Everything that has a beginning, has an end
. ประโยคจาก The Oracle ในหนังไตรภาค The Matrix ที่พูดถึงการเกิดและการดับของสรรพสิ่งบนโลกแห่งนี้... ซึ่งถือเป็นสัจจธรรมที่เกิดขึ้นกับเกือบทุกๆ อย่าง
ที่กล่าวอ้างอิงก็เพื่อจะบอกว่า มันครบรอบวงปีอีกรอบแล้วสินะครับสำหรับการเขียนบล็อกของผมเอง มันวนครบรอบ 2 ปี หรือ 730 วัน พอดีๆ....
แต่ไม่ได้จะบอกว่า นี่จะเป็นวันสิ้นสุดหรือ the end ของการเขียนแต่อย่างใด... มันคงจะเป็นการสิ้นสุดของวงโคจรของโลกที่ใช้เวลา 365 วันเดินทางตามเส้นทางของมันโดยการเหวี่ยงของแรงดึงดูดที่เกิดจากดวงอาทิตย์อันร้อนแรง.... ซึ่งมันได้เหวี่ยงสารพัดดวงดาวและวัตถุในระบบสุริยะนี้ให้หมุนรอบตัวพี่เขา...
ซึ่งในโลกที่พวกเรายืนกันอยู่นี้ สิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ ในโลกนี้ก็ได้รับผลกระทบจากการเคลื่อนตัวตามแรงเหวี่ยงเข้าใกล้และเหวี่ยงไปไกลๆ ของดวงอาทิตย์ด้วย
การที่เราเป็นสิ่งมีชีวิตตัวน้อยๆ บนโลกใบเล็กในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไร้จุดสิ้นสุดนั้น ในเรื่องบางอย่างที่อยู่เหนือความสามารถของเรา มันจึงหาที่สิ้นสุด หรือ The end ตามประโยคด้านบนได้ยาก
เช่นว่า
- จุดสิ้นสุดของจักรวาลมันก็หาแทบจะไม่เจอ
- แม้แต่จุดสิ้นสุดของโลกหรือที่คนเขาชอบพูดว่า the end of the world มันก็ไม่มีเพราะโลกมันกลม เดินไปยังไงก็วนกลับมาที่เดิม
- แม้แต่โลกที่โดนเหวี่ยงไปแรงแค่ไหน สุดท้ายมันก็วนกลับมายืนที่เดิมในทุกๆ ปี
เฉกเช่นเดียวกับการครบรอบการเขียนบล็อกนี้.. ที่มันเหวี่ยงกลับมาวันเดิมนี้ แต่แค่รอบที่ 2 ที่ผ่านอวกาศอันเวิ้งว้าง ผ่านดาวหาง ก้อนอุกาบาตต่างๆ.. ผ่านแรงอิทธิพลจากกลุ่มดาวราศีต่างๆ ของแต่ละเดือนและอำนาจของดาวประจำวันเกิด พระจันทร์ข้างขึ้น ข้างแรม ดาวประจำเดือน ดาวประจำเมือง ดาวอริ ดาวยั่ว ดาวไถ ดาวโป๊ ดาวเตะ ดาวมหาลัย รวมถึงราหูที่ชอบอมด้วย (ปัญหาเยอะจริงๆ)
ก็คงยังใช้คำว่า the end คงไม่ได้ชัดเจนนัก แต่อาจบอกว่า มันเป็น the end of the 2nd year หรือสิ้นสุดปีที่สอง และเข้าสู่ปีที่ 3 ของสังคมแห่งนี้...
รอแรงเหวี่ยงของดวงอาทิตย์อันแข็งแรงเหวี่ยงให้โลกเคลื่อนตัวตามแรงต่อไปและหมุนวนกลับมาในวันนี้ของปีหน้าอีกครั้ง...
ซึ่งก็หวังว่าคงจะได้มาเขียนเรื่องแบบนี้กันต่อในโอกาสหน้า (ถ้ายังเขียนอยู่)
ณ ตำแหน่งนี้ของกาแล๊กซี่ทางช้างเผือก