อ่านหนังสือเล่มเก่าด้วยความรู้สึกใหม่-อ่านหนังสือเล่มใหม่ด้วยใจที่ลุ้นระทึก

เพื่อนๆ หลายๆ คนออกจะประหลาดใจว่าฉันแบ่งกรุ๊ปบล็อกประหลาดๆ ทั้งๆ ที่บล็อกของฉันก็พูดอยู่แต่ไม่กี่เรื่อง จะหนัง ดนตรี หนังสือ หรือชีวิตประจำวัน ดูแล้วไม่น่ามีต่างไปจากนี้

จะต่างไปจากนี้ได้อย่างไร เพราะนี่คือชีวิตฉันนั่นเอง

.........................................................................

ในช่วง 1 เดือนที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาพักผ่อนในฤดูร้อนของใครหลายๆ คน

สำหรับฉัน แม้จะไม่ได้หยุด แต่ก็ไม่ได้ทำงานหนัก หรือเรียนหนังสือเคี่ยวกรำเหมือนตอนเปิดเทอมอยู่ ฉันรับจ้างทำงานที่คณะฯ หาวิธีผ่านเวลาที่ไม่มีอะไรทำให้เกิดประโยชน์แก่คนอื่นและตัวเอง

แน่นอนว่างานรับจ้างแบบนี้ แม้จะไม่หนัก แต่ก็ไม่เบา ฉันยังพอจะมีเวลาอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ สบายๆ แต่ก็จัดการงานในแต่ละวันให้เสร็จก่อนเลิกงานได้ดี

เดือนที่แล้ว หนังสือที่ผ่านไป...รู้สึกดีเป็นบ้าจริงๆ เวลาอ่านหนังสือแล้วให้ความรู้สึกใหม่ๆ กับเรา ให้แง่คิดใหม่ๆ ให้วิธีการเขียนใหม่ๆ อ่านแล้วรู้สึกดี ชีวิตนี้ฉันจะหลีกหนีหนังสือได้อย่างไรกัน

รหัสลับดาวินชี - แดน บราวน์
ไม่ยอมอ่านมาเป็นเวลานาน เพราะไม่ชอบอ่านตามแฟชั่น เห็นแล้วรู้สึกว่าบ้าจัง ในที่สุดก็ได้อ่าน อ่านไปก็กลัวไป อ่านไปก็ขนลุกไป แต่รู้สึกตอนท้ายเรื่องน่าเบื่ออย่างมากถึงที่สุด

เทวากับซาตาน - แดน บราวน์
เพราะอ่านมาแล้วเล่มหนึ่ง จึงอยากรู้เรื่องราวของโรเบิร์ต แลงดอนอีก...บอกตามตรงว่าเรื่องนี้สนุกกว่าเรื่องข้างต้น แต่อย่างว่าแหล่ะนะ ออกแนวเว่อร์เกินความจริง ก็เลยรู้สึกเซ็งๆ เล็กน้อย แต่ประทับใจกับการเขียนของแดน บราวน์จริงๆ คนอะไรขยันเป็นบ้า ...

The American Heiress - ละครตัณหา
ไม่แน่ใจชื่อเรื่องภาษาไทยเอาซะเลย เพราะไม่ได้สนใจชื่อเรื่องซักเท่าไหร่ เนื้อเรื่องสนุกดี เป็นรีเบ็คก้า ชาร์ป หรือสกาเล็ต โอฮาร่าเวอร์ชั่นแฮปปี้เอ็นดิ้ง...อ่านไปก็ระทึกไป ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าหญิงสาวที่ทะเยอทะยานอย่างมาก จึงเป็นหนังหรือหนังสือที่ประสบความสำเร็จอยู่ร่ำไป

ยุให้รำตำให้รั่ว - ฮิมิโตะ ณ เกียวโต
หญิงสาวจากรั้วกระโปรงแดง และมีแหล่งกำเนิดเดียวกันกับฉัน ปัจจุบันจบถึงดร. มีความคิดแปลกๆ ที่น่าสนใจ บอกตามตรง...ชอบมากถึงมากที่สุดเกี่ยวกับเรื่องทัศนคติครอบครัว นั่นสินะ คนเราทุกวันนี้...เป็นอย่างนั้นจริงๆ ด้วย

Double Standard - Judith Mcnaugh
ไม่แน่ใจว่าสะกดชื่อคนเขียนถูก แต่คร่าวๆ ก็ประมาณนี้
เพราะถูกตูนยั่วยุให้อ่านแต่คนเขียนคนนี้ ก็เลยรู้สึกว่าคนอื่นเขียนไม่สนุกไปซะหมด คุณจูดิธก็เขียนได้ดีจริงๆ แต่คงเพราะมันเป็นหนังสืออ่านเล่นที่อ่านเล่นจริงๆ วันนี้เลยจำอะไรไม่ได้เลยว่าหนังสือเล่มนี้เกี่ยวกับอะไร รู้แต่ว่าสนุกและอีโรติกหน่อยๆ นะ

ฯลฯ นึกไม่ออกแล้วหล่ะ

..........................................................................

