|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ประสบการณ์สมัครแอร์ - พรีสกรีนแบบเหวอ ๆ กับ Thai Airways
แอบบอกในเพจไว้ว่าจะอัพเรื่องที่ไปพรีการบินไทยมานานแล้ว แต่เพิ่งจะมาอัพลงเพราะกะว่าค่อยบอกทีเดียวดีกว่าว่าได้ไปรอบต่อไปหรือไม่ได้ไป
ท้าวความก่อนเลยนะคะว่าตอนแรกไม่ได้กะสมัครเลยเพราะไม่รู้ว่าเค้าจะเรียกผู้สมัครไปพรีสกรีนเมื่อไหร่ ตอนนั้นคือรู้แล้วว่าบินกลับถึงไทยวันที่ 10 แต่ทางการบินไทยจะเริ่มเรียกคนที่มีคุณสมบัติถึงไปพรีสกรีนดูบุคลิกภาพตั้งแต่ต้น ๆ เดือนเมษา ก็เลยวัดดวงเอาว่าเค้าจะให้เราไปพรีสกรีนเมื่อไหร่ ทันก็ทัน ไม่ทันก็ไม่เป็นไร สมัครตอนสองวันสุดท้ายก่อนปิดรับสมัครแล้ววานเพื่อนให้ไปโอนเงินค่าสมัครให้แล้ววัดดวงเอา สรุปได้วันไปพรีสกรีนวันที่ 11 เวลาบ่าย 2 -*-
ตอนเห็นวันเวลาแอบตื้อไปนิดนึง คือไงดีล่ะ เราถึงไทยวันที่ 10 ตอน 10 โมง แต่มีแฟนกับเพื่อนแฟนมาด้วยก็ต้องพาไปหาที่พักนู่นนี่นั่น ไม่มีเวลาเตรียมตัวเลย เพราะต้องนัดเอาเอกสารการสมัครกับเพื่อนด้วย กะว่าจะแว็กซ์ขน ทำเล็บ ทำสีผม สรุปทันแค่ทำสีผมกับเล็บ ไม่ได้แว็กซ์ขนค่ะไม่ทัน T_T ขนยาวเป็นลิงเลยทีเดียว
ตื่นมารีบอาบน้ำใส่สูทแล้วเอามูสปาดแขนโกนขนโลด 55555+ ยอมขนแข็งดีกว่าให้กรรมการเห็นว่าขนยาว เสร็จแล้วก็รีบบึ่งไปหาช่างแต่งหน้า (จริง ๆ ไม่อยากให้เค้าแต่งให้เลยแต่ไม่มีเวลาเตรียมของอ่ะ พวกสเปรย์ฉีดผมไรพวกนี้เราทิ้งไปหมดแล้ว) เสร็จแล้วก็บึ่งไปที่หลักสี่ ที่ศูนย์ฝึกลูกเรือการบินไทย
ไปถึงนั่งรอสักพักนึงฝนก็เริ่มมา คนที่นั่งรอด้วยกันก็มีที่ฮา ๆ เหมือนกัน เพราะตอนที่ฟ้าคำราม จู่ ๆ ก็มีคนนึงพูดขึ้นมาว่า "อุ้ย... ฝนตก ถ้างั้นคนที่มาที่หลังก็ต้องผมเปียก... 555555555+ นางหวังดีมาก ส่วนผู้ชายอีกคนที่นั่งข้าง ๆ เราก็ฮามากกกก คือลมมันแรงพัดประตูกระจกเปิด ฮีก็พูดขึ้นมา "มีคนที่ต้องมาสมัครวันนี้แต่ตัวมาไม่ได้แต่พยายามจะมาหรือเปล่าเนี่ยยย..." นึกออกมั้ยว่าหมายถึงอะไร นาทีนั้นกลั้นหัวเราะจนท้องแทบแข็งแน่ะ ตอนหลังเสียดายที่โดนแยกมาก่อนเพราะเค้าจะเรียงตามเลขที่ใบสมัคร อยากถามชื่อกับถามเบอร์ไว้ >_< รู้สึกว่ามารอบนี้ดี เจอคนน่ารัก ๆ อัธยาศัยดีหลายคนเลย
พอขึ้นมาข้างบนแล้วก็จะมีเก้าอี้ให้นั่งเรียงตามใบสมัครก่อนจะให้เข้าไปชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูง ถอดรองเท้าและวางกระเป๋าไว้ตรงที่ ๆ เค้าจัดไว้ให้ ระหว่างนั้นก็คุยกับคนข้าง ๆ ไปเรื่อย ได้ยินสาว ๆ ส่วนใหญ่วอรี่กันเรื่องน้ำหนักกับส่วนสูงกันมาก หน้าห้องชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูงก็จะมีเก้าอี้ให้ผู้สมัครนั่งรอ รอเสียงออดดังขึ้นก่อนแล้วค่อยเข้าไป ตอนแรก ๆ ก็เฉย ๆ หรอกค่ะแต่พอเข้าไปในห้องเท่านั้นแหละ กรรมการประมาน 5-6 