ชีวิตต้องสู้นะจ๊ะ
ชีวิตต้องสู้ โว้ยยยย ช่วงนี้ท่านผู้อ่านที่แวะมาเยี่ยมบลอกของผม คงได้กลิ่นเเปรี้ยวเค็มฉุนกึก สาเหตุเพราะดองบลอกไว้นาน เนื่องจากหน้าฝนผมจะมีปัญหากับสุขภาพเป็นประจำ และก็ช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่ผมทำงานแยะ เป็นช่วงกอบโกย ตักตวง ลักษณะการทำงานของผมจะเหมือนปลาวาฬกินเหยื่อ คือออกหากินทีนึงก้จะอยู่ไปได้หลายเดือน อิอิ เดือนนี้ผมทำงานทุกวัน เพราะสอนหลายมหาลัย บางวันสอน2ที่ ตั้งแต่9โมงเช้า ถึง4โมงเย็น แล้วก้ไปสอนภาคค่ำต่ออีกที่ ตั้งแต่6โมงถึง3ทุ่ม พูดกันปากเปียกปากแฉะ น้ำลายยืดกันเลยทีเดียว555 เทอมนี้กลางวันผมสอนนศ.ปริญญาตรี กลางคืนสอน ปริญญาโท สอน นศ. ป.ตรีเดี๋ยวนี้นี่ เป็นเรื่องที่ ง่ายสบายตัว ชิวๆ เพราะ นศ.เดี๋ยวนี้เหมือนเด้กทารก เป็นวัยกำลังกินกำลังนอน ต้องประคมประหงม เอาอกเอาใจเป็นอย่างมาก นศ. โดยทั่วไป จะชอบตื่นสายเพราะกลางคืนนอนดึก ถามก้อ้างว่า อ.ให้การบ้านแยะ ไม่ได้หลับได้นอนเลย ความผิดตูอีกแระ พอตอนเช้าตื่นมา กว่าจะมาเข้าห้องเรียนได้ก้ต้องทำผม แต่งหน้า กรีดตา กว่าจะเสร็จ โทรเรียกแฟนมารับ เดินจูงมือกันมาส่งหน้าห้อง ทำตาละห้อย อาจารย์ต้องปลอบอยู่นานว่า เดี่ยวเรียนเสร็จแป๊บเดียวก็ได้เจอกันแล้วน้า แทบจะต้องแกะมือ ถึงยอมจากไปได้ แบบอาลัยอาวรณ์มาก น่าสงสารจริงๆเล้ย ตอนเรียนนี่ นศ.จะนั่งตาแป๋ว ไม่ได้ตั้งใจฟัง ตั้งใจเรียนหรอกนะ แต่เพราะใส่บิ๊กอายมา กระพริบตามากไม่ได้ 555 เรียนไปสักพัก ก็ยกมือบอก อ.ขา ปิดแอร์ได้ไหมคะ หนูหนาว จะไม่หนาวได้ไง ก็หนุเล่นใส่เสื้อบางซะแบบผ้ามุ้งเลย เสื้อกันหนาวก้ไม่รู้จักเตรียมมา แต่ อ.สบายมาก เพราะมีชั้นไขมันอย่างหนา เหมือนหมีขั้วโลก 555 ตอนเรียน นศ. ปตรี นี่จะไม่มีการถามเด็ดขาด เพราะต้องยุ่งอยู่กับโทรศัพท์ที่ใส่กระเป๋ามาคนละไม่ต่ำกว่า 2เครื่อง นศ. แต่ละคนจะต้องมีสมาธิการโพสรูป พิมพ์ข้อความ ฟังเพลง เล่นเนท เล่นไลน์ ห้าม อ. มาถามจุกจิกกวนใจเด็ดขาด เรื่องบลอก นศ. เค้าไม่เล่นกันหรอก โดยเฉพาะบลอกพันติ๊บ นศ.บอกว่าบลอกจะมีก็แต่พวก สว คนวัยทองเล่นกันซะทั้งนั้น555 ส่วนเรื่องที่จะถาม อ.ในเรื่องเนื้อหาการเรียนนั้นไม่มีเสียละ เพราะจะทำให้เสียสมาธิ หรืออาจจะเล่นเกมออนไลน์ เก็บผัก เลี้ยงม้า วัวควายไม่ทันเพื่อนๆได้ จะเสียหายเอามากๆ ส่วน นศ.ชาย ไม่ค่อยน่าห่วงเท่าไร นั่งกันเรียบร้อยหลับตาพริ้ม เพราะเมา แฮงค์มาตั้งแต่เมื่อคืน555 แต่ นศ.ที่ตั้งใจเรียน ก้ไม่ใช่ไม่มีเลยนะครับ มีพอสมควร พวกนี่ไม่น่าห่วงอะไร สบายใจแทนพ่อแม่ด้วยครับ วันนี้ช่วงค่ำ ผมก็มาสอน นศ.ปโท เป็นวันแรกของคลาสนี้ มี นศ.คนนึงที่ผมสนใจเป็นพิเศษ ไม่ใช่ นศ. สาว ขาวหมวย อื๊ม นะครับ แต่เป็นหนุ่มใหญ่ เชื้อสายจีน อายุน่าจะอ่อนกว่าผมไม่กั่ปี เค้าให้ผมเรียกตัวเขาว่า อาแป๊ะ นั่งรถเข็นมาพร้อมอุปกรณ์ชุดใหญ่ โต๊ะเรียนส่วนตัว โน๊ตบุ๊ค ไอแพด เครื่องอัดเสียง เครื่องพิมพ์แบบสแกน ก๊อบบี้ได้ เรียกว่าเป็นแบบ ออฟฟิศย่อมๆเลยที่เดียว พร้อมเลขาส่วนตัวอีก1คน คอยถ่ายรุป และจดบันทึกตอนเรียน เพราะอาแป๊ะ จะใช้นิ้วได้แค่นิ้วเดียวเท่านั้น เอาไว้ทำทุกอย่างตั้งแต่คลิกเม้า จิ้มคีย์บอร์ด เนื่องด้วยวิชาที่ผมสอนเป็นวิชาที่ต้องใช้คอมพิวเตอร์ประกอบการทำงาน จัดเป็นวิชาโหด อำมหิต ทำ นศ.น่ารักๆ งุงิ งุงิ ตกมานักต่อนัก ถึงแม้ อ.จะใจดี รูปหล่อ หุ่นนายแบบ555 และโปรแกรมที่ใช้ในวิชา ก้จัดว่ายาก และไม่เป็นมิตรกับผู้ใช้เอามากๆ ขนาดคนปกติมาเรียนยังนั่งกันน้ำลายยืด กว่าจะทำได้ ทีแรกก้เป็นเรื่องที่หนักใจสำหรับผมมากว่า นศ. คนนี้ จะไหวมั้ยเนี่ย จะเรียนทันคนอื่นหรือเปล่า หลังจากเรียนผ่านไปสักพัก ผมพบว่า นศ. อาแป๊ะ คนนิ้วเดียวทำงานที่ผมมอบหมายให้เสร็จเร็วกว่า นศ ปกติบางคนซะอีก ไหง เป็นงั้นไปได้ แถมยังมีน้ำใจ ซีรอค copy เรื่องที่จดให้เพื่อนๆอีกต่างหาก ผมกลับมาคิดทบทวนดุ น่าจะมาจากกำลังใจ ที่ไม่ยอมแพ้ในอุปสรรค ที่เป็นพลังผลักดันนี่เอง น่านับถือและชื่นใจที่มีลูกศิษย์แบบนี้จริงๆครับ และก็ดีใจกับครอบครัว ของอาแป๊ะ ที่จะมีสมาชิกบัณฑิตปริญญาโท ในอนาคตอย่างแน่นอนครับ จบแบบซึ้งๆนะครับ
| Create Date : 18 สิงหาคม 2555 |
| Last Update : 13 ตุลาคม 2559 15:51:38 น. |
|
381 comments
|
| Counter : 4335 Pageviews. |
 |
|
ฝากวางฟักทองผัดไข่ ฟ้กทองจากสวนหลังบ้านค่ะ
ยังต้องสู้อยู่เหรอคะ พี่ multiple 
ภาพที่ 9 จากคุณ โสมรัศมี ชื่อภาพ : ดอกลู่เพราะหยาดฝน Click 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [
