CyberGal666 [ ตอน 23 ]

Episode XXIII

Last password reminder

To complete the number of devil
The original name of the devil
The star of the dawn

3 last chances
[restart is also counting]

แสงวาบของฟ้าผ่าที่นอกผนังกระจกของอาคารฉายแสงอาบใบหน้าของบุคคลทั้งสี่ในห้องที่เย็นเงียบ... ไม่นานนักสายฝนก็เริ่มตกกระหน่ำลงมา เม็ดฝนไหลอาบกระจกจนขึ้นฝ้าหม่น.... บรรยากาศอันตึงเครียดในห้องประชุมดูยังไม่ผ่อนคลายลง หลังจากปริศนาซึ่งคาดว่าจะเป็นชิ้นสุดท้ายเพื่อค้นหารหัสลับในการเข้าใช้เครื่องโน๊ตบุ๊คปรากฏขึ้นบนหน้าจอ.... ปริศนาของหญิงสาวผู้ซึ่งถูกกระสุนเจาะทะลุเข้าที่หน้าอกจนสิ้นชีวิตเมื่อวันวาน....

“เพื่อให้ตัวเลขแห่งปีศาจสมบูรณ์... ชื่อจริงๆ ของปีศาจ... ดวงดาวแห่งอรุณรุ่ง” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นในห้องอันเงียบสงบ สายตาทุกคู่จับจ้องที่หน้าจออย่างไม่กระพริบ...
“ปริศนาข้อสุดท้ายแล้วหรือนี่... เบิ้ม.. มึงพอจะเดาได้ไม๊วะ” คานิซาว่าตบที่ไหล่ของเบิ้มและหันมามองหน้า

“หมายเลขแห่งปีศาจ... ก็คงจะเป็น 666 ตามที่กูรู้นะ.. ซึ่งก็เป็นชื่อของไซเบอร์เกิลด้วยเหมือนกัน (cybergal666)” เบิ้มชี้แจงถึงตัวเลขที่เขาพอจะรู้...
“อ้าว ไซเบอร์เกิลเขียนชื่อตัวเองในเน็ทว่า cybergal666 เหรอ.. มิน่าละ.... นี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ” รตอ.ภาคภูมิทำสีหน้าครุ่นคิด

“ส่วนชื่อของปีศาจ... จะใช่ Satan รึเปล่านะ... เหมือนมันจะง่ายเกินไป” เบิ้มแหงนมองดูเพดานห้องขณะครุ่นคิด... “น่าจะเป็น Lucifer มากกว่า... เท่าที่จำได้นะ”

“เท่าที่แป๋มรู้ คำว่า Lucifer เป็นภาษา Latin นะคะ.. มันแปลว่าแสงสว่าง”
“งั้น the star of the dawn นี่มันอะไรกันละ” คานิซาว่ามองไปที่ทั้งสองคนด้วยสีหน้างุนงง
“ดวงดาวแห่งอรุณรุ่งอย่างนั้นเหรอ... จะเป็นดาวศุกร์รึเปล่านะคะ” แป๋มหันไปมองที่หน้าต่างที่พราวไปด้วยเม็ดฝนที่ตกกระหน่ำอยู่ภายนอก

“เท่าที่ผมสังเกตดูเนี่ย.. ปริศนาอันนี้มันมี 3 บรรทัดนะ คำหน้าของแต่ละแถวใช้ตัว T และคำสุดท้ายขึ้นต้นด้วยตัว D ทั้งสามแถวเลย.. พวกคุณว่ามันจะมีอะไรเกี่ยวกับข้อความซ่อนเร้นอีกรึเปล่านะ” นายตำรวจพยายามวิเคราะห์ข้อความบนหน้าจอ

“น่าสนใจนะครับ ปริศนาก็มีสามข้อที่เราแก้ได้ไปสองแล้ว.... เหมือนทั้งหมดนี่มันมักจะมีอะไรเชื่อมโยงกับตัวเลขและปริศนาตำนานต่างๆ” เบิ้มพยายามเชื่อมโยงเรื่องราวต่างๆ เข้าด้วยกัน.... “ถ้าหากมีความเชื่อมโยงของแต่ละปริศนาแล้วละก็ เราอาจจะลองดูปริศนาที่เราแก้ได้ที่ผ่านมาดู.. อาจจะมีอะไรเชื่อมโยงกันและอาจจะเป็นแนวทางในการแก้ปริศนาในข้อนี้ก็เป็นได้นะ”

หญิงสาวคนเดียวในห้องหยิบกระดาษขึ้นมาจดข้อความที่แก้ปริศนาได้ลงไป...
eternity enigma

“เหมือนจะมีแต่ตัว E นะคะ... แต่จะว่าไป มันก็ไม่ใช่ตัวอักษรตัวที่ 6 ที่จะเรียงกันเป็นเลข 666 ของปีศาจนี่น่า” แป๋มอธิบายทฤษฎีของเธอ
ทุกคนต่างจับจ้องที่ข้อความบนจอ และคำปริศนาที่หญิงสาวเขียนลงบนกระดาษ

“ชื่อ Lucifer ของซาตาน ถ้าจำไม่ผิดมันจะมีความหมายว่าแสงสว่าง หรือ light bearer ผู้นำแสงอะไรทำนองเนี้ย.. เมื่อก่อนจะเป็นปีศาจเคยเป็นเทวดาบนสวรรค์ก่อนถูกขับลงมาบนโลกเพราะความหยิ่งและต่อต้านพระเจ้า” เบิ้มอธิบายเรื่องราวจากที่เคยได้ร่ำเรียนในโรงเรียนคริสเตียนสมัยมัธยม


“ใช่แล้ว... เกือบลืมไปเลยค่ะ สมัยที่แป๋มเคยเรียนเกี่ยวกับไบเบิ้ลกับเพื่อนชาวแคทอลิค ถ้าจำไม่ผิดเขาเคยเล่าให้ฟังว่าชื่อลูซิเฟอร์ซึ่งแปลว่าแสงสว่างนั้นพวกฮีบรูโบราณใช้แทนสัญลักษณ์ของดวงดาวแห่งอรุณรุ่งซึ่งก็คือดาวศุกร์จริงๆ”
“งั้นมันน่าจะเป็นคำว่า Venus รึเปล่าละ” คานิซาว่าหันไปมองที่หญิงสาว
“ไม่รู้สิค่ะ.... พี่เบิ้มว่าไงคะ”

.......................................

ชายหนุ่มซึ่งกำลังนั่งคิดไม่ได้ตอบกลับหญิงสาว... สายตาเขาจับจ้องไปที่หน้าจอพยายามมองหาจุดที่จะเป็นคำใบ้ที่เจ้าของปริศนาทิ้งเอาไว้ให้ในคำใบ้นี้.. เหมือนเขาตกอยู่ในภวังค์แห่งการแก้ปมปริศนานี้ โดยมีเพื่อนที่หายตัวไปอย่างลึกลับเป็นเดิมพันธ์...

“ชื่อที่แท้จริงของปีศาจอย่างงั้นเหรอ...... ผมว่ามันไม่น่าจะง่ายดายขนาดนั้นแน่ๆ”.... เขาเลื่อนเก้าอี้ถอนห่างออกจากโต๊ะ พลางมองไปยังผนังกระจกที่เบื้องหน้าไกลออกไปซึ่งขณะนี้ภายนอกมีสายฝนกระหน่ำลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน... ภาพที่กระจกสะท้อนเงาของบุคคลภายในห้องที่กำลังนั่งและยืนขบคิดปริศนาต่างๆ อย่างหนักหน่วง....

“คิดไรอยู่วะเบิ้ม... มึงไม่ลองเขียนชื่อที่พอจะเป็นไปได้ลงในกระดาษละ.. แล้วเราลองมานั่งวิเคราะห์กันดูว่าจะมีอันไหนพอจะเป็นไปได้บ้าง” คานิซาว่าหันมาดูเพื่อนหนุ่มของเขาซึ่งขณะนี้ดูสายตาเหม่อลอยไปที่สายฝนราวกับกำลังพยายามมองหาคำตอบจากเงามืดแห่งรัตติกาล

“eternity….. enigma….. มันจะเกี่ยวอะไรกันนะกับปริศนาข้อนี้” เบิ้มรำพันกับตัวเองขณะมองภาพสะท้อนในกระจก....

“หรือว่า!!!” เขาร้องเสียงดังตาลุกวาวก่อนจะเอนตัวไปที่ด้านหน้าและหยิบกระดาษที่หญิงสาวเขียนคำตอบจากปริศนาของสองข้อที่แล้วเอาไว้ เขาหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นส่องกับแสงไฟที่ฝ้าเพดานเหนือโต๊ะประชุมและลุกขึ้นยืนด้วยความรวดเร็ว... “คิดไว้แล้วว่ามันต้องมีอะไรเกี่ยวพันธ์กับเลขแห่งปีศาจ!!” เขาหันกลับมามองสมาชิกในห้องปฏิบัติการเฉพาะกิจซึ่งขณะนี้กำลังฉงนกับสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังทำ
“อะไรเหรอคะพี่เบิ้ม... พบคำตอบแล้วเหรอ” แป๋มลุกขึ้นยืนมองกระดาษและหันมาถามเบิ้มด้วยความสนใจ


