Take a sad song and make it better!
<<
กุมภาพันธ์ 2549
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728 
16 กุมภาพันธ์ 2549

Buddy Guy Bring'em In



ชายชราผิวหมึกวัยร่วม 70 กีต้าร์เฟนเดอร์ในมือ ยิ้มร่าเงยหน้ากึ่งท้าทายกึ่งเชิญชวน บัดดี้ กายยืนตระหง่านอยู่กลางซอยแห่งหนึ่ง ท้องฟ้าครามสดใส มองไปแทบไม่พบผู้คน เว้นแต่ไกลออกไปมีแม่บ้านแก่ๆเดินข้ามถนน


นี่คือภาพปก ‘Bring’em In’ ที่ตีความได้ไม่ยากว่า กายกำลังประกาศก้องส่งสาสน์ท้ารบจากนักกีต้าร์ทุกสถาบัน ใครก็ได้ ลงมาแจมกับข้าได้เลยที่นี่ บัดดี้ กายคือ Bluesiest Man Alive นักกีต้าร์บลูส์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่มีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน ระดับเดียวกับท่านบี.บี.คิง เป็นเรื่องตลกที่เขาเพิ่งได้รับเกียรติเสนอชื่อเข้า Rock And Roll Hall Of Fame เมื่อปีที่แล้วนี้เอง ระดับบัดดี้ กายน่าจะขึ้นหึ้งไปนานแล้ว Bring’Em In ไม่ถึงกับเป็นอัลบั้มรวมดาวหรือร้องคู่ทั้งอัลบั้ม มีแค่บางแทร็คเท่านั้น ซึ่งผมก็คิดว่าเป็นไอเดียที่ถูกต้องเพราะการรวมดาวยกแผ่นแบบนั้นมันเกร่อไปแล้ว สตีฟ จอร์แดนมือกลองผิวดำและโปรดิวเซอร์ดาวรุ่งคุมตำแหน่งโปรดิวเซอร์ (สตีฟเป็นมือกลองของ John Mayer Trio) เสียงร้องและฝีมือกีต้าร์ของกายอยู่ในระดับท็อปฟอร์ม ลีลาดนตรีใน Bring’em In ไม่ใช่บลูส์บริสุทธิ์ กายและจอร์แดนดูจะพยายามทำมันออกมาให้เป็นดนตรีร่วมสมัยที่อยู่ที่ใดที่หนึ่งระหว่างบลูส์ โซล และริธึ่มแอนด์บลูส์ ความดิบสดดุดันแบบที่คุณจะหวังจากงานของบัดดี้ กาย อาจจะมีให้ไม่มากนัก ตรงข้าม Bring’em In เต็มไปด้วยเนื้อดนตรีละเมียดที่ทุกโน้ตผ่านการชั่งตวงวัดมาอย่างปรานีต ไม่ได้หมายความว่ามันจะจริงจังน่าเบื่อหน่าย แค่ได้ฟังกายงัดลูกโซโลไม่ซ้ำหน้าออกมาในแต่ละเพลงก็สุดจะคุ้มแล้ว แขกรับเชิญดังๆที่โดดลงมาสนทนากีต้าร์กับกายมีด้วยกันสี่คน คนแรกคือ..ลองเดาสิครับ...คาร์ลอส ซานตาน่า (กำลังทำสถิติโลกเพลงคู่อยู่) ในเพลง I Put A Spell On You กายและคาร์ลอสดวลกีต้าร์กันได้ดุเดือดยาวเหยียดสมศักดิ์ศรี นอกจากบัดดี้จะเป็นมือกีต้าร์ชั้นยอดแล้ว เขาก็ยังได้รับการยกย่องว่าร้องเพลงบลูส์ได้เขย่ากึ๋นยิ่งนัก Ain’t No Sunshine ที่กายประชันกับเทรซี่ แชปแมน และ I’ve Got Dreams To Remember กับจอห์น เมเยอร์ เป็นตัวอย่างทียอดเยี่ยม แต่ถ้าอยากฟังกายร้องแบบโหดๆก็ต้อง Cut You Loose ที่เป็นเพลงที่ดิบและให้อารมณ์ live ที่สุดในอัลบั้มด้วย (ยาวกว่า 7 นาที) แขกอีกคนคือ คีธ ริชาร์ดส์แห่งหินกลิ้งที่มาฝากไลน์กีต้าร์ไพเราะมากๆไว้ใน The Price We Gotta Pay มีเพลงที่กายแต่งเองอยู่เพลงเดียวในแผ่นนี้คือ What Kind Of Woman Is This ที่ออกไปทางเซ็กซี่ ขี้เล่น ในแบบหลายๆเพลงของเขาในอดีต และถ้าคุณแปลกใจว่าทำไมกายถึงเลือกเปิดอัลบั้มด้วย Now You’re Gone ที่ช้าโหยหวน และกายร้องด้วยเสียงหลบตลอด คำตอบอาจจะเป็นเพราะว่าเขาเพิ่งผ่านการหย่าร้างมาหมาดๆ Somebody’s Sleeping In My Bed เป็นอีกเพลงที่กายร้องราวกับเป็นชีวิตจริงของเขา เศร้าโคตร ขอสรุปว่าถ้าคุณรักเพลงบลูส์แม้แต่นิดเดียว คุณต้องมี Bring’em In ครับ

กายเล่าว่า แม่เขาเคยบอกว่า ถ้าจะเอาดอกไม้อะไรมาให้เธอ ก็รีบเอามาตอนนี้ เพราะตอนอยู่ในหลุม เธอก็ไม่อาจจะดมดอมหอมกลิ่นมันได้แล้ว สำหรับการได้รับเชิญเข้า Rock And Roll Hall Of Fame กายพูดขำๆว่า “ผมเริ่มจะได้กลิ่นบ้างแล้วล่ะ”




 

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2549
8 comments
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2549 15:12:09 น.
Counter : 2065 Pageviews.

