BlogGang.com : : moonfleet : 049. เพิ่มโอกาสเพิ่มทางเลือก by แจ็ค มินทร์ อิงค์ธเนศ

049. เพิ่มโอกาสเพิ่มทางเลือก by แจ็ค มินทร์ อิงค์ธเนศ

ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับบทความ จาก //www.

-----------------------------------------------------------------------------

เพิ่มโอกาสเพิ่มทางเลือก

แจ็ค มินทร์ อิงค์ธเนศ ไอทีไร้พรมแดน / กรุงเทพธุรกิจ 09/02/2011

บทความในคอลัมน์ “ไอทีไร้พรมแดน” ที่ผมใช้เป็นช่องทางในการสื่อสารกับผู้อ่านทุกท่านอยู่นี้ถือเป็นอีกเวทีหนึ่งที่ทำให้มีโอกาสได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ซึ่งไม่จำเป็นว่าต้องเป็นความเห็นที่สอดพ้องต้องกันไปเสียทั้งหมด เพราะบางครั้งความเห็นที่อยู่คนละด้านกันก็ช่วยเติมเต็มโลกทัศน์ให้กันได้มากขึ้น ทุกความเห็นของท่านผู้อ่านจึงมีค่าสำหรับผมเสมอ

ในครั้งนี้เป็นเรื่องที่ถือว่าเรื่องใหญ่ที่อาจเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่นักธุรกิจและผู้บริหารทุกคนต้องทำ และการเป็นการ “ชี้ชะตา” ให้กับองค์กรได้เลยด้วยซ้ำนั่นคือ “การตัดสินใจ” ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของตัวเอง เรื่องครอบครัว เรื่องบริษัท ลูกค้า หรือธุรกิจ ฯลฯ

ปัญหาส่วนใหญ่ไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไรก็ตามคือผู้ตัดสินใจมักจะรู้สึกคล้ายๆกันว่า “ยังไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุด” เพราะมีทางเลือกให้ตัดสินใจมากมายตามสมมุติฐานต่างๆ และแต่ละทางเลือกก็มีความเหมือนที่แตกต่าง หรือความแตกต่างที่เหมือนกัน ดูใกล้เคียงกันไปหมดจนตัดสินได้ยากมาก

สำหรับนักธุรกิจ ก็ต้องคำนึงถึงสิ่งที่ลูกค้าต้องการ สิทธิประโยชน์ของผู้ถือหุ้น สิ่งที่ต้องพิจารณาคือ การเติบโตขององค์กร ในการผสมผสานสิ่งเหล่านี้ให้ดีที่สุดและให้เกิดการเติบโตอย่างยั่งยืนได้อย่างไร ทำอย่างไรให้ทุกอย่างมีความสามารถที่จะดูแลได้ทั่วถึงและเกิดขึ้นได้อย่างไร ฯลฯ

แม้ว่าเราจะใช้มุมมองที่ต่างกัน ก็ยังไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าอะไรดีที่สุด และอย่าลืมว่าปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมด เพราะเราดูปัญหาง่ายเกินไปจนมองข้ามรายละเอียดต่างๆ หรือข้อเท็จจริงบางประการไปจนนำไปสู่การตัดสินใจผิดพลาดได้ในที่สุด

แต่ในโลกความเป็นจริง เรากำลังมองแต่ละเรื่องอย่างผิวเผิน และยังไม่มีความสามารถที่จะนำสิ่งที่ดีที่สุดของแต่ละอย่างมารวมกัน ซึ่งความจริงแล้วการตัดสินใจในแต่ละเรื่อง หรือการตัดสินใจขององค์กร เราต้องการแค่นำสิ่งที่ดีของแต่ละมุมมองของวิธีคิด หรือของแต่ละฝ่ายมารวมกัน

ธรรมชาติของมนุษย์ มีความสามารถที่จะยอมรับความคิดที่แตกต่างที่เกิดขึ้นในชีวิต จึงมีสังคมในทุกวันนี้ ที่ต่างทั้งอาชีพ ต่างการศึกษา ต่างพื้นที่ ต่างภาษา แต่ก็มีความสามารถที่จะอยู่ร่วมกันได้ เพราะพื้นฐานของมนุษย์ที่เป็นสัตว์สังคมอยู่แล้วทำให้เราเหนือกว่าสัตว์ชนิดอื่น คือการพัฒนา และการเรียนรู้ ดูง่ายๆจากมือของเรา เช่นการใช้นิ้วโป้งก็จะเห็นการพัฒนาหนึ่งที่ทำให้เราแตกต่างจากสัตว์อื่น เพราะนิ้วโป้งของเราสามารถที่จะประสานกับทุกนิ้ว ทำให้เราสามารถเขียนหนังสือได้ วาดรูปได้ หรือทำสิ่งอื่นๆที่ละเอียดละออได้อย่างเหลือเชื่อ

ถ้าเราใช้วิธีคิดในรูปแบบการใช้นิ้วโป้ง ก็จะสามารถฝึกวิธีคิดได้เช่นกัน เพราะในความจริงแล้วทุกนิ้วไม่มีนิ้วไหนเท่ากัน และแต่ละนิ้วก็มีหน้าที่ที่ต่างกัน โดยมีนิ้วโป้งเป็นตัวประสานทั้งที่เป็นนิ้วที่สั้นที่สุด

ดังนั้นการตัดใจหาทางเลือกใด หากเราทำตัวเหมือนนิ้วโป้งที่สัมผัสได้กับทุกนิ้ว ก็ย่อมเพิ่มทางเลือกที่ถูกต้องแม่นยำให้กับตัวเราได้มากขึ้น แต่ทั้งนี้ก็ยังจำเป็นต้องมีกรอบวิธีคิดที่เหมาะสม ซึ่งเนื้อที่ในวันนี้คงไม่พอ จึงขอยกยอดไปใน “ไอทีไร้พรมแดน” ฉบับหน้านะครับ

Source: //www.svoa.co.th/article.php?id=251

-----------------------------------------------------------------------------

Re-reporter by Moonfleet

นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ นครแห่งชีวิตและความมั่งคั่ง

Create Date : 20 มีนาคม 2554

Last Update : 21 มีนาคม 2554 20:10:25 น.

0 comments

Counter : 625 Pageviews.