมากกว่านี้ไม่ได้ แล้วดันเป็นหมึกพิษซะด้วย ^ ^ คุ้นๆ อ่ะ... เหมือนเคยอ่านหนังสือแบบนี้....   โดย: สระบัว (เด็กหญิงสระบัว ) 20 เมษายน 2550 14:26:18 น.

^ ^ ป่าว เค้าพูดถึงนู๋สระ หายมาวแล้วเหรอนู๋   โดย: 150 IP: 125.25.59.248 20 เมษายน 2550 15:06:04 น.

เจ็บสีข้างแทน.... เกินเยียวยาแล้วจริงๆ   โดย: เด็กหญิงสระบัว (เด็กหญิงสระบัว ) 20 เมษายน 2550 15:37:05 น.

ใกล้แตะ 200 ร้อนแล้วค่ะ เขามาบล็อกคุณผู้สาวแทบจะต้องเร่งแอร์แรงๆ มันร้อนเหลือเกินตอนนี้ แต่กำลังงงนะค่ะว่าตอนนี้เรากำลังพูดถึงอะไร เพราะรู้สึกว่ามันไกล ไกล และไกลออกจากเรื่องที่คุณผู้สาวรีวิวเข้าทุกที ประเด็นมันคืออะไรค่ะหนังสือของโม การรีวิวของคุณผู้สาว หรือความคิดเห็นของผู้มาเยือน อย่าให้มันแดงเดือดประหนึ่งว่าแมนยูเตะกับลิเวอร์พูลเลยค่ะ ขี้เกรียจแจกใบแดงนะขอบอก อิอิ   โดย: สายน้ำ IP: 58.9.144.160 20 เมษายน 2550 18:43:35 น.

คุณสายน้ำคะ ด้วยความเคารพนะคะ ^^ ที่คุณสายน้ำโพสล่าสุด จริงๆ มันก็เรื่องเดียวกันนะคะ คือเริ่มจาก คุณพระจันทร์โศก โดนทักท้วงจากทาง สำนักพิมพ์ ถึงเรื่องที่คุณพระจันทร์โศกส่งไปเพื่อเตรียมทำรูปเล่ม และทำการขอให้แก้ไข ซึ่งรายละเอียดก็มีอยู่ในกระทู้ นักเขียน กองบ.ก. จรรยาบรรณ และอุดมการณ์??? ในพันทิป ซึ่งขอ ละไว้นะคะ ไม่ยก link มาแล้ว เพราะคิดว่า คงได้อ่านกันหมดแล้ว คุณ ผสมย ก็เลยนำ หนังสือของนักเขียนยอดนิยม ของสำนักพิมพ์ นั้น มารีวิว และพบว่ามีข้อด้อยอย่างไรบ้าง จากนั้นก็มีคนเข้ามาเห็นด้วย มากขึ้น มากขึ้น เพราะได้รู้ซึ้งกันด้วยตา จนทำให้ บางคน (ซึ่งขอละไว้ว่าเป็นใคร หรือ สังกัดใดเพราะแค่นี้ เจ้าตัวก็คงรู้ตัวดีอยู่ อ้อ ไม่ใช่คุณพระจันทร์โศกนะคะ) ทนร้อนอาสน์ไม่ไหว ออกมาทักท้วงด้วยการ หาว่าไม่เคารพกรอบความคิดของนักเขียนบ้างล่ะ ลางเนื้อชอบลางยาบ้างล่ะ และอื่นๆ อีกมากมาย จนมาถึงการวิจารณ์ถึงลักษณะการใช้คำในหนังสือ และการอุปมาอุปมัย และคนเดิมนั้นได้ออกมาแย้งโดยจับเอาบางคำของงานเขียนคุณพระจันทร์โศกมาเป็นตัวอย่างอีกครั้ง ว่าผิด (นั่นก็คือคำว่า อบายภูมิ) ซึ่งจริงๆ การอุปมาเช่นนั้นถ้าอ่านประกอบกับบริบทแล้ว สามารถใช้ได้ ไม่ได้ผิดเลยแม้แต่น้อย แต่เจ้าตัวก็ยัง ตะแบง ไปเรื่อยๆ จนเริ่มใช้ถ้อยคำชวนทะเลาะ ประชดประชัน กับคุณเด็กหญิงสระบัว ทำให้ดิฉันเองก็อดจะมาช่วยอุปมาอุปมัยกับเขาด้วยอีกคนไม่ได้ ซึ่งทั้งนี้ ทั้งนั้น มันคือการโต้แย้งในเรื่อง ใช้ภาษาไทย อย่างวิบัติ หรือไม่เข้าใจถึงการใช้คำอุปมาอุปมัยที่ถูกต้องจริงๆ เช่นเดียวกัน เพราะฉะนั้น คงนับเป็นเรื่องเดียวกันก็คงพอจะได้นะคะ จริงๆ ก็ไม่อยากให้ blog ของคุณ ผสมย ร้อนหรอก แต่มันอดไม่ได้จริงๆ อ้อ ฝาก ไว้เป็นการบ้าน ให้คุณ 150 อีกสักคำ ช่วยบอกหน่อยสิคะว่า คำนี้ เป็นการอุปมาอุปมัยที่ผิด อีกหรือเปล่า “ความพยาบาทเป็นของหวาน”   โดย: Zerbirus IP: 203.153.169.222 20 เมษายน 2550 19:50:16 น.

เอ่อ มึนอะพี่สาว อะไรเป็นอะไรวะเนี่ย   โดย: แพทสี ไม่อ่านแล้วอะ อ่านอกาธา คริสตี้ต่อดีก่า IP: 58.9.165.89 20 เมษายน 2550 20:13:56 น.

ป้า Zหุหุ ช่วยบอกหน่อยดิว่าที่ป้ายกมาด้วยน้ำเสียงภูมิใจซ้า ง่ะ มันเป็น Figurative Language ชนิดไหน simile , metaphor, hyperbole personification หรือไร ถ้าพูดกันรู้เรื่องนู๋อาจยอมตอบการบ้านป้า   โดย: 150 IP: 125.25.59.248 20 เมษายน 2550 20:46:49 น.

