ประสบการณ์สมัครแอร์ - ครั้งแรกกับ Qatar Airways BKK 19-08-2012
วอล์คอินครั้งแรกกับสายการบินสุดโหดและเขี้ยวอย่าง Qatar Airways ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง หลังจากที่เราผลัดผ่อนมานาน ไม่อยากหางานเลย แงแง แต่เกาะพ่อเกาะแม่กินอย่างเดียวก็ใช่เรื่อง-_-;; เราตื่นตั้งแต่ตีสี่ แต่ได้เริ่มแต่งหน้าแต่งตัวอีกทีตอนตีสี่ครึ่ง แต่งหน้าไปเดินไปอุ่นเกี๊ยวกุ้งเซเว่นที่ซื้อมาก่อนนอนกิน เบลอ ๆ มึน ๆ เพราะนอนน้อยอ่ะ ได้นอนตีหนึ่งกว่าเพราะมัวแต่ทาเล็บกับซ่อมปริ้นเตอร์จะปริ้นเรซูเม่ แต่สุดท้ายก็ซ่อมไม่ได้ ตอนนั้นเที่ยงคืนกว่าแล้วเราเกือบขับรถไปแถวข้าวสารแล้วเพราะเป็นที่เดียวที่คิดออกว่ามันน่าจะมีร้านคอมเปิดอยู่ พอดีระหว่างทางเจอแถวบ้านเปิดเป็นร้าน 24 ชั่วโมง โอยยยโชคดีแท้ กว่าจะฉาบหน้าแต่งสวยเสร็จก็เจ็ดโมงนิด ๆ เพราะมัวแต่เอ้อระเหยลอยชายหมุนไปหมุนมา ออกจากบ้านหัวใจเต้นตุุ้บๆ เอาเถอะ ยังไงก็ไม่มีอะไรจะเสียอะนะ
รูปหน้าโรงแรมจ้า
โบกแท็กซี่ไปเพราะขับรถไปไม่ถูก ตอนเดินเข้าไปข้างในก็ขาสั่นๆ นิดหน่อยเพราะคนสวย ๆ เป๊ะๆ ก็มีเยอะเลย พอดีเจออีกสองคนมาวอล์คอินคนเดียวเหมือนกัน นั่งข้าง ๆ กันด้วยก็เลยนั่งคุยกันไปเรื่อย รองเท้าก็หลวม ปวดด้วยเพราะยัดทิชชูใส่รองเท้าไป ระหว่างนั้นก็นั่งดูคนที่มาสมัครแต่ละคนคุยกับกรรมการแล้วก็ยิ้มไปด้วย คือตื่นเต้นไง 555+ กลบเกลื่อนนิดนึงง บรรยากาศในงานจ้า เราไม่ได้ถ่ายเองนะ ขอคนข้าง ๆ มาอีกที
ก่อนหน้านี้เวลาเพื่อนเราไปสมัครแอร์หรือไปวอล์คอิน เราจะให้กำลังใจเพื่อนว่าเออไม่ต้องกลัว ไม่ต้องตื่นเต้นแค่ทำให้ดีที่สุดก็พอ พอถึงเวลาของตัวเองจริง ๆ เราบอกได้เลยว่าสั่นมากกกก ห้ามใจไม่ให้ตื่นเต้นนี่มันยากนะ(แต่เพื่อนบอกว่าไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะชินเอง 555+) แต่ตอนนั้นยังจิตดีิอยู่นะโต๊ะมีสามโต๊ะเราได้ยื่นเรซูเม่กับคนผมทองขวาสุด เรา ::Good morning maam, here is my cv กรรมการ:: Good morning, how are you? ดันพูดพร้อมกันอีกกริ๊ดดดดด T_T เรา ::I'm good, thank you. How are