CyberGal666 [ ตอน 22 ]

Episode XXII

“มันจะง่ายอะไรปานนั้นคุณอำพล” นายตำรวจใหญ่ทำเสียงสูงเจือความสงสัยในตัวเบิ้มที่แก้ปริศนาได้สองครั้งติดๆ กันในเวลาที่จำกัด... บรรยากาศภายในห้องเกิดความระแวงและตึงเครียดขึ้น

“ผมว่าเบิ้มมันคงชอบแก้ปริศนาอยู่แล้วละครับ.. สมัยสิบปีก่อนเห็นติดเล่นเวป godtower.com อยู่พักนึงเลยนะ อีกอย่างมันชอบเรื่องพวกยุคกลางและศาสนาด้วย” คานิซาว่าเสริม

“แป๋มว่าอย่าเพิ่งเถียงกันเลยค่ะ มันยังไม่ได้จบง่ายๆ หรอก.. ดูที่หน้าจอตอนนี้สิ” แป๋มชี้ไปที่หน้าจอโน๊ตบุ๊คสีดำปริศนานั่น ซึ่งขณะนี้เบิ้มกำลังนั่งจับจ้องอยู่ไม่ละสายตา
“เสียใจด้วยนะครับ แต่ปริศนามันไม่ได้จบแค่คำถามเดียว... แนนคงไม่ได้ปล่อยให้คนที่ไม่ใช่เธอเข้าใช้โน๊ตบุ๊คที่มีข้อมูลสำคัญง่ายๆ หรอกครับ...” เบิ้มพูดแต่สายตายังจับจ้องที่หน้าจอไม่เปลี่ยนแปลง

Password reminder 2/3

Quest for decoding a secret message is almost
zero possible outcome. It is however an
unbreakable mathematical process.
system of encrypting takes many
years to build. However breaking 12 of
mysterious puzzles will sink u.

You have 3 chances
[restart is also counting]

“นี่มันจะต้องแก้กี่ปริศนากันเนี่ยถึงจะยอมให้พาสเวิร์ดกันนะ!!!” แป๋มอารมณ์ฉุน สีหน้าเธอดูสิ้นหวัง

“การหาวิธีถอดรหัสของข้อความลับนั้นเกือบจะให้ผลลัพธ์ที่ศูนย์ มันคือวิธีแห่งกระบวนการทางคณิตศาสตร์ที่ยากจะแก้ ระบบแห่งการสร้างรหัสนั้นใช้เวลาหลายปีในการสร้าง การแก้ 12 ปัญหาลึกลับจะจมคุณ” คานิซาว่าแปลความหมายที่อยู่บนจอ....

“เหมือนเป็นคำบ่นๆ เกี่ยวกับการถอดและสร้างรหัสลับนะ” เบิ้มเอนหลังพิงพนักสีหน้าครุ่นคิด
“12 ปัญหาลึกลับจะจมคุณ (Mysterious puzzles will sink u) มันหมายความว่ายังไงนะ” นายตำรวจหนุ่มทำสีหน้างงงัน

“เรื่องปริศนาเหล่านี้ ต้องเป็นอะไรที่แนนรู้สิ ไม่งั้นเธอย่อมไม่ใช้มันเป็นเครื่องเตือนความจำเกี่ยวกับรหัสลับในการเข้าใช้เครื่องของเธอ” แป๋มเสริม
“การถอดรหัสอย่างนั้นเหรอ....” คานิซาว่ารำพึง “บางอย่างมันก็ไม่ได้ใช้หลักการทางคณิตศาสตร์หรอกมั้ง.. อย่างปริศนาที่เราบังเอิญเจอมาในหลายๆ วันนี้ หลายๆ อันก็เป็นปริศนาการเล่นคำธรรมดาๆ เอง ถ้าเป็นหลักการตัวเลขแบบนั้นมันต้องใช้เครื่องหรือโปรแกรมสำหรับถอดและใส่รหัสเท่านั้น”

“หมายความว่า ปริศนาที่หมายความนั้นกำลังพูดถึงโปรแกรมในการถอดรหัสอย่างงั้นเหรอ.. มันมีไม่รู้กี่โปรแกรมนะ” เบิ้มเสริมทัศนะขณะหันไปมองเพื่อนเพลบอยนักคอมพ์
“ดูเหมือนว่าปริศนาครั้งนี้จะไม่มีเวลากำหนดเหมือนปริศนาแรกแฮะ” คานิซังเอนตัวและจ้องมองที่หน้าจอ “ทำไมแก้ 12 ปัญหาแล้วจะจมคุณกันนะ.. มันเหมือนไม่มีความหมายอะไรในประโยคนี้เลยแฮะ”

“คงเป็นเรื่องที่เจ้าของปริศนารู้คนเดียวละมั้ง ไม่งั้นจะเรียกว่าความลับได้ไงกัน” แป๋มยังยืนยันทฤษฎีที่เธอเชื่อ

