ไร้อารยะ

มากกว่า 50% ของคนที่อ่านข้อความต่อไปนี้ คงเคยดูคลิปโป๊กันมาหมดแล้ว เชื่อป่ะ ว่าเราเคยแค่ครั้งเดียวในชีวิต สมัยโน้น คลิปแอนนาน่ะ แล้วก็รู้สึกไม่ดีกับการเผยแพร่คลิปโป๊ด้วย แต่ก็ไม่รู้สึกแย่อะไรกับคนที่ดูหรอก เป็นธรรมดาที่ใครก็อยากดู อย่างที่บอกไปว่ามากกว่า 50% หากแต่ ช่วยดูให้ถูกกาลเทศะ

ตอนนี้ คลิปพี่อ้น กำลังดังเลยเชียว เราไม่เคยดู หลายๆ คนคงอยากรู้อยากเห็น แล้วก็คงหามาดูชมกันซะบ้างแล้วสินะ เป็นธรรมดา เรื่องมันดัง มันอื้อฉาว ใครๆ ก็อยากเห็น
ห้องทำงานเรา มีคนทำงาน 6 คน มีเราเป็นผู้หญิงคนเดียว มีคอมพิวเตอร์ 2 เครื่อง จุดประสงค์คือเอาไว้ทำงาน ส่วนถ้าเอาไปทำอย่างอื่น เราก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่
วันนี้ กำลังนั่งทำงาน แล้วก็มีพี่ ช. อีกห้องหนึ่งโทรมาถามว่า "ได้ข่าวว่าห้องทำงานเอ็งมีคลิปอ้น จริงป่าววะ อยู่ไหน ขอข้าดูมั่ง" เราก็ตอบไม่ว่า "ไม่ทราบค่ะ ไม่ชอบ ถ้าใครเปิดให้เห็นจะด่าให้"
ผ่านไปสักพักนึ่ง งานเข้าแล้วตรู นั่งจดพารามิเตอร์ยิกๆๆ
"เฮ้ยๆ เจอแล้วเว้ย คลิปอ้น" แล้วพี่ๆ เค้าก็เปิดโดยคอมพิวเตอร์ที่ใช้ทำงาน เราก็หันไปทางอื่น เปิดอย่างเดียวไม่พอ มีบรรยายประกอบด้วย จนเราเหลืออด พูดเสียงดังออกไปว่า
"ช่วยด้วย ถูกคุกคามทางเพศ" ยังๆๆ พี่ๆ เค้ายังไม่หยุด อีกทีซิ
"ช่วยด้วย ถูกคุกคามทางเพศ" พี่ๆ ก็ยังไม่หยุดอยู่ดี ไม่ไหวละ เดินออกไปนอกห้องดีกว่า

ทำไมเราถึงใช้คำว่าถูกคุกคามทางเพศ? เราคือผู้หญิงคนเดียวในที่นั้น ในขณะที่เค้ากำลังดูชายหญิงคู่หนึ่งกำลังร่วมเพศ ผู้ชาย เราไม่สนหรอก แต่ผู้หญิงคนนั้นมีทุกๆ อย่างเหมือนที่เรามี อย่ามาพูดพล่อยๆ ว่าเหมือนตรงไหน อาจจะบอกประชดประชันว่าเค้าดูดีกว่าเราตั้งเยอะ แต่อย่างน้อยก็มีนม มีก้น มีจิ๋มเหมือนกัน เรารับไม่ได้อ่ะที่มาดูต่อหน้าต่อตา จดจ้อง เพลิดเพลินไปกับมัน ที่สำคัญ มารดาของพี่ๆ ทุกคน ก็มีแบบนี้ ถ้าเรียกว่านี่ไม่ใช่การคุกคามทางเพศล่ะก็ กรุณาไปเปิดแล้วนั่งดูหนุงหนิงกะคุณแม่ได้ไหมล่ะ

เราหายไปจากห้องทำงานประมาณ 1 ชั่วโมง คิดไปต่างๆ นานา แค่เราอดทนแล้วนั่งต่อไม่สนใจก็จบ ออกมาเป็นเจ้าไม่มีศาลทำไมว้า เค้าคงไม่สนใจเรากันหรอก เคยคิดว่าเราโชคดีที่ได้ทำงานกับพี่ๆ เหล่านี้ แต่วันนี้ผิดถนัด ผิดหวังเหลือเกิน เช่นเดียวกับพี่เค้าก็คงรู้สึกไม่ดีที่เราเป็นเด็กก้าวร้าว

