แวะมาเยี่ยมค่ะ
เพลงเพราะจังเลยค่ะพี่หมูเหมียว
แต่ว่าเพลงนี้ไม่เคยได้ยินเลยค่ะ
สงสัยเกิดไม่ทันแหงๆ 555
ภาพประกอบน่ารักจังเลย
เดี่ยวจะแวะมาใหม่ค่ะ

โรแมนติคมากเลยพี่ เพลงนี้นะป้อมกับเหน่ง(ชื่อแฟนค่ะ)ชอบมากๆ เค้าอัดเพลงในมาให้ป้อมฟังสมัยป้อมอยู่เมกา เค้าอยู่เมืองไทย ซึ้งอ่ะ

น้องโอ หนูเด็กมากๆ ไม่ทันเพลงนี้ เฮียสุรสีห์แกดังมากนะ

อ้าวกลายเป็นบลอคเช็คอายุเฉยเลย ตกหลุมพลางพี่หนึ่งซะแล้ว

เข้าใจหารูปนะค่ะ
ดูแลให้ความรู้สึกมากมาย

5555 ไม่ได้เช็คอายุนะ แต่อัลบั้มชุดนี้ของพี่สุรสีห์ออกมาตอนปี 2528 จ้ะ น้องป้อมกะคุณแอนคงทันได้ฟังอยู่ ส่วนน้องโอ จำได้ว่าเธอเคยโพสในกระทู้พี่ว่าเริ่มเรียนมานะ มานี ตอนปี 2528 พอดีเหมือนกัน นับอายุกันเอาเองละกัน

แฟนน้องป้อมเนี่ยโรแมนติกจริ้ง จริง อิจฉาจัง แฟนพี่ไม่เค้ย ไม่เคย แต่ชุดนี้เค้าไร้ท์แผ่นมาให้ฟังเวลาขับรถเฉยๆ

ขอบคุณเจ้า...ที่แวะไปเยี่ยม
บาง BLOG ก็เน่า ๆ อะคะ

ทุกวันเสาร์...จะเล่าเรื่องลูก

ยังไงก็แว่บไปนะคะ ยินดีที่รู้จักคะ

ปล.แม่หนิงเอียนความรักค่ะ


ใครพูดเรื่องความรัก จะลุกหนี้ คือมีทัศนคติไม่ดีเกี่ยวกับความรักแบบหนุ่มสาว ...นะคะ หนิงเป็นโรคจิต 555

อยากเดินจูงมือกันไปเรื่อย ๆ แม้เวลาจะร่วงเลยไปนานแสนนาน
แหะ แหะ มาเช็คอายุด้วยคนค่า

มาเยี่ยมค่ะ..โอ้โห..คุณหมูเหมียวเริ่มทำบล๊อกหลังหลิวอีก แต่บล๊อกมีสีสันน่ารับประทาน อุ๊ย..ไม่ใช่ น่าดูค่ะ อิอิ.. บล๊อกน่ารักมากเลยค่ะ แสดงว่าเป็นคนชอบแบบกิ๊บเก๋..ใช่อ่ะปล่าว

มาเช็คอายุอีกคน อิๆ ทันอยู่แร้ว...

พ่อธาร่า ดูจากรูปแล้ว น่าจะประมาณว่า ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออก ไม่นึกว่าโรแมนติกขนาดนี้นะเนี่ย อิจฉาอ่ะน้องป้อม

ตาเหน่งเค้ามายืนอ่านยิ้มกับคำชมอยู่เนี่ยแหละพี่ เค้าบอกว่า "เพลงนี้มันโรแมนติคด้วยเหรอ ไปละ" (สงสัยจะเขิล)

พี่พจฯ เดาถูกเลย นี่ดีขึ้นนะ เมื่อก่อนไม่พูดเลยนะ ชวนคุยมากไม่ได้ เค้าบอก เหนื่อย

คุณหลิว อย่าลืมมาเล่าต่อนะ รออ่านอยู่

พี่หนึ่ง จริงๆแล้วเราก็รุ่นเดียวกันแหละเนอะ คุ้นๆว่าป้อมต่างกับพี่แค่ปีสองปีเอง (ป้อมอาจจะดูแก่กว่าพี่ด้วยซ้ำ)

อ้าว มาคุยกันเองซะแล้ว

เข้ามาบล็อกนี้ทีไร มีเรื่องน่ารักๆ ให้อ่านอยู่เรื่อยเลย คิดถึงเพลงนี้เหมือนกันค่ะ ว่าแล้วต้องไปหามาฟังมั่งแล้วสิ

รูปสุดท้าย คงไม่ใช่รูปหมูเหมียว ปัจจุบันนะ 55

อัพบล็อกแล้วเหรอ น่ารักดีนะ

เจ๊มะมีเวลาอัพบล็อกเลย
พอดีคอมก็เดี้ยง
ต้องเก็บเนื้อเก็บตัวก่อนนะ...
ชอบคลิก มัน..มัน ดอกไม้กระเด็น

แวะมาขอบคุณค่ะที่เข้าไปทักทายกัน
มือใหม่ค่ะ ยังไม่เสร็จเลยค่ะ
ทำเพลงไว้ ไหงเปิดอีกทีมันหายไปแล้ว
เล่นเอามึนเลยค่ะ

ที่มาได้เพราะเจ๊ข้างบน คห 11 ค่ะ
ไปจิกมาจากชานเรือน
เจ๊เค้าบอกว่าถ้าไมมาทำ blog เป็นของตัวเอง จะกลายเป็นคนล้าสมัยค่ะ

กลัวค่ะ เลยต้องรีบมา ตาลีตาเหลือกทำจนลูกกะตามันจะกลับด้านกันอยู่แล้ว มึนมากค่ะ

ถ้าเราแกล้งไม่รู้จักเพลงนี้ซะหน่อยดีไหมเนี่ย เผื่อจะได้มีคนคิดว่า เราอายุยี่สิบกว่าๆ อิอิ

ว่างๆ เอาน้องแน่นกับน้องนุ่มมาให้ดูอีกนะคะ