|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
...korea...(v.2)...
...Seoul...กรุงโซล...
...วันเสาร์ที่ 17 ตุลาคม 2552 ได้มีหญิงไทยใจทราม..เอ๊ย..ใจงาม...กับสามีที่รู้ใจ...และผองเพื่อน...ได้มีโอกาสไปตะลุยเมืองหลวงแดนกิมจิ...กรุงโซลนั่นเอง...ออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่...ไปกับคณะทัวร์...เค้าพาไปแหล่งช๊อปปิ้งทั้งน้านนน....เริ่มแรก..ไปที่ร้าน Dongwha duty free และที่ร้านนี้เอง...มิวเสียเงินให้กับเครื่องสำอางอีตูด ประมาณแสนเจ็ดวอน..เหมือนเยอะเนาะ...แต่คิดเป็นเงินไทยก็ราวๆ ห้าพันกว่าบาท...อัตราแลกเปลี่ยนเงิน ณ วันนั้นมิวจำไม่ได้แล้ว..แต่ก็ประมาณๆเอา...มัวแต่ช๊อปเพลิน...ก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปเลย...โฮะๆๆ....ไปดูรูปกันดีกว่า...
...หลังจากไปช๊อปที่ดองฮวา ดิวตี้ฟรีแล้ว..เค้าก็พามาช๊อปอีกที่ห้าง Lotte ชั้นนี้ก็เป็นดิวตี้ฟรีอีกแหละค่ะ...แต่ว่าไม่ช๊อปแล้ว...กระเป๋าแบน...แหะๆ..เลยมาถ่ายรูปเก็บไว้ดีกว่า...ที่นี่มีรูปของ เรน แล้วก็ชองเชียงฮอน พร้อมมือที่หล่อด้วยปูนปาสเตอร์ของทั้งคู่ด้วย...ก็เลยขอถ่ายรูป..และประทับฝ่ามือกับมือ(ถึงจะปลอมก็เหอะ..)..ทั้งเรนและชองเชียงฮอนด้วย...(ชองเชียงฮอนเคยแสดงเป็นพี่ชายในเรื่อง Autumn in my heart)...หุหุ..คุณฝาชีก็ถ่ายด้วยนะนั่น...โฮะๆๆ...ไม่รู้ใครจะหล่อกว่ากันนะ...(สามีช้านสิ..อิอิ)...
...หลังจากช๊อปกระจาย...เงินหายไปกับสายลมแล้ว...เค้าก็พาไปรับประทานอาหารกลางวัน...ที่ร้าน(อะไรไม่รู้ไม่ได้ถามชื่อ)...เค้าก็เตรียมอาหารแนะนำไว้ให้...เป็นข้าวและผักใส่ไว้ในชามหินที่ร้อนมากๆ...แล้วให้เราใส่ซอส...แล้วก็ คน คน คน ให้เข้ากัน..แล้วก็รับประทานได้...คล้าย ๆข้าวผัดเลย(ในความคิดมิวนะ)...แล้วเค้าก็มีเครื่องเคียงให้อีกแล้ว...มีถั่วงอกผัดน้ำมันงา...แตงกวา...สาหร่าย(วากาเมะ)ปรุงรส...แล้วก็กิมจิ...มีน้ำซุปให้ด้วย....แล้วเพื่อนชาวยุ่นเค้าก็สั่ง(อะไรไม่รู้อีกละ..จำชื่อไม่ได้)..เหมือนเป็นพิซซ่าเกาหลีเลยนะนั่น..หุหุ...ที่จริงก็เหมือนกุ้ยช่ายทอดบ้านเรานั่นเอง..อร่อยค่ะอร่อย...