ยาวมาก อ่านไม่ไหว 55555555555555555 จะมาบอกว่าไม่เป็นไร จิ้มผิดก็ไม่มีปัญหา คือไอโนสปีค เอ๊ย โนไทป์อิงลิช คือไอเห็นว่ามันบ้าบอมาก ที่ถ้าคีย์บอร์ดพิมพ์ไทยได้ แล้วในหมู่คนที่เขาพิมพ์ภาษาไทยกันหมด จะต้องพิมพ์ภาษาอังกฤษ คือถ้าขาพิมพ์ภาษาอังกฤษกันหมด เราเก๊าะหลิ่วตาข้างหนึ่งพิมพ์ภาษาอังกฤษ (ห่วยๆ) ของเราบ้างก็ได้ ภาษาจะดีหรือไม่ดีก็ไม่แปลก จริงๆ นะ ก็ไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่นี่หว่า ถ้าจำเป็นต้องใช้ ใช้ให้สื่อสารได้ก็พอแล้ว เอาน่า แต่ถ้าเขาพิมพ์ภาษาไทยกันอยู่ดีๆ ทะลึ่งจะพิมพ์ภาษาอังกฤษขึ้นมา ขนาดภาษาดีเรายังว่าเหมือนคนบ้าเลยนะ ยิงถ้าภาษาไม่ดี แล้วอยู่ๆ จะมาขยายขี้เท่อให้คนเขารู้ บ้าชัวๆ บ้าชัวๆ คำเตือน: เถียงกะคนบ้า เหนื่อยเปล่านะ ท่านทั้งหลาย   โดย: ปป IP: 203.113.38.11 20 เมษายน 2550 20:47:06 น.

จากคุณ Zerbirus คห.170 "อ้อ ฝาก ไว้เป็นการบ้าน ให้คุณ 150 อีกสักคำ ช่วยบอกหน่อยสิคะว่า คำนี้ เป็นการอุปมาอุปมัยที่ผิด อีกหรือเปล่า “ความพยาบาทเป็นของหวาน” ********* ความพยาบาทจะเป็นของหวานได้ยังไงกันค้าคุณ ดีชั้นไปเปิดพจนานุกรมดูแล้ว ได้ความมาดังนี้ค่า คำ : พยาบาท เสียง : พะ-ยา-บาด คำตั้ง : พยาบาท ชนิด : ก. ที่ใช้ : ที่มา : (ป. พฺยาปาท, วฺยาปาท; ส. วฺยาปาท) นิยาม : ผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น, ปองร้าย ส่วนของหวาน ดูคำแปลแล้วเป็นพวกขนมนมเนย ซึ่งแตกต่างกะพยาบาทราวฟ้ากับเหว เพราะฉะนั้นคำอุปมานี้ใช้ไม่ได้ฮ่ะ ถ้าเปลี่ยนเป็น "ขนมกระยาสาตรเป็นของหวาน" อันนี้สิถึงจะใช้ได้อย่างถูกต้อง ก๊ากกกกกกกกกก   โดย: ขำน้ำตาเล็ด IP: 124.121.9.97 20 เมษายน 2550 22:37:38 น.

คำถาม ที่ถามไว้ ชัดเจนในตัวของมันอยู่แล้ว คุณ 150 ความพยาบาทเป็นของหวาน เป็นการอุปมาอุปมัยที่ผิดหรือไม่ ไม่ต้องแบ่งว่าเป็น คำอุปมา การอุปมาอุปมัย หรือ การใช้คำเกินจริง ถูกผิดประการใด เชิญตอบมาได้เลยค่ะ ส่วนคุณ ขำน้ำตาเล็ด เอ่อ คุณเล่นมุข ใช่ไหมคะ โอ้ยยยยย ดิฉันก็ขำค่ะ อ่านที่คุณพยายามอธิบายมา แล้วขำมากๆ   โดย: Zerbirus IP: 203.153.169.222 20 เมษายน 2550 23:05:03 น.

โอ้ย ขออภัย ขำจนกดส่งความเห็นก่อน post จบ ถ้าคุณ ขำน้ำตาเล็ดที่ 174 เล่นมุข นับว่าเป็น มุขที่ขำมากๆ ค่ะ เล่นแล้ว เกิดจริงๆ แต่ถ้าไม่ใช่ มุข คงต้องรบกวนให้คุณ 174 ไปกราบเรียนถาม ป้าอี๊ด ทมยันตี แล้วล่ะค่ะ ว่า ทำไม ความพยาบาท ถึง เป็นของหวาน ได้ (โอ้ยยย ดิฉันยังขำอยู่เลย )   โดย: Zerbirus IP: 203.153.169.222 20 เมษายน 2550 23:08:43 น.

174 มุขนี้ผ่านค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 20 เมษายน 2550 23:23:22 น.

วุ้ย มามุขเมิกอะไรกันค้าคุณ ที่ดีชั้นสามารถหาคำอุปมาเก๋ไก๋ได้แบบนั้น เป็นเพราะดีชั้นไปนั่งทางในเดาสมองของคุณ 150 มาตะหากล่ะค่า เอ่อ...ว่าแต่ไอ้ "ขนมกระยาสาตรเป็นของหวาน" ที่ดีชั้นตอบไปเนี่ย มันเป็น Figurative Language ชนิดไหนกันละคะ simile , metaphor, hyperbole personification หรืออะไรกันแน่ ใครอวดรู้ได้ช่วยบอกดีชั้นเอาบุญหน่อยเถอะค่ะ บอกตามตรงว่าดีชั้นงงค่ะ...งงว่ามันจะโยกโย้ไปทำไมกันยะ แค่ถามว่า "ความพยาบาทเป็นของหวาน" เป็นอุปมาอุปมัยใช่หรือไม่ใช่แค่เนี้ย วุ้ย พูดแล้วอารมณ์เสีย   โดย: ขำน้ำตาเล็ด IP: 124.121.9.97 21 เมษายน 2550 0:01:54 น.

รีวิวนิยายคุณโม ที่บล็อคอื่นแสดงให้เห็นความนิยมของคุณโมมากๆ เลยค่ะ อ่านกี่บล็อคก็ฮาระเบิดเลยรวมมิตรมาให้ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=fuku&group=7 คุณ MOMIJI_99 https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mormor&group=6 คุณแม่มดพันปี https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bai-mon&group=5&month=04-2007&date=14&gblog=2 คุณใบหม่อน https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=piggie&month=11-2006&date=09&group=2&gblog=4 คุณหมูย้อมสี https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yum-cha&month=02-2007&date=20&group=9&gblog=175 คุณยาคูลท์   โดย: แบบว่าขำขำ IP: 58.64.112.233 21 เมษายน 2550 1:04:58 น.

อิอิ หมายฟามว่าป้าตอบไม่ได้ เอาพวกมาช่วยบิดเบือนก็ยังตอบไม่ได้ ฮ่าฮ่า ฟามไม่รู้เป็นของกร่อย.. ฟามโกรธเป็นของขม ฟามขำเป็นของสนุก. ตั้งโจทย์เงี้ย ตอบกี่ฟามก็ได้เฟ้ย .. 55555   โดย: หลาน 150 IP: 125.25.57.18 21 เมษายน 2550 7:27:40 น.

ช่วยหามั่ง คำ : อบายภูมิ เสียง : อะ-บาย-ยะ-พูม คำตั้ง : อบาย; อบาย- ชนิด : น. ที่ใช้ : ที่มา : (ป., ส. อปาย) นิยาม : ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรต อสุรกาย และ กำเนิดดิรัจฉาน. --------------------- คำ : อบายมุข เสียง : อะ-บาย-ยะ-มุก คำตั้ง : อบาย; อบาย- ชนิด : น. ที่ใช้ : ที่มา : (ป.) นิยาม : ทางแห่งความฉิบหาย, เหตุเครื่องฉิบหาย, มี ๒ หมวด คือ อบายมุข ๔ ได้แก่ ๑. เป็นนักเลงหญิง ๒. เป็นนักเลงสุรา ๓. เป็นนักเลงเล่นการพนัน ๔. คบคนชั่วเป็นมิตร กับ อบายมุข ๖ ได้แก่ ๑. ดื่มน้ำเมา ๒. เที่ยวกลางคืน ๓. เที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านทำการงาน. ที่มา : //rirs3.royin.go.th/ridictionary/lookup.html เป็นคำนามทั้งคู่จ้ะ ส่วนบ่อนเป็นสถานที่ทำอะไรคงไม่ต้องอธิบายอีกหรอกนะ พจนานุกรมบางเล่มจัดคำว่าอบายภูมิอยู่ในหมวดของโลกในจินตนาการ แล้วบ่อนเป็นโลกจินตนาการที่สร้างขึ้นหรือว่าเป็นสิงที่มีในโลกแห่งความจริง แล้วคำว่าสถานที่ก็ใช้ระบุตำแหน่งที่ตั้งบนพื้นโลกมิใช่หรือ การอุปมาอุปไมย เปรียบเทียบทำได้ก็ต้องดูความถูกต้องอยู่ดี ไม่งั้นก็ยกคำยกความมาเปรียบกันเกร่อโดยไม่ต้องสนหลักภาษากันอย่างนั้นสิ เข้าทำนองมีความรู้แค่งูๆ ปลาๆ หลงทึกทักว่าเก่งกล้ากว่าผู้ใดในโลกหล้า เย่อหยิ่งลำพองตน ระวังจะกลายเป็นปลาตายน้ำตื้นในที่สุด ^ เคยมีใครใช้อุปมาอุปไมยแบบนี้หรือเปล่าไม่รู้ เพราะสรุปจากสิ่งที่เห็นมาตีขลุมไปเสียแล้ว   โดย: ช่วยค้น ไม่ได้ตะแบง เหตุผลมันมีอยู่ IP: 58.9.110.229 21 เมษายน 2550 8:36:27 น.

ค้น : บ่อน คำ : บ่อน เสียง : บ่อน คำตั้ง : บ่อน ชนิด : น. ที่ใช้ : ที่มา : นิยาม : แหล่งเป็นที่ชุมนุมกันเพื่อเล่นการพนัน เช่น บ่อนไก่ บ่อนเบี้ย บ่อนไพ่, แหล่งเป็นที่ชุมนุมกันเพื่อการบางอย่างมีเล่นสักวาหรือเล่านิทานเป็นต้น เช่น บ่อนสักวา บ่อนเล่านิทาน. ภาพ : อ้างอิง : ปรับปรุง : 98/4/2 บ่อนก็เป็นคำนามเช่นกันค่ะ   โดย: กลัวข้างบนไม่รู้ เลยมาช่วยค้น IP: 124.121.61.127 21 เมษายน 2550 9:15:51 น.

เอ่อ กำลังงง ขอย้อนกลับไปนิด เขาเปรียบเทียบว่า "เปรียบเสมือนอบายภูมิชั้นดี" ทีนี้มาถอดทีละคำกันนะคะ จากที่คุณค้นมาให้ อบายภูมิ หมายถึง มิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรต อสุรกาย และ กำเนิดดิรัจฉาน เอาง่ายๆว่า "เปรียบเสมือนนรกชั้นดี" ไอ้นรกที่ว่านี่คือ บ่อน เพราะฉะนั้นก็ถอดได้เป็น "บ่อนชั้นดี" อันหมายถึง บ่อนหรูหราไฮโซ ดึงดูดคนให้เข้าไปหา เหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ อ๊ะ ต้องแปลบ่อนชั้นเลวให้ด้วยไหมคะ หวังว่าคงไม่ต้องนะคะ เอ...แล้วมันเปรียบเทียบผิดตรงไหนคะ โอเค คำอาจจะไม่เคลียร์ันัก ต้องแปลหลายชั้น แต่อ่านเข้าใจได้ ความหมายไม่ได้ผิดนี่คะ วุ้ย งง   โดย: piccy IP: 124.120.244.51 21 เมษายน 2550 9:54:17 น.

