เฉิ่มระเบิด...
ค่ำวันพฤหัส.. เมื่อเย็นได้ไปดูหนังเรื่อง "เฉิ่ม" มาครับ.. ไปดูคนเดียว กลัวหนังมันออกไปก่อน เพราะเริ่มมีหนัง summer เข้ามาแล้ว หนังคงหลุดโปรแกรมในอีกไม่กี่วัน (ต้องเทโรงไปให้ starwars 3)
ตอนแรกก็ว่าจะไม่ไปแล้วครับ แต่ไอ้การจะซื้อแผ่นดูเนี่ย ก็ไม่ค่อยชอบทำ เพราะกลัวหนังไม่ดี ส่วนใหญ่จะซื้อหนังที่เคยดูแล้วชอบ ถึงจะซื้อเก็บ.. อีกอย่างคือไปสนับสนุนคนทำหนังไทยหน่อยครับ.. มีหนังดีก็ต้องไปดูกันหน่อย..
หนังทำให้ผมได้เห็นมุมมองของวิถีชีวิตที่ไม่ได้เจอ.. คนขับแท๊กซี่กลางคืน คนที่อยู่ในโลกเก่าๆ คนที่ชอบเพลงเก่าๆ คนที่ทำอะไรซ้ำๆ....
ชอบครับ.. ดูเสร็จแล้วออกมารู้สึกเหงาๆ เวลาเห็นกรุงเทพฯ ในมุมมองของผู้กำกับ.. เห็นความเหงาในความวุ่นวาย .. เห็นวิถีชีวิตของคนเมืองบางกลุ่ม..
ไปดูกันเองละกันนะ.. เดี๋ยวเล่าเยอะจะกลายเป็นทำลายความสนุกของหนังเปล่าๆ.. สตาร์วอร์ยังคงอยู่อีกนาน แต่ "เฉิ่ม" คงจะหายไปในไม่กี่วัน.. อาทิตย์หน้าก็คงมีหนังของจิระ มะลิกุลเข้าอีก คงจะน่าดูเหมือนกันครับ..
ช่วยๆ กันสนับสนุนหนังไทย(ดีๆ) กันด้วยนะ
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
แต่คงต้องรออีกนานกว่าจะได้ดู
เห็นด้วยนะที่ว่า...ความเหงาในความวุ่นวาย
บางทีเราก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