วันสงกรานต์ มีโอกาสได้กลับบ้านกลับช่อง

มีโอกาสได้ไปหาเพื่อนแบบแว๊บๆ

ได้เดินถนนคนเดิน ได้ไปโรบินสันแอร์พอร์ต ได้ไปริมปิง

นอกนั้นอยู่บ้าน

ถามว่าอยู่บ้านทำอะไร?

ถ้าตอบว่า 2-3 วันแรกหงุดหงิดเพราะไม่มีหนังสืออ่านที่ถูกใจก็ดูน่าหมั่นไส้จัง แต่ก็เป็นงั้นจริงๆ จนในที่สุดพอใจเย็นลงได้ บ่ายวันที่สาม จึงได้หยิบ Cat's Eye มาอ่าน 555 ไม่ใช่เวอร์ชั่นถูกลิขสิทธิ์หรอกนะ แต่เป็นเวอร์ชั่นมิตรไมตรีฉบับจัมโบ้ตังหากหล่ะ หายากจะตาย 555

Cat's eye - Tsukasa Hojo
เป็นเรื่องของจอมโจรพี่น้องสามสาวสวย รุอิ ฮิโตมิ ไอ เจ้าของร้านกาแฟแคทส์อาย ที่ฮิโตมินางเอกเป็นแฟนกับผู้หมวดโตชิโอะตั้งแต่ม.ปลาย
ถึงลายเส้นจะเป็นแบบเก่า แต่เรื่องความนุ่มนวลของเนื้อเรื่องและอารมณ์ของตัวละครเรื่องนี้...นับว่าเป็นเอกจริงๆ ค่ะ

อัศวินดาราเซเลอร์มูน 18 เล่มจบ - นาโอโกะ ทาคาฮาชิ
ตอนนี้คุณนาโอโกะเป็นภรรยาที่แสนจะน่ารักของคนเขียนเรื่องฮันเตอร์xฮันเตอร์ 555 ก็สมกันดีแล้วค่ะ
เรื่องเซเลอร์มูนเป็นการ์ตูนผู้หญิงที่ไม่มีใครไม่รู้จัก
ใครจะไม่รู้จักผมทรงซาละเปาคู่มั่ง?
ใครไม่รู้จักไม้คทาแปลงร่างมั่ง?
ใครจะไม่รู้จักหน้ากากทักซิโด้มั่ง?
ยังจำได้ในวันนั้นที่ได้ดูช่อง 9 การ์ตูนฉายตอนที่อุซางิต้องแปลงร่างต่อหน้าหน้ากากทักซิโด้เป็นครั้งแรกได้เลย มันเศร้ามากค่ะ ทั้งๆ ที่ต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไม่อาจบอกใครได้ แต่ถ้าตัวเองไม่แปลงร่างตอนนั้น ทั้งตัวเองและหน้ากากทักซิโด้ได้ตายไปพร้อมๆ กันแน่ๆ
อุซางิในเวอร์ชั่นการ์ตูนออริจินัลนั้นเติบโตได้สง่างามมากกว่าเวอร์ชันอะนิเมะมาก ทุกอย่างมีเหตุมีผล ตัวละครแต่ตัวมีต้นกำเนิดที่มา ทั้งโกลเด้นคริสตัลในตัวจิบะ มาโมรุพระเอก หรือกำเนิดของเซเลอร์แซทเทิร์นที่ต้องมาทำลายล้างโลก โดยที่เมื่อมีเกิดก็ต้องมีดับ แต่ถ้าหากยังไม่ละทิ้งความหวัง ทุกอย่างก็ยังมีทางออก สุดท้ายเซเลอร์มูนก็เป็นผู้ช่วยโลก
คำพูดที่ประทับใจ คือ ทุกคนล้วนมีดวงดาวอยู่ในอก ที่รู้สึกร้อนในหน้าอกเพราะนั่นเป็นหลักฐานว่าดวงดาวยังส่องแสงอยู่ ขอเชิญดวงดาวของฉันส่องแสงเจิดจ้าตลอดไป
ประทับใจจริงๆ ค่ะ

Katsu! - Adaji Mitsuru
รวมเล่มออกถึงเล่ม 14 ยิ่งอ่านยิ่งชอบเนื้อเรื่องที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนกว่าเล่มก่อนๆ ดีใจที่ได้ซื้อเรื่องนี้ไว้ เพราะชอบอ.อาดาจิเลยไปขุดเรื่องที่ตอนเด็กๆ ไม่ชอบมาอ่าน...ไม่ชอบเพราะไม่เข้าใจ...แต่วันนั้นหยิบมาอ่านอีกทีก็ยังไม่เก็ทตอนจบซักเท่าไหร่...ที่พูดถึง คือ เรื่อง slow step ค่ะ

จอมโจรจอมใจ ใต้เงามัจจุราช ชอลิ่วเฮียง ราศึดอกท้อ - โกวเล้ง เขียน ว. ณ เมืองลุง แปล
ฉันว่าหลายๆ คนคงต้องอิจฉาฉันนะ
เพราะฉันเป็นลูกสาวร้านเช่าหนังสือ
การ์ตูนในตำนานทุกเรื่อง ฉันมี
กำลังภายในยุคแรกของประเทศไทย ฉันมี
หนังสือบ้านฉันเรียกได้ว่าเป็นฉบับพิมพ์ไม่ครั้งแรกก็ครั้งที่สองหมดเลยทั้งร้าน
ชั้นหนังสือจีนกำลังภายในที่ร้านก็ไม่ใช่จะธรรมดาเลยซักนิด เทียบให้เป็นชัดๆ ก็ คลุมได้สองฝั่งผนังกว้างๆ ค่ะ
แม่เล่าให้ฟังว่ามีคนมาขอซื้อก็ขายไป เพราะคนที่มาขอซื้อเค้าเป็นคนรักหนังสือ หนังสือมาอยู่กับเราก็จมฝุ่น แต่ที่เค้ามาขอซื้อไป เอาไปทำความสะอาดใหม่ ปัดฝุ่น เคลือบน้ำยา แล้วเอาไว้ในตู้กระจก เก็บไว้ให้ลูกหลานของบ้านเค้าอ่านสืบไป แม่เล่าไปก็ปลื้มไป

ฉันจำได้แต่ว่าชอลิ่วเฮียงเป็นจอมยุทธในชุดขาว ท่าทางคุณช้ายคุณชาย จะต้องมีพัดสีขาวอันใหญ่กรีดกรายตลอดเวลา นั่นแหล่ะเท่าที่จำได้...และดูเหมือนฉันจะเกิดช้าไป เพราะชอลิ่วเฮียงที่ทุกคนว่าสนุกนักสนุกหนา...ฉันจำไม่ได้เลย ฉันว่าฉันไม่เคยดูนะ

พออ่านจอมโจรจอมใจได้แค่เล่มแรกเล่มเดียวเท่านั้นแหล่ะ...555 ติดค่ะ ติด...555 อ่านไปเยอะมาก เพราะรู้ตัวดีว่าต้องกลับกรุงเทพแล้ว ถ้าไม่รีบอ่าน ต้องขนไปกรุงเทพหมดเลยคงไม่สนุกแน่ ก็อ่านแบบไม่นอนไป 2 วัน สุดท้ายมากรุงเทพก็ขนราศีดอกท้อมาด้วย 2 เล่ม ที่เหลือมาคาดหวังเอาข้างหน้า ว่าที่หอสมุดจะมีให้ยืมนะ

ไม่ผิดเลยหล่ะ ไม่แปลกใจเลยด้วย ว่าทำไมถึงได้มีคอหนังจีนกำลังภายในมากมาย การตัดสินใจก้าวเข้ามาในโลกยุทธจักรนั้นทั้งแสนสนุก ท้าทาย และทำให้จิตใจหวั่นไหวอยู่มาก

แม่บอกว่า : หลงรักเขาเข้าแล้วหล่ะสิ? หลงรักชอลิ้วเฮียงแล้วล่ะซิ?

แม่ถึงขั้นใช้ศัพท์คำนี้...แสดงว่าโลกใบนี้ นอกจากฉันแล้วคงมีหญิงสาวมากมายคลั่งไคล้หลงไหลชอเฮียงส่วยแน่ๆ แม่ถึงได้เดาอาการออกแล้วสรุปอาการแบบนี้ว่า "หลงรัก"

โลกบู๊ลิ้มในชอลิ้วเฮียงเป็นอย่างไร คิดว่าคนที่เป็นคอกำลังภายในก็คงรู้ดี แต่ฉันไม่รู้มาก่อน ถึงได้ประทับใจ

อ่านไป...ก็ยิ้มไป
อ่านไป...ก็อารมณ์ดีไป
ทั้งอารมณ์ดีกับภาษา
อารมณ์ดีกับพฤติกรรมตัวละคร
อารมณ์ดีกับคำพูด
เพริดแพร้วไปกับปรัชญาของโกวเล้ง
มีบ้างที่เมามายไปกับกลิ่นสุราที่อวลไปทั่ว
และแน่นอนว่าคนอย่างฉัน ล่องลอยไปกับความงามของสตรีในเรื่อง...


นี่แหล่ะค่ะ จะไม่ให้ฉันมีความสุขได้อย่างไร
จะว่าไป ตอนที่ไม่ได้หยิบชอลิ้วเฮียงขึ้นมาอ่าน ฉันมีความทุกข์ประดาหนึ่งจริงๆ ความทุกข์ที่เกิดจากส่วนลึกอันดำมืดในจิตใจ...ความทุกข์เพราะผู้อื่นจึงทำให้ตัวเองเป็นทุกข์

แต่การได้พบเจอกับขุนพลหอมแซ่ชอนี้ มิเพียงลบเลือนเรื่องราวทั้งสิ้น ยังจะทำกระไรได้ นอกจากยิ้มอย่างเขินอายเท่านั้น...

Create Date : 18 เมษายน 2549		7 comments
Last Update : 13 สิงหาคม 2560 21:02:59 น.
Counter : 773 Pageviews.
Share Tweet