ข้างบนพิมพ์ผิดนิดนึง อบายภูมิ หมายถึง ที่เกิดอันปราศจากความเจริญ ไม่มีคำว่า"มิ"ค่ะ ขออภัย   โดย: piccy IP: 124.120.244.51 21 เมษายน 2550 9:56:30 น.

# 180 ไม่ผ่านค่ะ ความพยาบาทเป็นของหวาน น่าจะมาจาก Revenge is sweet   โดย: babynoke IP: 58.181.187.16 21 เมษายน 2550 10:31:13 น.

สวัสดีคะ มาทักทาย กับเข้ามาสาธุจขบ.อีกรอบ อ่านได้ไงเนี่ย กว่าจะจบเล่มนึง แทบร้องไห้ เอาเถอะคะ มันผ่านไปแล้ว มัวแต่พยายามอ่านแล้วรีวิวลงบล็อกตัวเองอยู่ผ่านไป 2 วัน มีเรื่องให้คิดสนุกๆ เต็มเลย ที่ไปหาศัพท์มาอธิบายกันนี่ได้ความรู้ดีนะคะ ถ้าคนไหนอ่านภาษาไทยไม่แตก จะได้รู้ว่าต้องหาความรู้เพิ่มเติม ก่อนจะมาแสดงความรู้ประหลาดๆ ให้คนอื่นสงสัยว่าเธอเป็นใคร   โดย: MOMIJI_99 21 เมษายน 2550 10:48:47 น.

ตั้งแต่มาอ่าน ขำ คห. 174 ค่ะ ก๊ากกกก เปรียบเทียบซะเห็นภาพเลย ทำให้อยากกินด้วย แฮ่ๆ ว่าแต่ แบบนี้ ความเจ็บปวดที่แสนหวาน ก็ใช้ไม่ได้ใช่มั้ยคะ เพราะว่า ความเจ็บปวดมันโหดร้ายย เจะปวดดด มันจะหวานได้ไง ขนาดนรกยังต้องชั้นเลว สวรรค์ยังต้องชั้นดี เลย ก๊ากกกก บล็อคของคุณผู้สาว ฯ ทำเอาหนูปวดตาอย่างแรง อ้อ ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่บางท่านช่วยเปิดพจนานุกรม มาขยายความหมายศัพท์ให้นะคะ บล็อคนี้นอกจากจะได้อ่านรีวิวนิยายแล้ว ยังได้ความรู้เพิ่มด้วย ฮี่ๆ จะแตะ 200 แย้ววว   โดย: พระจันทร์โศก 21 เมษายน 2550 11:15:45 น.

อ่านมา 2 วันเห็นจะได้ แต่ละความคิดเห็นเขียนอย่างกับเรื่องสั้นส่งประกวด เราติดตามรีวิวของคุณผสมย.มานานพอสมควรแล้วค่ะ เราชอบเพราะคุณวิจารณ์ได้ชนิดที่ตรงไปตรงมาดี มีฮาด้วย หลายเรื่องที่คุณรีวิวแล้วตรงใจเราแต่หลายเรื่องก็แตกต่างกันไป นิยายของโม เราก็รู้จักจากบล็อกนี้แหละค่ะ มีเพื่อนมาบอกให้มาอานรีวิวของคุณผสมย.ก่อน อ่านแล้วสงสัยและอยากรู้มากเลยไปที่ร้านเช่า(ปกติไม่เคยไปเช่าหนังสือเลยค่ะ จะหาอ่านเอาตามห้องสมุดที่ที่ทำงาน) ลองหยิบเรื่อง รอยรักในอดีต เพราะติดใจคำโปรยที่ปก ที่ใช้ว่าคำบอกไล่ (สงสัยว่าทำไมไม่ใช่บอกเล่าหรือเป็นเพราะว่าตายจากกันอย่างไม่ดีต้องมีเอ่ยปากไล่)อ่านเสร็จก็รำพึงรำพันกับเพื่อนค่ะว่ามันไม่สมจริงเลย และมีจุดจับผิดได้เยอะไปหมด อย่างเช่นเรื่องคำที่ใช้ -บอกไล่ที่โปรยบนปกก็เรื่องหนึ่ง เพราะพลอยจันทร์ไมได้เคียดแค้นพี่พร้าวซักหน่อย ไม่น่าต้องไล่ -"เจ้าพระยา"พูดว่า "อ๊ะ ดีจริงๆ"ตอนกำลัง XXX แต่โมเขาใช้คำว่าเจ้าพระยาสบถ คำสบถเนี่ยมันเป็นพวกอุทานว่า ให้ตายเหอะ พับผ่า ให้ฟ้าผ่าเหอะ พวกนี้นี่ค่ะ -อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวคือเราเคยอ่านเจอว่าคนสมัยก่อนเขาไม่ได้จูบกันค่ะ ประมาณว่าพลายแก้วกับนางพิมจะเข้าบทอัศจรรย์กันโดยจะหอมแก้มกันค่ะ เพราะหมากที่เคี้ยวในปากมันไม่สะดวกกับการจูบ แต่เราอานเรื่องนี้ เจ้าพระยาแก French kiss กับเรืองรอง มิหนำซ้ำพี่แกทำ oral อีก เวลาโดนหมากป้ายเข้าที่ตรงนั้นทำเอารู้สึกตะครั่นตะครอตามแม่หญิงเรืองรองทีเดียวค่ะ เป็นความเห็นส่วนตัวนะค่ะ ปล. เราชอบกระยาสารทเป็นของหวานค่ะ   โดย: คุณสน 21 เมษายน 2550 11:27:58 น.