...ท้องอิ่มแล้ว..เค้าก็พามาปล่อยย่านเมียงดอง..Myeong-dong...เป็นแหล่งแฟชั่นชั้นนำของกรุงโซลเลยทีเดียวค่ะ...มีร้านค้าเพียบเลย...ขนมก็เยอะ..ที่เห็นในรูปนั่น...เหมือนขนมแอร์แคร์บ้านเรา..แต่อันนี้มิวเรียกแอร์แคร์ยักษ์...เค้าเอาลูกแอร์แคร์ยักษ์มาใส่ไส้...มิวก็นึกว่ามีไส้เยอะ..น่ากินจริงๆ...แต่พอซื้อมากินชิ้นละ พันห้าวอน ราวๆ สี่สิบกว่าบาท...กัดกินแล้ว...อืม...โอ้ว...กลวงเชียว..หุหุ...แต่ก็อร่อยดีค่ะ...แล้วร้านขายวิกผมที่เห็นในรูป...ก็คือร้านเจ๊นั่นที่มิวเล่าให้อ่านในบล๊อคอีตูดน่ะ...เซ็งเลย..อดมีหน้าหมา...เอ๊ย..หน้าม้ากะเค้าเลย...
...ย่านเมียงดองนี้...นอกจากร้านขายเสื้อผ้า...เครื่องสำอาง...ก็ยังมีซาเล้งขายของกินต่างๆ นานา..หน้าตาน่ากินมาก..แต่ตอนนั้นเพิ่งกินข้าวไปอิ่มๆ...ก็เลยซื้อแค่ปลาหมึกแห้งบด...(รูปล่างขวาน่ะค่ะ)...ขอบอกว่า คนขาย(ผู้ชาย)...หล่ออ่ะ...หุหุ...แต่ไม่กล้าถ่ายเค้าตรงๆ...แค่นี้ก็โอแล้ว...โฮะๆๆ...
...พอดีว่า วันที่ไปวันนั้น...ที่นี่เค้าจัดงาน แข่งกินฮอทดอกด้วยค่ะ...แต่ไปเห็นแค่เค้าทำสถิติ..ทำฮอทดอกยาวที่สุด(มั๊งนะ)...ก็ขึ้นไปดูบนเวทีกัน..แล้วพอดีเห็นว่าบนเวที..มีป้ายเงินรางวัลหนึ่งล้านวอน..(ราวสามหมื่นบาท)..ก็เลยหยิบมาถ่ายรูปเล่น..โฮะๆๆ...ถ่ายรูปกับร้านของกินเยอะแยะเลย...รูปล่างขวาเป็นมันเชื่อม...แต่ไม่เหมือนบ้านเรานะ...มันเชื่อมที่นี่...กรอบนอก...นุ่มใส..อร่อยมักๆ...
...เดินเที่ยวกันจนเมื่อย...แอบได้เสื้อมาอีกสองตัว..โฮะๆๆ...แล้วเราก็จะเดินไปเที่ยวตลาดชื่อดังของที่นี่...เดินผ่านแถวนี้ก็เห็นว่าสวยดี..ขอชักภาพไว้เป็นที่ระทึก..เอ๊ย..ระลึกกันหน่อย...เป็นไง...นายแบบนางแบบเกาหลีมาเอง...เหอะๆ...(เกาหลีแบบไม่ได้ศัลยากรรมอ่ะนะ)...จะว่าไปคนที่นี่เค้าก็ไม่ได้สวยหล่ออย่างที่คิดไว้เลยค่ะ...มิวคิดว่า คนไทยยังสวยกว่าอ่ะ...ไม่ได้ชมกันเองนะ..มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ...มิวจึงไม่แปลกใจเลยว่า...ทำไมเค้าถึงทำศัลยากรรมกัน...มันเป็นเรื่องปกติของเค้าเลยแหละ...ถ้าไม่ได้มาเห็นกับตา...ก็คงไม่เชื่อ...จริงนะ...
...จากย่านเมียงดอง...เดินมาไม่ถึงสิบนาที..ก็ถึงตลาดนัมแดมุน..เป็นตลาดชื่อดังในกรุงโซล...ที่ตลาดนี้ก็เหมือนๆกับตลาดในเมืองไทย...มีขายทั้งของสด...ของแห้ง...ขายเสื้อผ้า..ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ...ร้านซาลาเปาที่เห็นในรูปนั้น ... น่าจะอร่อย..เพราะว่ามีคนเข้าคิวรอซื้อเยอะมากค่ะ...มิวขี้เกียจรอคิวก็เลยไม่ได้ชิมลิ้มรสกะเค้า..เหอะๆ...ก็ยังคงเดินเที่ยวต่อไป...
...เดินตลาดนัมแดมุนจนค่ำ..เราก็ไปเที่ยวโซลทาวเวอร์กัน...ขึ้นกระเช้าไฟฟ้า(ราคา7,500วอน ประมาณสองร้อยบาทต่อคน)...จากด้านล่าง...ขึ้นไปถึงฐานของโซลทาวเวอร์...แล้วก็ขึ้นลิฟท์(ราคา6,364วอน ประมาณร้อยแปดสิบบาท)..ขึ้นไปชมทิวทัศน์ยามราตรีของกรุงโซลกันค่ะ..จะว่าไปแล้ว..มันก็คล้ายๆ คล้ายกับโตเกียวทาวเวอร์แหละค่ะ...แต่อากาศที่นี่หนาวมากๆ...ลมพัดที..ขนแขนแสตนอัพเพียบเลย..หุหุ...
...พอลงมา...ท้องก็เริ่มร้อง...จึงขึ้นรถแท๊กซี่ไปกินข้าวกัน..แอบโดนแท๊กซี่โกงค่ะ...พวกเรานั่งกันสองคัน..มิวนั่งคันหลัง..แต่เค้าไม่กดมิเตอร์แหละ...แฟนมิวก็ถามว่าทำไมไม่กด..เค้าก็บอกว่า..ตามคันหน้า..พอไปถึงที่หมาย ..คันหน้า..มิเตอร์ขึ้นประมาณ 65,000วอน..แต่คันที่มิวนั่ง...เค้ารับเงินไปแค่ หกหมื่นวอนแล้วเค้าก็รีบไปเลย..ตอนแรกก็งงๆ กัน ว่า ทำไมเค้าใจดีจัง..ลดให้ด้วย...แต่พอมานั่งคุยกันแล้ว...ป๊าด...โดนหลอกทั้งสองคันเลย...เพราะคืนแรกที่กลับโรงแรมพวกเราก็นั่งรถแท๊กซี่กลับกันค่ะ...ระยะทางก็ไกลกว่า...แต่ราคาถูกกว่าอีกอ่ะ...เสียไปราวสีหมื่นแปดวอนอ่ะค่ะ..จบเห่...เลยเข้าใจละว่าทำไมไอ่คันที่มิวนั่งมันถึงรีบไป...ที่จริงมันก็ได้กำไรทั้งสองคันนั่นแหละ...เฮ้อ...เสียความรู้สึกเลยอ่ะ...เง้อ..มามะ..มาดูเครื่องเคียงกันดีกว่า...ก็คล้ายๆ เดิมนั่นแหละ..มีมันเชื่อม..ผัดผัก..ถั่วงอกผัดน้ำมันงา...แล้วก็กิมจิ...
...แล้วก็เครื่องแก้หนาว...หุหุ...เบียร์เกาหลีค่ะ..ยีห้อแม๊กซ์..รสชาติคล้ายเบียร์ลีโอเลย..โฮะๆๆ...
