|
ลักยิ้มพิมพ์ใจ
ช่วงบ่ายมะม๊าดีขึ้นจากยาสลบตอนคลอดน้องเจแล้ว พี่พยาบาลพาน้องเจมาหามะม๊า เป็นครั้งแรกที่มะม๊าให้นมน้องเจ ตัวน้องเจอ่อนมากมาย ง่อกแง่กเหลือประมาณ พี่พยาบาลสอนการดูแลเด็กอ่อนให้มะม๊าหลายอย่าง ตอนนั้นก็ฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอก (ใจอยู่ที่น้องเจของมะม๊ามากกว่า) เอาไว้กลับบ้านก่อนสัญชาตญาณแม่ก็คงทำให้มะม๊าดูแลน้องเจได้สิน่า ... แค่นี้เอง !!!
มะม๊ามีเวลาอยู่กับน้องเจน้อยมากอาจจะเพราะว่ายังเพลียและง่วง
ทั้งจากตอนเย็นปะป๊ามะม๊าหนี รพ. ไปหาของอร่อยกิน จนวุ่นวายทั้งวอร์ด
พี่พยาบาลก็โดนคุณหมอดุว่าปล่อยให้มะม๊าออกซิ่งได้ยังงัยใกล้คลอดแล้ว ^^
ทั้งตลอดคืนก่อนคลอดไม่ได้นอนเลย ทั้งที่พี่พยาบาลสั่งให้นอนตั้งแต่สองทุ่ม
จะมาเตรียมตัวคลอดตอนเที่ยงคืนและจะไม่ได้นอนจนถึงส่งตัวเข้าห้องคลอดตี 3
สลบไปตอนไหนก็ไม่รู้ ....
รู้แต่ว่าน้องเจคลอดตอนตี 5.45 น. ตามฤกษ์ที่ได้แจ้งคุณหมอไว้
วันที่สอง ... มะม๊าไม่เพลียแล้ว เป็นคุณแม่เดียวในหลายคน
ที่ขอยาแก้ปวดกินแล้วพยายามลุกเดินเพื่อให้ฟื้นตัวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
และก็เป็นอย่างงั้น .... เจ็บแผลมากในครั้งแรก
พอมันผ่านไปได้ มันสบายเลยจริง ๆ ^^
พี่พยาบาลพาน้องเจมาให้มะม๊าให้นม มะม๊าคล่องตัวมากขึ้น
และสิ่งที่มะม๊าเห็นและจำติดตาได้จนวันนี้คือ "น้องเจยิ้มมีลักยิ้มด้วย"
ทีแรกก็คิดว่ามะม๊าตาฝาดไปมั๊ย น้องเจยิ้ม .... เด็กอะไรมีความสุขมากจริง ๆ
และมะม๊าก็ไม่ได้ตาฝาดเมื่อมะม๊ามองอยู่นาน เห็นทั้งยิ้มและลักยิ้ม
เราสองคน ... มีลักยิ้มและจมูกเหมือนกันเลยครับลูก
มะม๊ามีลักยิ้มข้างซ้าย น้องเจมีลักยิ้มข้างขวา และมีรูปจมูกเหมือนแกะกันมาเลย
เกิดมาเป็นลูกมะม๊าจริง ๆ ครับเด็กคนนี้
Copy From Old Blog : 2549
| Create Date : 19 ธันวาคม 2557 |
|
0 comments |
| Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2558 16:14:10 น. |
| Counter : 478 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [