....วันแรกของวันที่เหลือ.....

ปรัชญาเต๋าบอกว่า

"คนเราไม่เคยนึกถึง ตีน เมื่อร้องเท้าไม่กัด

คนเรามักมองไม่เห็นของดีที่ตนมีอยู่

จนเมื่อสูญเสียมันไปแล้ว

ไม่เห็นคุณค่าของ สองแขน จนกระทั้งมันอยู่ในเฝือก

ไม่เห็นคุณค่าของ พ่อ-แม่ (ที่เราว่าขี้บ่น)

จนกระทั่งไปงานศพของท่าน

สิ่งที่คนจำนวนมากเลือกทำคือ

พร่ำบ่นว่าตนเองไม่มีความสุข ไม่ประสบความสำเร็จ ไม่รวย

ไม่ได้เป็นเจ้าของสิ่งนั้นสิ่งนี้ และเอ่ยประโยคยอดฮิตว่า "ไม่แฟร์เลย"

บางที ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าโลกไม่มีความยุติธรรม

ก่อนที่เราจะบ่น ลองมองตัวเราเองดูดี ๆ เราจะพบว่า เรามีอะไรดี ๆ หลายอย่างที่คนอื่นไม่มี

เราสามารถทำ "หนึ่งวันเดียวกัน" ของเราให้มีความหมายขึ้นมาได้

ก็ต่อเมื่อเราเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี .....และใช้วันนี้

วันแรกของวันที่เหลืออย่างคุ้มค่าที่สุด เพราะวันแรกที่เหลืออยู่นี้ของชีวิต ช่างสั้นเหลือเกิน

และ ... เพราะเราไม่มีทางรู้ว่า เรามี "วันแรกของวันที่เหลือ" อยู่อีกสักกี่วัน