“คราวก่อนที่เจอปริศนาของแนนที่หลอกทิ้งไว้ที่คอนโดของธนา.. เขาใช้ตัวอักษรในประโยคมารวมกันเป็นคำ.... แต่ดูอันนี้ไม่มีแฮะ” เบิ้มสังเกตดูข้อความทั้งหมดบนหน้าจอด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “อืมมม แต่ดูดีๆ ประโยคมันก็เรียงกันแปลกๆ แฮะ.. บางแถวยาว บางแถวสั้น ไม่ค่อยมีระบบระเบียบซักเท่าไหร่เลย” เขาชี้ให้ทุกคนสังเกตความแปลกของย่อหน้าปริศนานี้

“ผมว่ามันเป็นปริศนาที่เหมือนหาความหมายไม่ได้เลยนะครับ ผมว่าเราปิดเครื่องแล้วพักผ่อนดีกว่านะ นี่มันก็ดึกมากแล้ว ได้ไฟล์คืนให้เทมาเส็กไปแล้วผมก็ไม่ค่อยห่วงอะไรมากแล้วละ”รตอ.ภาคภูมิเดินไปมองภาพเมืองหลวงที่ริมหน้าต่างด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า

“แต่ว่าเพื่อนผมจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้นะครับ.. ยิ่งแนนก็ตายไปแล้ว ธนาจะเป็นยังไงไม่รู้!!” เบิ้มหันไปมองค้อนนายตำรวจใหญ่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด.....
“ครับๆ ขอโทษที ผมลืมเรื่องคุณธนาคารเสียสนิทเลย วันนี้คงจะเหนื่อยมากไปหน่อย” นายตำรวจพยายามชี้แจงกับกลุ่มคนทั้งสามก่อนจะเดินไปกดปุ่มที่โต๊ะเพื่อเรียกเจ้าหน้าที่... “ขอกาแฟและของว่างเข้ามาให้ผมซัก 4 ชุดหน่อยครับ”

...................................

บรรยากาศในห้องประชุมพิเศษนี้อยู่ในสภาพที่ตึงเครียด บนโต๊ะมีถ้วยกาแฟและจานของว่างวางระเกะระกะอยู่กลางโต๊ะ หน้าบุคคลทั้งสามมีกระดาษที่จดข้อความต่างๆ และเส้นสายที่โยงไปมาด้วยทฤษฎีที่แต่ละคนคิดขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาในครั้งนี้...

“ผมว่าในประโยคนี้มันมีคำที่เกี่ยวกับเลขคณิตอยู่ที่น่าสนใจนะครับ.. อย่าตัวเลข 12 ที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับอะไร และคำว่า zero และ mathematic มันเหมือนเป็นคำบอกใบ้อะไรซักอย่างให้เรานึกตาม” เบิ้มหันไปบอกทุกคนถึงสิ่งที่เขาสังเกตเห็น

“หรือมันจะให้เลข 12 และ 0 มาเป็นตัวกำหนดในการใช้เพื่อถอดรหัสและหาคำ” คานิซาว่าซึ่งตอนนี้มีสีหน้าอิดโรยเต็มที่พยายามคิดตามไปกับเพื่อนสนิทของเขา

“เป็นไปได้ค่ะ... สมัยที่แป๋มเจอแนนที่ลอนดอน เธอชอบเล่นปริศนาคำใบ้อยู่เรื่อย แนนเคยให้แป๋มแก้รหัสง่ายๆ เกี่ยวกับการเปลี่ยนอักษรจากตัวนึงไปอีกตัวนึง ซึ่งมันอาจจะใช้หลักการตัวเลขนี้ก็ได้นะคะ” แป๋มเสียงดังและดูกระตือรือร้นขึ้นมาทันทีกับสิ่งที่เบิ้มสังเกตเห็น

“แล้วเราจะเอาเลข 12 หรือ 0 อะไรนี่ไปบวกลบคูณหารกับอะไรละครับ... นี่พวกคุณนั่งดูเรื่องนี้มาได้เกือบชั่วโมงแล้วนะครับ... ผมว่าเราต้องยอมรับได้แล้วละว่า.. มันคงจะไม่ใช่เรื่องที่เราจะฝืนค้นหาได้ในคืนเดียว” ร้อยตำรวจเอกแสดงอาการสิ้นหวัง

“ผมว่าคำนำหน้าของแต่ละแถวเนี่ย.. มันใช้คำที่ขึ้นต้นด้วยตัวอักษรแปลกๆ นะครับ อย่างคำแรกของแถวแรกและแถวที่สองเนี่ย ใช้ตัว Q และตัว Z ซึ่งอาจเป็นวิธีการง่ายๆ ในการทำให้เจ้าของเครื่องจำได้ก็เป็นได้นะครับ” เบิ้มชี้ถึงความรู้สึกแปลกๆ ที่เขามีต่อคำที่ใช้ในคำใบ้นี้

