ในวารวัน เป็นผลงานชิ้นแรกของปิยะพร ศักดิ์เกษม ที่จขบ.ได้อ่านค่ะ ตอนแรกไม่เคยรู้จักนักเขียนท่านนี้เลย (ไม่รู้ไปอยู่ไหนมา เชยมากๆ) มีโอกาสได้อ่านเพราะเพื่อนแนะนำให้ ปรากฎว่าชอบ ประทับใจ เลยอยากนำมารีวิวในบล็อก

หนังสือที่จขบ.ชอบเอามารีวิว ถ้าไม่รักไปเลย ก็จะเป็นไม่ชอบไปเลย หนังสือเล่มไหนอ่านแล้วรู้สึกเฉยๆ ไม่ยินดียินร้าย ก็มักจะถูกลืมไป ไม่มาเขียนคอมเม้นท์ซะอย่างนั้น หรือจริงๆ แค่ขี้เกียจก็ไม่รู้ 55555

คำโปรยปกหลัง

หนึ่งชีวิตคนเราก็ไม่ต่างจากหนึ่งวารวัน หากการเริ่มชีวิตอย่างไร จบชีวิตแบบไหน ไม่สำคัญเท่ากับวิธีการใช้ชีวิตในวารวันหนึ่งนั้นเพราะไม่มีใครเลือกเกิดได้เท่าๆกับที่ไม่มีใครเลือกได้ว่าชีวิตของตนจะจบลงที่ตรงไหนและอย่างไร หากเส้นทางระหว่างจุดเริ่มต้นกับจุดจบต่างหากที่ทุกคนมีสิทธิ์เลือกมีสิทธิ์สร้าง..

ตัวละครหลักของนิยายเรื่องนี้คือ แม่วัน สาวน้อยผู้อาภัพ กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่ยังแบเบาะ จึงถูกเลี้ยงมาโดยย่าวง แต่ก็นับเป็นบุญที่ย่าวงได้อบรมสั่งสอนให้แม่วันเป็นคนดี อยู่ในศีลธรรม แม่วันจึงเป็นคนที่อยู่ในครรลองคลองธรรมตั้งแต่เล็กจนโต คิดดี ทำดี อยู่เสมอ แม้ว่าจะเจอเรื่องร้ายนานับประการ แต่เพราะความดีของแม่วันนั่นเอง ทำให้ทุกอย่างคลี่คลาย จากร้ายกลายเป็นดีได้ในที่สุด

แม่วัน เป็นอีกหนึ่งตัวละครที่อ่านแล้วสมควรนำมาเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตเหลือเกิน หลายๆ คน อาจจะคิดว่าคนแบบนี้มีจริงอยู่บนโลกเหรอ จขบ.เชื่อว่าคนดีแบบแม่วันมีอยู่จริง แต่เราแค่เจอแต่คนไม่ดีจนหมดศรัทธาในคนดีไปแล้วเท่านั้นเอง (โลกสวยสุดๆ) เอาเข้าจริงตอนอ่านจขบ.ก็มีแอบเคือง คนอะไรจะดีได้ขนาดนี้ เอาตามตรงก็ไม่ค่อยชอบคาแรคเตอร์แบบนี้สักเท่าไหร่ ยังคิดเลยว่า ถ้าแม่วันไม่ได้พี่เทิด พระเอกในเรื่อง มาคอยช่วยไว้ในหลายๆครั้ง เธอจะเป็นอย่างไร เพราะแม่วันดูไม่สามารถลุกขึ้นมายืนหยัดต่อกรกับตัวร้ายในเรื่องได้เลย แต่ในเรื่องของคุณงามความดี ความกตัญญู ใฝ่ดี ของแม่วัน จขบ.ขอชื่นชมจริงๆ

พี่เทิด พระเอกของเรา ก็เช่นกัน เป็นผู้ชายที่มีความเที่ยงธรรม ฉลาด เข้มแข็ง ขยันทำมาหากิน มีคุณสมบัติผู้นำครอบครัวที่ผู้หญิงใฝ่ฝันทุกประการ เลิฟสตอรี่ของนิยายเรื่องนี้ก็เป็นที่โจษขานมากอยู่ โดยเฉพาะฉากเด็ดดอกจำปี จะไม่ขอสปอยล์เพราะบล็อกอ่ืนๆเขียนไว้เยอะแล้ว พูดได้แค่ว่ามันฟินมากจริงๆ ค่ะคุณ อ่านแล้วก็เขินแล้วเขินอีก ไม่มีแตะเนื้อต้องตัวกันสักนิด พูดจาปราศรัยไม่มีแทะโลม สายตาหวานๆ นี่ล่ะนะ มาวินสุดแล้ว เสน่ห์ของฉากเกี้ยวนางเอกในนิยายพีเรียดมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

ตัวละครที่ไม่พูดถึงก็คงไม่ได้ก็คือย่าวง ย่าของแม่วันนั่นเอง ย่าวงเป็นตัวละครที่จขบ.ชอบ ด้วยความรู้สึกว่าคำสอนของย่าวงนั้นเป็นคำสอนที่ดีมาก ย่าวงคอยอบรมให้แม่วันมีจิตใจที่ดี มีศีลธรรม กตัญญู แล้วย่าวงก็ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคที่เข้ามาในชีวิต แม้ว่าจะต่อสู้ดิ้นรนด้วยความยากลำบาก แต่ก็ไม่เคยคิดจะทอดทิ้งหลานสาวกำพร้าหรือคอยโทษชะตาฟ้าดินเลย

ปกติเวลาอ่านนิยายพีเรียด จขบ. จะได้อ่านเรื่องราวที่เกิดขึ้นในพระนครเสียส่วนใหญ่ ต่างจังหวัดไม่ค่อยจะได้อ่าน นี่เป็นนิยายย้อนยุคของจังหวัดชลบุรีที่จขบ.ชื่นชมนักเขียนมากๆที่ท่านได้รวบรวมข้อมูลและเหตุการณ์เกี่ยวกับบ้านเกิดแล้วนำมาผูกเป็นเรื่องราวที่สวยงามแบบนี้ ทั้งเรื่องวิถีชีวิตของผู้คน อาชีพ วัฒนธรรมประเพณี แล้วยังการเสด็จประพาสของในหลวงอีกด้วย เรียกได้ว่าได้ทั้งความสนุกและได้ทั้งความรู้ทางประวัติศาสตร์ที่ไม่เคยรู้มาก่อน ถ้าชอบนิยายพีเรียดก็ไม่ควรพลาดค่ะ