:. นอนดิ้นกันไหมค่ะ .:
ตอนเด็กเรานอนห้องพ่อ-แม่ เพราะยังไม่มีห้องเป็นของตัวเอง บ้านเราเป็นบ้านสวน พื้นห้องนอนก็จะเป็นไม้ แล้วในห้องจะมีเตียงใหญ่1เตียง ซึ่งพ่อ-แม่เราจะไม่ชอบนอนเดียง เราก็เลยยึดเลยค่ะ นอนคนเดียว กลิ้งได้เต็มที่ ก็ไม่รู้เพราะแบบนี้หรือเปล่าเลยทำให้เราเป็นคนนอนดิ้น เราจะใช้พื้นที่ในเตียงได้คุ้มค่ามากค่ะ เพราะเราดิ้นไปทุกทิศทาง
ตัวอย่าง เช่น เราตื่นมาตอนดึก หัวเราไปอยู่ปลายเตียง เท้าชี้ไปที่หัวเตียง เราก็ไม่ได้สนใจหลับต่อ ตื่นมาอีกทีหัวกลับไปอยู่ที่หัวเตียง เราก็ไม่รู้ว่าตอนที่เราหลับเนี้ย เราดิ้นขนาดไหน คงหมุนไปครบทุกทิศเลยมั้ง
มีครั้งนึงแม่บอกว่าเรานอนดิ้นจนตกเตียง เราก็งงว่าเราตกตอนไหน เพราะเราไม่รู้เรื่องเลย แม่บอกว่าเราตกเตียงมาเสียงดัง ตึง!!! (พื้นไม้เสียงจะดัง)ตื่นกันทั้งบ้าน เห็นเราลุกขึ้นมา แล้วขึ้นไปนอนต่อ เรางงมากเลย เพราะเราไม่รู้เรื่องจริงๆนะ แม่เราบอกว่า เห็นเราตื่นแล้ว เราก็บอกว่าเราไม่รู้จริงๆ เราเพิ่งรู้ตอนที่ได้ยินแม่เล่านี้ละ คิดๆแล้วขำตัวเองจริงๆ นอนดิ้นขนาดนี้เลยเหรอเนี้ย ดิ้นขนาดที่ตกเตียงมายังไม่รู้เรื่องอีกอ่ะ - -"
ปัจจุบันเราไม่ดิ้นแล้วนะค่ะ เพราะนอนห้องตัวเองเตียงมันแคบค่ะ เพราะนอนได้คนเดียว มันเลยเหมือนบังคับตัวเองไปในตัวว่า ถ้าดิ้นแกตกเตียงแน่ แล้วตกคราวนี้คงเจ็บเพราะห้องเราเป็นพื้นกระเบื้อง
แต่ล่าสุดก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นค่ะ เมื่อคืนวาน เรานอนหลับไปแล้วแต่รู้สึกเหมือนตัวเองพลิกตัวไปกอดหมอนข้าง แล้วตอนเราพลิกตัวไปคงตวัดขากว้างไปมั้ง หัวเข่ากระแทกกับผนังห้องซึ่งเป็นปูนแรงมาก เรารู้สึกเหมือนเราร้องโอ๊ย แล้วก็หลับไป คือมันเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น พอตื่นมาเราก็ลืมไปแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น จนเมื่อคืนตอนดึกๆเรารู้สึกเจ็บหัวเข่า เห็นเป็นรอยช้ำๆ เลยนึกขึ้นได้ว่า เมื่อคืนหัวเข่าเรากระแทกผนังห้องนิ ความรู้สึกช้าจังเลยเรา
Y_Yเจ็บเข่า ปัจจุบันยังเจ็บอยู่เลย Y_Y
>>>>>คลิ๊ก คลิ๊ก คลิ๊ก<<<<<26/6/48