^ สวัสดีคุณสนค่ะ เรื่อง French kiss นี่มันพลาดกันมาตั้งแต่น้องตั๊กจูบกับพระเอกในหนังเรื่องบางระจันแล้ว ตอนนั้น ผสมย. ดูแล้วก็ด่ากระเจิงค่ะ หันไปบอกน้องที่ดูด้วยว่ามันไม่มีนะแก คนไทยสมัยก่อนเขาไม่ French kiss กันหรอก เพราะน้ำหมากอาจกระจายได้ อิอิ คิดว่าเรื่องจูบปากนี่น่าจะเพิ่งมามีตอนที่มีนักเรียนไทยไปเรียนเมืองนอก คงราว ๆ สมัย ร. 5 ค่ะ ส่วนการทำ oral ฮากระจายค่ะ ยิ่งชายไทยสมัยก่อนเขานับถือเครื่องลางของขลังกัน แค่ลอดผ้านุ่งผู้หญิงที่ตากไว้ เขายังว่าของจะเสื่อมเลย แล้วนี่เอาหัวไปมุดตรงนั้น เอิ๊กกกก คือเรื่องพวกนี้ตอนที่ ผสมย. อ่านในรอยรักฯ ก็สะดุดเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ได้เอามาพูดถึง เพราะไม่ค่อยอยากเน้นที่เลิฟซีนเท่าไร แค่ข้างบนนั้นก็เขียนไม่หวาดไม่ไหวแล้ว บล็อกนี้เป็นบล็อกที่เขียนยาวที่สุดตั้งแต่เคยทำมาค่ะ แต่กระนั้นก็ยังมาคิดว่าตัวเองยังเขียนไม่ค่อยครอบคลุมนัก (แว้กกก ขืนจะเขียนให้ครอบคลุมกว่านี้ ความยาวเพิ่มอีก 2 เท่าแน่) ปล. กระยาสารทมันหวานไป ผสมย. ไม่ค่อยชอบ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 21 เมษายน 2550 12:17:08 น.

ความพยาบาทเป็นของหวาน เอ่อ..อาจไม่ใช่คำอุปมาอุปไมย แต่เป็นสำนวนค่ะ เหมือนน้ำผึ้งขม เงี้ยค่ะ อ่า..สนุกกันอยู่เหรอคะ? ทำไมข้าพเจ้ามึนหว่า   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 เมษายน 2550 12:55:42 น.

มาช่วยปั่นให้ถึง 200 ค่ะ #174 ฮามากเลยค่ะ เห็นภาพๆ   โดย: wayo 21 เมษายน 2550 14:01:39 น.

คุณ piccy ขา ก็เขาบอกแล้วไงคะ ว่าอบายภูมิอยู่ในหมวดของโลกในจินตนาการ มันจะเอาไปเปรียบเทียบกับบ่อนที่มันมีอยู่ในโลกจริงๆ ได้ยังไง แค่นี้ทำไมคุณไม่เข้าใจ แล้วไอ้ความหมายของ อบายมุข ที่เขาเปิดพจนานุกรมมานเนี่ย ถึงมันจะเป็นคำนาม แต่ดูยังไง๊ ยังไง มันก็ไม่ใช่สถานที่ค่ะ ดังนั้น อบายมุข ก็เอามาใช้แทนบ่อนที่เป็นสถานที่ไม่ได้อีกค่ะ ผิดค่ะ แล้วที่คนโบราณชอบพูดกันว่า "สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ" เนี่ย มันก็ผิดค่ะ ก็อกกับใจ มันเป็นอวัยวะของร่างกายนี่คะ ก็สวรรค์กับนรกที่เป็นสถานที่ในจินตนาการ มันจะเข้าไปอยู่ข้างในได้อย่างไร สรุปว่าผิดค่ะ ผิดหมด ผิดมาตั้งแต่ที่คนโบราณสร้าง คิดค้น ปรับปรุง ภาษาไทย มาค่ะ   โดย: ผ่านมาป่วน IP: 58.9.84.251 21 เมษายน 2550 15:41:05 น.

ูู^ โอ มันเป็นเช่นนี้นี่เอง เข้าใจแล้วค่ะ ขอโทษทีค่ะ ผิดไปแล้วววว   โดย: piccy IP: 124.120.242.153 21 เมษายน 2550 16:24:17 น.

วุ้ยอ่านแล้วจึ๋ยๆๆๆๆ ป.ล.นอกเรื่อง อยากนอกอะ ขอนอกเหอะ ไม่อยาก french kiss แต่อยาก kiss french (guy) กรั่กๆๆๆๆๆ อุบาดตัวเอง พี่ผู้สาวฯ อย่าลืมส่งมาให้ข้าเจ้าอ่านด้วย พูดจิงๆนา หนูอยากพิสูจน์ความไม่สมจริงกับตาตัวเอง ฮิๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: แพทสี ไม่บัดสีนะยะ IP: 203.156.44.241 21 เมษายน 2550 16:51:22 น.

French Fried ดิ ชัวสุด หุหุ   โดย: ว่านน้ำ 21 เมษายน 2550 20:56:13 น.

อีก 5 ความคิดเห็นก็ถึง 200 แล้ว ฮาระเบิดเลยค่ะ ยิ่งหลังๆ เนี่ยไม่รู้ว่ามุกหรือไม่มุกแต่ก็อ่านเป็นมุกไปหมดแล้วแหละ ขอบคุณคุณ Z (ชื่อยาวขอเขียนแค่นี้นะค่ะ) ที่ตอบความคิดเห็นของน้ำนะค่ะ แต่ว่าคุณ 150 แต่พอมาอ่านเจอคอมเม้น french kiss แล้วก็ให้คิดนะค่ะว่าสมัยก่อนเขาจูบกันประมาณไหน อ๊ายยยยย คิดอะไรก้ไม่รู้ ทะลึ่งจริงๆ เลยฉัน   โดย: สายน้ำ IP: 58.9.141.244 21 เมษายน 2550 21:37:24 น.

ขอบคุณคุณ Z (ชื่อยาวขอเขียนแค่นี้นะค่ะ) ที่ตอบความคิดเห็นของน้ำนะค่ะ แต่ว่าคุณ 150 -----> อ๊ายเขียนไม่จบ คือ จะบอกว่าคุณ 150 ยังไม่ได้มาตอบโจทย์ของคุณ Z เลย   โดย: สายน้ำ IP: 58.9.141.244 21 เมษายน 2550 21:39:22 น.

อีกสามอัน ครบสองร้อยแล้วจ้า.... ร่วมด้วยช่วยปั่น   โดย: โตมิฯ เองฮ่ะ IP: 58.9.202.223 21 เมษายน 2550 22:47:30 น.

อ่านไปอ่านมาชักสับสนขึ้นเรื่อยๆ ขอไปทบทวนก่อนว่าอ่านเรื่องอะไรอยู่ งงงงงงงงงงงงงง เกือบ200แฃ้วจ้า   โดย: JJ IP: 61.7.176.4 21 เมษายน 2550 23:25:23 น.

ทันมั้ยเนี่ย   โดย: คิดนาน IP: 124.120.76.175 21 เมษายน 2550 23:34:28 น.

มาตอนตลาดวายทูกที ไหนๆ ก็มาแล้ว ลุ้น 200 ซะหน่อย จนถึงบัดนี้ไม่เห็น คห. ใด โต้แย้งบทวิจารณ์ของ จขบ. อย่างมีเหตุผล และรับฟังได้ พอแย้งไม่ได้ก็ แถ แถ แถ และเบี่ยงประเด็นไปรีวิวนักเขียนอื่น รีวิว จขบ.ว่ามีอคติและด่าเอาสะใจ แถมสั่งสอนวิธีวิจารณ์ไปโน่น ง่ายๆ อย่างนี้ดีกว่า ถึงจะโชว์วุฒิภาวะ แต่ก็ไม่เป็นไร เราไม่ใช่เรา และเราก็ไม่ใช่ใคร คิๆ ส่วนคุณ Dragonfly ที่คุณ 117 หรือ 98 ฯลฯ ชื่นชอบวิธีการวิจารณ์นั้น (กิ๊ซซซ คนนี้มาถูกที่ถูกเวลา อยู่ประจำที่ไหนขอตามไปมุง) เธอมีแนวคิดต่องานเขียนของโมในแนวทางเดียวกัน จขบ. ถึงสำนวนจะนุ่มนวลแต่ตรงและแรงไม่แพ้ จขบ. แถมแนะนำกึ่งสอนนักเขียนอีกต่างหาก อ่านให้ดีนะคะ อย่าชอบแค่วิธีวิจารณ์ เก็บสาระให้ครบถ้วนด้วย (คิดแทนนักเขียนมาแล้ว สะอีกแทนมั่งก็ได้นะคะ คริๆ   โดย: babynoke IP: 125.25.35.99 21 เมษายน 2550 23:40:51 น.

.. ตอนนี้ ได้อ่านงานของโม ไป 4 เล่มแล้วค่ะ .. (ใจจำยอม, รอยรักในอดีต,คู่รักจำแลง และ จรดทราย...ใต้ฟ้า) น่าแปลกใจตรงที่ .. เรื่องอืน่ๆ ถึงจะมีอะไรให้เฮฮาอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีเล่มไหนผิดพลาดเละเทะมากเท่ากับ รอยรักในอดีต เลย .. .. เหมือนกับเขียนเสร็จก็ส่งพิมพ์ ไม่ได้ผ่านการตรวจแก้เลยค่ะ .. ดังนั้น ถ้าใครจะไปหาเช่า รอยรักในอดีต มาอ่าน อย่าเตรียม Post it ไว้ด้วยนะคะ .. นี่ มม กำลังออกนอกประเด็นของ บล็อค หรือเปล่าหว่า? ป.ล. มม ไม่ชอบกินกระยาสารท   โดย: แม่มดพันปี 22 เมษายน 2550 1:01:39 น.

บล็อกแกงค์น่าจะโหวตดีเด่นวิจารณ์หนังสือบ้างนะ คุณผู้สาวจะได้มีสายสะพายกับเขาบ้าง แค่บล็อกนี้ก็กินขาด เกิน 200 ทำได้ไง... และยังมีแนวโน้มจะวิ่งต่อไปเพื่อทำลายสถิติตัวเอง   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 22 เมษายน 2550 7:11:42 น.

แพทสี - เอา รอยรักในอดีต ต่อจาก มม แบบมี post-it ติดเลยไหม ~:พุดน้ำบุศย์:~ - เริ่มมีวงพนันกันแล้วค่ะว่าจะวิ่งไปถึง 300 ไหม   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 22 เมษายน 2550 8:36:21 น.

เก่งแฮะ อ่านจนจบ เราอ่านไปไม่กี่หน้าก็วาง ไม่กล้าอ่านต่อ - -"   โดย: SSTR IP: 124.120.17.9 22 เมษายน 2550 11:52:43 น.

พี่สายน้ำจะให้นู๋ตอบรัยมากกว่นี้ฮะ นู๋ไม่ได้ป่วยเป็นโรคอุปมาซินโดรม อย่างป้าๆเค้านี่ เท่าที่นู๋ตอบมาหลายหน ป้าเค้าก็ไม่ยอมเก๊ท ถ้าจะตะแบงอุปมารัยให้ได้ ก็อุปมาได้ทั้งจักรวาลฮ่ะ จะบอกว่า....ป้า Z เป็นของคาว..... นู๋เป็นก๊ะเตี๋ยว...พี่สายน้ำเป็นปิ๊ดซ่า ก็ได้นี่ฮะ แต่ฟังแล้วมันห่วยแตกอ๊ะป่าวง่ะฮะ ก็พอๆกะสวรรค์ชั้นเลวหรืออบายมุขชั้นดี ที่เถียงกันจนจะเหยียบ 300 ง่ะฮะ   โดย: น้อง 150 IP: 125.25.60.165 22 เมษายน 2550 12:43:12 น.

