อาถรรพณ์เพชรซาอุฯ ประหาร “ชลอ เกิดเทศ”

        ย้อนกลับไปเมื่อ 15 ปีที่แล้ว ราวตีสองของวันที่ 1 ส.ค. 2537 มีผู้พบศพนางดาราวดี และ ด.ช.เสรี ศรีธนะขัณฑ์ ภรรยาและบุรชายนาสันติ ศรีธนะขันฑ์ เจ้าของร้านเพชรย่านบ้านหม้อ ภายในรถเบนซ์ บนถนนมิตรภาพ ต.ตาลเดี่ยว อ.แก่งคอย จ.สระบุรี โดยเบื้องต้นสถาบันนิติเวชวิทยา ที่เป็นผู้ชำนาญการด้านการชันสูตรพลิกศพและตรวจหาพยานหลักฐานต่างๆ ได้สรุปว่า การเสียชีวิตของสองแม่ลูกมาจากอุบัติเหตุ ถูกรถบรรทุก 10 ล้อที่วิ่งสวนทางมาชน

            “ศรีธนะขัณฑ์” ติดบ่วงอาถรรพณ์

       การเสียชีวิตของนางดาราวดี และ ด.ช.เสรี ไม่ได้เป็นการเสียชีวิตเหมือนบุคคลธรรมดาทั่วไป ไม่ว่าจะจากสาเหตุใดก็ตาม เพราะทั้งสองแม่ลูกในขณะนั้น เป็นภรรยาและบุตรของนายสันติ ศรีธนะขัณฑ์ ผู้ที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับ “อาถรรพณ์เพชรซาอุฯ”

            หลังจากที่ นายเกรียงไกร เตชะโม่ง หนุ่มลำปางที่ไปขุดทองขายแรงงานในประเทศซาอุดีอาระเบีย ได้กลับมาพร้อมกับเครื่องเพชรอลังการของราชวงศ์ “ไฟซาล” กษัตริย์แห่งซาอุดีอาระเบีย โดยไม่มีใครล่วงรู้การฉกเพชรครั้งมโหฬารครั้งนั้น แม้แต่ราชวงศ์แห่งซาอุดิอารเบียเอง

            เมื่อ “เกรียงไกร” กลับมายังบ้านเกิด เงินที่ไปค้าแรงงานมาได้ ก็ย่อมหร่อยหรอลงไปทุกวัน จนวันหนึ่ง เขาตัดสินใจ นำเพชรที่ขโมยมาเม็ดเล็กๆ ไปขายให้กับร้านเพชรในตัวจังหวัดลำปาง และถัดมาจากนั้นไม่นาน “เกรียงไกร” ก็ทยอยนำเพชรน้ำงามไปขายให้เจ้าประจำเรื่อยมา

            เจ้าของร้านเพชรที่ลำปาง โทรศัพท์สายตรงลงมาหา “สันติ ศรีธนะขัณฑ์” ในฐานะพ่อค้าเพชรรายใหญ่ที่คุ้นเคยกันที่กรุงเทพฯ ทันที พร้อมเล่าให้ฟังคร่าวๆ ว่ามีเด็กหนุ่มบ้านนอกเอาเพชรน้ำงามมาขายให้เรื่อย เชื่อว่ายังมีเพชรน้ำงามอีกจำนวนไม่น้อย ขอให้รีบขึ้นมาดู

            ด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นกับคำพูดที่เจ้าของร้านเพชรเมืองลำปางย้ำนักย้ำหนาว่า “น้ำงาม” จริงๆ ทำให้ “สันติ” ต้องบึ่งขึ้นเหนื่อในทันที จากนั้นไม่นานด้วยการประสานจากเจ้าของร้านเพชรในลำปาง ก็มีการดำเนินธุรกิจกันโดยตรงระหว่าง “เกรียงไกร” กับ “สันติ” ในฐานะผู้ขาย และผู้ซื้ออย่างเงียบๆ

            “ชลอ เกิดเทศ” วีรบุรุษในคราบโจร

       ครั้นต่อมา ข่าวการโจรกรรมเพชรของราชวงศ์ซาอุดีอาระเบียถูกเผยแพร่ออกไป และรัฐบาลซาอุฯระบุว่า คนร้ายเป็นคนไทยที่เข้าไปทำงานในพระราชวังเป็นผู้โจรกรรม อธิบดีกรมตำรวจในขณะนั้น คือพล.ต.อ.แสวง ธีระสวัสดิ์ จึงสั่งการให้ “สิงห์เหนือ” พล.ต.ท.ชลอ เกิดเทศ ผู้บัญชาการประจำกรมตำรวจ ผู้ช่ำชองทั้งพื้นที่ และตัวบุคคลในภาคเหนือ รับผิดชอบการติดตามตัว “วายร้าย นักโจรกรรมบันลือโลก” ซึ่งถูกระบุว่าเป็นชาวลำปาง นาม “เกรียงไกร เตชะโม่ง” ทันที