...สั่งเมนูมาม่าโฮะ(โฮะ..เป็นภาษาเหนือ..แปลว่า ..รวม ๆกัน)...ชื่อเกาหลีเรียกอะไรไม่รู้อีกแล้วอ่ะ..มิวไม่เคยจำได้เลย...หน้าตาเหมือนมาม่าต้มยำบ้านเราเลยค่ะ...อย่าว่าแต่หน้าตาเหมือนเลย...รสชาติก็ใช่เลยค่ะ...เพื่อนชาวยุ่นเล่าให้ฟังว่า...เมื่อก่อนตอนมีสงคราม...ทหารอเมริกันมาช่วยรบที่เกาหลี...แล้วชาวบ้านก็ไม่รู้จะทำอะไรให้พวกทหารกิน..ก็เลยทำเมนูนี้ให้พวกเค้ากินกัน...แล้วพวกเค้าก็ชอบ...เลยกลายเป็นเมนูเด็ดของที่นี่ไปค่ะ...ยุคสงครามเนาะ...อาหารการกินคงหายาก...มีอะไรก็ใส่ๆ ลงไป...จริงนะ..มีทั้งเส้นมาม่า...มักกะโรนี..เต้าเจี้ยว...ก้อนแป้ง..(ซึ่งตอนแรกมิวเห็นคิดว่าเป็นลูกชิ้นปลา)..เบคอน..เต้าหู้..เห็ด..ต้นหอม...แล้วก็แผ่นชีสค่ะ...รูปก่อนกิน..และหลังกิน...ต่างกันจริงๆ...
...อีกวันนึงเราก็เตรียมตัวเดินทางกลับญี่ปุ่นกันค่ะ..ไม่มีเวลาได้เที่ยวเท่าไรนัก...เลยเก็บบรรยากาศของกรุงโซลมาฝากล่ะกันค่ะ...
...บรรยากาศกรุงโซลอีกชุดนึงค่ะ...จะว่าไปแล้วที่เกาหลีนี่ก็น่าอยู่ดีนะคะ...เพราะมีความรู้สึกเหมือนอยู่กรุงเทพบ้านเราเลย...หุหุ...
...ถือได้ว่าเป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจในสถานที่ต่างๆ...และไม่น่าประทับใจเท่าไรกับแม่ค้าขายวิกผมและแท๊กซี่ค่ะ..เข้าใจหัวอกนักท่องเที่ยวที่โดนโกงเลยค่ะ..ไม่อยากให้คนไทย...ซึ่งเป็นเจ้าบ้าน...เป็นเหมือนคนที่เกาหลี(บางคน)เลยค่ะ..ทำให้นักท่องเที่ยวเสียความรู้สึกหมด..ถ้าเราเป็นเจ้าบ้านที่ดี..ที่นี้แหละ..นักท่องเที่ยวก็จะประทับใจ...และอยากกลับมาเที่ยวบ้านเราอีก...เห็นด้วยมั๊ยคะ...แต่โดยรวมแล้วมิวคิดว่ามิวชอบกรุงโซลนะคะ..ถ้าไม่คิดถึงเรื่องวิกกับแท๊กซี่..หุหุ...และถ้ามีโอกาสได้ไปเที่ยวอีก...ก็ขอไปเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆบ้างค่ะ...แต่ที่ขาดไม่ได้ก็คือ...ขอกลับไปช๊อปพวกอีตูด...และคิดว่าจะลองช๊อปอาหารผิว(Skin Food)ดูค่ะ...ทิ้งท้ายด้วยรูปเจ้าตัวประหลาด...แต่ดูแล้วก็น่ารักดีนะคะ...เห็นแล้วอดยิ้มตามเจ้าตัวนี้ไม่ได้ซักที...หุหุ...เจอกันทริปต่อไปนะคะ.....
| Create Date : 29 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 11 พฤศจิกายน 2552 14:27:19 น. |
|
14 comments
|
| Counter : 1716 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: thattron  วันที่: 29 ตุลาคม 2552 เวลา:17:32:29 น. |
|
|
|
| โดย: Mutation (มาทิรน ) วันที่: 29 ตุลาคม 2552 เวลา:21:42:36 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:8:25:31 น. |
|
|
|
| โดย: กระเฉดน้ำ วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:14:03:11 น. |
|
|
|
| โดย: wink99_th วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:18:29:40 น. |
|
|
|
| โดย: Yamaka วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:11:20:55 น. |
|
|
|
| โดย: เจ้าของบ้าน (มาทิรน ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:35:08 น. |
|
|
|
| โดย: Yamaka วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:19:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
พี่ก็เคยไปเที่ยวกรุงโซลมาครั้งหนึ่ง ไปแล้วก็ติดใจอยากไปอีก