ผมทิ้งท้ายในการเขียนถึง การเดินทางของคชสาร เอาไว้ว่า ผมรอที่จะอ่านการเดินทางของคชสารเล่มที่ 2 เพราะอะไรนั้น ทุกท่านที่ได้อ่าน การเดินทางของคชสาร น่าจะตอบคำถามนี้ได้ดี ซึ่งหลังจากครั้งนั้น คชสาร ไม่ได้ปล่อยให้รอคอยนานนัก จากงานหนังสือคราวก่อนถึงงานหนังสือคราวนี้ การเดินทางของคชสารได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง หากแต่ดูเหมือนจะเป็นการเดินทางครั้งสุดท้ายก่อนที่จะถึงปลายทางแล้ว ผมกำลังพูดถึง บทอวสานของคชสาร หนังสือที่ใครได้อ่านเล่มแรกแล้วต่างรอคอย
ก่อนที่จะได้อ่านเรื่องเล่า ผู้เขียนได้เกริ่นนำถึงที่มาที่ไปของการเขียน บทอวสานของคชสาร หนังสือเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นด้วยความห่วงใยและผูกพันต่อแฟนการ์ตูนคชสารคนหนึ่งซึ่งกำลังต่อสู้กับความเจ็บป่วย และมอบรายได้ทั้งหมดจากหนังสือเล่มนี้ให้เป็นเช่นกำลังใจต่อสู้กับโรคร้ายที่เธอประสบอยู่ เมื่อได้อ่านเรื่องราวของเธอที่เขียนต่อจากเกริ่นนำของผู้เขียน ทำให้ผมได้พบว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในการต่อสู้กับสิ่งใดในชีวิตก็ตามคือ รอยยิ้ม ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นเพียงจากตัวเองให้กำลังใจตัวเอง หากแต่เกิดจากกำลังใจมหาศาลจากผู้คนที่แวดล้อมเราจนเกิดเป็นรอยยิ้มกว้างฉาบทั่วใบหน้าเพื่อต่อสู้กับสิ่งต่างๆ ที่ได้ประสบเจอ
บทอวสานของคชสาร ประกอบด้วยเรื่องเล่า 15 เรื่อง เหมือนเช่นการเดินทางในครั้งแรก และก่อนเข้าเรื่องจะมีการ์ตูนช้างคชสารกับควายทรพีให้ได้อมยิ้มเช่นเคย แต่คราวนี้จุใจกว่าเดิมเพราะเป็นการ์ตูนสิบแปดช่อง แม้ไม่มีถ้อยคำกำกับแต่ก็ทำให้ผมอมยิ้มกับกิจกรรมที่คชสารและทรพีทำร่วมกัน และเมื่อเข้าสู่เรื่องเล่าทั้ง 15 เรื่อง ไม่มีเรื่องไหนที่ไม่น่าสนใจ ราวกับรอบตัวคชสารมีเรื่องน่าสนใจเต็มไปหมด สิ่งที่เขียนออกมาดูเหมือนจะเป็นแค่เสี้ยวเล็กของความน่าสนใจที่วนเวียนอยู่ในชีวิตของเขา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องผู้คนในครอบครัว เรื่องของเพื่อนร่วมหมู่บ้าน เพื่อนร่วมสังคม และที่สำคัญเรื่องราวของโลกที่เขาสังกัดอยู่ หากการเดินทางของคชสารยังทอดยาวออกไปอีก ผมก็เชื่อว่ามีคนที่พร้อมติดตามเส้นทางของเขาไม่น้อยทีเดียว
แม้ชื่อหนังสือจะกล่าวถึงบทอวสานของคชสาร แต่เรื่องราวไม่ได้ชวนเศร้าถึงการจากลา หากคล้ายเป็นเรื่องเล่าสู่เพื่อน เรื่องเล่าสู่คนรู้จัก และเรื่องเล่าด้วยความพึงใจ หากถามผมว่าคชสารเป็นใคร ผมตอบไม่ได้ หากถามว่าคชสารรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร ผมตอบไม่ได้ คชสารเป็นเช่นบุรุษลึกลับที่เราไม่เคยเห็นหน้าค่าตา แต่เรากลับรู้เรื่องส่วนตัว ความรู้สึกนึกคิด มุมมองต่อโลกต่อสังคม แม้จะเพียงแค่ผ่านตัวหนังสือ หากแต่เป็นตัวหนังสือที่สัตย์ซื่อต่อความรู้สึก จนเราสามารถสัมผัสได้
คุณเคยหลงรักคนที่คุณไม่เคยรู้จักไหมละ อ่านสิ แล้วคุณจะหลงรักคนที่คุณไม่เคยรู้จักเช่นผม
ปล. เป็นกำลังใจให้คุณภัทธา สังขาระ เพื่อต่อสู้กับความเจ็บปวดด้วยรอยยิ้มที่กว้างขึ้นและสดชื่นขึ้นกว่าเดิม หายเร็วๆครับ.