you? ถามไปแล้วก็อยากจะตบปากตัวเองเพราะจำได้ว่าเคยอ่านเจอที่ไหนสักที่ว่าอย่าไปถามเค้ากลับ แง กรรมการ:: i'm good, thanks หลังจากนั้นสายตาเค้าก้มดูเรซูเม่เราเราก็ยิ้มรอคำถามนะ ใจดีสู้เสือมากเพราะก่อนหน้านี้เค้าถามคนอื่นว่าทำไมถึงอยากเป็นแอร์เหรอ เราก็คิด ๆ เตรียมคำตอบเอาไว้ กรรมการ:: What are you doing now? เรา ::I'm a freelance writer maam กรรมการ:: Is this your first time apply job with Qatar Airways? เรา ::Yes, and i'm very nervouse คือตอนนั้นเราก็ขำตัวเองนะ หัวใจแทบจะกระโดดออกมาเต้นแทงโก้อยู่แล้ว กรรมการก็ขำ บอก Nooo, don't be แล้วก็บอกว่า Thank you for coming ไอ้เราก็นะยังใจดีสู้เสืออยู่ ยิ้มแล้วบอกว่า Thank you very much and hope to see you tomorrow เสร็จแล้วก็เดินออกมาแบบสวยๆ ทั้งที่โคตรจะสั่นเลย บรื๋ออออว์ อันนี้ตลกดีโดนฝรั่งแก่หลี -_-;;คือตอนเดินออกมาก็กะว่าจะมองซ้ายมองขวาดูเผื่อเจอคนรู้จัก มีอีตาฝรั่งคนนึงเดินมาถามว่าเค้าทำไรกันเหรอทำไมคนเยอะ ก็บอกอ๋อเค้ามาสมัครงานกัน ลุงแกถามต่องานไร(จะว่าลุงก็ไม่ได้นะเพราะดูอายุน่าจะประมาน40) ก็บอกว่าแอร์โฮสเตส แกก็ถามต่ออีกสายการบินไร-*- ตอนแรกที่คุยด้วยเราก็นึกว่าแค่สงสัยไงเพราะคนเยอะอยู่ต่อแถวยาวเป็นงูเลื้อยเลยหลัง ๆ มาลุงแกชักมาเยอะบอกว่าเนี่ยเดี่ยวไอจะไปวัดวันนี้แล้วคืนนี้จะไปไหนต่อดียูมีที่ไหนแนะนำมั้ย เราเลยบอกไปไปข้าวสารดิ 5555+มีการมาให้เราสะกดคำให้ด้วยนะแต่เราไม่อยากรับมือถือเค้ามาเพราะกลัวเดี๋ยวคนแถวนั้นหาว่าอินี่ใจง่ายฝรั่งแก่ๆ มาขอเบอร์ก็ให้ เลยบอกให้เค้าสะกดเอง(มาคิดดูแล้วมันก็เหมือนเราบอกเบอร์เค้าป่ะวะ555+) ตอนนั้นเริ่มแหม่งๆ ละ แม่งมาหลีป่าววะสักพักลุงแกถาม "แล้วยูไม่ไปข้าวสารคืนนี้ใช่มะ"เราก็ยิ้มแล้วตอบว่า "ไม่ไป กำลังหาเพื่อนอยู่ have a good day" เค้าก็โอเคๆ แต่ตอนนั้นนี่ด่าในใจเลยนะสาดดด ไม่ไปโว้ย กรูมาสมัครงาน แก่แล้วหาที่จีบสาวไม่ดูตาม้าตาเรือเลยนะลุง พอเดินออกมาแล้วพอดีเจอสองคนที่นั่งคุยกันตอนรอยื่นเรซูเม่ให้กรรมการพอดี จริง ๆ สองคนนั้นเห็นเราก่อนนี้ตอนที่ฝรั่งมาถามว่าเค้าทำอะไรกันทำไมคนเยอะแล้วอ่ะ เราเลยแบบบ่นไปไม่ช่วยกันเลยนะT_T สองคนนั้นบอกอ่าว ไม่รู้ นึกว่าแฟน กริ๊ดดดดดด ไม่ใช่ค่าาาาา กลับมาบ้านแบบมึนๆ ไม่รู้ว่าตัวเองทำดีหรือเปล่า ผิดพลาดอะไรไปตอนไหนมั้ย สิ่งสำคัญคืออะไรที่พลาดไปให้กลับมาแก้ไข ไม่ใช่ไปโทษกรรมการว่าเค้าตาถั่ว เพราะถ้ามัวแต่คิดแบบนี้ชาตินี้ทั้งชาติก็คงไม่ได้งาน พอถึงบ้านเราก็ล้างหน้าที่ฉาบออกแล้วนอนกอดโทรศัพท์รอคอลล์ฮืออออออ ตอนแรกกะว่าถ้าได้คอลล์จะไปแว็กซ์ขนที่ห้างแล้วซื้อนาฬิกาใหม่เพราะนาฬิกาถ่านหมด...แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปเพราะไม่ได้คอลล์ แป่วแหว่วแหว่วววว เราตื่นมารอโทรศัพท์อีกทีตอนห้าโมงรอยันทุ่มนึง พอรู้ว่าไม่ได้คอลล์แน่แล้วก็หลับต่ออีกยาวเลย คือเหนื่อยอ้ะ เพื่อนเราก็น่ารักมากเลย อย่างฝน (ที่ตอนนี้ได้โอมานไปแล้ว แต่ก่อนนี้นางก็ได้เข้าไฟนอลการ์ต้าและไฟนอลสิงค์โปร์) ก็ให้กำลังใจดี บอกว่า เออ ไม่เป็นไรแกยังมือใหม่อยู่ คราวหน้าเอาใหม่ กับเฟิร์น ที่รับโทรศัพท์และฟังเรานอยด์แดก555+ รวมถึงเพื่อนใหม่ที่เจอวันนี้งึมงำรอคอลล์ด้วยกัน ตลกดี^_^ จริง ๆ แล้วใครเห็นเราเงียบไปนี่เราไม่ได้อะไรนะเว้ย บอกก่อนเผื่อเพื่อนมาอ่าน เราเป็นคนคิดง่าย ปลงง่าย ไม่คิดมาก อย่างการไปวอล์คอินครั้งนี้เราก็คิดว่าช่างมันเถอะ ไม่ใช่องุ่นเปรี้ยวนะเพราะถามว่าเสียใจมั้ยก็ไม่เสียใจเลยแต่ออกแนวผิดหวังนิด ๆ มากกว่า แต่เพราะเพิ่งวอล์คอินครั้งแรกเลยไม่ซีมากเก็บไว้เป็นประสบการณ์ (ตอนแรกกะว่าแค่ได้คอลล์ก็ดีใจมากแล้ว) เพื่อนเราหลายคนที่ได้ไปก็ไม่มีใครที่วอล์คอินครั้งเดียวแล้วได้เลย ก็อย่างที่หลายคนพูดกันนั่นแหละว่าครั้งนี้ไม่ได้ครั้งหน้าอาจจะได้ก็ได้ครั้งที่ 20 ไม่ได้ครั้งที่ 21 อาจจะได้บางคนสมัครมา 10-20 ครั้งไม่เคยได้แต่บทจะได้ก็ได้ที่ 2-5สายก็มี ฮ่า ๆๆๆที่สำคัญที่สุดเลยคืออย่าท้อแค่นั้นแหละ ^_^ แต่ดูเหมือนว่าพ่อกับแม่เราจะแอบผิดหวังนิดหน่อยเราลูกสาวคนเดียวพวกเค้าก็หวังไว้สูงอ่ะนะแต่ดูเค้าไม่กล้าถามมากเพราะคงคิดว่าเราจะเสียใจเดี๋ยวไว้พรุ่งนี้ไปแหย่เค้าหน่อยดีกว่าเค้าจะได้ไม่คิดมาก จากนี้ไปจะเป็นการบ่นแล้วนะ ขอบ่นเรื่องแท็กซี่หน่อย