            กว่า “สิงห์เหนือ” อย่าง พล.ต.ท.ชลอ เกิดเทศ จะลากคอตัว “เกรียงไกร” ออกมาได้ เด็กบ้านนอกที่หลายคนบอกว่า “ซื่อบื้อ” ผู้นี้ ก็เล่นเอาล่อเอาเถิดด้วยการหลบหนี จน พล.ต.ท.ชลอและทีมงานเองถึงกับหัวปักหัวปำ แต่ด้วยเชาว์ปัญญาของ พล.ต.ท.ชลอเอง ก็ทำให้ในที่สุดสามารถจับกุม “เกรียงไกร” ไว้ได้ ด้วยฝีมือของ พล.ต.ท.เจตนากร นภีตะภัฎ ที่ขณะนั้นมียศเพียง พ.ต.ท. ผู้ถีบประตูห้องเข้าไปคร่อมทับร่าง “เกรียงไกร” ไว้จนสิ้นฤทธิ์

            เมื่อได้ตัวเกรียงไกรมาแล้ว ทุกอย่างก็อยู่ในมือ คำสารภาพของเกรียงไกรพุ่งเป้าไปที่ “สันติ ศรีธนะขัณฑ์” ในฐานะ “ผู้ซื้อ” เพชรน้ำงามของราชวงศ์ไป และไม่นาน “สันติ” ก็ถูกเรียกมาเค้นสอบ โดยตำรวจมีเป้าหมายที่ทางการซาอุฯ สั่งตรงมา นั่นคือ การตามหาเพชรประจำราชวงศ์ “บลูไดมอนด์” เม็ดใหญ่เม็ดเดียวในโลกที่มีการทำตำหนิไว้ด้วย “แสงอินฟราเรด” อยู่ใจกลางของเม็ดเพชรด้วย

            ไม่มีใครรู้ว่า พล.ต.ท.ชลอ กับสันติพูดคุยกันอย่างไร ในที่สุดก็มีข่าวใหญ่ โดย พล.ต.ท.ชลอ เปิดแถลงข่าว การตามยึดของกลางพชรซาอุฯ ด้วยโต๊ะยาวเหยียดสำหรับวางของกลาง จากนั้นมีการส่งมอบเพชรของกลางคืนให้ราชวงศ์ซาอุฯ กระทั่งกลับมามีข่าวใหญ่อีกครั้งว่า เพชรของกลางที่ตำรวจไทยส่งคืนกลับไปนั้น ส่วนหนึ่งเป็นเพชรปลอม!

            ปฏิบัติการตามล่าตัว “สันติ ศรีธนะขัณฑ์” จึงอุบัติขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อน เพราะ “สันติ ศรีธนะขัณฑ์” ต้องหนีหัวซุกหัวซุน จน พล.ต.ท.ชลอ จนปัญญา จึงหันไปใช้วิธีการใต้ดิน นั่นคือปฏิบัติการ “อุ้มลูก-เมีย” เหยื่อไปเป็นตัวประกัน เพื่อล่อให้ “สันติ” โผล่ออกมา ในขณะนั้น นางดาราวดี และ ด.ช.เสรี จึงหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยจากหน้าบ้านพักย่านตลิ่งชัน จนกระทั่งตีสองวันที่ 1 ส.ค.2537 จึงมีผู้ไปพบสองแม่ลูกภายในรถเบนซ์ริมถนนมิตรภาพ เขตอ.แก่งคอย จ.สระบุรี แต่เป็นสองแม่ลูกที่ไร้ลมหายใจไปแล้ว

            ตำรวจชุดคลี่คลายคดีสองแม่ลูก ภายใต้การบังคับบัญชาของพล.ต.อ.ประชา พรหมนอก รองอธิบดีกรมตำรวจ (รอง อ.ตร.) ในขณะนั้น กับ พล.ต.ต.วรรณรัตน์ คชรัตน์ ผบก.ป. สั่งให้มีการสืบสวนสอบสวนการเสียชีวิตของสองแม่ลูกศรีธนะขัณฑ์ขึ้นมาใหม่ แม้สถาบันนิติเวชวิทยาในขณะนั้นจะรับรองการเสียชีวิตของสองแม่ลูกว่าเป็นอุบัติเหตุรถชนก็ตาม ซึ่งครั้งนั้น ถือเป็นความตกต่ำสุดขีดของสถาบันนิเวชวิทยาของตำรวจอย่างหนักที่สุด

Create Date : 31 พฤษภาคม 2553
Last Update : 31 พฤษภาคม 2553 7:11:15 น.		6 comments
Counter : 5087 Pageviews.
Share Tweet