^ ^ ^ ^ อ่านตั้งแต่ตอบ 58 มาเรื่อยๆ ถึงตรง 206 พบว่าอายุสมองลดลงอย่างน่าใจหาย? สรุปว่าไม่สามารถโต้แย้งเรื่องนิยายห่วยๆ ของโม หรือ ความไร้คุณภาพของสำนักพิมพ์มันดีได้ เลยพลิกบทมาเล่นเป็นคนปัญญาอ่อนแทน?   โดย: พลาดคนที่ 200 แง๊ IP: 202.57.178.46 22 เมษายน 2550 13:04:00 น.

ถ้าป้าหมายถึงตัวเองละก็ นู๋เห็งล่วยฮ่ะ ก็นู๋ให้คำตอบจนปากจะฉีกแล้ว ป้าก็แกล้งทำไม่เข้าใจซ้า ป้าเปิดใจรับแต่คำตอบอย่างที่ป้าเองอยากเห็น+อยากอ่านเอง ยังงี้อย่าว่าแต่จีเนียสหยั่งนู๋จะตอบ ปังยาอ่องด้วยกันกะป้าก็ทำให้ป้าไม่เข้าใจจนได้ละฮ่ะ   โดย: 206 IP: 125.25.60.165 22 เมษายน 2550 13:34:11 น.

.. .. 204 คะ ถ้าแพทศรีจะรอเล่ม post it จาก มม นี่ สงสัยต้องรอยาวเลย .. หลังอ่านรีวิว มม ไปแล้ว มีคนต่อคิวร่วมสิบ   โดย: แม่มดพันปี 22 เมษายน 2550 13:44:41 น.

^ ^ ^ แสดงว่ายอมรับแล้วนะ ว่าเป้นคนเดียวกันหมดตั้งแต่ 58 ลงมา ขอบใจจ้ะที่ตอบตรงคำถาม(สักที) ตอนนี้ จุดประสงค์คือ " ไหนๆ ก็แก้ต่างให้ตัวเอง เอ้ย โม ไม่ได้แล้ว งั้นเปลี่ยนเป็นป่วนบล็อคคนอื่นเค้าแทนละกันเนอะๆๆ   โดย: 207 ล่ะ IP: 202.57.178.46 22 เมษายน 2550 13:48:31 น.

มม หลบปาย...อย่าบังๆ เค้าเอาลูกศรจิ้ม 208   โดย: 207 จ้ะ IP: 202.57.178.46 22 เมษายน 2550 13:50:01 น.

เข้าใจแระ ป๋ามั่วข้อหา เอาหางตะเข้ฟาดนู๋ นึกว่านู๋เป็นโมน่ะเอง นู๋เข้ามาตั้งแต่ 3 150 ฮ่ะ ป้าเพราะแหวะกะอบายชั้นดี มาเจอสวรรค์ชั้นเลวของป้าบัวอีก นู๋เลยของขึ้น งานห่วยแตกของโม มันก็กระดาษเปื้อนหมึกพิษชนิดนึง เอาไปใช้ห่อกล้วยแขกยังไม่ได้ ถ้าป้าคิดว่านู๋แก้ต่างให้โม ป้าไปเรียนวิชาอ่านภาษาไทย ป. ๒ ซ้ำอีกทีเนอะ   โดย: 208 IP: 125.25.60.165 22 เมษายน 2550 14:40:12 น.

งั้น.... "งานเขียนชั้นเลว" ล่ะจ๊า นู๋คงเข้าเข้าใจมากกว่า สวรรค์ชั้นเลว ใช่มั๊ยจ๊า *ลากขวานจากไป*   โดย: เด็กหญิงสระบัว IP: 58.9.192.27 22 เมษายน 2550 14:44:08 น.

อ๋อ...เหรอ ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย หนู...พี่อ่ะคนซื่อจ้ะ คุณสระบัวข้างบนน่ะ...ไม่คิดจะรีวิวบ้างหรือคะ? รออ่านน้า   โดย: 207 อีกแล้วจ้า IP: 202.57.178.46 22 เมษายน 2550 15:28:22 น.

โอ้ วันนี้....ร้อนจริง ๆ   โดย: เมฆชรา 22 เมษายน 2550 19:24:05 น.

ยัง..ยัง จะถึงสามร้อยมะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 เมษายน 2550 9:51:52 น.

^ เพิ่มเรตติงให้ถึงกันดีไหมคะ   โดย: piccy IP: 124.120.246.188 23 เมษายน 2550 10:08:42 น.

^ ว่างนิ   โดย: jup IP: 203.146.63.183 23 เมษายน 2550 10:20:00 น.

ตามไปอ่าน บล็อก คุณ มม กะ คุณ MOMIJI_99 มาแร้น...อย่างฮา ไว้ไปเช่ามาอ่านมั่งดีก่า หุหุหุ ปล. ดีใจจัง มีคนพูดถึงเราใน คห. ที่ 77 ด้วยอ่า ลป. เอ่อ หลังจากสับสนในการอ่านมาพอควร ขอเสนอแนะว่า ช่วยใช้ชื่อที่คงที่ สักชื่อได้ไหมครับ จะโม จะมน จะหลาน จะเบอร์ คห. อะไรก็ได้ ที่ทำให้อ่านแล้วไม่งง ว่า เอ ใครหว่า....อย่างผม ก็ใช้ชื่อนี้ตลอดอ่ะนะ ลป. 1 เห็นมี "ผ่านมาป่วน" ด้วย เย้ เย้ ดีใจจัง เจอญาติ...แซ่ผ่าน เหมือนกัน 555   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 23 เมษายน 2550 10:23:01 น.

ตามไปอ่านในบล็อก คุณ มม และคุณ MOMIJI_99 แล้วไปหามาอ่านบ้างดีก่า ปล. คุณพี่ ผสมย. ครับ ผมมีโพสไปครั้งนึง แต่เขาบอกว่า ข้อความไม่เหมาะสม ยังไงรบกวนช่วยพิจารณาด้วยนะคร้าบบบ....ไม่เหมาะสมตรงไหนน้อ   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 23 เมษายน 2550 10:31:24 น.

