ดอกลิลลี่ในสวนเอเดน –เกศณี ไทยสนธิ ผู้เขียนนำเสนอเรื่องราวที่เขียนขึ้นจากเค้าโครงเรื่องจริง บอกเล่าเรื่องราวของความรัก ด้วยฉากหลังแห่งความศรัทธาในศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิค ซึ่งยึดมั่นใน 3 สิ่ง ความยากจน ความนบนอบ และพรหมจรรย์ ดอกลิลลี่นั้นเป็นสิ่งแทนความบริสุทธิ์และพรหมจรรย์ในคริสตศาสนาจึงเหมาะควรที่จะเติบโตเบ่งบานในสวนเอเดน สวนแห่งพระเจ้าที่อุดมสมบูรณ์ แต่การที่ดอกไม้จะเติบโตเบ่งบานสวยงามนั้นก็ด้วยได้ปุ๋ยและดินดี ต่อให้เป็นสวนแห่งพระเจ้าหากขาดซึ่งปุ๋ยและดินที่เหมาะสมก็ไม่อาจบานสะพรั่งอย่างที่ควรจะเป็น หญิงสาวก็เช่นกัน ความรักเป็นเช่นปุ๋ยที่ช่วยขับความงามให้สะพรั่งราวกลับดอกไม้ที่แย้มบาน

ความรักนั้นเป็นอิสระจากทุกสิ่ง ไม่มีใครจะพันธนาการไว้ได้แม้แต่น้อยครั้นจะเรียกหาหรือก็ยาก หากพึงใจจะเกิดแก่ใครก็โดยปัจจุบันทันด่วน มิฟังคำทัดทาน ต่างจากศรัทธา สิ่งนั้นมีได้เพียงหนึ่ง เกิดขึ้นด้วยความตั้งใจและพากเพียร พันธนาการเอาไว้ในหัวใจที่เปี่ยมศรัทธาแต่ความรักที่เกิดกับผู้มากศรัทธาในพระเจ้าอย่างซิสเตอร์วีรานันท์ กลับเป็นหนทางที่เลือกได้เพียงหนึ่ง มิอาจฉกฉวยทั้งสองอย่างไว้ด้วยลังเล หากเลือกจะรักก็ต้องละทิ้งศรัทธาที่ถือปฏิบัติมาอย่างยาวนาน แต่หากเลือกศรัทธาก็ต้องตัดใจจากความรักนั้น แม้ว่ามันจะบริสุทธิ์ปานใด

ดอกลิลลี่ในสวนเอเดน ถูกวางโครงเรื่องมาเป็นอย่างดี ทุกรายละเอียดสอดรับกันอย่างลงตัวคุณสามารถอ่านรวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบโดยไม่สะดุดแม้แต่น้อยภาษาและถ้อยคำของผู้เขียนให้อารมณ์ราวกับฟังเพลงคลาสสิคบรรเลงชั้นดี กรุ่นกลิ่นจางจากโจน มาโลน ฉากหลังของเรื่องราวจะเป็นความเชื่อและศรัทธาในศาสนาคริสต์ ผ่านสถานที่สำคัญในกรุงเยรูซาเล็มและโบสถ์ที่ใช้ปฏิบัติศาสนกิจ ผู้เขียนชวนเราไปทำความรู้จักตัวละครแต่ละตัวเนิบช้า ผ่านคำบอกเล่าบ้าง ผ่านการเดินทางในสถานที่สำคัญต่างๆ บ้าง เริ่มจากเป็นคนพึ่งรู้จักจนสุดท้ายกลายเป็นเช่นคนสนิท ด้วยเหตุนี้ จึงไม่อาจหักห้ามใจไม่ให้มีความรู้สึกหรืออารมณ์ร่วมกับพวกเขาเหล่านั้น ในทุกๆ การตัดสินใจและเหตุผล ล้วนนำไปสู่ความผิดหวังของใครอีกคน ไม่มีการตัดสินใจใดปราศจากผู้สูญเสีย แม้การตัดสินใจนั้นจะผ่านเหตุผลที่ไม่อาจหักล้างก็ตาม

ไม่มีใครล่วงรู้ว่าดอกลิลลี่ควรเติบโตที่ใด ในสวนแห่งพระเจ้าด้วยศรัทธาหรือสวนแห่งคนธรรมดาที่เต็มไปด้วยความรัก หรือสุดท้ายแล้ว ‘Only God Will Judge Me’ มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่จะตัดสินฉันได้

“ความรักไม่มีเหตุผลหรอกครับซิสเตอร์ มันไม่เหมือนความเกลียด ...”