ค่ำวันพุธ แสนเศร้า เคล้ารถติด
ก็ฝนตก รถติด เป็นหนักหนา
จะกลับบ้าน ตอนนี้แสนระอา
ก็รถราเต็มถนน ทนกล้ำกลืน
ไปกินข้าว นั่งเล่นเน็ทจนตูดบิด
รถยังติด มองเห็นเป็นทิวแถว
ห้องสมุด ปิดแอร์ไล่ จนระอา
ทำไม่เกรง หน้าหนา ทำหน้ามึน
อุตริ คิดการใหญ่ แต่งกลอนเล่น
คิดว่าเป็น กวีเอก มาแต่ไหน
หมดไอเดียร์ เขียนบล๊อก เกือบเสียใจ
ยังดีได้ ไหวพริบ ติดเทอโบ
เขียนทำไม นึกว่าเท่ หรือไงหนอ
เมื้อยจิงหนอ เก้าอี้แข็งเป็นหนักหนา
ใช้คำซ้ำ แสดงภูมิ ไร้ปัญญา
ไปแหละหนา หนาอีกแล้ว หนาบ่อยเลย
มาอ่านบล็อกบิ๊กบ่นเรื่องรถติด
หายหงุดหงิดเลยละเนี่ยคุณบิ๊กคะ
เขียนกลอนได้น่ารักจริงจริงหละ
เขียนอีกนะจะมาอ่านบ่อยบ่อยเอย