ต่างเวลา ต่างความคิด
เคยนึกย้อนไปในอดีตของตัวเรากันบ้างไม๊ครับว่าเราเปลี่ยนทัศนะคติในเรื่องต่างๆ กันไปอย่างไรกันบ้าง หลายๆ อย่างที่เราได้เรียนรู้จากตำรา หรือจากประสบการณ์ที่เราได้พบเจอได้หล่อหลอมความคิดของเราให้เปลี่ยนไปตามเวลาและอายุที่เพิ่มมากขึ้น ลองมานึกย้อนกลับไปดูอาจรู้สึกว่าบางอย่างในวัยเด็กของเรามันก็ขำๆ ดีเหมือนกันนะครับ
ตอน 5-7 ขวบ
บ้านที่อยู่มันดูใหญ่โต
วันๆ นึงผ่านไปช้าจัง 24 ชม. ดูจะมากมาย
คุณครูดุมาก
หนังซุปเปอร์แมนดูเทคนิคล้ำเลิศ
เบื่อไปโรงเรียนจัง
สาบานเป็นพี่น้องกับเพื่อนข้างบ้านที่เรียนอนุบาลด้วยกัน
กลัวความอาฆาตแค้นของสัตว์เลื้อยคลาน
หลงรักเด็กสาวในชั้นเรียน
พูดจาไพเราะ คุณ ผม
คิดว่าเรียนจบประถม 6 ก็น่าจะพอ
ตอน 10-12 ขวบ
ยังสงสัยอยู่ว่าเด็กเกิดขึ้นมาได้อย่างไร จนเพื่อนมันมาเฉลยให้ฟัง
คิดว่าเรียนจบมัธยม 6 ก็น่าจะพอ
หลงรักเด็กสาวในชั้นเรียน
ชอบหนังสัตว์ประหลาดต่างดาว
เชื่อว่ามีชีวิตต่างดาว
เรียนแค่พอผ่านๆ ชั้นไปก็ได้
วาดรูปเล่นระหว่างที่ครูสอน ตอนสอบค่อยอ่านหนังสือ
มีศรัทธาในศาสนา
เชื่อในรักแท้
รู้จัก และบ้าเตะฟุตบอล
เริ่มใช้พลังงานมากกว่าที่กินเข้าไปในแต่ละวัน (เลยผอม)
ตอนอายุ 18-20
คิดว่าเรียนจบปริญญาตรีก็น่าจะพอ
ยังเชื่อในรักแท้อยู่
เริ่มสงสัยในศาสนาและเทพนิยาย
สนใจในเรื่องปรัชญาความเชื่อและลัทธิต่างๆ
วันเวลาทำไมเดินเร็วขึ้น
การเมืองเรื่องใกล้ตัว
เพื่อนหันไปเล่นบาสตาม จอร์แดน กันเกือบหมด
หมดเงินไปกับการเล่นสนุกเกอร์ช่วง ต๋อง กำลังรุ่ง
ตอนอายุ 28 - ปัจจุบัน
วันเวลาทำไมมันผ่านไปเร็วจัง
สงสัยในความรักที่ยั่งยืนว่ามีจริงหรือ
สงสัยในความเชื่อศาสนา
สงสัยว่าทำไมต้องทำสงครามกัน
สงสัยว่าทำไมต้องเอาเปรียบคนอื่น
สงสัยว่าทำไมไม่รักชาติกัน
หมดศรัทธาในระบอบประชาธิปไตย
ทำไมต้องทำงานกันจนไม่มีเวลาพักผ่อน
บ้านเมืองนี้ร้อนกว่าเดิมหรือเราทนร้อนไม่เก่ง
เริ่มคิดว่าตอนแก่จะลำบากแค่ไหน
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
เริ่มรู้สึกว่าไม่มีอะไรแน่นอน ปล่อยวางได้ดีขึ้น
รักษาสุขภาพมากขึ้น ประหยัด ซื้อเสื้อผ้าน้อยลง
ใช้ของแบรนด์เนม แล้วใช้ได้นานๆ
อยากบวช