 

ผมได้อัลบั้มนี้มานานพอควร เพิ่งทราบว่าสตีฟ จอร์แดนเป็นโปรดิวซ์เซอร์ของชุดนี้ด้วย โห แสดงว่าสตีฟก็ระดับฝีมือเอาการเลยนะครับเนี่ย

ผมฟังชุดนี้ไม่กี่ครั้งนัก ฟัง John Mayer Trio บ่อยกว่าซะอีก เพราะหลงๆ ลืมๆ ว่ามีอัลบั้มนี้อยู่ด้วย เพลงนึงที่ผมชอบคือเพลงคัฟเวอร์ของป๋าบ๊อบ Lay Lady Lay เสียงร้องของบัดดี้ดูงัวเงียดีจริงๆ

ส่วนตัวผมไม่ค่อยชอบฟังพวกบลูส์ร่วมสมัยเท่าไหร่นัก และอัลบั้มนี้ก็ออกไปทางร่วมสมัยมากซะด้วย เหมือน John Mayer Trio ที่ตอนแรกฟังชื่อแล้วนึกว่าจะบลูส์จัดๆ แต่ที่ไหนได้ มันก็ยังเป็นลูกผสมที่ผสมป๊อบไว้ซะเยอะอยู่ดี

แต่ผมก็ยอมรับว่านี่คืองานลูกผลสบลูส์ชั้นดีชุดหนึ่งเลยล่ะครับ แค่ฟังฝีมือกีตาร์ของบัดดี้คนเดียวก็คุ้มแล้ว

 

โดย: Agent Fox Mulder IP: 61.47.126.165 16 กุมภาพันธ์ 2549 20:33:21 น.  

 

John Mayer Trio ฟังไปรอบกว่าๆ ก็เก็บเข้าชั้นเลยครับ ผมว่าแกจับงานใหญ่เกินตัว กลับไปเล่นป๊อบ-ร็อคเจือบลูส์นิดๆอย่างเดิมดีกว่า.....

 

โดย: winstoN IP: 61.47.124.113 16 กุมภาพันธ์ 2549 21:23:31 น.  

 

Lay Lady Lay เพราะจริงๆครับ

 

โดย: ว. ณ บูกี้ IP: 61.47.124.113 16 กุมภาพันธ์ 2549 21:24:44 น.  

 

เขียนไว้ในห้อง rock แล้ว
แต่เดี๋ยวมาเขียนต่อยาวๆ อีกทีนะครับ

 

โดย: กึ่งยิงกึ่งผ่าน IP: 61.91.96.190 17 กุมภาพันธ์ 2549 1:05:39 น.  

 

เอาเลยครับ

 

โดย: ว IP: 221.128.107.68 17 กุมภาพันธ์ 2549 8:04:00 น.  

 

ชอบฟังเพลงของ Buddy มากๆเลยครับ โดยเฉพาะ ลีลาการดันสายแบบกวนโอ๊ยของแกนี่...อื้อหือ ฟังแล้วยียวนดีเหลือเกินครับ

 

โดย: blueframe IP: 61.7.128.235 17 กุมภาพันธ์ 2549 11:36:13 น.  

 

ตามมาดู ยังไม่ได้อ่านนะคับ ไว้จะมาอ่านละเอียดๆ
ผมชอบบัดดี้กาย เมื่อก่อน แต่พอเข้ายุค 90's ผมว่ากีตาร์แก วนๆๆๆๆ มาก เหมือนกับแคลปตัน ที่ผมคิดว่ากีตาร์แกตัน วนไปวนมา ตั้งแต่คอนเสริท 24 ไนท์เปนต้นมา
ใครเปนแฟน 2 ท่าน ผมต้องขออภัยด้วยที่ผมรู้สึกแบบนั้น

หลังๆ ผมเอาพวกบลูส์ที่ไม่ดัง และไม่ได้เน้นกีตาร์มาฟัง
รู้สึกว่ามันได้อารมรณ์ดีมากๆ มันไม่น่าเบื่อ

 

โดย: 5150_b IP: 58.8.244.149 27 กุมภาพันธ์ 2549 7:57:44 น.  

 

สนใจดนตรีบลูส์ แวะมาที่ //www.siamblues.com ได้นะครับ

 

โดย: Bluesman IP: 58.8.182.39 26 มิถุนายน 2552 11:46:34 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


winston
Location :
กรุงเทพ United Kingdom

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add winston's blog to your web]