^ ^ (ข้ามค.ห.219 ไปที่ 218) ว่างที่ไหนกั๊น แว้บเจ๋ยๆ เจ๊สิว่าง อย่าลืมนะ เค้าจะกินมะพร้าวแก้ว งือๆ   โดย: piccy IP: 124.120.246.188 23 เมษายน 2550 11:07:18 น.

งงเหมือนกันค่ะคุณผ่านมาเห็น มันติดตัวไหนก็ไม่รู้ แต่ปล่อยผ่านให้แล้วนะคะ   โดย: ผสมย IP: 161.200.255.162 23 เมษายน 2550 11:57:21 น.

^^ 221 มันอ้วนค่ะน้อง พี่ขี้เกียจฟังน้องบ่น เลยมะยอมว่าง 555   โดย: jup IP: 203.146.63.184 23 เมษายน 2550 15:13:51 น.

ข้อความข้างล่างนี้ได้มาจากการคุยกับเพื่อนคึงความเป็นพระเอกของตัวละครในนิยาย ไม่ต้องอธิบายอะไรเพิ่มเติม เราก็รู้แล้วว่าคนๆ นี้เป็นพระเอก ไม่ต้องหล่อ รวย หรือมีอำนาจ นี่ต่างหากพระเอกจริง ความเป็น พระเอก มันศักดิ์สิทธิ์ว่ะ ไม่ใช่สักแต่ว่าเป็นก็เป็นได้ พระเอกคือคนที่สามารถทำให้ผู้หญิงธรรมดา รู้สึกว่าตัวเองมีค่าแค่ไหน รู้สึกว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิง รู้สึกว่าตัวเองเป็นนางเอก รู้สึกว่าตัวเองเข้มแข็งพอจะตบตีกะหญิงอื่นเพื่อป้องกันเขา รู้สึกว่าเองอ่อนแอพอเดาใจเขาไม่ถูก รู้สึกว่าตัวเองอ่อนไหวเพียงแค่สบตา รู้สึกว่าตัวเองอยากอยู่ใกล้ๆ ไม่ต้องพูดกันก็มีความสุข และที่สำคัญ รู้ว่าคนๆ นี้วางใจได้ สามารถนอนหลับสนิทได้ถ้าเขานอนข้างๆ ในป่าที่มีแต่ผีทั้งป่าน่ะ ซาบซึ้งจริงๆ ไม่ใช่แค่ว่าไหนๆ เสียตัวให้มันไปแล้ว อ่ะๆ แต่งกะมันก็ได้วะ   โดย: MOMIJI_99 23 เมษายน 2550 16:01:26 น.

ไม่ใช่แค่ว่าไหนๆ เสียตัวให้มันไปแล้ว อ่ะๆ แต่งกะมันก็ได้วะ ------> ความคิดเห็นของคุณ MOMIJI_99 ทำให้นึกถึงเรื่องเพียงช่องว่างบางๆ ระหว่าใจ จังเลยค่ะ   โดย: สายน้ำ IP: 58.9.151.134 23 เมษายน 2550 20:55:28 น.

เข้ามาช่วยพิมพ์ทำให้ถึง300ดีกว่า ฮ่าๆ คนไทยสามัคคีกันนะจ๊ะ   โดย: เด็ก16 IP: 202.57.171.195 23 เมษายน 2550 22:14:56 น.

ของคุณใบหม่อนก็อย่างฮา ผิดสรีระ 555555555+ review นิยายของโมรับประกันความฮาทุกบล็อค   โดย: vamos_ferrero 24 เมษายน 2550 10:32:33 น.

ช่วยปั่นให้ถึง 300 ยินดีกะแฟนแมนยู ด้วยคับ   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 210.4.147.41 25 เมษายน 2550 9:16:55 น.

ถึงจะชนะก็เถอะ แต่โดนยิงตั้ง 2 ลูก มีเสียวเหมือนกัน   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 25 เมษายน 2550 11:06:58 น.

ต้องลุ้นนัดหน้าอ้ะพี่นก ไปแข่งบ้านเค้าด้วยใช่ปะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 25 เมษายน 2550 11:53:02 น.

ใช่แล้ว กลัว away goal มากเลยค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 25 เมษายน 2550 19:36:44 น.

กระทู้นี้ร้อนแรงจริงๆค่ะ สารภาพว่าตัวเองมีของนักเขียนที่กล่าวถึงอยู่หลายเล่ม แต่ดองไว้หลายเดือนแล้ว ไม่เคยอ่าน(อ้าว!) คุณผู้สาวเมืองยศจะเอาไปอ่านแล้วรีวิวไหมคะ ว่าแต่จะส่งให้อย่างไรคะ   โดย: เจนนี่ IP: 203.114.126.115 1 พฤษภาคม 2550 16:23:04 น.

^ ช่วงนี้ยังไม่ว่างอ่านเลยค่ะ ไว้ก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 1 พฤษภาคม 2550 19:52:47 น.

แหม๊ บล็อกนิ่งซะแระ คืนนี้จะเอาใจช่วย ปีศาจแดง(ดำ) นะครับ   โดย: ผ่านมาเห็น IP: 203.144.241.41 2 พฤษภาคม 2550 12:58:25 น.

^   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 2 พฤษภาคม 2550 16:38:14 น.

แต่เราขอเชียร์แมนยูนะจ้า เพราะอยากเห็นแมนยูเจอลิเวอร์พูลและสตีวี่ จี (ของเรา) ประวัติศาสตร์จะต้องซ้ำรอยสองปีที่แล้ว ชัวร์   โดย: เจนนี่ IP: 203.114.108.96 2 พฤษภาคม 2550 18:20:07 น.

เชียร์แมนยูแต่แอบดูน้องกาก้า งิๆ   โดย: babynoke IP: 125.25.48.134 2 พฤษภาคม 2550 23:07:00 น.