เรื่องเล่า คนเหงา ความรัก มีเรื่องอยากเล่ามากมายเลย  เเต่ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อนดี  ตอนนี้รู้สึกว่า "การเล่าเรื่อง"  มันยากกว่าที่คิดมากเลยเนอะ  มีคำถามอยากถามคนอื่นมากมาย  อยากรู้ว่ามีใครคิดเหมือนเราบ้างไหม  หรือมีเเต่เราที่เป็นอยู่คนเดียว  อยากรู้จัง   ...........................................................................   เมื่อไม่นานมานี้  เราได้เจอคนๆนึงที่เราคิดว่า  อุ๊ย....น่ารักจัง  พอเจอเรื่อยๆบ่อยๆ  เราก็ได้ค้นพบตัวตนด้านหนึ่งของเค้าหลายๆอย่างที่เราชอบ  ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยด้วย  มันตรงใจโดนใจ  เต่.......มีคำว่า เเต่ ตามมาหลังจากเจอกันไม่นาน  ได้คุยกันมากขึ้นเราก็ค้นพบว่า เค้าคงไม่ชอบเรา (คิดเอาเอง)  พราะอย่างเค้าไม่น่าจะชอบคน "ธรรมดา"  เเบบเรา  ผู้หญิงของเค้ามันต้อง "พิเศษ"  เเบบที่เราไม่มี  เเล้วก็จริงๆ  ความจริงอีกข้อที่ค้นพบ  เราพบผู้หญิง "พิเศษ" ของเค้าเเล้ว  ถึงเเม้เค้าจะบอกว่า  เป็นคนที่ถูกรัก เเต่เราจะรู้ได้ไงว่า  เค้าจะไม่อยากเป็นคนที่ถูกรักล่ะ เล่าไปเล่ามา เศร้า เเฮะ......  เเต่ทำไมเรายังรู้สึกชอบก็ไม่รู้  ใจหนอใจห้ามไม่ได้เลย  ถ้าห้ามได้เราคงไม่อยาก "ชอบ"  มันมีเเค่ 2 ทางให้เลือก  ระหว่างวิ่งเข้าชน กับ ยอมเดินถอยออกมา  ไม่อยากทำทั้ง 2 ทางเลย   อยากอยู่อย่างนี้ต่อไป  เมื่อก่อนเราไม่เคยชอบใครเเบบจริงจัง  มันเป็นเเบบผ่านมาเเล้วผ่านไป  เราก็เลยอยากให้ความชอบครั้งนี้มันก็เป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา  ราจะได้ไม่เจ็บปวด  เเละอยู่อย่างมีความสุขได้   .....................................................................   หลังจากพูดไปเเล้วก็มีความสุขขึ้นเยอะเลย   หลังจากนี้เราก็เดินทางตามหาพรหมลิขิตดีกว่า  อยากรู้จังเนอะว่าพระพรหมขีดเรามาให้คู่กับใคร  ที่ปลายด้ายเเดงที่เราถืออยู่จะเป็นใครกันที่ถือเหมือนเรา  ใครกันที่จะมาเป็นคนของใจ  ใครกัน  คุยไปคุยมา  คิดถึงเเฟนเก่า  คิดถึงเพื่อนเก่า  คิดถึงคนรู้ใจเก่าๆ  คิดถึงศัตรูเก่าๆๆๆๆ คิดถึงวันคืนเก่าๆที่ผ่านมา  หยุดคิดซะดีไหมเนี่ย   .........................................................   ฝน(pop) Artist : นภ พรชำน ิ อยากจะลืมใครซักคน เมื่อหยาดฝนพรั่งพรหมพริ้วมา สายน้ำที่ร่วงหล่นปนเค้าหยาดน้ำตา กลับไปคิดถึงคราแรกที่เราพบกัน มรสุมที่ทอสีทอง นำเราสองให้ปองรักกัน ฟ้ากำลังจะมัวตัวของเราหนาวสั่น สื่อดวงตาสัมฟันธ์ อบอุ่นพลันสองรา ฮือ.... *ความรักเราเคยสดชื่น แล้วใยแปรเป็นอื่น เหลือแต่ความขื่นขมระทม เมื่อลมพายุหอบฝนมา เธอไม่ยอมบอกเหตุผลใดๆ (ปล่อยฉันไว้กลางฝน) Solo มาบัดนี้ยามฟ้าสีหม่น ราวกับดลให้ตรมฤทัย รู้เป็นเพียงอากาศแต่ไม่อาจห้ามใจ อยากมีเธอชิดใกล้แต่เธอคงไม่ลืม ที่เธอลาฉันไป   Create Date : 01 กรกฎาคม 2550 3 comments Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2551 19:56:48 น. Counter : 886 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณครับที่ผ่านมาเยี่ยมเยือน... อ่านข้อความของ จชบ. บล็อกแล้วเหมือนเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดกับคนที่เคยรู้จักเหมือนกัน และเคยเกิดกับผมด้วยแหละทั้งที่นานมาแล้ว และเพิ่งไม่นานมานี้ ไม่มีไรมากครับ... พยายามทำใจอยู่ เดี๋ยวก็กลับสู่สภาพเดิม เนอะๆ   โดย: naigod 1 กรกฎาคม 2550 15:12:21 น.

แวะมาเป็นกำลังใจให้ ขอให้มีความสุขในวันหยุดสุดสัปดาห์นะค่ะ   โดย: Aiko (Yushi ) 1 กรกฎาคม 2550 19:45:53 น.

เราก้อเป็นหนึ่งที่ขี้เหงามากๆๆค่ะ ทำงัยจะหายค่ะ   โดย: gikgv'cs]t IP: 124.121.161.59 22 มีนาคม 2551 14:29:07 น.