“ตัว e พอสะท้อนในกระจกเงาหรือส่องกลับหลังมันจะกลายเป็นเลข 6 ซึ่งคำตอบจากสองข้อที่แล้วมันเขียนขึ้นต้นด้วยตัว e ทั้งหมด.. เลยคิดว่าคำตอบของข้อนี้น่าจะขึ้นต้นด้วยตัว e อย่างแน่นอน!!!” เขาทำสีหน้าดีใจในการตีความครั้งนี้... ชายหนุ่มอีกสองคนรีบรุดเข้ามาดูกระดาษแผ่นนั้นจากด้านหลังที่ส่องผ่านลำแสงของหลอดไฟในห้อง.. ทุกคนต่างตกตะลึงในความซับซ้อนของคำใบ้และการตีความของเบิ้มต่อปริศนาในข้อนี้

“คำว่า evil รึเปล่านะครับ” นายตำรวจหนุ่มใหญ่เสนอไอเดียร์ “ลองพิมพ์ดูสิครับ อย่างน้อยเราก็มีโอกาสถึงสามหนทีเดียว”

“ผมว่าไม่น่าใช่นะ.. เพราะในคำใบ้บอกว่า The original name of the devil ซึ่งอย่างที่แป๋มบอกละครับ ชื่อปีศาจคือ Lucifer ซึ่งมาจากลาติน.. ผมว่ามันน่าจะสาวรากศัพท์คำว่าปีศาจนี้กลับไปไกลกว่าภาษาลาตินนะครับ” เบิ้มหันมาชี้แจงต่อชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบ

“ลองเข้าไปดูใน encyclopedia ดูดีกว่า น่าจะพอมีทางไปมากกว่า” คานิซาว่าพูดพลางหยิบ PDA เครื่องบางของเขาออกมากด “ลอง search คำว่า Lucifer ดู น่าจะโอเค” เขากดค้นหาชื่อของปีศาจตามคำแนะนำของเบิ้มเกี่ยวกับเลขรหัส 666 ซึ่งเป็นความเชื่อแต่โบราณของชาวคริสต์

..........................

ไม่นานนักหลังจากที่ชายหนุ่มค้นหาข้อมูลจากฐานข้อมูลออนไลน์ต่างๆ
“เจอแล้วเว้ย..!!” แฮ๊กเกอร์หนุ่มร้องเสียงดัง... “ชื่อนี้มาจากภาษากรีกว่ะ น่าจะเป็นรากศัพท์แต่โบราณรึเปล่านะ” เขาหันหน้าจอ PDA ให้เหล่าผู้ร่วมชะตากรรมในห้องดู

“Eosphorus หรือ Phosphorus ภาษากรีก ซึ่งแปลว่า dawn bearer (ผู้นำพาแสงแห่งอรุณรุ่ง)” แป๋มอ่านข้อความบนหน้าจอ PDA ของคานิซาว่า
“มีคำอื่นอีกไม๊ครับ... ที่ขึ้นต้นด้วยตัว e นอกจากคำนี้ และคำว่า evil”
“น่าจะเป็นคำๆ นี้แหละคะ.. ดูตรงนี้ซิคะ เขาว่าในช่วงต้นศตวรรษที่ 5 ตอนที่แปลไบเบิ้ลเป็นภาษาลาตินนั้น เขาใช้คำว่า Lucifer ซึ่งหมายถึงแสงสว่างและเป็นคุณสมบัติของดาววีนัส(ดาวศุกร์) ซึ่งแปลมาจากภาษากรีกอีกทีนึง……. น่าจะตรงกับคำใบ้ของปริศนาเลยนะคะ” แป๋มชี้ให้ดูที่ประโยคในสารานุกรมที่คานิซาว่าเปิดให้ดู..


“งั้นลองดูก็คงไม่เสียหายอะไรนะ” เบิ้มหันมาที่หน้าจอและเลื่อนมือมาที่แป้นพิมพ์ เขาหันไปมองที่หน้าจอ PDA ของคานิซาว่าก่อนจะพิมพ์ตัวอักษรตามคำที่เห็น e o s p h o r u s.... หลังกดปุ่ม enter หน้าจอก็ดับมืดลงอีกครั้ง ก่อนที่จะปรากฏตัวเลข 10 และมีการนับถอยหลังเหมือนกับเครื่องกำลังเข้าสู่ระบบอะไรซักอย่าง

“มันนับเวลาถอยหลังเพื่อล้างข้อมูลทั้งหมดรึเปล่าวะ” คานิซาว่าซึ่งขณะนี้ขยับมายืนอยู่ด้านหลังของเบิ้มกล่าวติดตลก... พอการนับถอยหลังจบลง หน้าจอก็ขึ้นข้อความใหม่ขึ้นมาที่กลางจอสีดำ..