คนได้ -*- แอบงงว่านี่แค่ชั่งน้ำหนักวัดส่วนสูงเรอะ? ตอนไปวัดส่วนสูงแอบโดนกดส่วนสูงด้วยค่ะ จาก 168 เหลือ 166 แถมน้ำหนักก็ขึ้นมาเป็น 54 จ๊ากกกกกกก หลังจากเสร็จแล้วก็ลงจากแท่น ตอนนั้นแอบงงว่าเอ๊ะ ตกลงเราต้องออกจากห้องหรือยืนต่อเนี่ยก็เลยถาม พี่กรรมการคนนึงก็บอกว่า "ไปได้เลยค่ะ" ไอ้เราก็มูฟเลย แล้วพี่เค้าก็พูดขึ้นมาต่อ "ล้อเล่นค่ะ อยู่ก่อนนะ" แล้วเค้าก็ขำกันใหญ่ เง่อออออ โดนแกล้ง
หลังจากนั้นเราก็เดินออกมา ใส่รองเท้าให้เรียบร้อย หยิบกระเป๋า แล้วรอใบน้ำหนักกับส่วนสูงของเรา (ซึ่งกรรมการต้องเซ็นต์ชื่อว่าผ่านหรือไม่ผ่าน) แล้วไปต่อที่ด่านที่สอง คือด่านพิจารณาบุคลิกภาพ
ด่านนี้เป็นด่านที่เราตกม้าตายค่ะ 555555555555555555555+
คือสารภาพนะ ว่าตอนอยู่ที่เนเธอร์แลนด์ถึงจะเบื่อและว่างมากก็จริงแต่ก็มีอะไรกระจุกกระจิกให้ทำตลอด พลาดมากที่ไม่ได้หาอ่านพวกประสบการณ์สมัครแอร์ของการบินไทยก่อน (เคยอ่านแบบผ่าน ๆ) เลยไม่รู้ว่าสมัครแอร์การบินไทยต้องเดินแคทวอล์คด้วย!!!
ค่ะ!!! แคทวอล์ค!!!
พูดให้ดูเวอร์ไปงั้นแหละ แต่ก็ไม่ต่างมาก คือพอเราเดินเข้าไปปุ๊บ มีกรรมการผู้หญิงนั่งอยู่สี่คน และตรงหน้ากรรมการมีเทปสีแดงแปะกับพื้นยาวเป็นเส้นตรง นาทีที่เห็นเส้นนั้นเรานี่เหวอเลย แบบว่าเฮ้ย!!! เอาจริงอ่ะ เราก็สวัสดี แล้วแนะนำตัวตามที่เค้าบอกให้แนะนำ คือชื่อ-นามสกุล, อายุ, เรียนจบอะไรมา ความสามารถพิเศษคืออะไร เค้าก็จะถาม ๆ นิดหน่อยแล้วกรรมการก็จะให้เราเดินให้ดู
คืออยากบอกว่าพิมพ์บรรทัดบนเสร็จยังนั่งขำตัวเองอยู่เลย แง้ 555555555555555555+
ด้วยความเหวอของเรา เราก็จัดเลยจ้า เดินสามก้าวแรกอย่างสวยงาม แต่ขาสั่นหงึก ๆๆๆ ทำให้จู่ ๆ ก้าวที่สี่...ขาขวาพาดขาซ้ายไปไกล.... (พูดง่าย ๆ ก็คือขาขวิดอ้ะ ได้อารมณ์เหมือนพยายามจะเดินเบี่ยงซ้าย นึกออกมั้ย) ไอ้อ้อมชะงักกึก พลาดแล้วกรู ค้างอยู่ในท่านั้นก่อนจะหันไปหากรรมการทั้งสี่ท่านก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า
"ขอใหม่ได้มั้ยคะ ?
555555555555555555555+
หลังจากนั้นกรรมการก็ให้เราเดินใหม่ไปเรื่อย ๆ แต่ถึงตอนนั้นไอ้อ้อมเดินไม่เป็นแล้วจ้า ขำตัวเองก็ขำ โกรธตัวเองก็โกรธ ปกติเวลาใส่ส้นสูงจะมีคนทักบ่อย ๆ ว่าเราเดินสวย แต่นาทีนั้นเหลือแต่อินังผู้หญิงที่เพิ่งหัดเดิน เดินยังไงก็เบี้ยวไปเบี้ยวมา เราก็ขำ กรรมการก็ขำที่เห็นว่ายัยคนนี้ตื่นเต้นจัดจนเดินเป๋ บอกให้สูดหายใจลึก ๆ แล้วให้เดินใหม่ไปเรื่อย ๆ ทั้งแบบใส่รองเท้าส้นสูงกับถอดรองเท้าส้นสูง
จุดนี้เก๊าไม่หวังอะไรแล้วจริง ๆ นะตัววววววว แง้
หลังจากนั้นกรรมการสองท่านแรกก็ขอดูมือ ดูแขน ดูเล็บ (ไร้ขนแขนแล้วจ้า ว่ะฮ่ะฮ่า) แล้วก็ชวนคุยไปเรื่อย และแน่นอนค่ะ!!! ว่าตอนที่ยื่นมือไปให้กรรมการดูนั้น ไอ้อ้อมต้องมือสั่น!!!
สั่นหงึก ๆๆๆๆๆ แบบเห็นเลยอ่ะ กรรมการก็หัวเราะ T_T หลังจากนั้นกรรมการก็ให้เราเดินไปให้กรรมการอีกสองท่านดูมือ กรรมการท่านนึงก็บอกว่า "โหย มือสั่นใหญ่เลย ตื่นเต้นนะเนี่ย" พูดจบกรรมก็เอื้อมมือมาจับมือเรา เราก็เลยบอกไปว่า "ค่ะ มือเย็นด้วยค่ะ" เพราะมือเย็นจริงไรจริง T_T คือนาทีนั้นบอกตรง ๆ ว่าไม่ได้รู้สึกเหมือนไปสมัครแอร์แล้ว เหมือนไปเป็นตัวจำอวดให้กรรมการฮามากกว่า 555+
จู่ ๆ กรรมการท่านนึงก็บอกให้เราหันขวาให้ดูหน่อย จะดูปานที่ขา... เราก็แบบ ยิ้มแหย ๆ บอก "อ่อ...อันนี้ไม่ใช่ปานค่ะ หนูเพิ่งตกบันได" -_- ค่า ไอ้อ้อมเพิ่งตกบันไดมาค่าาาา ขาเขียวปั๊ดดดดด (บันไดที่เนเธอร์แลนด์จะเป็นบันไดขั้นเล็ก ๆ เราไม่ชิน วันนั้นวิ่งขึ้นข้างบนรีบจะเก็บของแล้วดันพลาด ใส่ถุงเท้าด้วย มันลื่นพรืดดดด)
โถ่ถังงงงงงงง ชีวิตไอ้อ้อม เดินก็ไม่เป็น มือก็สั่นแถมยังเย็นอีก ขาก็เขียว คะแนนโทอิคก็เน่า โอย ชีวิต U_U
หลังจากนั้นก็ไม่มีไรมากค่ะ แค่ให้เรารูปขนาด 2 นิ้วไปแปะบนบัตรประจำตัวผู้สมัครแล้วก็ไปถ่ายรูป เสร็จแล้วก็จบ กลับบ้านได้
เดินออกมาจากห้องปุ๊บ โทรไปกริ๊ดกะเพื่อน กูทำอะไรลงปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
นอยตัวเองอยู่ห้าวิ ไม่ได้นอยที่เดินไม่ได้นะ แต่นอยที่เอาตัวเองไปขายให้กรรมการดูเล่น 5555555555+
แต่!!! เมื่อวานประกาศผลแล้ว ปรากฏว่าเราได้เป็นผู้โชคดีได้ไปต่อแบบงง ๆ
ดังนั้นข้าพเจ้าจึงจักขอจบบล็อกพรีสกรีนการบินไทยแต่เพียงเท่านี้... (จบง่ายไปมั้ย?)
(จริง ๆ ไม่หวังอะไรมากเลยนะ เพราะช่วงนี้ยุ่งมาก ไม่ค่อยมีเวลาเตรียมตัวเลย รอแฟนกลับประเทศบ้านฮีก่อนชีวิตคงยุ่งน้อยลง อะไร ๆ คงลงตัวขึ้น เฮ้อ! )
Create Date : 27 เมษายน 2556 |
|
13 comments |
Last Update : 13 กรกฎาคม 2556 23:42:23 น. |
Counter : 11806 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: kizz_j 28 เมษายน 2556 7:11:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nuch IP: 180.180.8.243 21 มิถุนายน 2556 12:57:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไอรินลดา IP: 125.24.200.177 5 กันยายน 2556 15:32:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: PPaac IP: 27.145.97.22 17 ตุลาคม 2556 11:32:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: mee IP: 125.27.26.21 18 ตุลาคม 2556 14:55:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: fun IP: 203.78.98.10 30 ตุลาคม 2556 14:42:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: Liza IP: 49.48.31.61 26 มกราคม 2557 15:09:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: Fern IP: 110.77.203.208 12 มิถุนายน 2557 15:39:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [?]
|
นักศึกษาจบใหม่ ฝันไว้ว่าวันนึงอยากจะไปทำงานบนเครื่องบินกับเค้าบ้าง เขียนนิยายรักหวานแหววให้เด็ก ๆ อ่านไปพลาง ๆ และหลงใหลในมนต์เสน่ห์ของเครื่องสำอางอย่างถอนตัวไม่ขึ้น!
There are no ugly women, only lazy ones :)
Created since June 22, 2011
|
|
|
|
|
|
|