1ชั่วโมงผ่านไป เราก็กลับมาถึงห้องทำงานด้วยบรรยากาศแสนจะอึมครึม แต่ไม่นาน สักพัก ก็ค่อยๆ ดีขึ้น พี่ อ. มีโอกาสได้คุยกับเรา ถามว่าเราหายไปไหน
"ลงไปดูหน้างาน ไม่อยากทนดูความอุบาทว์ ลามกจกเปรต รู้ไหมว่ามันอัปรีย์เป็นที่สุด"
"อัปรีย์เลยเหรอ... เออพี่ก็ยอมรับ แล้วแต่เราจะคิดแล้วกัน" แล้วพี่เค้าก็นิ่งแล้วหันไปทางอื่น
"พี่ไม่พอใจที่ตู่ว่าหรอ"
แล้วก็หันมาคุยกันดีๆ สรุปใจความได้ว่า ทุนคนก็รู้สึกผิดนะ ทีหลังคงไม่มีใครทำแล้ว ตอนเราหายไป พี่ๆ ก็หา แต่หาไม่เจอ ส่วนเราก็บอกไปว่า สิ่งที่แย่ๆ วันนี้ มันไม่แย่เท่ากับการที่เราผิดหวังในตัวพี่ๆ เค้ามากๆ เคยนึกมาตลอดว่า พี่ๆ ของเราเป็นทีมเดียวที่ให้เกียรติเรา ไม่เคยดูหนังโป๊ต่อหน้าเราเลย เรายังคิดว่าเราโชคดีที่ได้ร่วมงานกับพี่ๆ เค้า แต่เราคงคาดหวังในตัวพี่ๆ มากเกินไป พอมาถึงวันนี้ เราจึงเสียใจและผิดหวังมาก
"พวกพี่ทำดีมาตลอด แค่ครั้งนี้ ผิดไปตลอดชีวิตเลยหรือ" พี่ อ. พูดกับเราแบบนี้
ใช่ จริงๆ ด้วย เราตั้งแง่เกินไป พี่ๆ เคยดีกับเรามาขนาดไหน
"แล้วพี่ๆ ก็รู้สึกผิดกันทุกคนแหละ มีคนห้ามไม่ให้เปิด แต่กับคนหมู่มากจะไปห้ามได้ยังไง ยิ่งเราเป็นแบบนี้ ตอนนี้ พี่ๆเค้าก็รู้สึกผิดกันหมดแล้ว" พี่ อ. พูดต่อ
"อื้มมมม งั้น ก็จริงอย่างที่พี่ว่า พวกพี่ๆ น่ารักและดีกับตู่มาตลอด"
และแล้ว เรื่องราวในวันนี้ ก็ลงเอยด้วยดี


ซะเมื่อไหร่


ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว
พี่ ร. เปรยขึ้นมาว่า "พรุ่งนี้มีน้องรลเมล์ ชอบน้องรถเมล์ ดูเป็นธรรมชาติ ไม่กระแดะ" เอ๊ ยังไงนะ ไม่มีไรหรอก อย่าหูหาเรื่องเลยเรา
"เบื่อ อยู่แต่กับคนกระแดะๆ" พี่ ร. พูดต่อ

เอ๊ ใครน้อ ที่อยู่ข้างๆ พี่ ร. แล้วกระแดะ เค้าด่าเมียเค้าหรอ กระแดะนี่ใช้กับผู้หญิงใช่มะ ถ้าไม่ใช่เมียเค้าแล้วใครล่ะ ที่อยู่กับเค้ามากๆ แล้วเป็นผู้หญิง อ้าว กูนี่หว่า แล้วกูไปกระแดะเมือ่ไหร่วะ คิดไปคิดมา คิดไปคิดมา

อ้อ การที่เรารับไม่ได้กับการดูคลิปโป๊ต่อหน้าเราคือความกระแดะใช่มะ ถ้าแบบนี้คือความกระแดะ ก็ต้องโทษพ่อแม่เรา ครูบาอาจารย์สถาบันเรา ที่เสี้ยมสอนบอกว่าสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งน่ารังเกียจ แต่กลับเป็นสิ่งที่คนที่ถูกสอนมาอีกแบบหนึ่งบอกว่ามันคือความกระแดะ
พ่อแม่เราต่างกับพ่อแม่เค้า
สังคมเราต่างกับสังคมเค้า
ปัญญาราต่างกับปัญญาเค้า ปัญญา ไม่ได้หมายถึง IQ เท่านั้น แต่รวมเอา EQ ด้วย

ยังไม่พอ ตอนจะกลับบ้าน พี่ ช. บอกว่า "เฮ้ย วันนี้ไอ้ตู่ถูกคุกคามทางเพศว่ะ"
"ใช่พี่ ถูกคุกคามทางเพศ" เราตอบกลับไปอย่างหนักแน่น

บทสนทนานี้ คิดว่าอย่างไร พี่ ช. ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่รู้ได้ยังไง ว่าเราพูดประโยคนี้ เราคิดได้อย่างเดียวคือ เค้าคงเล่าให้กันฟังด้วยความขัน

พี่ อ. นิสัยดีจัง ปกป้องเพื่อน พูดจนทำให้เราคิดว่า พี่ๆ ทุกๆ คนรู้สึกผิดและขอโทษเรา แต่ความจริง เราคือตัวตลก คือผู้หญิงกระแดะคนหนึ่ง

Create Date : 13 ตุลาคม 2551		5 comments
Last Update : 13 ตุลาคม 2551 1:01:33 น.
Counter : 324 Pageviews.
Share Tweet