“เออ... กูก็ว่ามันแปลกๆ อยู่เหมือนกันนะ” คานิซาว่าเอนหน้าเข้าใกล้จออย่างสนใจ “มึงลองจดตัวอักษรทั้งหมดในแถวแรกออกมาดูกันก่อนสิ.. ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยแล้วเอาแต่บ่นนะ” เพลบอยหนุ่มพูดกระทบบุรุษหนุ่มในเครื่องแบบที่คอยแต่จะถอดใจกับเรื่องนี้

หญิงสาวในชุดแขนกุดสีขาวเอนตัวมาจากด้านหลังของเบิ้ม เธอมองไปที่หน้าจอก่อนจะเขียนตัวอักษรทั้งหมดลงในกระดาษที่อยู่เบื้องหน้าของเขา

Q Z U S Y M

“ลองบวกเลข 12 เข้าไปดูไม๊คะ” แป๋มหันมามองที่เบิ้ม
“ตัวอักษร M ถ้าบวก 12 ซึ่งพี่คิดว่ามันน่าจะเป็นลำดับของตัวอักษรภาษาอังกฤษ ก็น่าจะได้ตัว Y (M+12ตัวอักษร) แล้วตัวอื่นๆ ก็คงจะเป็น.....” เขานับนิ้วเป็นการใหญ่ก่อนจะขีดเขียนตัวอักษรลงด้านล่างของตัวอักษรที่หญิงสาวเขียนลงไป

C L G E K Y

“ดูเหมือนจะไม่ใช่แล้วละมั้งเบิ้ม... หรือจะลองกดปุ่มดู” คานิซังมองดูที่ข้อความที่เบิ้มเพิ่งจะเขียนลงไป “ไม่น่าจะใช่นะ หรืออาจไม่ใช่ตัวอักษรตัวแรกก็ได้ มันไม่น่าจะต้องบวกเลขตัวอักษรถึงขนาดที่ต้องวนรอบ 26 ตัวอักษรนะ”
เบิ้มลองสลับชุดตัวอักษรที่ได้รับแต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีเหตุผลรองรับ

“พี่ไม่ลองเอาเลข 12 ไปลบกลุ่มตัวอักษรเหล่านั้นดูละคะ แป๋มว่าตัว Z มันเป็นตัวอักษรตัวสุดท้ายแล้ว มันไม่น่าจะต้องเอาเลขไปบวกตัวมันอีกนะคะ” แป๋มหันไปมองที่เบิ้ม ซึ่งขณะนี้สายตายังจับจ้องอยู่ที่ข้อความบนหน้าจอ

เขาจัดแจงเขียนอักษรลงไปใหม่และยังใช้นิ้วมือในการนับเลขเหมือนเดิม...

E N I G M A

“เฮ้ย...อีนิกม่า!!” เขาหันไปมองหน้าหญิงสาว "มันเป็นชื่อวงดนตรีรึเปล่านะ"

บุรุษหนุ่มร่างสูงในเครื่องแบบรีบเดินเข้ามาดูข้อความที่เบิ้มพูดเสียงดังขึ้นมา... เขาอ่านดูคำปริศนาที่คนเหล่านี้ถอดออกมาจากวิธีการไม่ยากนัก และหันไปอ่านข้อความบนหน้าจอ

“เข้าใจละ!!.. คำว่า sink U ในคำใบ้นั่นไม่ได้หมายความว่า ‘you’ (เธอ) แต่เป็นชื่อของเรือรบเยอรมันสมัยสงครามโลก (เรือดำน้ำอู, U submarine) ส่วนคำปริศนาที่ถอดออกมาได้ว่า enigma นั้นคือชื่อของเครื่องสร้างรหัสที่ฝ่ายเยอรมันสร้างขึ้น....” ทุกคนในห้องนั้นตั้งใจฟังคำอธิบายของนายตำรวจใหญ่...

“ในสมัยนั้นฝ่ายพันธมิตรถอดรหัสเครื่องอินิกม่าได้สำเร็จ จนทำให้การรบในมหาสมุทรแอตแลนติกจบลงในที่สุด.... ซึ่งเครื่องสร้างรหัส enigma นี้มันมีความยากในการถอดรหัสถึงหลักล้านล้านล้านเลยก็ว่าได้ ซึ่งในคำใบ้ได้ชี้แจงไว้อยู่” เขาอธิบายถึงเรื่องราวของเครื่องถอดรหัสนี้จากเรื่องราวที่เขารับทราบจากในอดีต


“โอเค คิดว่าคงไม่พลาดแน่ๆ” เบิ้มหันไปที่หน้าจอคอมพ์และจัดแจงพิมพ์คำตอบปริศนาลงไปบนแป้นพิมพ์ ซึ่งก็เป็นไปตามคาด รหัสผ่านทำงานไม่ผิดพลาดอะไร..... หน้าจอดำมืดและปรากฏข้อความสีขาวขึ้นที่กลางหน้าสีดำ

Last password reminder

To complete the number of devil
The original name of the devil
The star of the dawn

3 last chances
[restart is also counting]


อ่านต่อฉบับหน้า

Create Date : 07 ธันวาคม 2549 Last Update : 23 ธันวาคม 2549 9:59:30 น. Counter : 454 Pageviews.		10 comments
Share Tweet