อย่างที่บอกไปด้านบนว่าเราโบกแท็กซี่ไปเพราะขับรถไปไม่ถูกก่อนขึ้นก็ถามแล้วนะว่าไปถูกมั้ย Amari Atrium เนี่ย แกบอกไปถูกกกก พอถึงเวลาจริง ๆ พาเราไป Amari Watergate ซะงั้นอ่ะ -*- แอบโกรธเพราะถามแล้วถามอีกว่าถูกมั้ยยังจะพาหลงอีกค่ารถ 111 ให้ไป 120 ทอนให้ 5 บาท เราเกลียดแท็กซี่ไทยก็ตรงนี้ คือไม่ใช่เราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยนะเพราะมันก็แค่ 4 บาท แต่ลุงท่านช่างหน้าด้านมากพากรูหลงทางแล้วยังทอนเงินได้โคตรหน้าด้านอีก แต่ตอนนั้นไม่อยากจะอะไรมากเพราะรีบก็เลยช่างเถอะไป (นอกเรื่องต่ออีกนิดอย่างเรื่องทิปเงินเนี่ย ถ้าเป็นที่อเมริกาคนขับรถจะต้องทอนเงินให้เราก่อนนะแล้วเราถึงจะยื่นทิปให้เค้าไม่ใช่ว่าทิปตัวเองเสร็จสรรพเหมือนพี่ไทย) ขากลับก็เจอแท็กซี่กวนส้นอีก เราบอกพี่แกว่าจะไป xxx พี่แกบอกว่าจะขึ้นทางด่วนเพราะรถติด โอ้ย ถ้านี่มันวันธรรมดาเราจะไม่พูดไรเลยเพราะเราก็ไม่ชอบนั่งรถแท็กซี่นานๆ แต่นี่มันวันอาทิตย์ตอน11 โมง! แล้วพอเราบอกทางว่าจะไปทางไหนๆ ก็เหมือนจะไม่ชอบใจเท่าไหร่นะ -*- (จะว่าไปเราก็เคยโดนไล่ลงจากรถแท็กซี่เพราะบอกทางแท็กซี่นะ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมบอกทางไม่ได้ งงวุ้ย 555+ คือเราคนขับรถเราก็รู้ทางอ่ะว่าจะไปทางไหนทางไหน เล่าให้เพื่อนฟังมีแต่คนขำ) กะว่าหลังจากนี้คงทำนิยายต่อให้เสร็จ deadline สิ้นเดือนเรายังทำไปได้ไม่ถึงไหนเลย T_T แล้วก็คงจะต้องไปทำบุญด้วยเพราะรู้สึกช่วงนี้ดวงตกประหลาดๆ เจอแต่คนประหลาด แถมเมื่อวานก็โดนแท็กซี่สอยตูดเบาๆ ด้วย แผลไม่แรง ไม่เยอะ แต่เสียเวลาเพราะเราต้องทำธุระ ต้องซื้อของหลายอย่าง แถมฝนก็ตกกระหน่ำ กว่าประกันจะมาเราเสียเวลาไปเปล่าๆ สองชั่วโมง เพลียมากจริงๆ เดือนหน้าได้ข่าวว่า Qatar ไม่มาด้วยอ่ะ แง่งงงง
แปะรูปที่เราแต่งหน้าทำผมเองวันนี้ ให้แม่ช่วยเก็บลูกผมข้างหลังให้นิดหน่อย อิอิ แปล้มากกกก
Create Date : 20 สิงหาคม 2555 |
|
17 comments |
Last Update : 14 กันยายน 2555 3:51:12 น. |
Counter : 21651 Pageviews. |
|
|
|
หวังว่าสักวันหนึ่งจะเห็นแอร์คนสวยนี้ อยู่บนเครื่องบินนะครับ ^^
สู้ๆๆ