The password is [ eternal-enigmatic-evil ] (ปีศาจปริศนาชั่วนิรันดร์)
Press CAD to go back to login page

แป๋มรีบหยิบกระดาษขึ้นมาจดรหัสผ่านที่อยู่บนหน้าจออย่างเร่งรีบก่อนที่เบิ้มจะหันมามอง.. “เรียบร้อยนะครับ” เขาถามหล่อน..
“กดเปลี่ยนหน้าจอได้เลยค่ะ แป๋มจดไว้หมดแล้ว” เธอหันไปสบตาเบิ้มเพื่อให้เขากดปุ่มเข้าสู่หน้าหลักในการเข้าสู่เครื่องโน๊ตบุ๊คปริศนาสีดำนั่น.... เบิ้มหันกลับมาที่เครื่องโน๊ตบุ๊คสีดำ ก่อนจะกดปุ่ม Ctrl – Alt - Del พร้อมกัน และหน้าจอก็กลับไปสู่หน้าแรกอีกครั้งหนึ่ง

Welcome back MATINEE
Please Input your Authorization code
………………………………..
You have 3 minutes left
The security system will format the whole system after the count down is over

เบิ้มหยิบกระดาษจากมือแป๋มที่จดรหัสลับไว้ทั้งหมด และเริ่มพิมพ์คำต่างๆ ลงไปในช่องใส่รหัสลับ.. ทุกคนในห้องต่างจดจ้องชายหนุ่มขณะกดปุ่มบนคีบอร์ดเพื่อใส่รหัสอย่างใจจดใจจ่อจนทุกคนในห้องรู้สึกได้ถึงความเงียบและตึงเครียดในการใส่รหัสในครั้งนี้...

เขาอ่านกระดาษและนับตัวอักษรบนหน้าจออีกครั้งจนแน่ใจจึงกดปุ่ม enter เพื่อเข้าสู่ระบบ... ทันทีหลังจากเบิ้มกดปุ่ม enter หน้าจอก็มืดลง มีรูปนาฬิกาทรายสัญลักษณ์ของการคำนวนพื้นฐานของโปรแกรมกำลังทำงาน.. ทุกคนหันมองหน้ากันด้วยสีหน้าไม่แน่ใจ.. ไม่นานนักภาพพื้นหลังรูปสถานที่แห่งหนึ่งก็ปรากฏขึ้นและมีไอคอนต่างๆ ถูกโหลดขึ้นบนหน้าจอ..

ทุกคนรู้สึกโล่งใจและมีรอยยิ้มเกิดขึ้นบนใบหน้า เบิ้มลุกยืนขึ้นจากเก้าอี้ก่อนและเอื้อมมือไปที่ด้านหลังก่อนจะดันไหล่คานิซาว่ามาใกล้คอมพ์.. “ถึงตามึงค้นหาข้อมูลที่พอจะบอกที่ซ่อนหรืออะไรซักอย่างที่จะพาเราไปช่วยเหลือไอ้ธนาออกมาได้แล้วว่ะ” เขาหันไปมองหน้าเพื่อนนักคอมพ์ ..

“ถึงเวลากูแสดงฝีมือบ้างแล้วสินะ..” แฮ๊กเกอร์หนุ่มตอบแบบโอ่ๆ ก่อนจะหันไปทางหญิงสาว.. “คงต้องให้คุณแป๋มคอยช่วยในเรื่องนี้ด้วยกันนะครับ” เขายื่นมือไปข้างหน้าพร้อมรอยยิ้ม
“ได้ค่ะ... คืนนี้คงยาวนานแน่ๆ” เธอยิ้มรับก่อนจะยื่นมือไปจับมือของแฮ๊กเกอร์หนุ่มอย่างมั่นคงก่อนที่เบิ้มจะหันมาและใช้สองมือบีบมือของคนทั้งสองอีกทีหนึ่ง


ท้องฟ้าที่ด้านนอกเริ่มคลี่คลาย สายฝนเริ่มซาลง เมฆค่อยๆ กระจายตัวออกไปเผยให้เห็นดวงจันทร์สีหม่นหลังก้อนเมฆราวกับเป็นนิมิตรหมายแห่งความกระจ่างชัดที่รออยู่เบื้องหน้า....

อ่านต่อฉบับหน้า

Create Date : 10 ธันวาคม 2549 Last Update : 23 ธันวาคม 2549 10:03:11 น. Counter : 564 Pageviews.		9 comments
Share Tweet